مطالب اين پست مربوط به كنكور 94 بوده و برخى توضيحات و ارجاعات و آمار و ارقام (همچنين اضافه شدن رشته محل هاى تعهدى) اكنون متفاوت است.
با سلام و خسته نباشیدی که باید به تمامی داوطلبان کنکور 94 گفت...عده ای امسال راه خود را جدا کردند و راهی دانشگاه می شوند و تعداد کثیری کارشان را با کنکور سال دیگر ادامه می دهند,برای ابن عده که اکثریت داوطلبان تجربی را تشکیل می دهند آرزوی موفقیت می کنیم و امیدواریم در سال پیش رو که وقت بسیار خوبی نیز تا آن باقی مانده با برنامه ریزی و انتخاب صحیح منابع و استفاده از تجربیات به هدف خود برسند.
به روز های مهمی نزدیک می شویم...انتخاب رشته...جالب است بدانید معمولا داوطلبان قدر این دوران را در ترم اول دانشگاه خود می دانند و گاهی ای کاش ها و پشیمانی ها شروع می شود.
بهتر است همین تاپیک را به عنوان تاپیک مقایسه ای برای کنکور 94 نگه داریم و بحث های لازم را انجام دهیم... .
نخست بهتر است به انواع دانشگاه های علوم پزشکی بپردازیم سپس به رشته ها:
روزانه:
تحصیل در این نوع رشته محل رایگان بوده و فرد پس از اتمام دوران تحصیلش دارای تعهداتی به دولت خواهد بود.
آزاد:
در اکثر رشته محل های آن رتبه های به نسبت بالاتری برای قبولی کافی است...شهریه ای حدود 40% تا 60% رشته محل های پردیس خواهد داشت و این نوع دانشگاه کاملا مستقل است و ربطی به دانشگاه سراسری (شامل روزانه و پردیس) آن شهر ندارد.
پردیس:
بیشترین ابهامات نسبت به این رشته محل است...تحصیل در این رشته محل معادل کل هزینه ی پرداختی ای است که دولت برای یک دانشجوی روزانه خرج می کند و ساير.بعضی از دانشگاه ها کلاس هایشان با دانشجویان روزانه در یک کلاس بوده و هیچگونه تفاوتی ندارند (مانند تهران و اهواز و اصفهان)...بعضی ها در یک دانشکده بوده اما کلاس های آن ها جدا می باشد (مانند شهید بهشتی)...بعضی نیز دارای مکان تحصیل چداگانه می باشند (مانند شیراز و بابل).
شرایط تحصیل در این رشته محل در کنکور 93 دگرگون شد و مصاحبه حذف و پذیرش صرفا با رتبه ی کنکور انجام شد و از قبل بسیار سخت تر و بهتر شد...دانشجویانی بودند پارسال که پردیس رشته محل خود را به روزانه و آزاد سایر رشته محل های دکترا ترجیح دادند.در ضعیف ترین حالت ممکن در منطقه 1 داوطلبان حدود رتبه ی زیر 4000 و در مناطق 2 و 3 حدود رتبه ی زیر 6000 نیاز داشتند.
ابهامات دیگر را به صورت پرسش و پاسخ مطرح می کنیم:
آیا این حقیقت دارد که دانشگاه مصاحبه انجام می دهد و معیار رتبه ی کنکور نیست و مسائل مالی بسیار دخیل هستند و دانشجویان بسیار ضعیف در این رشته محل ها تحصیل می کنند؟
تا پیش از کنکور 93 چنین بود...دانشگاه مصاحبه انجام می داد و داوطلب از صافی های مختلفی از جمله وضعیت مالی رد می شد...در ورودی های گذشته نیز دانشجویانی با وضعیت علمی نازل وچود داشتند...از سال 93 این قضیه حذف و پذیرش صرفا با رتبه ی داوطلب انجام شد و هیچگونه مصاحبه ای در کار نبود.
من شنیده ام که فلانی در سال 93 باز هم با رتبه ی بالا وارد پردیس شد...جریان چیست؟
این ها کسانی هستند که در تکمیل ظرفیت کنکور 92 دانشگاه با مصاحبه پذیدفته شده اند نه با رتبه ی کنکو سال 93...هیچ راهی برای حضور در پردیس ها در سال 93 به جز کنکور نبود.
