LinkBack URL
About LinkBacksتنها راهی که به ذهنم میرسه پزشکی بورسیه ارتش...
هم خواسته خانوادتون هم خودتون.gif "Yahoo (21)")
نوشته اصلی توسط saeed976
سلام
لطفا بخونید خوندنش 1دقیقه زمان میبره!به شدت درمانده ام و نیاز به راهنماییتون دارم...
دوستان من یک مشکلی دارم!
سال گذشته بنا به دلایلی کنکورموخراب کردم!مجبور شدم 1سال بمونم پشت کنکور.
اما مشکلم اینه که علیرغم اینکه رشتم تجربیه ولی به پزشکی هیچ علاقه ای ندارم
علاقه من به رشته های موجود در نظام و همچنین مطالعه در دین اسلام(نه روحانیت!) هستش+اینکه خیلی شغل معلمیو دوست دارم!
از طرفی میدونم تواناییم درحد شغل های خیلی خیلی بالاتر ازاینم هست وبخاطر همین یه جورایی از همون اول تو کل خانواده پدری ومادریم ازم انتظار پزشک شدن میرفت!
همچنین چون تک فرزندم پدر مادرم مخالفن با رشته های موجود در نظام
اگه هم برم دنبال علاقه های دیگه ام یعنی معلمیو محقق شدن در اسلام,ی جورایی مورد سرزنش وتمسخر اطرافیان(نه پدرمادرم)قرار میگیرم...
الآنم واقعا نمیدونم چرا پشت کنکور موندم چون با رتبه ی پارسالم بجز پزشکیو دندونو دارو,یه چیزایی میشد قبول بشم
مسائل مادی شغل آیندم برام اهمیت نداره فقط میخوام یه چیزی باشه که بهش علاقه داشته باشم و تاآخر عمری که خدا بهم میده باهاش حال کنم و درآمدشم طوری باشه که بتونم بقول معروف شکم خانواده آیندمو سیر کنمو نیازاشونو رفع کنم.اخلاقمم طوری نیست که دنبال تجمل گرایی باشم و خداشاهده!حتی همون پزشکیشم واسه خدمت به خلق الله میرم نه خرپول شدن!
ولی اگه برم دنبال علاقم, عذاب وجدان میگیرم چون پدرمادرم همیشه دوست داشتن پزشک بشم...
همین عذاب وجدانه همه چیو خراب کرده وگرنه الآن من در اولویت اولم تو دانشگاه افسری بودم!
نمیخوام به چیزی که علاقه ندارم برم و کارمو درست انجام ندمو حق دیگران به گردنم بیفته...
میخوام تو زمینه ای که علاقه دارم بهترین باشمو بدون هیچ کم کاریی کار کنم...طوری که هم خدا ازم و از کارم راضی باشه هم خلق خدا!
حالا من چکارکنم بنظرتون؟
ای کاش این مطلبو موقع انتخاب رشته میذاشتم!
شما که هدفتون کمک به مردم
فکر نمیکنید با پزشکی بیشتر میتونید کمک کنید؟؟؟
تنها یک دعا کافیست ...
پزشکی بورسیه ارتش زیاد تو کارای نظامی دخالتی نداره و فقط ترفیع درجه الکی داره که من نظامو بخاطر درجش دوست ندارم.بخاطر نظام بودنش دوست دارم!ولی پیشنهاد خوبی بود تاحالا رو این مورد زیاد فکر نکرده بودم...تنها راهی که به ذهنم میرسه پزشکی بورسیه ارتش...
هم خواسته خانوادتون هم خودتون
هرچند که هرچی فکر اومده به سرم همش بعد انتخاب رشته بوده
ببینید منم قراره بااون شغل یه عمر کار کنم.وقتی علاقه ی خاصی به پزشکی ندارم ممکنه خسته بشم و ازم دربرابر یک بنده خدا کوتاهی سر بزنه و میترسم ازاون روزی که بخاطر این کوتاهیم در محضر خدا بهش جواب پس بدم!
پس بهتره انرژیمو صرف کاری بکنم که بهش علاقه دارم و دراون کار به بهترین نحو میتونم به مردم خدمت کنم واگه قرار باشه پزشکی قبول بشم,حداقل جامو به یکی بدم که با عشق تو این شغل کار میکنه و به مردمش خدمت میکنه!مطمئنن فایدش بیشتر ازاونه که من بدون هیچ انگیزه ای بشینم روی صندلی پزشکی دانشگاه و جای یک نفریو که واقعا بهش علاقه داره و تاثیر گذاریش رو جامعه بیشتررو بگیرم!
با پدرو مادرت حرف بزن و قانعشون کن...مطمنن اگه بری سمت چیزی که بهش علاقه داری توش بهترین میشی...
ویرایش شده توسط مدیریت
خلاف قوانین.
