یک شبهه نسبت به تشیع

[Amin ZD]

داداش گلم اگه حرفی از خودت داری بسم الله اگه میخوای کپی پیس کنی دیگه بحث محسوب نمیشه

اما در مورد تفسیری که قرار دادی با عرض معضرت واقعا تفسیر مضحکی بود

یعنی چی این ایه درباره مردی از بنی امیه است !

مگه قرآن هرکی هر کار اشتباهی انجام میده رو باید بیاد براش آیه نازل کنه اصلا این مرد چه مقامی داشته که باید در موردش توی قران ایه نازل بشه ؟

حضرت علی با اون مقامش فقط 1 بار در موردش ایه نازل شد

اونوقت این عمل این مرد تا این حد مهم بوده که خدا در شانش ایه نازل کنه

خواهشا عقلانی بحث کن برادر من

اگه چیزی از خودت داری بسم الله اگر میخوای کپی پیس کنی

الان بچه دوساله هم کپی پیس کردن رو بلده

دفعه پیش از خودم نوشتم گفتی :
من ایه قران اوردم تو از دینی سال سوم...
ونتونستی خلافشو ثابت کنی هروقت تونستی خلاف اونیکی رو ثابت کنی بگو

کجای این ایه اسم پیامبر اومده ؟
اسم سوره رو ببین ! عبس یعنی ترش رو ، پیامبر به خوش رویی معروف بوده هست و خواهد بود
پیامبر همیشه با عقاید غلط ثروتمدانی که فاسد بودن مخالفت میکرد و ذره ای برای اون تفکرات ارزش قائل نبود نظر خدا براش با ارزش تر از سایرین بود
اگه به نظر اونا اهمیت میداد که نمیرفت چن سال با سایر مسلمونا توی شعب ابی طالب در سختی زندگی کنه
واضحه که اون فرد پیامبر نبوده چون همه ی مشخصاتش با ویژگی های شاخص پیامبر نتاقض داره

این قسمت رو که هم خودم نوشتم ، جواب داری بسم ا...
اگه جواب نداری خوش اومدی ... تفره نرو

[Adam Hart]

دفعه پیش از خودم نوشتم گفتی :
من ایه قران اوردم تو از دینی سال سوم...
ونتونستی خلافشو ثابت کنی هروقت تونستی خلاف اونیکی رو ثابت کنی بگو

کجای این ایه اسم پیامبر اومده ؟
اسم سوره رو ببین ! عبس یعنی ترش رو ، پیامبر به خوش رویی معروف بوده هست و خواهد بود
پیامبر همیشه با عقاید غلط ثروتمدانی که فاسد بودن مخالفت میکرد و ذره ای برای اون تفکرات ارزش قائل نبود نظر خدا براش با ارزش تر از سایرین بود
اگه به نظر اونا اهمیت میداد که نمیرفت چن سال با سایر مسلمونا توی شعب ابی طالب در سختی زندگی کنه
واضحه که اون فرد پیامبر نبوده چون همه ی مشخصاتش با ویژگی های شاخص پیامبر نتاقض داره

این قسمت رو که هم خودم نوشتم ، جواب داری بسم ا...
اگه جواب نداری خوش اومدی ... تفره نرو

جالبه منو از تایپیکی خودم استارت کردم دارن میندازن بیرون !

جوابت رو بالا دادم متنی هم که خودت گذاشتی دال بر این بود که عبس در شان پیامبر نازل شده

قضاوت بین من و شما بین بقیه دوستان که این تایپیک رو میخونن

دوستانی که میتونن دفاع منطقی کنن از این اعتقاد شیعه بسم ال ...

[Amin ZD]

شما خودتو به متوجه نشدن میزنی؟ یا می خوای در برابر یادگیری از خودت مقاومت نشون بدی؟

لقمان را گفتند ادب از که آموختی؟ گفت از بی ادبان! از انجام دادن آنچه از ایشان در نظرم ناپسند آمد، پرهیز کردم.

شما لازم نیست خودت گناه کنی تا ببینی بده. می تونی بیاموزی و از تجربیات دیگران استفاده کنی اما تا زمانی که نیاموختی و نمی دانی، اشتباه کردنت طبیعی است.

ممکنه بدی های زیادی در رفتار من باشه و یکی دیگه بیاد به من گوشزد کنه و من به خودم بیام. تا اون زمان من از بدی هام آگاه نیستم!!

شما تا آگاه نیاشی جایز الخاط هستی.

در ضمن خداوند خیلی چیز ها را به پیامبر آموخت و وحی کرد. اما اگر قرار بود که پیامبر تافته جدابافته باشه هیچ کس قبولش نمی کرد.

