روزه

[broslee]

آیات 183 تا 187 بقره
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا
ای کسانی که ایمان آورده اید

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ
نوشته شده بر شما خودداری کردن

كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ
همان طور که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد

لعلّکم تتقون:
باشد که پرهیزگار شوید.

صیام یعنی خودداری کردن از انجام چیزی.دست باز داشتن.و اینجا عام است.

اراده نیرویی ایه که بر خلاف حیوانات در انسان وجود داره.مثلا یک حیوان گرسنه وقتی غذا جلوش باشه نمیتونه نخوره ولی انسان میتونه.

کتب:بیان کردن چیزی و تثبیت آن با اسباب.وقتی چیزی نوشته میشه قطعی میشه و حکمی که نوشته میشه لازم اجرا.

صیام در اقوام گذشته هم بوده مثلا هندو ها ریاضت میکشن.چون درباره ی فطرت انسانه این حکم همیشگی بوده.

هدف از آن تقوی پیشه کردن است.تقوی یعنی حفظ کردن و چیزی را از آسیب در مصون داشتن

در این جا هنوز زمان انجام اون مشخص نشده و مشخص نشده کل ساله یا قسمتی از اون.برداشت معنی روزه به معنی متداول اشتباهه و باید قدم به قدم جلو رفت.

أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ
روز های شمرده شده ای را

ایام مفعول به یا ظرف زمانه.یعنی روزه بگیرید روزهای شمرده شده ای را.
یا در روزهای شمرده شده ای روزه بگیرید.

در آیاتی قبل از آن این تعبیر برای سه روز به کار رفته.و در جای دیگر از یهودیان نقل قول میکنه که گفتند فقط روز های اندکی اتش جهنم به ما برخورد میکند.خود معدود یعنی شمرده شده.

سپس مشابه آیات قبل که درباره ی قصاص قتل و وصیت است و از کلمه ی کُتِبَ برایشان استفاده شده،
پس از بیان حکم، تبصره هایی برای انجام صحیح آنها بیان میشود. مثلا در آیه 173 (در تحریم مردار و خون و گوشت خوک حکم مواقع اضطراری را یادآوری میکند.
فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِ‌يضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ‌ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ‌
پس هر کس از شما مریض یا در سفر بود ، شماری از روز های دیگر


وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ
بر کسانی که با اطاقه آن را میگیرند فدیه ی غذای یک تهیدست

بر آن هاست یعنی واجب است.یعنی این افراد تکلیف روزه ندارند بلکه تکلیف فدیه دارند.
اطاقه:کاری که فرد تمام انرژی و قوتش را صرف آن میکند به طوریکه کار دیگری نمیتواند انجام دهد و آن کار مثل یک طوقه دورش را میگیرد.

مثلا ورزشکاری که برای تقویت بدن خود تمرین میکند تا 80% توان خود را صرف میکند.و بیشتر از آن نه تنها باعث تقویت بدن نمیشود بلکه صدمه نیز میزند.
اون 80% در ناحیه ی وسع یک فرد قرار میگیره و ما بقی اطاقة.(اعداد تمثیلی اند)
(لا یکلف الله نفسا الا وسعها.)


فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرً‌ا فَهُوَ خَيْرٌ‌ لَّهُ ۚ
و هر كه با ميل كار خيرى كند آن برايش خیر است،

خیر:1.خوب 2.بهتر
یعنی مقدار واجب شده، طعام یک نفر است در مقابل یک روز اما کسی بیشتر هم بخشید براش حساب میشه و همچنین کسی که روزه های بیشتری قضا کرد براش حساب میشه.


وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ‌ لَّكُمْ
اینکه روزه میگیرید برای شما خیر است.

یک تشویق است برای روزه داری.مشابه ذکر فایده ی قصاص
گاهی روزه بر فرد مریض حرام میشود.همچنین کسی که با اطاقه آن را میگیرد تکلیف روزه ندارد و فدیه دارد.

إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
اگر میدانید.

