«به نام خداوند پشتیبان»
شاید تابهحال برایتان پیشآمده باشد که برای چند لحظه شماره تلفنی را از روی کاغذ بخوانید و به حافظه خود بسپارید و پس از شمارهگیری، آن را از یاد ببرید. در این حالت شماره تلفن حائز اهمیت بوده و به حافظه کوتاهمدت سپردهشده و قصد انتقال آن به حافظه بلندمدت را ندارید. حال با این همه مطالبی که باید سرجلسه کنکور و امتحانات به یاد بیاوریم، باید چه کنیم؟یا اگر بخواهیم مطلب مهمی را به حافظه بلندمدت خود بسپاریم، چه تدبیری باید بیندیشیم؟
در اینجا به چند روش برای انتقال مطالب از حافظه کوتاهمدت به حافظه بلندمدت و نگهداری مطالب در آن اشاره خواهیم کرد، که مطمئناً به شما برای یادگیری مفهومی تر دروس و به خاطرسپاری راحت تر آنان کمک زیادی خواهد کرد.
بدیهی است اگر مطلبی را برای بار اول میخوانیم، بهدقت خیلی بیشتری برای فهم آن نسبت به مطلبی که قبلاً مطالعه کردهایم نیاز داریم. زمانی میتوانیم بگوییم ما مطلبی را یاد گرفتهایم که بتوانیم آن را بعد از مدتی به یادآوریم.
طبق یکی از نظریه های روانشناسی یادگیری، ما سه نوع حافظه داریم:
حافظه حسی
حافظه کوتاه مدت
حافظه بلندمدت
حواس دیداری و شنیداری اطلاعات را به ما میدهند، که البته جالب است بدانید گنجایش حافظه تصویری ما بسیار بیشتر از حافظه شنیداری ما است. اطلاعات در مرحله اول وارد حافظه حسی ما میشوند، مهمترین دلیل فراموشی اطلاعات از حافظه حسی ما بیتوجهی است. اگر ما به اطلاعات دریافتی دقت و توجه کافی داشته باشیم آنها وارد حافظه کوتاهمدت ما میشوند. حال اگر مطلبی را فقط برای مدت خیلی کوتاهی میخواهیم در ذهنمان نگهداریم باید چند بار سریعاً آن را بهصورت ذهنی مرور کنیم و بعد از تمام شدن کارمان با آن، مطلب خودبهخود فراموش میشود.
اگر قصد داشته باشیم اطلاعات مانند مطالب درسی وارد حافظه بلندمدتمان شود باید اطلاعات دریافتی را به زبان سادهٔ خودمان رمزگردانی کنیم و با مطالب آموختهشدهٔ قبلی ربط دهیم. (یکی از روشها برای استفادهٔ بهتر از حافظه تصویری سرواژه است. به این صورت که حرف اول هر مورد را کنار هم بگذاریم و کلمهٔ جدیدی بسازیم و تصویر آن کلمه را در ذهنمان ثبت کنیم) در مرحلهٔ بعد با مرور ذهنی مطالب در فواصل زمانی معین، اطلاعات در حافظه بلندمدت تثبیت میشوند.
مهمترین امتیاز برای کسی که مطلبی را بهقصد یادگرفتن آن میخواند این است که یادگیرنده لحظهبهلحظه از نحوهٔ روند یادگیری خود، چگونگی پیشرفت کارش و نقاط ضعف و قدرت مطالعه خودش آگاه باشد
ممکن است بعضی داوطلبان یا دانش آموزان از سرعت مطالعه خود ناراضی باشند. عوامل زیر در حل این مشکل کمککننده خواهد بود:
۱- در نظر گرفتن هدف یادگیری:
داوطلب میتواند با توجه به هدف (قبول شدن در رشته، دانشگاه و شهر موردنظر) و رسیدن به آن و زمان پیش رو فرآیند یادگیری را سرعت بخشد.
۲- ایجاد نگرش مثبت و انگیزه:
– سؤالاتی که پیش از مطالعه کامل طرح میشوند اهمیت کتاب را برای خواننده مشخص میسازند.
– سؤالاتی که به هنگام مطالعه طرح میشوند علاقه خواننده را به کشف معانی حفظ میکنند و تجزیهوتحلیل انتقادی را که مستلزم فهم کلمات سطور و معنای دقیق مطالب میباشد را سبب میشود.
– سؤالاتی که بعد از مطالعه طرح میکنید میزان فهم شمارا مورد ارزشیابی قرار میدهند و یادگیری را به سطح عمل درمیآورند.
۳- پیشبینی زمان یادگیری برای هر مطلب:
بهترین راهکار این است که برای مطلبی که قرار است بخوانید زمان فرضی را برای آن تعیین کنیم. مثلاً اگر قرار است مطلبی را در نیم ساعت بخوانیم و یاد بگیریم سعی کنیم در زمان تعیینشده آن را تمام کنیم. این بدین معنا نیست که بهسرعت از مطالب بگذریم بلکه متناسب با سهولت یا دشواری آن مطلب فقط بازهٔ زمانی فرضی را تعیین کردهایم که با این عمل از صرف کردن وقت اضافی جلوگیری میشود.
۴- جلوگیری از حواسپرتی:
– حواسپرتی درونی: افکاری که برای مطالعه مزاحمت فراهم میآورند مانند مشکلات شخصی، خیالپردازی و … اولین راه مقابله این است که یکتکه کاغذ در دسترس قرار دهید و هر مشکل یا مطلب ذهنی را با یک یا دو کلمه بر روی کاغذ بنویسید تا بعد از اتمام مطالعه به سراغش روید.
– حواسپرتی بیرونی: مانند سروصداها در محیط مطالعه، نور کم یا زیاد، سردی یا گرمی محیط و … راه مقابله این است که شرایط را تغییر دهید تا در محیطی دلخواهتان به مطالعه بپردازید.
هر یک از موارد ذکرشده به شما کمک میکند تا کارآمدی روش مطالعه خود را افزایش دهید. رسیدن به هدف وابسته است به تلاش شما در مورداستفاده قرار دادن آنچه گفته شد. در مقالات بعدی در رابطه با روشهای ایجاد تمرکز بیشتر با شما صحبت خواهیم کرد.
شکستی نیست مگر با دست کشیدن از تلاش
رؤیا حلمی