من به شما میگم، اگه خداوند پیامبرو معصوم کرد که گناه نکنه و بهشتی بشه!!! پس منم بکنه. چون پیامبرش نمیتونست بی گناه باشه چه طور از من می خواد که گناه نکنم؟

پیامبرشو طوری می آرینه که معصوم باشه بعد منو طوری می آفرینه که معصوم نیستم بعد میگه هرچی مثل معصوم من باشی من بیشتر دوستت دارم به نظر شما این منطقیه؟

رقابت برای رستگاری در جایی معنا داره که همه دارای مبنای اولیه برابر باشند به همین دلیله که در قران تاکید شده که پیامبری از خودتان انتخاب کردیم که هیچ فرقی با شما نداره.

لقمان گفت دیدم به نظرم بده عمل نکردم ! نه این که عمل کردم دیدم بده تکرارش نکردم
پیامبر معصوم بود ، عین پاسخنامه امتحان
به تو گفتن هرچی جوابات شبیه تر به پاسخ نامه باشن نمره بیشتری میگیری ، کاملا منطقیه
ولی شما میگی این که پاسخنامه بعد اصلاح 20 بگیره نامردیه
تا اگاه نباشی جایزه اما دنبال اگاهی نرفتن جایز نیست
پیامبر اگاه بود (به اذن خدا) پس جایز الخطا و ممکن الخطا نبود

[Amin ZD]

جالبه منو از تایپیکی خودم استارت کردم دارن میندازن بیرون !

جوابت رو بالا دادم متنی هم که خودت گذاشتی دال بر این بود که عبس در شان پیامبر نازل شده

قضاوت بین من و شما بین بقیه دوستان که این تایپیک رو میخونن

دوستانی که میتونن دفاع منطقی کنن از این اعتقاد شیعه بسم ال ...

داری سفسطه میکنی
جواب بده دیگه چرا جواب پستی رو که گفتم عصمت از ملزومات وحی پیامبر هست ندادی ؟ بهتره بگم نتونستی بدی

[Pars]

لقمان گفت دیدم به نظرم بده عمل نکردم ! نه این که عمل کردم دیدم بده تکرارش نکردم
پیامبر معصوم بود ، عین پاسخنامه امتحان
به تو گفتن هرچی جوابات شبیه تر به پاسخ نامه باشن نمره بیشتری میگیری ، کاملا منطقیه
ولی شما میگی این که پاسخنامه بعد اصلاح 20 بگیره نامردیه
تا اگاه نباشی جایزه اما دنبال اگاهی نرفتن جایز نیست
پیامبر اگاه بود (به اذن خدا) پس جایز الخطا و ممکن الخطا نبود

اگر اینطور بود دیگه نیاز نبود پیامبر شکل یک انسان را داشته باشه!!!!
میشد فرشته که گناه نمیکنه و هرکاری که خدا یادش داده میکنه.
و در این صورت پیامبر یکی از ماها نیست و فقط شکل ماست. کپی هم برابر اصل نیست و این آیه قران پس اشتباهه که میگه یکی از ماست!!!!

[Adam Hart]

داری سفسطه میکنی
جواب بده دیگه چرا جواب پستی رو که گفتم عصمت از ملزومات وحی پیامبر هست ندادی ؟ بهتره بگم نتونستی بدی

شما واقعا پیامبرتو اینجور شناختی که اگه پیامبر عصمت نداشت قران رو تحریف میکرد ؟

برادر من لازمه این که ی نفر ی پیام رو از خدا به انسان منتقل کنه این نیست که اون شخص حتما عصمت داشته باشه


پیامبر پاک بوده یعنی تا حد امکان کار اشتباهی انجام نمیداده

یعنی پیامبر کار اشتباه انجام داده نمونش هم همون سوره عبس

مگه تا قبل از به پیامبری رسیدن حضرت محمد ایشان معصوم بوده که به او لقب محمد امین رو داده بودن ؟

[Mersad95]

برادر من توی ایه هست که تنها تفاوت پیامبر با سایر انسان ها در وحی هست که به پیامبر میشه و گرنه پیامبر هیچ تفاوت دیگری با سایر انسان ها ندارد ( إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ )

در ضمن شما چه جوابی به سوره عبس داری که پیامبر به یک نابینا با تندی برخورد کرده و خدا از پیامبر ناراحت شد و این ایه نازل شد