بببین اگه میتونی ادامه بدی که خب هیچی ادامه بده بعد از کنکور 95 با توجه به رتبه ات یکی از دانشگاه های ارتش یا بقیه الله رو انتخاب کن و ادامه تحصیل بده ، چون با شرایط شما بهترین گزینه همین دوتاست ، هیچم ترفیع درجه الکی در کار نیست شما زحمت میکشی و درس میخونی و آموزش میبینی و درجه میگیری ، ترفیع درجه الکی یعنی چی !حالا بسته به روحیت اگه عشق لباس نظامی و اینا داری علوم پزشکی ارتش چون تقریبا شبیه پادگانه ! ولی اگه مذهبی هستی و فقط دوست داری در کنار درس خوندن نظامی هم باشی بقیه الله که انصافا هم جزو دانشگاه های خوبه... (آقا فونت ها معلوم نیست چی شد
بزار یه پست دیگه بزارم ! )
اونایی که بالا گفتم داشته باش ، اگه هم میبینی توانایی درس خوندن دیگه نداری و یا یه مقدار که به اواسط راه برسیم شل میشی ، تکمیل ظرفیت آزمون سراسری رو که الان هست دریاب ، هم ارتش برمیداره هم بقیه الله ، رشته رو بیخیال ، اگه به نظام علاقه داری فقط کافیه وارد بشی ، به خیلی از حرف ها هم توجه نکن ، وارد که شدی میفهمی که خیلی از حرف هایی که قبل از ورود میزدن حتی خودشون هم بیشتر برا زهر چشم گرفتن بوده و بس، ( دیدم که میگم... ) .
صحبت کردن منطقی با بزرگترها کلید موفقیتته
کسانی که اینجا بهت پاسخ میدن شرایط تو رو ندیدن و نمیتونن خوب راهنماییت کنن
هرکی خوند خلاصه پست اول رو به منم بگه
استارتر خیلی نوشتی
خلاصه ترش کن که امثال من که چش و چار درست حسابی نداریم بتونیم بخونیم
خودمم برهمین باورم
ولی تمام همو غمم اینه که نمیخوام دلشونو به عنوان تک فرزندشون بشکنم
اگه یک برادر داشتم خیلی وقت پیشا میرفتم دنبال خواسته هام
برو دنبال علاقت تا بعدا حسرت نکشی که بخاطر دیگران زندگی میکنیخانوادت وقتی ببینن که تو با یه کار خوشحالی حتما خوشحال میشن
سلام...
از نوشته هات فهمیدم که نمیخوای دل پدر و مادرت رو بشکنی...پس بنظر من بهتره این تاپیک رو بهشون نشون بدی...تا ببینن که پسرشون تا چه اندازه ای به رشته مورد علاقش,علاقه داره و چه فکرایی میکنه
.gif)
رَبِّ زِدنی عِلمَاً و إِیماناً وَ عَمَلاً صالِحاً وَ أَلحِقنی بالصّالِحین
...
حرف پدر و مادرتو گوش کن.سلام
لطفا بخونید خوندنش 1دقیقه زمان میبره!به شدت درمانده ام و نیاز به راهنماییتون دارم...
دوستان من یک مشکلی دارم!
سال گذشته بنا به دلایلی کنکورموخراب کردم!مجبور شدم 1سال بمونم پشت کنکور.
اما مشکلم اینه که علیرغم اینکه رشتم تجربیه ولی به پزشکی هیچ علاقه ای ندارم
علاقه من به رشته های موجود در نظام و همچنین مطالعه در دین اسلام(نه روحانیت!) هستش+اینکه خیلی شغل معلمیو دوست دارم!
از طرفی میدونم تواناییم درحد شغل های خیلی خیلی بالاتر ازاینم هست وبخاطر همین یه جورایی از همون اول تو کل خانواده پدری ومادریم ازم انتظار پزشک شدن میرفت!
همچنین چون تک فرزندم پدر مادرم مخالفن با رشته های موجود در نظام
اگه هم برم دنبال علاقه های دیگه ام یعنی معلمیو محقق شدن در اسلام,ی جورایی مورد سرزنش وتمسخر اطرافیان(نه پدرمادرم)قرار میگیرم...
الآنم واقعا نمیدونم چرا پشت کنکور موندم چون با رتبه ی پارسالم بجز پزشکیو دندونو دارو,یه چیزایی میشد قبول بشم
مسائل مادی شغل آیندم برام اهمیت نداره فقط میخوام یه چیزی باشه که بهش علاقه داشته باشم و تاآخر عمری که خدا بهم میده باهاش حال کنم و درآمدشم طوری باشه که بتونم بقول معروف شکم خانواده آیندمو سیر کنمو نیازاشونو رفع کنم.اخلاقمم طوری نیست که دنبال تجمل گرایی باشم و خداشاهده!حتی همون پزشکیشم واسه خدمت به خلق الله میرم نه خرپول شدن!
ولی اگه برم دنبال علاقم, عذاب وجدان میگیرم چون پدرمادرم همیشه دوست داشتن پزشک بشم...
همین عذاب وجدانه همه چیو خراب کرده وگرنه الآن من در اولویت اولم تو دانشگاه افسری بودم!
نمیخوام به چیزی که علاقه ندارم برم و کارمو درست انجام ندمو حق دیگران به گردنم بیفته...
میخوام تو زمینه ای که علاقه دارم بهترین باشمو بدون هیچ کم کاریی کار کنم...طوری که هم خدا ازم و از کارم راضی باشه هم خلق خدا!
حالا من چکارکنم بنظرتون؟
ای کاش این مطلبو موقع انتخاب رشته میذاشتم!
تو این جامعه، علاقه جواب نمیده.
اگه توانایی قبولی در پزشکی داری، براش تلاش کن.
بعدا پشیمون میشی.
الان هنوز درگیر زندگی و ازدواج و زن و بچه نیستی و این حرفا رو میزنی.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)
پاسخ با نقل قول
.gif "Yahoo (2)")
.gif "Y (636)")
