سلام ممنون که وارد تاپیکم شدید.خواهش میکنم تاپیکمو تا آخر بخونید خیلی خیلی نیازمند کمک هستم.
من یه دانش آموزش زرنگ بودم تابستون روزانه کم کمش 10ساعت درس میخوندم.
اما وقتی که مدرسه ها شروع شد دوستامو که دیدم...
کلا از خودم نا امید شدم.کلا آدم حساس و استرسی و ناامیدی هستم بدبختانه.
الان 2ماه بیشتر میشه روی کتاب هامو هم باز نکردم کلا کتاب و درسو ... میبینم استرس میگیم
من هدفم کنکور نیست میخوام یک سال پشت کنکور بمونم.الانم درسامون سخته هیچی حتی یک کلمه از دیفرانسیل نمیفهمم.
کلا بدجوری بهم ریختم وقتی خودمو میبینم گریم میگیره میگم چرا من اینطوری شدم .
سال پیش که سال سوم بودم معدلم رو گند زدم رفت اینم یکی از دلایل مهمی هست که کلا کلا کلا از درس و زندگی و خودم و خدا نا امید شدم.
همش فکر ترک تحصیل به سرم میزنه چون واقعا وضعم افتضاحه این متنا رو هم با بغض دارم مینویسم .
نمیدونم چیکار کنم.
میخوام شروع کنم از الان واسه درس خوندن ،درس بخونم از اون طرف میگم 2ماه وقت کمیه واسه من که از دیفراسیل هیچی نمیفهمم .ارزش نداره تلاش کنم چون بالاخره می افتم و انگار الکی تلاش کردم.
هدفم گرفتن 5درصد معدل توی نهایی (پیش بود) که مطمعنم گند زدم رفته اونم نمیتونم بگیرم.
میخواستم ازتون بپرسم اگه روزی 10ساعت موقع تعطیلی
و8ساعت موقع مدرسه شروع کنم مثل آدم درس بخونم به نظرتون میتونم واسه نهایی آماده بشم و حتی 5 درصد رو هم بگیرم؟
از فیزیک کمی سر درمیارم و میفهمم اما دیفرانسیل رو اصلا هیچی.
ممنون میشم کمک کنید شدیدا به کمک نیازدارم.![]()