برادر خداوند برا این گفته مثل بقیه شماست چون اعراب اون زمان سواد نداشتند حتی هر چیز عجیب غریبی میدیدند فک میکردن جادو یا یه موجود عجیب غریبه سر همین خداوند گفت که بشر پیامبرم عین خودتونه تا آرومشون کنه

[Adam Hart]

برادر خداوند برا این گفته مثل بقیه شماست چون اعراب اون زمان سواد نداشتند حتی هر چیز عجیب غریبی میدیدند فک میکردن جادو یا یه موجود عجیب غریبه سر همین خداوند گفت که بشر پیامبرم عین خودتونه تا آرومشون کنه

برادر من شما اگه پست اول رو میخوندید میفهمیدید که توی تفسیر ایه چی اومده

تفسیر آیه : اى پيامبر به ايشان بگو من بشرى هستم مانند شما كه در بين شما معاشرت مى‏كنم، آن طور كه خود شما با يكديگر معاشرت مى‏كنيد و با شما سخن مى‏گويم، آن طور كه خود شما با يكديگر گفتگو مى‏كنيد، پس من جنس ديگرى مخالف جنس شما از قبيل فرشته نيستم، تا بين من و شما حايل و حجابى باشد و يا سخنم به گوش شما نرسد و يا كلامم به دلهاى شما وارد نشود. تنها تفاوت من با شما اين است كه به من وحى مى‏شود و آنچه من به شما مى‏گويم و شما را به سوى آن دعوت مى‏نمايم، وحيى است كه به من مى‏شود و آن اين است كه معبود شما آن معبودى كه سزاوار پرستش باشد يكى است، نه آلهه متفرق و گوناگون.[1]

از همین ایه میشه استنباط کرد پیامبر هم ویژگی انسان های دیگه رو داشته


ولی به حدی پاک بوده و اعتقاد به خدا داشته که نیازی به کم و زیاد کردن قرآن نداشته باشه

[Mersad95]

به گفته مرحوم سید مرتضی قرائنی نیز در این آیات وجود دارد که نشان می‏دهد منظور شخص پیامبر (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) نیست از جمله اینکه : عبوس بودن از صفات پیامبران مخصوصا پیغمبر اسلام نیست ، او حتی نسبت به دشمنان خود با چهره گشاده سخن می‏گفت ، تا چه رسد به مؤمنان حقیقت جو .دیگر اینکه پرداختن به اغنیا و غافل شدن از فقرای حق طلب با اخلاق آن حضرت که در آیه 4 سوره ن به آن اشاره شده " و انک لعلی خلق عظیم " ( تو اخلاق عظیم و برجسته‏ای داری) هرگز نمی‏سازد ، ( بخصوص اینکه معروف است سوره ن قبل از سوره عبس نازل شده است ) .
ولی به فرض که شان نزول اول واقعیت داشته باشد این مطلب در حد ترک اولائی بیش نیست : و کاری که منافات با مقام عصمت داشته باشد در آن مشاهده نمی‏شود .زیرا اولا پیامبر (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) هدفی جز نفوذ در سران قریش ، و گسترش دعوت اسلام از این طریق ، و درهم شکستن مقاومت آنها ، نداشت .ثانیا چهره درهم کشیدن در برابر یک مرد نابینا مشکلی ایجاد نمی‏کند چرا که او نمی‏بیند ، به علاوه عبد الله بن ام مکتوم نیز رعایت آداب مجلس را نکرده بود زیرا هنگامی که می‏شنود پیامبر (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) با گروهی مشغول صحبت است نباید سخن او را قطع کند .
ولی از آنجا که خداوند اهمیت فوق العاده‏ای به محبت و ملاطفت کردن با مؤمنان مستضعف حقیقت طلب می‏دهد همین مقدار بی‏اعتنائی را در برابر این مرد مؤمن برای پیامبرش نمی‏پسندد و او را مورد عتاب قرار می‏دهد ، اینها همه از یک سو .از سوی دیگر ، اگر به این آیات از زاویه حقانیت و عظمت پیامبر (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) نگاه کنیم ، می‏بینیم در سرحد یک معجزه است ، چرا که رهبر بزرگ اسلام در کتاب آسمانی خود آنچنان مسؤولیت برای خود ذکر می‏کند که حتی کوچکترین ترک اولی ، یعنی بی‏اعتنائی مختصری نسبت به یک مرد نابینای حق طلب ، را مورد عتاب خداوند می‏بیند ، این دلیل زنده‏ای است بر اینکه این کتاب آسمانی از سوی خدا است و او پیامبر صادق است ، مسلما اگر این کتاب از سوی خداوند نبود چنین محتوائی نداشت .و عجب‏تر اینکه پیامبر (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) طبق روایتی که در بالا آوردیم هر وقت عبد الله بن ام مکتوم را می‏دید به یاد این ماجرا می‏افتاد و او را بسیار احترام می‏کرد .و از سوی دیگر این آیات می‏تواند بیانگر فرهنگ اسلام در بر خورد با مستضعفان و مستکبران باشد ، که چگونه مرد فقیر نابینای مؤمنی را بر آن همه اغنیا و سران قدرتمند مشرک عرب مقدم می‏شمرد ، این به خوبی نشان می‏دهد که اسلام حامی مستضعفان و دشمن مستکبران است .
در پایان این سخن بار دیگر تکرار می‏کنیم که مشهور در میان مفسران گرچه شان نزول اول است ولی باید اعتراف کرد که در خود آیه چیزی که صریحا دلیل بر این معنی باشد که منظور پیامبر (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) است وجود ندارد .

