سلام بچه ها
من 24 سال سن و ليسانس نرم افزار دارم + کارت پايان خدمت و هنرستاني بودم
من علاقه ي خيلي زيادي به پزشکي دارم و دوست دارم که در رشته ي پزشکي ادامه تحصيل بدم و بتونم به هم وطنانم خدمت کنم و تا جايي ک از دستم بر مياد چه از لحاظ مادي و چه از لحاظ معنوي کمکشون کنم اگه ريا نباشه .
راستش ميخوام اين کارو انجام بدم خانواده ام مخالف هستن و میگن که رشته خودتو ادامه بده و اين کاري که ميخواي انجام بدي ريسکش خيلي بالاست و از کجا معلوم که قبول بشي اگه از امسال بخوني حداقل بايد 2 سال بخوني تا قبول بشي و اون موقع 26 ساله شدي و بايد 7 سال بخوني تا تموش کني... پس زندگيت چي ميشه؟!!
باور کنيد ديگه اينقدر به اين موضوع فکر کردم خسته شدم خسته، ديگه نميتوم درست رو از غلط تشخيص بدم واقعا خسته شدم.... آخه من بايد چيکار کنم؟ دنبال علاقه ام نرم ؟ زماني که سنم به بالاي 30 رسيد و به گذشته فکر کردم بايد به خودم فحش و لعنت بدم که چرا اون موقع ميتونستي و انجام ندادي و حسرت پزشک بودن رو بايد با خودم به گور ببرم؟!!!!
به نظرتون:
اگر من بخوام بخونم و حداکثر دو سال ديگه قبول بشم و اون موقع 26 ساله شدم و 33 سالگي تمومش کنم آيا ارزش داره ؟؟ و حتما براي تخصص هم ادامه ميدم.. با اين اوصاف ارزش داره که بخوام عمرمو براش بذارم؟؟؟
شما رو بخدا راهنماييم کنيد تا بتونم با خانواده هم صحبت کنم.
این علاقه از اولشم بود ولی به دلیل اجبار خانواده کامپیوتر خوندم
در ضمن من ناپیوسته خوندم و ترم یک کارشناسی میخواستم انصراف بدم ولی خانواده نذاشتن!!!!
خدا خيرتون بده
يا حق