تا اینجا مشخص شد کسانی که عذر موقت دارند وقتی عذرشان برطرف شد روزه بگیرند.
و کسانی که با اطاقه آنرا میگیرند در مقابل دسته ی قبل ذکر شده مثل شخصی که بدنش ضعیف است و با گرفتن آن آسیب میبیند.این گونه فهمیده میشود که این دسته عذرشان دائمی تر است.

کسی هم که اصلا توانایی روزه ندارد مثلا مشکل گوارشی دارد که حتی نصف روز را هم نمیتواند روزه بگیرد،تکلیفی ندارد به همین خاطر ذکر نشده.

شَهْرُ‌ رَ‌مَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْ‌آنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْ‌قَانِ ۚ
ماه رمضان ماهى است كه در آن قرآن نازل شده است.هدایتی است برای مردم و روشنگرهایی(آیات روشنگری) از هر هرچه هدایت و جداکننده ی حق و باطل (است)


الهدی و الفرقان:مجموعه ی هدایت عام خداوند مثل تورات و انجیل

فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ‌ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَن كَانَ مَرِ‌يضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ‌ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ‌
پس هر كه از شما اين ماه را دريافت، روزه بگيرد و هر كه بيمار يا در سفر بود، به همان تعداد در روزهاى ديگر

اکنون از مثال ها به قواعد و اصول میرسیم.اصولی که این تبصره ها از آن گرفته شده اند.
يُرِ‌يدُ اللَّـهُ بِكُمُ الْيُسْرَ‌ وَلَا يُرِ‌يدُ بِكُمُ الْعُسْرَ‌
خداوند، راحتی شما را می‌خواهد، نه زحمت شما را!

وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ
تا این روزها را تکمیل کنید

اگر تعداد روز ها زیاد بود فرد نمیتوانست انجامش دهد.

وَلِتُكَبِّرُ‌وا اللَّـهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُ‌ونَ ﴿١٨٥﴾
و خدا را بر اینکه شما را هدایت کرده، بزرگ بشمرید؛ باشد که شکرگزاری کنید!

اینکه خداوند کبیر است یعنی او از هر قید وقانونی بالاتر است.
قرآن در این ماه نازل شده میتونه منظور این سوره باشه یا این قسمتش یا کل قرآن که دراینصورت یعنی شروعش در ماه رمضان بوده.
این قرآن نازل شده.برای اینکه به وسیله اون مهتدی بشید باید متقی باشید و برای متقی شدن باید روزه بگیرید.
بین آیات روزه آیه ی مشهور دعا ذکر شده.خود نشان از آن است که در رمضان دعا کردن امتیاز خاصی دارد.
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِ‌يبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْ‌شُدُونَ ﴿١٨٦﴾
و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند.

درباره ی زمان روزه و موارد اصلی ای که در روزه باید رعایت شه توضیح بیشتری میده.از ایام معلوم میشه که روز ه و شب نیست.
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّ‌فَثُ إِلَىٰ نِسَائِكُمْ ۚ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ ۗ عَلِمَ اللَّـهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتَانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ ۖ فَالْآنَ بَاشِرُ‌وهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّـهُ لَكُمْ ۚ وَكُلُوا وَاشْرَ‌بُوا حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ‌ ۖ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ ۚ وَلَا تُبَاشِرُ‌وهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّـهِ فَلَا تَقْرَ‌بُوهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿١٨٧﴾
حلال گردیده است برای شما در شب روزه‌داری آمیزش و نزدیکی با همسرانتان . آنان لباس شمایند و شما لباس آنانید. خداوند می‌دانست که شما (از لذائذ نفسانی می‌کاستید و معتقد بودید که شبها بعد از بخواب رفتن، همخوابگی با همسران حرام است و) بر خود خیانت می‌کردید.

خداوند توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. پس هم‌اکنون با آنان آمیزش کنید و چیزی را بخواهید که خدا برایتان لازم دانسته است، و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد!. سپس روزه را تا شب ادامه دهید.و وقتی که در مساجد به اعتکاف مشغولید، با آنان همخوابگی نکنید. این حدود و مرزهای الهی است و بدانها نزدیک نشوید. خداوند این چنین آیات خود را برای مردم روشن می‌سازد، باشد که پرهیزگار شوند.