[Amin ZD]

شما واقعا پیامبرتو اینجور شناختی که اگه پیامبر عصمت نداشت قران رو تحریف میکرد ؟

برادر من لازمه این که ی نفر ی پیام رو از خدا به انسان منتقل کنه این نیست که اون شخص حتما عصمت داشته باشه


پیامبر پاک بوده یعنی تا حد امکان کار اشتباهی انجام نمیداده

یعنی پیامبر کار اشتباه انجام داده نمونش هم همون سوره عبس

مگه تا قبل از به پیامبری رسیدن حضرت محمد ایشان معصوم بوده که به او لقب محمد امین رو داده بودن ؟

اگه یه شاگرد تنبل اشتباه بزرگی بکنه هم کسی زیاد کاریش نداره
ولی اگه شاگرد اول کلاس اشتباه کوچیکی هم بکنه همه شچاشون 4 تا میشه که چرا...
حضرت یوسف اولوالعزم نبود ، به خاطر یه اشتباه کوچیک (درنگ در دیدار با پدرش)نبوت از نسل اون گرفته شد و به نسل برادر که توبه کرده بود (نه خود برادرش) منتقل شد
فرض کن یه پیامبر اولوالعزم همچین اشتباهی بکنه... قطعا مجازات میشه ولی حضرت محمد گناهی نکرد و مجازات نشد
گناهان صغیره برای اولیا ا... گناه کبیره محسوب میشه چون انتظار ازشون زیاده
کسی که گناه کبیره بکنه نمیتونه پاک و پیامبر الوالعزم باشه
شیطان هم خیلی عبادت کرده بود و پاک بود ولی فقط 1 اشتباه باعث طرد شدنش شد
ترش رویی با طالب دین و علم هم خلاف دستور الهی هست پس پیامبر نمیتونسته این کار رو بکنه


اول پستت گفتی لزومی نداره ! چرا لزومی نداره ؟

پیامبر قبل مبعوث شدن هم معصوم بود ، میگی نه خلافشو ثابت کن

[Mersad95]

و در مجمع البیان ، از امام صادق (علیه‏السلام) روایت آورده که فرموده است این آیات در باره مردی از بنی امیه نازل شده که در حضور رسول خدا (صلی‏الله‏علیه‏وآله‏وسل� �م) نشسته بود ، ابن ام مکتوم آمد ، مرد اموی وقتی او را دید قیافه‏اش را در هم کشید ، و او را کثیف پنداشته ، دامن خود را از او جمع کرد ، و چهره خود را عبوس نموده رویش را از او گردانید ، و خدای تعالی داستانش را در این آیات حکایت نموده عملش را توبیخ نمود .

[saj8jad]

آیا به راستی پیامبران به خصوص پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) و اهل بیت (ع) ایشان معصوم هستند یا نه؟

نمیدونم دوستان شما آیه تطهیر و امثالش رو که اشاره به پاکی اهل بیت حضرت محمد (ص) از هر گونه
آلودگی و پلیدی است رو در قرآن ندیدی که خداوند عزوجّل می فرماید :

« إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً »( سوره مبارکه الأحزاب ، آیه شریفه 33 )

ترجمه : « خداوند فقط مى‏خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملاً شما را پاك سازد »


همونطور که اظهر من الشمسه این آیه ی شریفه شاهد است که اهل بیت (ع) به دست خدا از هر نوع پلیدی پاک شده اند.
و همه مفسران و بزرگان تشیع و اهل سنت بر اینکه پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) ایشان پاک و منزه و معصوم از هر گونه گناه و آلودکی هستند
متفق القول هستند


یا این آیه شریفه که خداوند عزوجّل می فرماید :

« يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْر »( سوره مبارکه النساء ، آیه شریفه 59 )

ترجمه : « اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر خدا و اولو الأمر را »

خب این آیه شریفه داره میگه از رسول خدا (ص) و اولی الامر که همه مفسران بزرگ تشیع و اهل سنت باز متفق القول هستند که منظور از اولی اولی الامر حضرت علی(ع) است.

