خوب بودن زیاد سخت نیست
کافیست مهربانی کنی
زبانت که نیش نداشته باشد
و کسی را نرنجاند ، همین خوبیست
وقتی برای همه خیر بخواهی همین خوبیست
وقتی محبتـت بی منت باشد
وقتی عشق بورزی
وقتی خوبی هایشان را بـبـینی
همین خوبیست ...
مهم نیست که آدم ها چگونه اند
مهم نیست جواب سلامت را میدهند یا نه
تو سلام کن
سر به سر دلشان بگذار
شیطـنت کن.... بـخند
همین خوبـیست ...
مهم این است که تو خوب باشی
آن ها روزی دلشان برای
خوبی هایت تنگ می شود
خوشبخت باشید و به
زندگی متفاوت نگاه کنید.
خـــــدایا
می دانم که در تنهاییم تـــــو تنها همـــــدم منی
در بی کسی هایم تو تنها کَسم هستی
خـــــدایا
کمکـــــم کن تا همیــشه و همه جا
فقط تـــو همه چیز و همه کَسم باشی..
تغییری باش که آرزو داری در جهان به وجود آوری...
سپیده که سر بزند،
در این بیشه‌زارِ خزان‌زده،
شاید
دوباره گلی بروید،
شبیه آنچه در بهار بوئیدی!
پس به نام زندگی،
هرگز مگو:
هرگز!
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَدْعُوهُ فَيُجِيبُنِي وَ إِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِينَ يَدْعُونِي
سپاس خدایى را كه او را مى خوانم و او اجابتم مى كند هرچند آن‌دم كه او مرا مى خواند كندى و كاهلى مىكنم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَسْأَلُهُ فَيُعْطِينِي وَ إِنْ كُنْتُ بَخِيلاً حِينَ يَسْتَقْرِضُنِي
و ستايش خدایى را كه چون از او چيزى می‌خواهم به من عطا مى‌كند هرچند هنگامى كه او از من چیزی مىخواهد من بخل مىورزم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ أَرْجُو غَيْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَيْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِي
و سپاس خدایى را كه جز او به کسی چشم اميد ندارم و اگر به غيرش اميد ببندم نااميدم میکند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَكَلَنِي إِلَيْهِ فَأَكْرَمَنِي وَ لَمْ يَكِلْنِي إِلَى النَّاسِ فَيُهِينُونِي
ستايش خدایى را كه كار مرا به خود واگذاشت و گرامي ام داشت و مرا به مردم وانگذاشت تا خوارم کنند❤️
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي تَحَبَّبَ إِلَيَّ وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي
ستايش خدایی را كه با من دوستى میکند اگرچه از من بىنياز است
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَحْلُمُ عَنِّي حَتَّى كَأَنِّي لاَ ذَنْبَ لِي
و سپاس خدایى را كه با من بردبارى مى‌كند تا چنان که گويى مرا گناهى نيست❤️
فَرَبِّي أَحْمَدُ شَيْءٍ عِنْدِي وَ أَحَقُّ بِحَمْدِي
پس پروردگارم نزد من ستوده ترين است و به ستايش من سزاوارترین
#ابوحمزه_ثمالی
پای دوست داشتنت ایستاده‌ام...
مثلِ درختِ کاج
روبروی پاییز...
باور کن لازم نیست همه را راضی نگه داری!
لازم نیست نگرانِ چگونگیِ قضاوت شدنت
در ذهن آدم ها باشی
و لازم نیست خودت را با اعتقاد و باورشان هماهنگ کنی!
مطمئن باش
هرچقدر هم که زمان بگذاری
و هرچقدر هم که خوب باشی؛
حریف تمام سلیقه ها،
اندیشه ها
و باورها نخواهی شد.
و هیچکسِ دیگری وجود نداشت!
و آدمی هر آنچه با دیگران کرد به خود بود!
آموختم،
آرامش همان لحظاتی ست که خویش را پذیرفتم و در هر آدمی تکه ای از خود را یافتم.