هم اکنون وضعیت داوطلبان ورودی های 93 چگونه است؟
دانشگاه به دانشگاه و فرد به فرد قطعا فرق می کند...ورودی های امسال اکثریت تراز های 6000 و گاها 7000 به بالای کانون بودند...اما اگر بخواهیم از قوت های دانشجویان پردیس مثال بزنیم در دانشگاه هایی مثل بابل و بندرعباس که من آمار دارم دانشجویان پردیس در دندانپزشکی دارای میانگین نمرات بالاتری نسبت به روزانه بودند..در دانشگاه خود ما مثلا در درس بافت شناسی بالاترین نمره ی روزانه 8.5 از 10 بود...در حالی که در پردیس فقط 9 نفر بالای 9 از 10 شدند در همان امتحان! استاد گفت پس از حدود 25 سال سابقه ی تدریس من اولین ورودی بدون افتاده بود.و از این جور مثال ها.
===================================
پزشکی یا دندانپزشکی یا داروسازی؟
ابتدا به ساکن خدمتتان بگویم که پس از این 3 رشته ی محبوب 2 رشته در سطح بالاتری قرار دارند:فیزیوتراپی و بینای سنجی....از نظر درآمد گاها دیده می شود که این 2 رشته مچ 3 رشته ی پر طرفدار را خوابانده اند.با مدت دوران تحصیل کمتر و امکانات برای ادامه تحصیل.
در این بخش ما فقط به صورت چارت وار پیش می رویم و بحث های مفصل باشد در ادامه ی بحث های همین تاپیک یا استفاده از تاپیک هایی مانند (یه توضیح کوچیک درباره ی رشته ی پزشکی عمومی).
یک مقاله ی بسیار خوب و با ذکر نکات اساسی که باید خوانده شود:
نکات و بررسی کلی و اساسی 3 رشته (منبع:سایت دندانه) :
۱- پزشکی را انتخاب کنید اگر:
جزو علاقمندان “ز گهواره تا گور دانش بجوی” هستید و برای ماراتون تحصیلی آماده اید.
حس انسان دوستی و اجتماعی بالایی دارید و از کمک به دیگران در بدترین شرایط زندگی شان لذت می برید.
می توانید (یا می خواهید) با اقشار مختلف مردم از اقشار فرهیخته تا اقشار کم سواد ارتباط برقرار کنید.
دانش آموختن برای شما بسیار مهم است و فکر می کنید علم بهتر از ثروت است.
دوست دارید مورد اعتماد مردم باشید و در مقابل سبک زندگی خود را به زندگی خاص پزشکان با استرسها و فراز و نشیبهایش تغییر دهید.
۲- دندانپزشکی را انتخاب کنید اگر:
می خواهید دوران تحصیلی راحتی را سپری کنید
سادهتر از هر رشته دیگری به مدرک دکترا دست یابید
توانایی خوبی برای برقراری ارتباط با بیماران دارید
از مشکلات اسکلتی مانند کمر درد و آرتروز گردن هراسی ندارید
باید در کنار داشتههای علمی، جسارت و قدرت تصمیمگیری آنی داشته باشید
۳- داروسازی را انتخاب کنید اگر:
تمایل زیادی به سر و کله زدن با بیماران ندارید.
مهارتهای بازاریابی و فروش خوبی دارید.
به مدیریت اقتصادی و روابط تجاری علاقه دارید.
در حفظیات و به خاطر سپاری قوی هستید.
تناسب آموخته هایتان با آنچه که در شغلتان انجام می دهید چندان برایتان مهم نیست.
دوست دارید به جای جسم یا فکرتان، بیشتر سرمایه تان درگیر شغلتان باشد.
در هنگام تحصیل در این رشته ها، چنین شرایطی خواهید داشت:
۱- پزشکی
- باید درس بخوانید، شوخی هم نداریم. چون حجم درسها بالاست.
-در مقاطع مختلف امتحانات متفاوتی خواهید داشت:
اولش علوم پایه است، خیلی شبیه رشته های دانشگاهی دیگر، فقط سر کلاس می روید و گاه به آزمایشگاههای مختلف عملی سر می زنید. درسها بصورت ترمی هستند و امتحان پایان ترم و اینجور چیزها…
بعد از دو سال و نیم امتحان جامع علوم پایه دارید (داروسازی و دندانپزشکی هم چنین امتحانی دارند)
بعد از علوم پایه وارد مقطع فیزیوپاتی می شوید و به مدت یکسال کورسهای مختلفی (مثلا کورس قلب، کورس کلیه و …) خواهید داشت که با امتحانات ماهانه همراه است.
بعد از فیزیوپاتولوژی وارد مقطع استاجری (اکسترنی) خواهید شد که دو سال است. در این دو سال وارد بخش ها می شوید و در یک برنامه زمانی تمام بخشهای بیمارستانی را یکی یکی می گذرانید و درسهای تئوری و عملی مربوطه را می خوانید، گهگاه کشیک های سبک و مختصری هم خواهید داشت.
