‌نمیدونم با این همه تنهایی چیکار کنم...

[tiny_Shadow]

آره موافقم، منم همین طورم، حس نمی کنم رابطه بین من و دوستام خیلی دوطرفه باشه..... طول دبیرستان که اصلا همچین دوستی نداشتم که خودم کنارش احساس امنیت کنم و بدونم همیشه پشتم هست، و درست هم حدس می زدم چون بعد از کنکور همون فرد هیچ علاقه ای به صحبت کردن نشون نداده....
راستش من همیشه اینو پای درس خوندن میذارم
ممکنه حس کنن از تو کمترن یا چیزی داری که اونا ندارن، دیگه تو رو وارد جمع شون نمی کنن....

هعی، پس واقعا خیلیا مثل من این جورین
شاید
شاید اونایی هم که ما فکر میکنیم خیلی دوستن، واقعا اون طور که ما فکر میکنیم دوست نباشن

حقیقتش آدما خیلی فیک شدن.البته میشناسم دوستایی رو ک واقعا برا هم خوبن و دوستیشون قشنگه.اما کمه
من بشخصه حاضر نیستم کوچکترین چیزی رو باهاشون در میون بزارم و حتی خود واقعیم باشم براشون چون اصلا براشون اهمیت نداره
حقیقتش خیلیا مثل مان و احساس بدی بابت تنهاییشون دارن

[Hadis_farhadi_]

اولا که سلام !
جونم برات بگه منم دست کمی از تو ندارم حالا تو خوبی هیچ وقت دوستی نداشتی و تنهایی
من با همه‌دوستام بازم تنهام ! من کلا روابط اجتماعیم خوب بوده همیشه کل مدرسه میشناختنم حتی نصف دانش اموزای شهر ، اما همیشه تنها بودم ، دو تا دوست صمیمی دارم یکیشون ۱۳ سال یویم ۱۰ سال دارن کم کم با گوشه گیری و افسردگیم اونارم از دست میدم ، یکسال و نیمه که افسردگی دارم ، بی حسی مطلق ، هیچ حس عمیقی نمیتونم داشته باشم ، کل هدفامو یادم میارم اما حتی نمیتونم براشون حرکت کنم ، براشون بجنگم ، انقد خسته ام که حالا کنکور تموم شده مثل یه بچه پناه گرفتم به قبل کنکور کاش حداقل پشت کنکور بودم ؛ اینو بدون خیلیا مثل توان ، چه با دوست چه بی دوست ، من توی دنیای واقعی هیچ کلمه ای ازم شنیده نمیشه یا خیلی کم ، حتی زجر اوره برام بخام با خانوادم صحبت‌کنم ، بعد از تصادفم هم دیگه نتونستم بهتر از قبل بشم ، سردرگم ؛ بی حال، اعصاب داغون و نابود به دلایل خیلی بد، من پارسال کلی درس خوندم دوماه اخر ی مشکلاتی پیدا شد که من فقط به خودم میلرزیدم و گریه میکردم و سر جلسه هیچی یادم نمیومد ، همه مشکلاتمون یا حل میشن یا عادی ! حتی وحشتناک ترینش ! اینو بهت قول میدم ! فقط خودتو کنترل کن و ادامه بده .....
همین !

[ifmvi]

سلام بهار خانوم
تنها نیستی
من روابط اجتماعیم از دوران کودکی فاجعه بود و یادمه که حتی توی مهدکودک هم نمیتونستم دوست پیدا کنم و خب این روند ادامه پیدا کرد ... یه مدت چندتا دوست داشتم که به دلایلی از اونها هم جدا شدم و الان دوست خیلی صمیمی ندارم .
چندتا دوست دارم که گهگاهی حالشونو میپرسم یا حالم رو میپرسن اما اونقدری نزدیک نیستیم که مثلا ناراحت باشم بتونم برم باهاشون درمیون بذارم یا خوشحالیم رو باهاشون شریک بشم البته من این تنهایی رو دوست دارم . باعث میشه ذهنم آروم تر باشه ولی بهار نگران نباش . اگر به تنهایی باشه همگیمون تنهاییم حتی کسانی که کلی دوست دارند . به تدریج وقتی وارد اجتماعاتی مثل دانشگاه یا سرکار بشی میتونی دوست هم پیدا کنی و اینکه واقعا اینطوری نیست که تو آدم بدی باشی یا شایستگیش رو نداشته باشی. خودت رو از این بابت سرزنش نکن

[Bahar1377]

بخون سوال داشتی بگو بهم
منم اینجوری بودم ولی اونجوری شدم
مناز ترم ۲ هر ترم ی درس ی دانشکده دیگه داشتم با همه غیر همکلاسیامم دوس شدم
میتونی تو هم
.
.
حالا انگار همه ۲۴ ای رفتن تفریح کردن
بابا همه شکل همیم ایم دیگه
همه از بچگی درس و مدرسه کوج تفریح کردیم ما
سس ماست نشو بهار @Bahar1377