خب یعنی خداوند عزوجّل میاد میگه که از کسی اطاعت کنید که نعوذ بالله معصوم نیست و ازش خطا سر میزنه!!!!!؟

یا این آیه شریفه که خداوند عزوجّل می فرماید :

« هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلاَّ أ ُولُوا الْأَلْباب‏ «
( سوره مبارکه آل عمران ، آیه شریفه 7 )

ترجمه :
او كسى است كه اين كتاب (آسمانى) را بر تو نازل كرد، كه قسمتى از آن ، آيات «محكم» ( صريح و روشن) است؛ كه آنها اساس و مادر اين كتاب مى‏باشند ؛ و قسمتى از آن، «متشابه» است‏ (آياتى كه در نگاه اول، احتمالات مختلفى در آن مى‏رود.) اما آنها كه در قلوبشان انحراف است ، به دنبال متشابهاتند، تا فتنه‏انگيزى كنند؛ و تفسير (نادرستى) براى آن مى‏طلبند؛ در حالى كه تفسير آنها را ، جز خدا و راسخان در علم ، نمى‏دانند. (آنها كه) مى‏گويند: ما به همه ی آن ايمان آورديم؛ همه از طرف پروردگارِ ماست و جز صاحبان عقل ، متذكّر نمى‏شوند.»


حال از کسی که می گوید فلان آیه یا روایت دلالت می کند بر عدم عصمت نبی یا امام ، باید پرسید که:

آیا شما یقین دارید که این آیه یا روایت از محکمات می باشد و نه از متشابهات

وقتی ظاهر یک آیه یا روایت با دلیل عقلی قطعی در تعارض است یقیناً چنین آیه و روایتی متشابه بوده و نیازمند تفسیر درست است ؛ و طبق آیه ی فوق الذکر ، تفسیر درست آن را جز خدا و راسخان در علم (کسانی که تمام علمشان یقینی بوده و خطا بردار نیست) نمی دانند. بنا بر این ، برای فهم درست این گونه آیات و روایات باید آنها را به آیات محکم قرآن و سخنان محکم راسخان در علم عرضه نمود و با استفاده از آنها تفسیر درست آن را یافت. کسی که خودسرانه و بدون داشتن منطق تفسیر و با معلوماتی ابتدایی ، دست به تفسیر آیات و روایات متشابه می زند از سه حال خارج نیست: یا ادّعای خدایی می کند یا مدّعی است که از راسخان فی العلم است یا از « الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ » می باشد ، که با استفاده از متشابهات قصد فتنه انگیزی دارد ؛ و چون به طور قطع دو مورد اوّل منتفی است پس چنین کسی از گروه سوم خواهد بود ؛ چه عمل او خودآگاهانه باشد و چه از سر جهل و ناآگاهی.


اینگونه افراد در شبهاتی که درباره ی عصمت انبیاء مطرح می کنند معمولاً دچار دو اشتباه منطقی می شوند ؛

اوّلاً با وجود دلیل عقلی بر عصمت انبیاء تمسّک می جویند به شواهد نقلی به ظاهر مخالف با عصمت انبیاء ؛ که سرّ غیر منطقی بودن این عمل پیش از این گذشت.

ثانیاً در کنار این شواهد نقلی به ظاهر مخالف با عصمت ، از مشاهده و ملاحظه ی شواهد نقلی اثباتگر عصمت انبیاء غفلت نموده ، به جای تفسیر نقل به نقل و ارجاع متشابهات به محکمات ، دست به تفسیر به رأی زده ، خواسته یا ناخواسته از مصادیق « الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ » در آیه ی
هفت آل عمران می شوند.

در حالی که اگر اینان با کمی تأمّل و انصاف علمی و با رعایت اصول تفسیر متن ، به قرآن کریم و روایات می نگریستند ملاحظه می فرمودند که از این متون نه تنها نمی توان عدم عصمت انبیاء را نتیجه گرفت بلکه برعکس این متون تأکید اکید بر عصمت انبیاء دارند ؛

و مشاهده می نمودند که خداوند متعال در آیات محکم فراوانی بر عصمت انبیاء (ص) صحّه گذاشته ، که با توجّه به آنها
می توان آیات و روایات متشابه را تفسیر نمود. برای مثال ؛


« وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى‏ بُرْهانَ رَبِّهِ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصينَ »

ترجمه : آن زن قصد او (یوسف) كرد؛ و او نيز اگر برهان پروردگار را نمى‏ديد قصد وى مى‏نمود. اينچنين كرديم تا بدى و فحشا را از او (یوسف) دور سازيم ؛ چرا كه او از بندگان مخلَص ما بود.»( سوره مبارکه یوسف ، آیه شریفه 24 )


در این آیه ی شریفه سه بار بر عصمت حضرت یوسف (ع) تاکید شده است.