بعد از سال ۶ باید امتحان پره انترنی بدهید. در این امتحان از هر چه بعد از امتحان علوم پایه خوانده اید سوال خواهد آمد. این آزمون تستی و تقریبا شبیه کنکور است. با کسب حداقل نمره قبولی (تقریبا پاسخ به نیمی از سوالات) وارد اینترنی می شوید.
اینترنی هم حدود یک سال و نیم است. هر روز صبح بیماران را ویزیت می کنید، و در جلسات مختلف آموزشی شرکت می کنید، کشیکها هم شروع می شوند که با توجه به دانشگاه و بخش های بیمارستان و تعداد اینترنها، ممکن است بین ۵ تا ۱۰ شیفت در ماه باشند. (گاه بیش از ۱۰ شیفت) در این کشیکها شما باید بخش یا بیمارانی که به شما سپرده می شوند را مدیریت کنید. در دانشگاههایی که رزیدنت (دانشجوی دوره تخصصی پزشکی) دارند، شما در شیفتها زیر نظر رزیدنت فعالیت می کنید.
۲- دندان پزشکی
- با خون و مرگ و زندگی تماس نزدیک ندارید
- چه در دوران تحصیل و چه دوران کار، شیفت شب و کشیک اجباری ندارد، مگر اینکه خودتان بخواهید!
- پس از دو سال فراگیری مباحث عمومی پزشکی، کم کم دروس شما محدود به نواحی دهان و سر و گردن میشود
- از سال سوم وارد فعالیتهای کلینیکی میشود و در سالهای چهارم تا ششم مهارت های خود را حین کار روی دهان بیمار میآزمایید و بر آن میافزایید
- در طول تحصیل مهارتهای ارتباط با بیماران را فرا می گیرید اما تا تبدیل شدن به یک دندانپزشک ایدهآل راه درازی باید طی کنید
- خطر دردهای مفصلی و عضلانی از همان دوران تحصیل شما را تهدید میکند
- خطر ابتلا به بیماریهای عفونی و واگیردار در این رشته کمتر از رشته پزشکی نیست و باید هنگام کار درمانی بسیار احتیاط کنید
- ارتباط با بیمار همیشه جذاب نیست و گاه با برخوردهای نامعقول، عجیب و تاسفانگیز از دیگران مواجه خواهید شد
۳- داروسازی
- با خون و مرگ و زندگی تماس نزدیک ندارید
- چه در دوران تحصیل و چه دوران کار، شیفت شب و کشیک اجباری ندارد، مگر اینکه خودتان بخواهید!
- از سالهای پایانی تحصیل اجازه کار رسمی در داروخانه را دارید
- با بیمار و مراجعین سر و کار چندانی ندارید. این وظیفه را همکاران داروخانه بر عهده دارند
- الزاما باید به درسهای مشتق شده از شیمی علاقه وافر داشته باشید
- جذابیت دوران تحصیل در این رشته به اندازه رشته رشته پزشکی و دندانپزشکی نیست
- دنیای یک دانشجوی داروسازی به کلاس درس و آزمایشگاه محدود میشود و خبری از ارتباط با بیمار و کادر درمانی نیست
آینده شغلی هر یک از رشته های زیر به ترتیب زیر پیش بینی میشود:
اول از همه بهتر است بدانید که آینده شغلی در هر کدام از رشته ها کاملا وابسته به سیاستگذاری های کلان کشوری دارد. همانطور که می دانید، وضع شغلی این رشته ها در سالیان گذشته تغییر کرده و ممکن است در آینده هم تغییراتی داشته باشد. آنچه که ما می گوییم فقط برآوردی است با فرض تداوم شرایط فعلی
۱- پزشکی
آینده شغلی در پزشکی بصورت واضحی در دو دسته قابل بررسی است:: آینده شغلی کسانی که ادامه تحصیل می دهند و به مقطع تخصصی وارد می شوند و آینده شغلی کسانی که به هر دلیل در مقطع دکترای پزشکی می مانند.
گروه اول در حال حاضر تفاوت واضحی از نظر شرایط اقتصادی و اجتماعی و شغلی با دیگر مشاغل دارند و نیازی هم به بحث در این مورد نیست. هرچند در بین رشته های مختلف تخصصی هم وضع درآمد و سختی کار متفاوت است.
