LinkBack URL
About LinkBacks
ناصرالدین شاه، چهارمین شاه سلسله قاجار بود که تقریبا 50 سال بر ایران سلطنت کرد و عاقبت هم در آستانه ی برگزاری جشن های نیم قرن شاهی اش، به ضرب گلوله نوغان میرزا رضا کرمانی در صحن حرم شاه عبدالعظیم کشته شد. در طول این 50 سال، هر چند کاری به نفع مردم ستمدیده ایران انجام نداد اما کشور از ثبات و امنیت نسبی برخوردار بود و باز جای شکرش باقیست که جز هرات هیچ بخشی از مام میهن جدا نشد. ناصرالدین شاه گرچه در الواطی و هوسرانی به پای فتحعلی شاه نمی رسید اما دقیقا جا پای جدش گذاشته و حدود هشتاد و شش زن عقدی و صیغه ای داشت. در عکس هایی که از وی به جا مانده، زیر چشم پف کرده اش، نشان از افراط در شب زنده داری، زیاده روی در عیش و نوش و ارتباطات شدید جنسی اوست. در حرمسرایش همه زن یافت می شد. از پیرزنان با اصل و نسب تا دختران کم سن و سالی باغبان و اصطبل دار سلطنتی. چیز غریبی که ناصرالدین شاه را از دیگر شاهان سلسله قاجار متمایز می کند سلیقه و معیار وی در انتخاب و زیبایی زنان بود؛ از نظر ناصرالدین شاه زنی زیبا و مطلوب بود که علاوه بر تپل و چاق بودن سبیل هم داشته باشد. آن هم سبیلی که سیاهی آن کاملا در صورت زن مشخص باشد. زنان حرمسرا هم که از این عشق و علاقه همایونی خبر داشتند سعی می کردند هر چه بیشتر سبیل های خود را به رخ بکشند. آن هایی هم که سبیل نداشتند به هر دری می زدند تا هر طور شده برای خود خط سبیلی بکشند. عکس های زنان حرمسرای ناصرالدین شاه گویای این که همگی زنان آن دوره اصرار عجیبی داشتند که سبیل هایشان در عکس دیده شود که البته مورد توجه سلطان صاحب نظران قرار گیرد.
.gif "Yahoo (21)")
نوشته اصلی توسط a.z.s
.gif "Yahoo (4)")
.gif "Yahoo (23)")
.gif "Yahoo (56)")
.gif "Y (676)")
.gif "Yahoo (3)")
