ولی این ذهنیتی که دارید خودتون رو اذیت میکنه، "تا زمانی سکوت میکنم که به شعورم توهین نشود." دنیای پر از ادمای بی شعوره میخواید به جنگ همشون برید؟
یه تیکه از کتاب طلای درون رو واستون مینویسم دربارش فکر کنید:
اگر به من تهمت بزنید و بگویید که موهایم سبز است، ناراحتم نمیکند و می گویم این حقیقت ندارد. اما اگر اعلام کنید که دیروز بی ادب بودم، خودم را عقب میکشم.اگر سخن شما تاثیری در من داشته باشد به این معناست که جنگی در درون من در جریان است. شما آن جنگ را به راه انداخته اید اما آنچه شما به راه انداخته اید به من مربوط است.هرچیزی که بتواند در وجود شخصی بسوزد، باید بسوزد.تنها چیزهایی که ماندنی، نسوز و غیرقابل سوختن هستند ارزش و شایستگی نگه داشتن دارند.اگر شما بتوانید احساسات مرا جریحه دار کنید، چه بهتر که جریحه دار شوند؛ زیرا این امر نشان می دهد خطایی در من وجود دارد
و من الله توفیق.