در مورد گروه دوم، متاسفانه در سالهای اخیر به دنبال عدم افزایش حق ویزیت متناسب با تورم و به دنبال اجرای طرحهای بی شمار و معمولا بی سرانجام در عرصه بهداشت و درمان، شرایط شغلی قدری سخت تر شده است. به نظر می رسد پزشکان بیشتر فشار را در زمینه نابسامانی های اقتصادی و مدیریتی عرصه درمان تجربه می کنند.
البته ممکن است در آینده طرحهایی نظیر پزشک خانواده و سیستم ملی سلامت و یا اعطای مجوزهایی از قبیل تاسیس مراکز درمان اعتیاد و مراکز پوست و زیبایی، تاثیراتی در این وضع داشته باشند. تاثیراتی که مطمئن نیستیم مثبت خواهند بود یا منفی.
۲- دندان پزشکی
- در حالی که طی هشت سال اخیر تعداد دانشکدههای دندانئزشکی از پانزده به پنجاه واحد رسیده است و سالانه حدود هزار نفر با مدرک دکترای دندانپزشکی از دیگر کشورها به ایران باز میگردند، آیا میتوان به آینده شغلی کسی که پنج تا شش سال دیگر در این رشته دانشآموخته میشود، خوشبین بود؟
- هرچند امروزه دندانپزشکی انتخاب اول بسیاری از داوطلبان کنکور باشد اما به نظر میرسد طی سالهای آینده فرصتهای شغلی در شهرهای بزرگ دیگر وجود نخواهند داشت.
- مورد استثنا برای موارد بالا کسانی هستند که والدین یا بستگان دندانپزشک دارند و میتوانند از موقعیت شغلی و بیمار مطب انها استفاده و به روایتی سوءاستفاده کنند!
- با آنکه بسیاری از مردم با یک ضرب و تقسیم ساده درآمد یک دندانپزشک را بسیار بالا میدانند اما بدون تعارف، اگر توانایی انجام کار صحیح و برقراری ارتباط با بیمار را نداشته باشید، روی درآمد بالا حساب نکنید
- بسیاری از خانم های دندانپزشک تجربه خوشایندی از کار برای بیماران غیر همجنس، مخصوصا در مناطق پایین شهر و با فرهنگ پایین ندارند
- هنوز هم نگاه بسیاری از مردم به دندانپزشک مرد با زن متفاوت است. البته برخی افراد برای این تفاوت دید، دلایلی محکمی هم دارند!
- اعتماد به نفس کاذب و دور افتادن از دانش روز، به راحتی از شما یک دندانپزشک پر خطا و کم کیفیت میسازد. هرچند ممکن است بیمارانتان خیلی دیر متوجه این موضوع شوند
۳- داروسازی
- احتمالا داروسازان از پزشکان عمومی و دندان پزشکان شرایط مهاجرت راحت تر دارند
- در دو سال آخر تحصیل اجازه کار در داروخانه، به شکل محدود دارند
- در صورت تاسیس داروخانه، بدون نیاز به حضور، درآمدزایی خواهید داشت
- هیچ نیازی به ارتباط با بیمار نیست
- در برخوردهای نادرست و دور از ادب، حاشیه امنتری نسبت به رشته پزشکی و دندانپزشکی دارید
- آرام آرام بر تعداد تخصصهای این رشته افزوده میشود و تا زمان دانشآموختگی دانشجویان تازه وارد به این رشته احتمالا هم بر تعداد و هم ظرفیت انها افزوده خواهد شد
- فرصتهای شغلی در موسسات پژوهشی و کارخانههای تولید دارو و محصولات بهداشتی پزشکی روز به روز افزایش مییابد.
========
این واقعیت را نیز باید پذیرفت که اکثر دانشچویان دندانپزشکی و داروسازی ابتدا به پزشکی علاقه داشتند اما با مشاهده ی شرایط تصمیم دیگری گرفتند.
چند مقایسه ی اجمالی (به جز بحث درآمد):
کلاس و شان اجتماعی:پزشکی>دندانپزشکی>د روسازی
(البته عده اى بين كلاس و شان اجتماعى تفاوت قائل هستند...با آن تعريف دندانپزشكى كلاس بيشترى دارد اما پزشكى شان اجتماعى بيشترى دارد!).
دشواری و حجم مطالب:داروسازي و يا پزشكي>دندانپزشکی
(دشوارى بيشتر پزشكى و يا داروسازى هنوز هم مورد بحث است،از طرفى پزشكى طولانى تر و مطالب با اهميت بيشترى دارد اما دانشجويان دارو نظرات ديگرى هم دارند!).
استرس دوران تحصیل و احساس مسئولیت فرد نسبت به یادگیری:پزشکی>دندانپزشکی>د روسازی
============================================
نظر شما چیست؟!