هر کس نظر یا برداشت یا تفسیری داره میتونه بگه.

[saj8jad]

عالی بود ، ممنون

http://forum.konkur.in/thread40882-24.html#post820691

[broslee]

عالی بود ، ممنون

http://forum.konkur.in/thread40882-24.html#post820691

داداش الان داری تبلیغ میکنی؟

[Farid28]

داداش الان داری تبلیغ میکنی؟

چه
تبلیغی
ارجاع
داده

[saj8jad]

داداش الان داری تبلیغ میکنی؟

صرفا جهت اطلاع رسانی و مشارکت بیشتر

موفق باشی
یاعلی(ع)

[MeysAM1999]

عالی بود
مرسی استارتر

[broslee]

فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ‌ فَلْيَصُمْهُ ۖوَمَن كَانَ مَرِ‌يضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ‌ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ‌
پس هر کدام از شما شاهد اون ماه بود، روزه بگيرد و هر كه بيمار يا در سفر بود، به همان تعداد در روزهاى ديگر

شهود:کسی که میگه با چشم خودم دیدم یعنی بر اون چیز شاهد بوده=حضور همراه با مشاهده.
برای امور مادی فرد میره پیش اون چیز و بهش نگاه میکنه و برای امور معنوی با قلب پیش اون چیز حاضر میشه وبهش توجه میکنه.
اما این جا اون چیز زمان است.شهود این زمان چه جوریه؟با توجه به اینکه در این ماه عمل خاصی انجام میشود که روزه است شهود این ماه یعنی انسان با داشتن استعداد آن چیز در این ماه حضور داشته باشد.
یعنی توانایی لازم و استطاعتی که شرط وجوب روزه و تعلق گرفتن این تکلیف است،اگر در این ماه در کسی بود او شاهد است.و او با استعداد و توانایی این ماه حاضر شده.و در هر کس نبود شاهد نیست.مثل اینکه محذوف است از اون ماه.بله که حضور دارد اما آن ماه با روزه مطرح است.پس هر کس در اون ماه بود ولی استعداد و توانایی اون رو نداشت مثل اینکه حضور نداره در اون ماه.


اون و نشون میده مریض و مسافر شاهد این ماه نیستن.
اگر ف میومد معنی استثنا کردن چیزی که بعدش میاد از قبلی میداد مثل آیه قبلش:
أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ
در روزهای قابل شمارشی روزه بگیرید.
فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِ‌يضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ‌ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ‌
که مریض و مسافر از مخاطبین <روزه بگیرید> که شامل همه میشه استثنا شدن.وقتی ف میاد مابعدش یه تبصره است برای حکم قبلش.مثل:
إِنَّمَا حَرَّ‌مَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ‌ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ‌ اللَّـهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ‌ غَيْرَ‌ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ‌ رَّ‌حِيمٌ
لازم به گفتن نیست که ف کاربرد های دیگه ای هم داره.
ولی تو آیه اولی ما قبل و افرادی است که توانایی دارند و مابعدش مریض و مسافر.یعنی مریض و مسافری که توانایی ندارند بعدا قضا ش رو بدن.

توی آیه هم دلیلی بر منحصر بودن این تبصره برای مریض ومسافر نیست بلکه اونها دو دسته ی ملموس از ناتوان های دارای عذر موقت هستند.مطابق آیات:

1.افرادی که توانایی دارن > روزه بگیرن.

2.کسانی نمیتونند روزه بگیرند و عذر موقت دارند > وقتی عذرشون بر طرف شد به همون تعداد روزه بگیرن کافی است کسی هم بیشتر گرفت ثواب داره.

3.کسانی که برای گرفتنش همه ی توانایی شون رو صرف اون میکنن و انرژی انجام کار دیگه براشون نمیمونه و باعث آسیب زدن به بدنشون میشه و امیدی به توانا شدن شون ندارن > به ازای هر روز به یه فقیری غذا بدن.کسی هم بیشتر داد ثواب داره.