تصاویر دردناک از بیماران روانی در آفریقا

**Lullaby** · 03 تیر 1396, 19:14

وضعیت اقتصادی و امنیتی در آفریقای مرکزی زندگی و بقا را برای اکثر ساکنان آن کشور دشوار و بعضا غیر ممکن کرده است. در چنین وضعیتی کمتر کسی ممکن است به اقشار ناتوان تری که در میانه این کارزار مرگ و زندگی گرفتار شده اند توجه کند. رابین هموند، عکاس مستند، از معدود افرادی است که با سفر به جمهوری های آفریقای مرکزی تلاش کرده از دریچه دوربین به زندگی مشقت بار معلولین ذهنی و مجانین در این کشور ها بپردازد. مجموعه عکس او تحت عنوان " محکوم" توانسته جوایز بین المللی بسیاری را از آن خود کند. در ادامه برخی از عکس های مذکور را مشاهده می کنید:

این مرد 26 ساله دو سال است که از این محفظه فلزی خارج نشده است

بیمارستان روانی ای در شهر اکت در نیجریه بیشتر به یک زندان بی کیفیت شباهت دارد تا یک موسسه درمانی

این پسر بچه 13 ساله تمام ساعات روزش را به چرخیدن در یک دایره و یا فروبردن دستش در خاک به سر می برد. مادر این پسر بچه می گوید که اگر پای پسرش را با طناب نبدد او به بیابان می گریزد. همین امر موجب شده که او از 3 سالگی تا به امروز روزهایش را بند بگذراند.

نوجوان 14 ساله که شش سال است پایش را بسته اند تا توان حرکت و گریختن نداشته باشد.

زندان مرکزی جوبا عملا به محل نگهداری معلولین ذهنی بدل شده. این افراد در طول شب در سلول های جداگانه جا داده می شوند اما در طول روز این تفکیک صورت نمی گیرد. بسیاری از این افراد انسان های سالمی بوده اند که تجربیات تلخ زندگی ایشان را به جنون کشانده است.

برخی خانواده ها که به تیمارستان های دولتی اعتماد ندارند برای درمان خویشاوندان بیمار خود به درمانگران سنتی و قبیله ای مراجعه می کنند

حیاط خانه یکی از درمانگران قبیله ای: بیماران روانی که به او ارجاع داده می شوند در حیاط خانه ی او به درختان زنجیر می شوند و شب و روز را در فضای آزاد به سر می برند. او مدعی است قادر است بیماران را با دعا و جادو شفا بدهد. این بیماران هر سه روز یکبار غذا می خورند. در تصویر فوق یکی از بیماران به عکاس عکس التماس می کند که به او غذا بدهد.

به وضوح دیده می شود که بیماران روانی که در حیاط خانه درمانگر قبیله ای به زنجیر کشیده شده اند از او و دیگر انسان ها وحشت دارند. در طول ماه ها درمانشان، ایشان هرگز رنگ سقف را به خود نمی بینند. بیماری که در عکس می بینید توضیح می دهد که هر سه روز یکبار به ایشان غذا داده می شود و اگر سعی کنند از میوه هایی که از درختان حیاط سقوط می کنند تغذیه کنند به شدت کتک می خورند.

بیمار روانی و درمانگر قبیله ای. بیمار در مصاحبه با عکاس عکس فاش ساخت که درمانگر هر روز بیماران به زنجیر کشیده شده به درختان را مورد ضرب و شتم قرار می دهد. او تاکید می کند که در روزهای بارانی به شدت احساس سرما می کند و شب ها بدنش آماج حمله پشه ها و جانوران گزنده می شود، اما در طول ماه ها اقامتش در محل سکونت درمانگر اجازه ورود به خانه را نیافته است.

در برخی موارد اعضای خانواده بیمار روانی که جایی برای زندگی ندارند خود نیز در تیمارستان ها ساکن می شوند. در این صورت مسئولیت مراقبت از خویشاوند بیمار بر عهده خود ایشان است. در تصویر فوق زنی دچار نارسایی ذهنی توسط یکی از خویشاوندان خود تنبیه می شود.

مرکزی که در تصویر فوق می بینید علاوه بر اسکان بیماران روانی افراد بی خانمان را نیز اسکان می دهد. مسئولین مرکز اقامت کودکان در آنرا منکر شدند اما عکاس توانست این کودک 8 ساله را در یکی از سالن های خواب این مرکز بیابد. مرکز مذکور در سال 1999 تاسیس شد و تعدادی از ساکنین آن از تاریخ فوق این مرکز را ترک نکرده اند.

یکی از بیماران روانی به روانشناس مرکز توضیح می دهد که چطور یک گروه شبهه نظامی به خانه اش یورش بردند و پس از سلاخی تمام اعضای خانواده دختر جوان او را با خود به اسارت بردند. او پس از این حادثه دیوانه شده است.

استفاده از روش های نامتعارف مانند جادو برای درمان بیماران روانی

**mobin9898** · 03 تیر 1396, 20:19

قشنگ مشخصه میخوای مارو این دم کنکوری افسرده و دیوونه کنی نکن دیگه

خداااااااااا بسته دیگه

**Lullaby** · 03 تیر 1396, 20:22

نوشته اصلی توسط mobin9898

قشنگ مشخصه میخوای مارو این دم کنکوری افسرده و دیوونه کنی نکن دیگه خداااااااااا بسته دیگه

آره میخوام همتونو افسرده کنم خودم بشم رتبه یکِ امسال

**_Fateme_** · 03 تیر 1396, 20:57

آواااااااااااااا

مردم که اینا چیه خداوکیلی؟

**_Fateme_** · 03 تیر 1396, 20:57

آواااااااااااااا

مردم که اینا چیه خداوکیلی؟

**TAT** · 03 تیر 1396, 21:43

یا خدا این که به ما رحم نمیکنه

خودت رحمی لنا

**nazaninz.ahn** · 03 تیر 1396, 21:56

**-AMiN-** · 03 تیر 1396, 22:03

پس بدانید که توی همچنین دنیایی شکست عشقی شما پشیزی ارزش نداره
پست ناله نزارین مرسی اه

**kurdish boy** · 03 تیر 1396, 22:16

الان فلسفه این پست چیه؟ براشون غمگین شم تاسف بخورم ...مردم انقدر گرفتاری دارن دیگه زیاد اهمیت نمیدن به این چنین موضوعاتی بجای این که غم افریقا رو بخوریم بهتره یه ذره به فکر همسایه بی نون خود باشیم به فکر بچه ها ی کار جامعه خودمون باشیم ..به فکر فامیل و دوست ندارمون باشیم بهشون کمک کنیم ...افریقا به من چه ربطی داره سازمان به ظاهر ملل هست این مردم در قرن خودشون خوابیدن...