از شاطر عباس صبوحی ساوه ای:
روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است
آری افطار رطب در رمضان مستحب است..
از شاطر عباس صبوحی ساوه ای:
روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است
آری افطار رطب در رمضان مستحب است..
همه لطف خداست.
کلیات شمس جزء پنجم
مبارک باد آمد ماه روز
رهت خوش باد، ای همراه روزه
شدم بر بام تا مه را ببینم
که بودم من به جان دلخواه روزه
نظر کردم کلاه از سر بیفتاد
سرم را مست کرد آن شاه روزه
مسلمانان، سرم مست است از آن روز
زهی اقبال و بخت و جاه روز
بجز این ماه، ماهی هست پنهان
نهان چون ترک در خرگاه روزه
بدان مه ره برد آن کس که آید
درین مه خوش به خرمنگان روزه
رخ چون اطلسش گر زرد گردد
بپوشد خلعت از دیباه روزه
دعاها اندرین مه مستجاب است
فلکها را بدرد آه روزه
چو یوسف ملک مصر عشق گیرد
کسی کو صبر کرد در چاه روزه
سحوری کم زن ای نطق و خمش آن
ز روزه خود شوند آگاه روزه
یه وقتایی یه جاهایی آدم چیزی نمیدونه
یکی راهو یکی چاهه, دوراهی روبرومونه
یه وقتی راضی از اینی که میبینی خطر کردی
همیشه قصه رفتن نیست, یه جایی خوبه برگردی
ویرایش توسط aishin : 08 تیر 1393 در ساعت 11:23
از عهدی ترشیزی:آمد رمضان، نه صاف داریم و نه دُرد
وز چهره ی ما گرسنگی رنگ ببرد
در خانه ی ما ز خوردنی چیزی نیست
ای روزه برو ورنه تو را خواهم خورد
-----------------
صاف: شراب تصفیه شده
دُرد: تفاله ی ته نشین ِ شراب
همه لطف خداست.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)