آنوقت غم و شادی را جور دیگری فهمیدم.
خاموشی دارویِ عجیبی ست!
یک روز دلت برای چیزهایی تنگ می شود که فکر میکردی همیشه هستند!
امروز،ساعت را بُکش!
فقط "امروز" را تماشا کن
و یادت نرود
تو همه ی آدم هایی هستی که دوستشان داری یا نداری،
تو همه ی آنهایی،
خودت را در آغوش بگیر.
و آنوقت است
که نه می رنجی و نه می رنجانی.
پ.ن: با تموم وجود این تکست رو قبول دارم.
هر که باشیم
هر کجای دنیا که زندگی کنیم
همگی جایی در اعماقمان
حس کمبود داریم.
انگار چیزی اساسی گم کرده ایم
و می ترسیم نتوانیم آن را پس بگیریم.
آن هایی هم که میدانند چه چیزی کم دارند،
واقعا انگشت شمارند.
گاهی دستت را بگذار در دست کودک درونتبگذار ببرد تو را هر جا که دلش خواستکه یادت باشد زندگی شوخیه به اشتباه جدی گرفته شده ماستبه خاطر خودت میگویمخودت را ببخشکه حق لذت بردن از زندگی را بگیری...حق دوباره شروع کردن را…پس دست در دست کودک درونمان دهیمبرای لحظه‌ای هر چند کوتاه...بگذاریم این من‌مان هم کمی دوباره
کودکی کند
یادت نره
همیشه قرار نیست
اون اتفاقی بیفته که تو میخوای
وقتی همه چیز رو به خدا سپردی
دلت قرص باشهخدا هواتو داره
تغییری باش که آرزو داری در جهان به وجود آوری...
به سه چيز هرگز نمى رسيد:
١- بستن دهان مردم
٢- جبران همه ى شكست ها
٣-رسيدن به همه ى آرزوها
سه چيز حتمى به تو مى رسد:
١- مرگ
٢- نتيجه ى عملت
٣- رزقى كه برايت مقدر شده
دل آدمی
به هنگام بهار
زمستان را می‌خواهد
و به وقت زمستان
بهار را
دلتنگ می‌شود
برای هر آنچه که دور است
آیا باید همیشه به هم رسید؟
بی‌خیال شو
بعضی چیزها وقتی که نیستند
زیبایند...
عشق شاید
دلهره‌ای آتشین باشد
یا حالتی خاص از یک اوج،
همراه با خودنمایی
شکوفه‌های گیلاس؛
و برافروختن شمعی در شب
با قلبی که شوق را فریاد می‌زند.
اما من چنین دیده‌ام که عشق،
تنها جبری برای دوام است!
فرقی نمی کند آغازِ هفته باشد یا پایانش ...
صبح باشد یا شب ...
بذرِ امید ؛
نه وقت می شناسد ،
نه موقعیت ...
هر وقت بکاری ؛
شبیهِ لوبیایِ سحر آمیز ،
با اولین طلوعِ آفتابِ خواستن ؛
جوانه می زند ...
و تا آسمانِ موفقیت و توانستن ،
اوج می گیرد ...
هرگز نا امید نباش ... !
نا امیدی ، تیشه ی بی رحمی ست ؛
به جانِ ریشه ی شعور و خوشبختی ات ...
پس تا دیر نشده ،
بذرِ جادوییِ امیدت را بکار ،
و معجزه هایت را درو کن ... !
در آبي خيال تو
شب را
كبوترانه در ترانه پريدم
امروز دارم هنوز را
كنار پنجره ي ارديبهشت
در كوچه باغهاي ياد تو
قدم مي زنم ،
که اندوه ملال آور يادت
كنار بغض بهانه گير باد
مدام
باران ميشود پشت
پلكهاي ويرانه ام .
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)
LinkBack URL
About LinkBacks
پاسخ با نقل قول
.gif "Yahoo (3)")