بابک فردوسی، دانشمند ایرانی الاصل ناسا
حضور پررنگ و تاثیرگذار ایرانیان در ناسا و به ویژه نقش آنان در این پروژه عظیم علمی بین المللی، یک بار دیگر حس وطن دوستی ایرانیان را تحریک کرد. برای مثال همزمان با این خبر، نشریه «گاردین» از «بابک فردوسی» مهندس ایرانی ناسا و مدیر پرواز کاوشگر «کنجکاوی» به عنوان شگفتی اصلی این پروژه نام برد!
«بابک فردوسی» مهندس ایرانی-آمریکایی ناسا، مدیر برنامه «کنجکاوی» مریخ و مدیر پرواز کاوشگر «کنجکاوی» است.
بابک فردوسی الان ۲۳ سال دارد و فارغ التحصیل از دانشگاه mit است .
مریخ نورد «کنجکاوی» (کیوریاسیتی) ناسا صبح روز دوشنبه (۱۶ مرداد) روی مریخ فرود آمد. این هفتمین کاوشگری است که ناسا توانست روی مریخ بنشاند، آن هم با روشی جدید. اکنون ۳۶ هفته مسافرت از زمین به مریخ به پایان رسید و ۹۸ هفته گشت وگذار و کاوش در سیاره سرخ پیش روی کنجکاوی است.
در ساعت های پایانی سفر و آغاز مرحله فرود «کنجکاوی» روی مریخ، هیجان و استرس در میان مدیران و مهندسان آزمایشگاه «پیشرانش جت ناسا» (jpl) در پاسادانای کالیفرنیا موج می زد. مهندسان ماه ها زمان صرف کردند تا همه مراحل ورود، نزول و فرود مریخ نورد را (که به هفت دقیقه وحشت معروف شده بود)، به دقت بیازمایند چراکه کوچک ترین خطایی در این مرحله هفت دقیقه ای (که خود از صدها مرحله کوچک تر تشکیل شده بود) کافی بود تا حاصل تمامی تلاش هایشان را به باد دهد. اما به رغم همه نگرانی ها، در ساعت ۱۰:۰۲ به وقت ایران، ایستگاه دریافت پیام ناسا در کانبرای استرالیا، پیام تایید فرود کنجکاوی را (که مدارگرد ادیسه مریخ ارسال کرده بود) دریافت کرد.
پس از آن «آلن چن» مدیر بخش فرود با هیجان گفت: «فرود تایید شد. اکنون به سلامت روی مریخ هستیم!» و به این ترتیب همه نگرانی ها به لبخند، اشک شوق، تشویق و فریادهای فراموش نشدنی گروه تبدیل شد. هرچند خبر فرود کنجکاوی در حالت عادی می توانست بسیار مهم باشد، اما میان این همه خبر المپیکی گم شد. با این همه موضوع های دیگری باعث شد این خبر در میان مردم و به ویژه ایرانیان به سرعت منتشر شود.
حضور پررنگ و تاثیرگذار ایرانیان در ناسا و به ویژه نقش آنان در این پروژه عظیم علمی بین المللی، یک بار دیگر حس وطن دوستی ایرانیان را تحریک کرد. برای مثال همزمان با این خبر، نشریه «گاردین» از «بابک فردوسی» مهندس ایرانی ناسا و مدیر پرواز کاوشگر «کنجکاوی» به عنوان شگفتی اصلی این پروژه نام برد!
«بابک فردوسی» مهندس ایرانی-آمریکایی ناسا، مدیر برنامه «کنجکاوی» مریخ و مدیر پرواز کاوشگر «کنجکاوی» است.