میدونی من وقتی تو جمع قرارمیگیرم روابط اجتماعیم خوبه. تو دوران دبیرستان با همه رفیق بودم، همه هم قبولم داشتن، اما من همیشه دنبال یکی بودم گروه خونی و فاز بهم بخوره که باهاش صمیمی شم متاسفانه هیچ وقت پیدا نکردم. الانم چون چندسال پشت کنکور بودم ، این مدلی شدم. به خودم قول داده بودم بعد کنکور کلی کلاسای مختلف بنویسم، اما کرونا همه جا رو تعطیل کرد.
دلم و به دانشگاه خوش کرده بودم که اونم مجازیه. اینطور که معلومه حداقل یه سال دیگه باید تحمل کنم.

[adaf$]

اولا که سلام !
جونم برات بگه منم دست کمی از تو ندارم حالا تو خوبی هیچ وقت دوستی نداشتی و تنهایی
من با همه‌دوستام بازم تنهام ! من کلا روابط اجتماعیم خوب بوده همیشه کل مدرسه میشناختنم حتی نصف دانش اموزای شهر ، اما همیشه تنها بودم ، دو تا دوست صمیمی دارم یکیشون ۱۳ سال یویم ۱۰ سال دارن کم کم با گوشه گیری و افسردگیم اونارم از دست میدم ، یکسال و نیمه که افسردگی دارم ، بی حسی مطلق ، هیچ حس عمیقی نمیتونم داشته باشم ، کل هدفامو یادم میارم اما حتی نمیتونم براشون حرکت کنم ، براشون بجنگم ، انقد خسته ام که حالا کنکور تموم شده مثل یه بچه پناه گرفتم به قبل کنکور کاش حداقل پشت کنکور بودم ؛ اینو بدون خیلیا مثل توان ، چه با دوست چه بی دوست ، من توی دنیای واقعی هیچ کلمه ای ازم شنیده نمیشه یا خیلی کم ، حتی زجر اوره برام بخام با خانوادم صحبت‌کنم ، بعد از تصادفم هم دیگه نتونستم بهتر از قبل بشم ، سردرگم ؛ بی حال، اعصاب داغون و نابود به دلایل خیلی بد، من پارسال کلی درس خوندم دوماه اخر ی مشکلاتی پیدا شد که من فقط به خودم میلرزیدم و گریه میکردم و سر جلسه هیچی یادم نمیومد ، همه مشکلاتمون یا حل میشن یا عادی ! حتی وحشتناک ترینش ! اینو بهت قول میدم ! فقط خودتو کنترل کن و ادامه بده .....
همین !

حس میکنم خودم اینا رو نوشتم

[Bahar1377]

هیچ وقت فکر نمیکردم تعداد کسایی که احساس تنهایی میکنند اینقدررر زیاد باشه.
عجب روزگاری شده

[adaf$]

میدونی من وقتی تو جمع قرارمیگیرم روابط اجتماعیم خوبه. تو دوران دبیرستان با همه رفیق بودم، همه هم قبولم داشتن، اما من همیشه دنبال یکی بودم گروه خونی و فاز بهم بخوره که باهاش صمیمی شم متاسفانه هیچ وقت پیدا نکردم. الانم چون چندسال پشت کنکور بودم ، این مدلی شدم. به خودم قول داده بودم بعد کنکور کلی کلاسای مختلف بنویسم، اما کرونا همه جا رو تعطیل کرد.
دلم و به دانشگاه خوش کرده بودم که اونم مجازیه. اینطور که معلومه حداقل یه سال دیگه باید تحمل کنم.

کاملا با جمله اولت همدردم

[Ali__S]

