نوشته اصلی توسط
amirrezaebady
با سلام تاپیک جالبیه و من خودم تجربه خودمو میگم . اولین کنکور من سال 1402 بود که از مرداد 1401 شروع کردم و رفتم سالن مطالعه مدرسه(که یکی از بزرگترین اشتباهاتم بود) بعد که کلاسای تابستونی هم شروع شد و اینا و ما هم رفتیم و البته خرخونای مرسه کلا نمیومدن و یکی از اشتباهات دیگم هم همین بود که تو تابستون دروس دوازدهم رو نخوندم . خلاصه گذشت و بنده هفته آخر شهریور رو شل کردم و کلا نخوندم و متاسفانه تو همون تابستون هم دروس پایه رو هم کلا جمع نکردم که این خیلی به ضررم شد گذشت و مدارس شروع شد بعد گفتن که اقا بچه های دهم و یازدهم هم میتونن بیان سالن مدرسه بعد از طرفی خود بچه های قبولی پارسال رو کرده بودن مراقب سالن و از یک سمت دیگه اکثر بچه های سالن رشته ریاضی بودن که خیلی سرصدا میکردن و این کلا تمرکز آدم رو بهم میزد. گذش تا اینکه من یکی از بزرگترین اشتباهات زنپگیم رو انجام دادم و مشاور مدرسه رو گرفتم که اونقدر مزخرف و بیسواد بود که تو آذر به منی که گیاهی صفر بودم گفت بذار برای عید و تاثیر نهایی ها خیلی مهم نیست (که بزرگترین ضربه ای بود که خوردم) و گذشت و تو همون آذر رفتم یه سالن مطالعه پرس حسابی که به همه توصیه میکنم حتما سالن مطالعه خوبی برن . یک ایراد دیگه من هم این بود که تمرکزم رو کتابهای تست گذاشته بودم و آزمون کم میزدم که خیلی تو مهارت تست زنیم تثیر داشت تو عید جمع بندی خوبی داشتم ولی هنوز دوازدهم رو خوب جمع نکردم و گذشت رسیدیم خرداد که مشاور ما یک ماه رفت شیراز مسافرت و کلا ما رو ول کرد و خیلی جدی برای نهایی ها نخوندم و کلا کنکور رو کنار گذاشتم و دیگه تست نمیزدم ساعت مطالعاتیم اومد پایین و کاملا شل کردم که خیلی اشتباه بدی بود نتیجش این شد که تراز کنکور 9479 تراز نهایی 8020 رتبه منطقه 1 رشته تجربی 3879 که فقط پزشکی شهر خودم رو زدم که نیاوردم با خودم گفتم که یکسال دیگه به خودم وقت میدم که حسرتش در آینده تو دلم نمونه که چرا یکبار دیگه تلاش نکردم برای سال بعد از همون اول سالن مطالعه خوب رفتم مشاور نگرفتم و با بابام برنامه ریختم از همون اولم تستهای موسسات آموزشی رو زدم با تستهای کنکور دیگه شل نکردم و نهایی ها رو بصورت جدی از بهمن استارتشو زدم و تراز کنکورمو به ۱۰۵۹۰ و نهایی ها رو به ۹۶۰۹ و رتبه منطقه به ٨٨۷ برسونم.
الان که نگاه میکنم میبینم ارزش داره آدم یکبار دیگه شانسش رو امتحان کنه و در آینده حسرت نخوره که چرا شانس دوباره رو از خودش دریغ کرده