کارگاه 12 اردیبهشت 94 دکتر علیرضا افشار
مشاور و روانشناس انگیزشی
_ مقصد تنها یک بهونه اس تا مسیر تجربه کنی. (جمله خودمه)مگه اون انتها میخوان چی بدن بهت ؟به قهرمان المپیک آخرش یک تقدیرنامه میدن و یک تیکه فلز ... حالا تو بگو جنسش طلا هم باشه ، دیگه وزنش که از یک قطعه شمش (شمش=ارزش پراید) بیشتر نیست ... یعنی ارزش مادی آنچنانی نداره و آن چیزی که خیلی مهمش میکنه اینه که بعد از گذشت از چه مسیری بدست اومد و بین چند صد نفر آدم، یک نفر منحصر به فرد و خاص بوده و تونسته با تلاش و پشتکار و غلبه بر همه مشکلات موجود به آن درجه برسه و همین سیر تحول و مسیر پیموده شده اجر قرب داره و تو دل هم وطن شادی میارهوگرنه اسامی مثل خاوری و خاوری ها با وجود مقصد و انتهای چند هزار میلیاردی برای همیشه لکه ننگی هستند که همواره مسیر حرکت شون در اذهان عمومی نکوهش میشهاگه تو هم عاشق روپوش پزشکی هستی برو دوتا واسه خودت بخر ، یک گوشی و به خودت آویزون کن ؛ به فامیل بچه ها محل هاتون بگو پزشکی قبول شدی تا همه بهت بگن آقا/خانم دکتر ؛ یک چرخی هم اطراف میدان انقلاب و سینما بهمن بزن و یک مدرک دکتری بخربعدش که چی ... آیا این همون مقصد آرزو های تو بود ؟ راضی شدی حالا ؟خیلی ها میگن نه ... انگار ی چیزی کمه ، اونم صلابت و افتخار اینکه خودت موفقیت بدست آورده باشی ، اینکه تو در کنار مدرک و اسم و روپوش دکترها ، علم و مهارت کاری هم داشته باشی ... اینکه برای رسیدن بهش مثل این خرخون ها خیلی تلاش کردی باشه و ...بله عزیزم ، این کمبودهایی که گفتی ، همان پیمایش مسیر میخواد وگرنه هیچ رضایت درونی نداره.دیدی گاهی پیشکسوتی رو میارن و ازش تقدیر می کنن؛ اون یک زمان اسم و رسمی داشته ولی حالا از کار افتاده شده و شایدم پشتش مثل قوس لاک جناب لاک پشت خمیده شده باشه، دستش بلرزه و فراموشی حواس و ضعف تو تلکم داشته باشه ؛ اما، اما هنوز هم عزیزه ، حتی با وجود اینکه الان رسیده به انتها و کاری ازش بر نمیاد .چرا ؟ چون یک زمان مسیر رفته... اگرچه الان دستاورد جدید نداره و خیلی از اون آدم بهترها هم در فلان زمینه هستن، اما کسی یادش نمیره که اون یک روزی مسیر موفقیت چگونه پیمود . پس چیزی که مهم هست مسیره و نه مقصد . _ باید تو خط باشی و تا ته تهش بری ، حتی از الان .
حتی اگر الان به اشتباه هم بهت الهام هم شده که دیگه دیر و نمیشه برای ایده آل ات تلاش کرد ، باشه درست. من کاری با گذشته ات ندارم . فقط همین الانت میخوام_ شاید خوب شروع نکردی ، شاید خوب جلو نیومدی ، اما خوب تمامش کن . نمیخوام بگم خوب تمامش کن شاید شددددد؛ حداقل حسن خوب تمام کردن اینه که برای شروع های بعدی آماده ای . درست مثل همون موقع هایی که از وسط روز می گفتی چه فایده از الان بخوانم، امروز که دیگه خراب شده ... و چون نمی خواندی ، فردا صبح هم برای مطالعه تنبل و منفعل بودی ولی اگر حداقل چند ساعتی همون شب کار میکردی ، فردا برای شروع دوباره با انگیزه تر بودی . در هر صورت از هرجا ول کردی بازم بچسب .
_خودت باش ، تا خودت بسازی
به قول حسین عزیز که شاید الان خودش هم داره این متن میخوانه ، هرکسی برای خودش متفاوته ؛ یک عده جرات نمی کنن که تفاوت شون نشان بدن که اکثریت آدم ها تشکیل میدن ؛ یک عده میخوا ن تفاوت نشان بدن ولی وقتی باهاشون مخالفت میشه یا شکست میخورن ، تسلیم میشن، این افراد هم تعدادشون زیاده؛ اما یک عده قلیل تفاوت شون نشان میدن و انقدر تلاش و پیگیری می کنن تابقیه اون تفاوت قبول کنن و براش ارزش قائل بشن ؛ اینها همان آدم های موفق هستند .فکرش کنی میشه با قاشق هم تشتک نوشابه باز کرد ، میشه با پیچ گوشتی دوسو ، پیچ چهارسو هم بازکرد و کلی میشه های دیگه که البته همه کار دشوار تر می کنن ؛ پس بهتره دنبال تغییر کاربری خودت نباشی و بجای تقلید بیماری گون ، رو خودت حساب کنی ، و فقط خودت به اون غایت نهایی برسانی؛ اینکار هم ساده تره و هم شدنی . چون همه شرایط دست خودت هست و تو دنبال موفقیت به سبک خودت هستی . نترس چون به قدر کافی ایده و آدم تقلیدی داریم ، هنوز جا برای خلاقیت پر نشده . نخواه کس دیگه ای باشی ، همون طور که هیچ کس جای کس دیگه ای تو دنیا نگرفته و نخواهد گرفت و هیچ وقت نمیشه بزور پازل خانه ای دیگر را به اشتباه در خانه مدنظر قرار داد و جفت جورش کرد.بگرد تا پیدا کنی اون پازل کجا باید قرار بگیره.
خب امسال هم قصه ما به سر رسید و جوجه کلاغ های من امیدوارم به خونه هاشون برسن . خوبی دیدین ضرب در دو از خودتون بوده، بدی دیدین دربست مال منه؛ چون امسال شاگرد ماهانه/تک جلسه حضوری و تلفنی به نسبت هرسال زیاد داشتم و اکثرا از اینجا یا حداکثر یکی دو جلسه مشاوره گروهی در شهرستان با من آشنا شدن، میخوام از همینجا اعلام کنم که اگر حق و حقوقی از او بر گردن من هست (نارضایتی، کم کاری، بداخلاقی و...) یا تو دلش حلال کنه و یا بهم پیامک بده تا جبران کنم ؛انشالله اگر عمری باقی باشه و نیازی به بحث های عمو جغدپیر قصه بود، برای کنکوریهای۹۵ در خدمت تازه واردها هستم.
ارادتمند شما افشار