سلام
هیچکس تنها نیست چون خدا رو داره حتی گناه کارترینها خدا میخوادشون بدبختی اینه که اونا خدارو نمیخوان...
من از همه دوستام بریدم با اینکه اونا میخواستن ارتباطمون حفظ بشه...
البته خیلی فرقه بین تنهایی که خودت انتخابش میکنی و تنهایی که از سر ناچاری باشه...به نظر من تنهایی از نوع زمینیش یه نعمته اگه انتخابش کنی تو تنهایی رو خودت و ارتباطت با خدا کارکنی بهترین دوستت میشه بهت قدرت میده باعث بروز خلاقیتت میشه از وابستگی های نابود کننده رهات میکنه و...من بهت اطمینان میدم اگه تو تنهایی با خودت حال نکنی و صلح درونی نداشته باشی هیچ جمعی نمیتونه حالتو خوب کنه....با خدا رفیق شو و فقط با اون درد و دل کن روزی یه بار حداقل هر چی تو دلته براش بنویس(حتما بنویس حرف فایده نداره)... من بهت پیشنهاد میکنم تنهایی رو انتخاب و رو خودت کار کنی تا بقیه خودشون بهت جذب بشن...نکته دیگه اینکه خاصیت آدمیزاد اینه که اگه دنبالش بدویی از دستت فرار میکنه اگه تحویلش نگیری آرزوشه باهات باشه منظورم اینه که آویزون کسی نشو و اصرار نکن باهات دوست شه چون نتیجه عکس میده بجاش روحت رو قوی کن تا تو انتخاب کنی کی رو به دوستی میپذیری و کی رو نه!....یه دوره آموزشی خوب میشناسم میتونه کمکت کنه تا نه تنها نخوای تنهایی رو تحمل کنی بلکه ازش لذت ببری خواستی خصوصی بگو راهنماییت کنم اینجا بگم میگن تبلیغه....موفق باشی

[high.target]

آقا بیاین ی اکیپ شلوغ کن جذاب تشکیل بدیم
همه هگزمان بریم تو پ ب یکیمون شلوغ کنیم یکم بگیم بخندیم تا حالمون بهتر شع
نظر؟؟ @Bahar1377
@$adaf @Ema
@_Hadis_farhadi @Hadis_farhadi_ @adaf$
حدیث خوداوکیلی دلیلت واس گذاشتن ی همچین نان کاربری ای چی بوده
۱۰ سری بالا پایین کردم تا بتونم بنویسمش بابا

[adaf$]

آقا بیاین ی اکیپ شلوغ کن جذاب تشکیل بدیم
همه هگزمان بریم تو پ ب یکیمون شلوغ کنیم یکم بگیم بخندیم تا حالمون بهتر شع
نظر؟؟ @Bahar1377
@$adaf @Ema
@_Hadis_farhadi @Hadis_farhadi_ @adaf$
حدیث خوداوکیلی دلیلت واس گذاشتن ی همچین نان کاربری ای چی بوده
۱۰ سری بالا پایین کردم تا بتونم بنویسمش بابا

زهرا من نفهمیدم چی درست کنیم؟؟

[adaf$]

سلام
هیچکس تنها نیست چون خدا رو داره حتی گناه کارترینها خدا میخوادشون بدبختی اینه که اونا خدارو نمیخوان...
من از همه دوستام بریدم با اینکه اونا میخواستن ارتباطمون حفظ بشه...
البته خیلی فرقه بین تنهایی که خودت انتخابش میکنی و تنهایی که از سر ناچاری باشه...به نظر من تنهایی از نوع زمینیش یه نعمته اگه انتخابش کنی تو تنهایی رو خودت و ارتباطت با خدا کارکنی بهترین دوستت میشه بهت قدرت میده باعث بروز خلاقیتت میشه از وابستگی های نابود کننده رهات میکنه و...من بهت اطمینان میدم اگه تو تنهایی با خودت حال نکنی و صلح درونی نداشته باشی هیچ جمعی نمیتونه حالتو خوب کنه....با خدا رفیق شو و فقط با اون درد و دل کن روزی یه بار حداقل هر چی تو دلته براش بنویس(حتما بنویس حرف فایده نداره)... من بهت پیشنهاد میکنم تنهایی رو انتخاب و رو خودت کار کنی تا بقیه خودشون بهت جذب بشن...نکته دیگه اینکه خاصیت آدمیزاد اینه که اگه دنبالش بدویی از دستت فرار میکنه اگه تحویلش نگیری آرزوشه باهات باشه منظورم اینه که آویزون کسی نشو و اصرار نکن باهات دوست شه چون نتیجه عکس میده بجاش روحت رو قوی کن تا تو انتخاب کنی کی رو به دوستی میپذیری و کی رو نه!....یه دوره آموزشی خوب میشناسم میتونه کمکت کنه تا نه تنها نخوای تنهایی رو تحمل کنی بلکه ازش لذت ببری خواستی خصوصی بگو راهنماییت کنم اینجا بگم میگن تبلیغه....موفق باشی

دوست دارم به این حرفتون عمل کنم

باید روی خودم کار کنم

راست میگین

هیچ کس روی زمین انقدر ارزش نداره که من منتظرش بمونم

[Bahar1377]

آقا بیاین ی اکیپ شلوغ کن جذاب تشکیل بدیم
همه هگزمان بریم تو پ ب یکیمون شلوغ کنیم یکم بگیم بخندیم تا حالمون بهتر شع
نظر؟؟ @Bahar1377
@$adaf @Ema
@_Hadis_farhadi @Hadis_farhadi_ @adaf$
حدیث خوداوکیلی دلیلت واس گذاشتن ی همچین نان کاربری ای چی بوده
۱۰ سری بالا پایین کردم تا بتونم بنویسمش بابا

