در نرو
ورس 1 »
من همونم که لج بودن همه باهام / خواستم افتخاری باشم واسه ننه بابام
ولی نشد / بعضی وقتا زندگی اینجوری نمیشه که تو میخوای / ولی هزینشُ
تو میدی و نتیجش رو فردا میبینی، وقتی دیروز رفت / ماه بلأخره تموم میشه سی روز بعد
همونی شکستت میده که یه روزگاری تو رو پیروز کرد / تو هم پیش خودت میگی هرچی که بود رفت
اول تولد، بعد مدرسه؛ دانشگاه زنُ بچه و بعد میفتی میمیری بگو به من / اینه زندگی خوب نه؟
اون چیزا که واسه تو ارزشن / واسه من فقط یه جورایی چرخشن
فکر نکنی که منم مثِ اونا دور توئم / که تو دور من بچرخی و منم دور خودم
من دوست ندارم این کسِلیه بازیرو / من دوست ندارم این زندگی عادیُ
خوشی از تو دل رفتو جاش غم بوده / مادرا فقط تو تختو آشپزخونه
یا کیسه بهدست همش تو ترهبارن / پدرا هم از صبح تا شب سر کارن
این زندگی واسهی من معنی نداره / یعنی چی؟ رُک گفتم، یعنی نداره
کروس »
در نرو که زندگی ماست این... در نرو، نه نرو نرو وایسا
نداریم هیچجوری انگیزهی خاصی... در نرو، نه نرو نرو وایسا
در نرو که زندگی ماست این... در نرو، نه نرو نرو وایسا
اینه رسم زندگی قبیلهی من / تا آخر دنیا هم همینه که هست
ورس 2 »
تو خیابون سرا پایین دستا تو جیبای چپو راست و آدما توی خودشونن / مُفلسا بهفکر جای خواب امشبو پولدارا تو فکر جیب پُرشون
خونههای این شهر یهروز سقف داشت بالاش / جنازه نمیدیدی تو سطل آشغالاش
زندگی اینه، باعث صدمهی تو / نه مثِ سریالای چرتِ شبکهی دو
حس نمیکنی یهجورایی بیریشهای؟ / زندگیمون شده زندگی کلیشهای
کنار هم وایمیسیم ولی همه با هم قهریم / حس میکنی که همه دارن حرفی
اینا شبیه عصر حجریان / موسیقی فقط اصفهانی شجریان
به بقیه اصطلاحاً میگن فرار مغزا / میره پشتِ درای بسته تمام بحثا
ثانیهها ببین مثل چی میره / میمیری تا بفهمی زندگی چیه
از کسایی میخوام ببینن که میدونم کورن / یا مثِ کرمای خاکی میلولن تو هم
نه حرکت نویی نه فکر جالبی / هیچ فرقی نکردی مثل سابقی
حالا یه سوال دارم ازت، آدم تویی؟ / چرا عادت داری همش عادت کنی؟
کروس » (2)
در نرو که زندگی ماست این... در نرو، نه نرو نرو وایسا
نداریم هیچجوری انگیزهی خاصی... در نرو، نه نرو نرو وایسا
در نرو که زندگی ماست این... در نرو، نه نرو نرو وایسا
اینه رسم زندگی قبیلهی من / تا آخر دنیا هم همینه که هست
در نرو، نه نرو نرو وایسا...