اوّل اینکه فرمود اگر یوسف شاهد برهان پروردگارش نبود اقدام به گناه می نمود. پس یوسف(ع) شاهد چیزی است که آن چیز مانع از گناه نمودن او می شود.

دوم اینکه فرمود: اينچنين كرديم تا بدى و فحشا را از او (یوسف) دور سازيم. یعنی خدا تصریح نموده که گناه را از یوسف (ع) دور می سازد.

سوم اینکه فرمود یوسف از بندگان مخلَص است. مخلَص با فتحه ی لام ، اسم مفعول بوده به معنی خالص کرده شده می باشد ؛ یعنی کسی که به دست دیگری خالص شده است. بنا بر این یوسف(ع) به دست خدا خالص شده است و هیچ امر غیر الهی در وجود او راه ندارد.

یکی از شواهدی که مناقشه گران در عصمت انبیاء به آن تمسّک می جویند جریان حضرت یوسف (ع) در زندان می باشد ؛

آنجا که به هم سلولی خود سفارش نمود که شرح بی گناهی او را به گوش سلطان مصر برساند و خداوند متعال به خاطر این عمل یوسف (ع) را با هفت سال زندانی بیشتر مجازات نمود. ( سوره مبارکه یوسف ، آیه شریفه 42 )


در حالی که جریان یوسف (ع) با زن عزیز و دیگر زنان مصر ، قبل از این واقعه بوده و خداوند متعال در همان جریان زنان ، سه بار بر عصمت یوسف تأکید نموده و او را خالص شده ی خود خوانده است. پس چگونه می توان فعل اخیر حضرت یوسف را حمل بر گناه شرعی نمود!!!!؟


همچنین خداوند عزوجّل می فرماید :

« قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني‏ لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ ــ إِلاَّ عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصينَ »

ترجمه : (ابلیس) گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختى ، من(نعمتهاى مادّى را) در زمين در نظر آنها زينت مى‏دهم، و همگى را گمراه خواهم ساخت ؛ مگر بندگان مخلَص تو را »( سوره مبارکه احجر ، آیات شریفه 39 و 40 )



در این آیه ی شریفه ، ابلیس که مهمترین عامل افتادن انسانها در گناه می باشد ، تصریح می کند که کاری با بندگان مخلَص خدا ندارد.

اگر شیطان مردم را اغوا نکند بسیاری از افراد عادی هم دست به گناه نمی زنند چه برسد یه انبیاء(ع) و امامان معصم که خود پروردگار میفرماد من خودم شما را پاک کردم ، بنابراین ، انبیاء(ع) که بندگان مخلَص خدا هستند از گزند ابلیس در امانند.


و یا همچنین خداوند عزوجّل می فرماید :

« سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ـ إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصين‏ « ( سوره مبارکه الصافات ، آیات شریفه 159 و 160 )

ترجمه : « منزّه است خداوند از آنچه توصيف مى‏كنند ؛ مگر بندگان مخلَص خدا »


طبق این آیه ی شریفه بندگان مخلَص خدا که انبیاء و ائمه معصومین (ع) هستند هرچه در مورد اوصاف خدا بگویند درست و عین واقع بوده ، خطا در آن راه ندارد. لذا در بیان هر آنچه به خدا نسبت داده می شود از وصف و فعل معصومند.



و یا همچنین باز خداوند عزوجّل می فرماید :

« وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ مُوسى‏ إِنَّهُ كانَ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولاً نَبِيًّا » ( سوره مبارکه مریم ، آیه شریفه 51 )

ترجمه : « و در اين كتاب (آسمانى) از موسى ياد كن ، كه او مخلَص بود، و رسول و پيامبرى والا مقام‏ بود. »

در این آیه ی شریفه حضرت موسی (ع) به عنوان بنده مخلَص یاد شده ؛ که بنا به بیانات قبلی ، هم به دست خدا خالص شده است هم شیطان در او راه ندارد.