موافقم، ولی اکیپ و دقیقا کجا باید تشکیل بدیم؟
تو انجمن یا تل و واتس؟

[high.target]

موافقم، ولی اکیپ و دقیقا کجا باید تشکیل بدیم؟
تو انجمن یا تل و واتس؟

به نام خدا
ن تل دارم ن واتس آپ
آقا هرروز سر ی تایم خاصی بریم صفحه یکیمون کرم بریزیم

[Mysterious]

احساس نیاز میکنی
این خیلی نمود بیرونی داره مثلا نیاز داری باهات حرف بزنن،بیرون برن...
تا وقتی بقیه بفهمن بهشون نیاز داری سمتت نمیان

درسته مسئله دوست تو زندگی آدم خیلی مهمه بعضی دوستا واقعا ناجی میشن ولی خیلیم نقش مهمی تو موفقیتت ندارن اول خودتو بشناس تا آدمای درست جذبت بشن❤

[telma_alen]

سلام بچه ها امیدوارم همگی خوب و سلامت باشیددختری تک فرزند هستم که از 15 سالگی احساس تنهایی درونم به وجود اومد. که از همون موقع خیییلی تلاش کردم که دوستای خوبی پیدا کنم. اما نمیشد. هر چقدررر بیشتر تلاش کردم بدتر شد. تنهاتر شدم. همیشه رابطم با دوستام یه طرفه بود. همین باعث میشد خیلی بهم سخت بگذره و تنهاتر از قبل میشدم. دیگه وضعم طوری شده بود که بزرگترین آرزوم این بود که یکی و داشته باشم، همسن خودم باشه، درکم کنه ، باهاش حرف بزنم. روز و شب دعا میکردم. کنار دعا تلاشم میکردم. اما نمیشد. یعنی با هرکی دوست میشدم روزگار طوری میرفت جلو یهو میدیدم طرف غیب شده و هیچ نشونه ای ازش ندارم. یه بار این اتفاق نیفتاد. هزااااران بار اتفاق افتاد. و اونجا بود که فهمیدم مثل اینکه خدا میپسنده من تنها باشم.مجبور شدم چندسال پشت کنکور بمونم. تو این چندسال دوستای معمولیم هم از دست دادم. الان 22 سالمه، و حالم از همیشه خرابتره. حس خیییلی بدی دارم نسبت به خودم‌ از شما چه پنهون من خیییییلی ادم بدی هستم ، اگه آدم خوبی بودم حداقل تو این 22سال یه دونه رفیق داشتم. تنها سرگرمی شده وبگردی و همین انجمن. که مامانم همش گیر میده این چه وضعشه. راستی به خاطر افسردگی که داشتم دکتر هم رفتم و یه مدت قرص مصرف میکردم. نیاید بگید عزت نفس و اعتماد به نفست و برو قوی کن که گوشم از این حرفا پره. درضمن من اهل دوستی با جنس مخالف هم نیستم.نیاید بگید سرتو گرم کن. من هدف زیاد دارم. اما اونقدررر افسرده شدم که اصلا حوصله ی تلاش و جنگیدن برای اهدافم و ندارممیدونید چیه، از بچگیم همش دنبال هدفام بودم. همش سرم تو کتابام بود. جز درس خوندن کار دیگه ای نمیکردم.الان که میشینم فکر میکنم ، میبینم که اصلا هیچ تفریحی نکردم...بدتر از اون یه دونه دوست صمیمی هم ندارم������میدونید زندگی که فقط درس و هدف و تلاش و پول درآوردن نیست.آدم یه سری نیازای دیگه هم داره. اگه حواست به بقیه نیازت نباشه و فقط رو یه چیزای خاص تمرکز کنی، بعد به جایی میرسی که میفهمی راه و اشتباه اومدی و چیزایی که اصل زندگیه رو نداری������ببخشید سرتون و دراوردم. جز شماها کسی و ندارم باهاش حرف بزنم. میدونم یه سریاتون از دستم سر قضایایی ناراحتید، مجدد عذر میخوام.واقعا آخه چرا زندگیم باید اینجوری بگذره؟؟احتمالا از اسفند برم دانشگاه، من تو این چندماه با این روحیه داغون چه کنم؟؟؟!!

میفهممت ولی دوستای ما هم مگسانی بودند گرد شیرینی
پس غصه نخور لاعقل تنهایی بهترازبودن با هرکسی بود

طبق تجربه ی شخصیم اکثر ادمای موفق تنها و بی وست بودن یا حداکثر یه دوست قوی ترازخودشون داشتن

خلاصه که متاسفم برا خودم کلاااااااااااااااااا