سلام دوستان عزیز
بابت تاپیک معذرت میخوام اما واقعا چاره ای نداشتم و به شدت به نظر شخص دیگه ای غیر از خودم احتیاج دارم
یه خلاصه در مورد خودم بگم: من سمپادی بودم و سال 94 اولین کنکورم رو دادم یعنی تا الان 7 بار کنکور دادم و 6 سال پشت کنکوری بودم
بدترین رتبه ام 11000(سال اول) بود و بهترینش 5200(در کنکور99) امسال هم 7800 منطقه 2 تجربی و 242 زبان
از نظر درسی هر سال تو چندتادرس قوی بودم(شیمی و عربی و زبان نقطه قوت ثابتم هستن،یکسال فیزیکم 78 شد یه سال زیست 85 زدم و..) و درس های دینی و ریاضی همیشه نقطه ضعفم بودن.
قبل از کنکور امسال با خودم عهد کردم هرچی شد امسال برم حتی وویس ضبط کردم که حرفام یادم نره خانواده م هم برای اولین بار انتخاب رو به عهده خودم گذاشتن اما با کمال تعجب حالا که وقتش شده دست و دلم به انتخاب رشته نمیره قلبم میلرزه وقتی به این فکر میکنم که دیگه آخر خطه برای آرزوهام و حسرت رشته مورد علاقه م،شغل مورد علاقه م احتمالا تو دلم میمونه
هرسال آه و ناله میکردم که چرا اینطوریه و کاش هر لیسانسی قبول میشم بزنم و برم اما امسال احساس ترس ولم نمیکنه
انگار که یه پرده ای رو از جلو چشمم زده باشن کنار تازه میفهمم در برابر کسانی که موفق شده ن من عملا 0 درصد انرژی گذاشتم و با روش های نادرست وقت خودم رو هدر دادم.
موندم سر یه دوراهی سخت و میخواستم نظر شخص دیگه ای رو هم بپرسم تا تصمیمی که کمترین اشتباه رو داره بگیرم.
ممنون میشم اگه جوابم رو بدین