همچنین در این آیه ابتدا از مخلص بودن او سخن گفته شده و سپس به نبوّتش اشاره گردیده که نشان می دهد مخلَص بودن (عصمت) شرط لازم نبوّت می باشد.


باز همچنین خداوند عزوجّل می فرماید :

« لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُون‏ «( سوره مبارکه الواقعه ، آیه شریفه 79 )

ترجمه : « و جز پاك کرده شده ها نمى‏توانند به آن(حقیقت قرآن) دست زنند(دست يابند) »

مطهَّرون اسم مفعول است به معنی پاک شده ها ؛ یعنی کسانی که به دست خدا پاک شده ند ؛ و کسی که به دست خدا پاک شده معصوم است.

همچنین باز خداوند عزوجّل می فرماید :


« وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفاكِ عَلى‏ نِساءِ الْعالَمينَ »

ترجمه : « و (به ياد آوريد) هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم! خدا تو را برگزيده و پاك ساخته ؛ و بر تمام زنان جهان، برترى داده است‏«( سوره مبارکه آل عمران ، آیه شریفه 42 )


از این آیه ی شریفه استفاده می شود که حضرت مریم نیز دارای عصمت بوده است اگرچه نبی یا امام نبود.

البته اینجا گفته نشود که: پس چرا حضرت مریم (س) با اینکه معصوم بود نبی یا امام نگردید؟

چون پیش تر گفته شد که عصمت شرط لازم نبوّت است نه شرط کافی ؛ همانگونه که زوجیّت شرط لازم چهار بودن است نه شرط تامّ آن ؛ لذا هر عدد زوجی لزوماً عدد چهار نخواهد بود.

و همچنین خداوند عزوجّل می فرماید :


« وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي‏ قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ »

ترجمه : (به خاطر آوريد) هنگامى را كه خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگونى آزمود و او به خوبى از عهده ی اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم. ابراهيم عرض كرد: از دودمان من
(نيز امامانى قرار بده!) خداوند فرمود: پيمان من، به ستمكاران نمى‏رسد.»( سوره مبارکه البقرة ، آیه شریفه 124 )

از این آیه ی شریفه استفاده می شود که امامت اوّلاً عهد و پیمانی است الهی و ثانیاً این عهد به ظالمین نمی رسد ؛
و در فرهنگ قرآن کریم هر گناهی ظلم است ؛ بلکه هر سهو و خطایی نیز از مصادیق ظلم می باشد ؛ چرا که ظلم به معنای عامّ آن یعنی خروج از عدل و اعتدال و هر سهو و خطایی به یقین خروج از اعتدال محسوب می شود ؛ البته شکّی نیست که سهو و خطای غیر عمد ظلم شرعی محسوب نمی گردد.

بنا بر این طبق این آیه امامت به اهل گناه نمی رسد.

از طرف دیگر تک تک ذرّیّه ی حضرت ابراهیم (ع) ، و از جمله نبی اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) که همگی از ذرّیّه ی وی هستند ، از چهار حال بیرون نیستند:

یا هم در اوّل عمر ظالم بودند هم در آخر عمر یا در اوّل عمر غیر ظالم ولی در آخر عمر ظالم بودند یا در اوّل عمر ظالم ولی در آخر عمر غیر ظالم بودند یا نه در اوّل عمر ظالم بودند نه در آخر عمر. از این چهار احتمال ،

احتمال اوّل و دوم منتفی است ؛

چون این دو گروه اهل جهنّمند و شخصی چون حضرت ابراهیم (ع) هیچگاه از خدا نمی خواهد که اهل جهنّم را امام مردم قرار دهد.

پس می ماند گروه سوم و چهارم . از این دو گروه نیز یکی را خدا ظالم نامیده خارج نمود که آن گروه ، یقیناً گروه سومند.
پس امام باید کسی باشد که در تمام عمر مصون از گناه باشد.


بحثم تمام با این احادیث ؛


« عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ: أَنَا وَ عَلِيٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ تِسْعَةٌ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُونَ »

ترجمه : « ابن عباس گوید: شنیدم از رسول خدا که فرمودند: من و علی و حسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین پاک شدگان و معصومان هستیم »

سند صحیح و معتبر : بحار الأنوار مرحوم علامه مجلسی ، جلد ‏25 ، صفحه 201




حصرت امام جعفر صادق (ع) فرمودند:

« الْأَنْبِيَاءُ وَ أَوْصِيَاؤُهُمْ لَا ذُنُوبَ لَهُمْ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ »

ترجمه : « انبیاء و اوصیای آنان گناهی ندارند چون آنان معصومان و پاک شدگان هستند »