«فردوسی» برای هر ماموریت جدید، موهای خود را به روشی تازه آرایش می کند. او این بار موی خود را به سبک «موهاک» (سرخپوستی) کوتاه کرد که طرح چند ستاره دارد. بخش دیگری از موهایش را هم قرمز کرد. اگرچه «فردوسی» توجه بسیاری از رسانه ها را به خود جلب کرده است، اما بسیاری نمی دانند که چندین ایرانی دیگر در مدیریت پروژه تاریخی «کنجکاوی» از دست اندرکاران اصلی بوده اند. از جمله این افراد دکتر «فیروز نادری» است. وی مدیر اکتشافات منظومه شمسی سازمان هوافضای آمریکا (ناسا) است و مسوولیت اصلی طراحی و مدیریت این پروژه را بر عهده داشته است. دکتر «نادری» متولد شهر شیراز است و در حال حاضر مدیریت بخش اکتشافات منظومه شمسی در jpl را بر عهده دارد. این بخش، بر تمام ماموریت های روباتیک منظومه شمسی به غیر از مریخ نظارت دارد. او در فاصله سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ مدیر بخش طراحی راهبردی و فرمول بندی پروژه های این سازمان بود.
البته بیشتر مردم ایران زمانی با او آشنا شدند که مسوولیت پیشین خود را بر عهده داشت. «فیروز نادری» در سال ۲۰۰۰ به مدیریت برنامه مریخ رسید و تا ۲۰۰۵ نیز عهده دار همین مسوولیت بود. وی پروژه های اکتشافی مریخ را به ویژه پس از چند شکست قبلی به شکلی متمرکز هدایت می کرد. در این دوره بود که ماموریت تاریخی دوقلوهای مریخ نورد با موفقیت انجام شد. Jpl پس از یک دوره شکست، دو مریخ نورد به نام های «روح» و «فرصت» را به دو سوی مریخ روانه کرد تا در ماموریتی ۹۰روزه نشانه هایی از آب را در مریخ پیدا کنند. آنها در مدت ۹۰ روز نشانه هایی را کشف کردند، اما به دلیل کارکرد دور از انتظارشان، ماموریت شان چندین بار تمدید شد و آنها تا چندین سال بعد به کارشان ادامه دادند. در این دوره «فیروز نادری» و همکارانش برنامه کاوش های آینده مریخ را برنامه ریزی کردند. برنامه مریخ نورد کنجکاوی
۱۰ سال پیش و در زمان مدیریت او در این برنامه آغاز شد و اینک که کنجکاوی روی مریخ گام گذاشته است، در حقیقت ثمره فعالیت های دکتر «نادری» و دیگر همکاران او است. یک ایرانی تبار دیگر که در این پروژه نقش بسیار مهمی داشت، «دارا صباحی» مهندس ارشد پروژه «کنجکاوی» است که طراحی و بازرسی سیستم های این کاوشگر را برعهده داشت. وی در سال ۱۹۷۳ که دانش آموز مقطع دبیرستان بود، به همراه خانواده خود به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد. در سال ۱۹۸۱ در رشته مهندسی عمران از دانشگاه ucla فارغ التحصیل شد و در سال ۱۹۸۹ به بخش ماموریت های روباتیک ناسا یا همان آزمایشگاه jpl رفت. او در این آزمایشگاه روی برخی از محموله های علمی شاتل های فضایی کار می کرد که این کار تا سال ۱۹۹۳ ادامه داشت. در این سال او به پروژه «رهیاب مریخ» پیوست تا روی سیستم ورود این فضاپیما به جو مریخ و فرود بر سطح آن کار کند. پس از فرود موفق «رهیاب مریخ» در چهارم جولای ۱۹۹۷ بر خاک سیاره سرخ، وی چندین سال روی سیستم های فرود یک فضاپیما روی دنباله دارها کار کرد تا اینکه در نهایت در سال ۲۰۰۰ مسوول بخش سیستم های مکانیکی ماموریت مریخ نوردهای دوقولوی ناسا («روح» و «فرصت») شد. او پس از فرود موفق این دو کاوشگر، چند سالی را در بخش مهندسی مکانیک jpl روی پروژه های متفاوتی کار کرد که از جمله آنها می توان به طرح هایی برای یک ماه نشین و کاوشگر قمر اروپا اشاره کرد. او در سال ۲۰۰۵ با سمت مهندس ارشد پروژه و مسوول بخش فرود به پروژه «فونیکس» پیوست. پس از آن بود که با سمت مسوول بخش مهندسی یکپارچه سیستم ها و همین طور مهندس سیستم ماموریت، وارد پروژه مریخ نورد اکتشافی مریخ یا «کنجکاوی» شد.
![]()
![]()
![]()