💜بفـرمائيــد شِعـر💚

[SinaAhmadi]

چه کسی می داند که تو در پیله تنهایی خود تنهایی
چه کسی می داند که تو در حسرت یک روزنه در فردایی
پیله ات را بگشا تو به اندازه پروانه شدن زیبایی...
ازصداي گذرآب چنان فهمیدم : تندتر ازآب روان ، عمرگران میگذرد.
زندگی رانفسی ، ارزش غم خوردن نيست !
آرزویم این است آنقدرسيربخندي كه ندانی غم چيست...
#سهراب_سپهری

[_Senoritta_]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

تا درخت دوستی کی بر دهد

حالیا رفتیم و ت.خمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبود

ورنه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت

ما خطا کردیم و صلح انگاشتیم

[ifmvi]

فکر در دنیای بی‌حاصل جنون می آورد
صائب از اندیشه یِ بسیار می باید گذشت

[Ellie.79]

*-*

[SinaAhmadi]

کوهساران مرا پر کن، ای طنین فراموشی!
نفرین به زیبایی- آب تاریک خروشان - که هست مرا
فرو پیچد و برد!
تو ناگهان زیبا هستی. اندامت گردابی است.
موج تو اقلیم مرا گرفت.
ترا یافتم، آسمان ها را پی بردم.
ترا یافتم، درها را گشودم، شاخه را خواندم.
افتاده باد آن برگ، که به آهنگ وزش هایت نلرزد!
مژگان تو لرزید: رویا در هم شد.
تپیدی: شیره گل بگردش آمد.
بیدار شدی: جهان سر برداشت، جوی از جا جهید.
براه افتادی: سیم جاده غرق نوا شد.
در کف تست رشته دگرگونی.
از بیم زیبایی می گریزم، و چه بیهوده: فضا را گرفته ای.
یادت جهان را پر غم می کند، و فراموشی کیمیاست.
در غم گداختم، ای بزرگ، ای تابان!
سر برزن، شب زیست را در هم ریز، ستاره دیگر خاک!
جلوه ای، ای برون از دید!
از بیکران تو می ترسم ، ای دوست! موج نوازشی.


سهراب سپهری

[Zahra77]

کار شاقی نکرده ام،
فقط به زانو در نیامدم
فقط تاریکی را از تکلم بیهودگی باز داشته ام.
دشوار نیست
شما هم بگویید نور!
بگویید امید!
بگویید عشق!
آدمی چیزی شبیهِ بویِ خوشِ باران است
^^
سیدعلی صالحی

[ALI-LEGEND]

تاکی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه؟
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
رفتم به در صومعهٔ عابد و زاهد
دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد

در میکده رهبانم و در صومعه عابد
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

[Amin6]

وقتی که زندگی من
هیچ چیز نبود
هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری
دریافتم
باید، باید، باید
دیوانه وار دوست بدارم
کسی را که مثل هیچ کس نیست

"فروغ فرخزاد"

[Narvan]

ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا
به وصل خود دوایی کن دل دیوانهٔ ما را

علاج درد مشتاقان طبیب عام نشناسد
مگر لیلی کند درمان غم مجنون شیدا را

سعدی

پ ن: اینم به مناسبت روز پزشک

[_Shouko_]

ماییم واین دل زار،در شوره زار گرفتار
از عرش به فرش رسیدیم، رانده شدیم ز گلزار
افسوس وفا نداشتیم، بذر ثنا نکاشتیم
عھد و وفا شکستیم، رانجانده شد دل یار
ِ چون کشتی شکسته ،بر خاک وگل نشسته
گم کرده راه خویشیم،در بحر غم گرفتار
ایمان فروختیم به زر،از ھمه بد و بدتر
گوھر انسانیت،گم شد در این کارزار
اسیر کالبد خویش،دائم فکار و پریش
در دشت غم دوانیم،سوار نفس بد کار
یک مشت پوست وخونیم, در ووادی جنونیم
بر فرق ما فرو ریخت, کوھی بشکل آوار
روزی که عمر سر آید، عجل ز در در آید
قصه به آخر رسد، نقطه ،پایان کار

[Narvan]

خوشا دردی!که درمانش تو باشی
خوشا راهی! که پایانش تو باشی

خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی
خوشا جانی! که جانانش تو باشی

خوشی و خرمی و کامرانی
کسی دارد که خواهانش تو باشی

عراقی طالب درد است دایم
به بوی آنکه درمانش تو باشی

عراقی

[Wisteriaa]

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید

[Dark_Angel]

زندگی شد من و یک سلسله ناکامیها
مستم از ساغر خون جگر آشامیها

بسکه با شاهد ناکامیم الفتها رفت
شادکامم دگر از الفت ناکامیها

بخت برگشته ما خیره سری آغازید
تا چه بازد دگرم تیره سرانجامیها

دیرجوشی تو در بوته هجرانم سوخت
ساختم این همه تا وارهم از خامیها

تا که نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمردم من و این گوشه گمنامیها

نشود رام سر زلف دل آرامم دل
ای دل از کف ندهی دامن آرامیها

باده پیمودن و راز از خط ساقی خواندن
خرم از عیش نشابورم و خیامیها

شهریارا ورق از اشک ندامت میشوی
تا که نامت نبرد در افق نامیها


#شهریار

[ifmvi]

و اگر بر تو ببندد همه ره ها و گذرها
رهِ پنهان بنماید که کس آن راه نداند
جنابِ مولانا

[Narvan]

چشم خود بستم که دیگر چشم مستش ننگرم
ناگهان دل داد زد دیوانه من میبینمش

شهریار