سند صحیح و معتبر : بحار الأنوار مرحوم علامه مجلسی ، جلد ‏25 ، صفحه 199



رسول اکرم (ص) فرمودند:

« مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى الْقَضِيبِ الْأَحْمَرِ الَّذِي غَرَسَهُ اللَّهُ بِيَدِهِ وَ يَكُونَ مُتَمَسِّكاً بِهِ فَلْيَتَوَلَّ عَلِيّاً وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ فَإِنَّهُمْ خِيَرَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَفْوَتُهُ وَ هُمُ الْمَعْصُومُونَ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِيئَة »

ترجمه : « هر که خوش دارد نظر کند به شاخه ی سرخی که خداوند متعال با دست خود آن را کاشته است و
می خواهد که به آن چنگ زند ، پس پیروی کند از علی و امامانی که از نسل اویند ؛ که همانا آنان بهترین انتخاب شده های خدای عزّ وجلّ و برگزیده و صافی شده ی او می باشند ؛ و ایشانند معصوم از هر گناه و خطایی »

سند صحیح و معتبر : أمالي شیخ الصدوق ، صفحه 583 ، المجلس الخامس و الثمانون‏



گفتنی ها رو گفتم ، تصمیم و انتخاب با شماست

خداوندا همه ما را به صراط مستقیم وعده داده شده در قرآن عظیم الشأنت هدایت فرما ، الهی آمین

[Adam Hart]

اگه یه شاگرد تنبل اشتباه بزرگی بکنه هم کسی زیاد کاریش نداره
ولی اگه شاگرد اول کلاس اشتباه کوچیکی هم بکنه همه شچاشون 4 تا میشه که چرا...
حضرت یوسف اولوالعزم نبود ، به خاطر یه اشتباه کوچیک (درنگ در دیدار با پدرش)نبوت از نسل اون گرفته شد و به نسل برادر که توبه کرده بود (نه خود برادرش) منتقل شد
فرض کن یه پیامبر اولوالعزم همچین اشتباهی بکنه... قطعا مجازات میشه ولی حضرت محمد گناهی نکرد و مجازات نشد
گناهان صغیره برای اولیا ا... گناه کبیره محسوب میشه چون انتظار ازشون زیاده
کسی که گناه کبیره بکنه نمیتونه پاک و پیامبر الوالعزم باشه
شیطان هم خیلی عبادت کرده بود و پاک بود ولی فقط 1 اشتباه باعث طرد شدنش شد
ترش رویی با طالب دین و علم هم خلاف دستور الهی هست پس پیامبر نمیتونسته این کار رو بکنه


اول پستت گفتی لزومی نداره ! چرا لزومی نداره ؟

حضرت موسی هم پیامبر اولوالعزم بود میشه بگی چه مجازاتی شد وقتی اون چوپان معروف رو از خدا دور کرد ؟

مگه باید همیشه مجازات کاراشون رو این دنیا ببینن ؟

تو داری ایه قران رو زیر سوال میبری

در حالی که بزرگترین علمای دین این ایه رو منسوب به پیامبر میدونن

شما یعنی داری میگی من از همه مفسر های قران بیشتر میفهمم ؟
مفسر های بزرگ قران اشتباه میکنن شما درست میگی

ترجیح میدم با شما دیگه بحث نکنم چون حرفی برای گفتن نداری

[Mersad95]

خواهشا پست داداش سجادو کاملا بخونید بعد نقل قول بگیرید در این صورت بحث بی فایدس من فک کنم شبهه کاملا برطرف شد نیازی به ادامه بحث نیست.

[Amin ZD]

حضرت موسی هم پیامبر اولوالعزم بود میشه بگی چه مجازاتی شد وقتی اون چوپان معروف رو از خدا دور کرد ؟

مگه باید همیشه مجازات کاراشون رو این دنیا ببینن ؟

تو داری ایه قران رو زیر سوال میبری

در حالی که بزرگترین علمای دین این ایه رو منسوب به پیامبر میدونن

شما یعنی داری میگی من از همه مفسر های قران بیشتر میفهمم ؟
مفسر های بزرگ قران اشتباه میکنن شما درست میگی

ترجیح میدم با شما دیگه بحث نکنم چون حرفی برای گفتن نداری

کجای قران داستان حضرت موسی و چوپان اومده ؟
اون فقط یه داستان من در اوردی ضد دین هست میگی نه ادرسشو توی قران بده

عالم دین و جمع اوری کننده نهج البلاغه سید رضی شاگرد مرحوم شیخ مفید میگه این سوره برای پیامبر نیست