ارزش!

[khatereh 2]

ارزش!


Value!

ارزش خواهر را، از کسی بپرس
که آن را ندارد

To realize
The value of a sister
Ask someone
Who doesn't have one.

ارزش ده سال را، از زوج هائی بپرس که تازه از هم جدا شده اند.

To realize
The value of ten years:
Ask a newly
Divorced couple.

ارزش چهار سال را،
از يک فارغ التحصيل دانشگاه بپرس.

To realize
The value of four years:
Ask a graduate.

ارزش يک سال را، از دانش آموزی بپرس که در امتحان نهائی مردود شده است.

To realize
The value of one year:
Ask a student who
Has failed a final exam..

ارزش يک ماه را، از مادری بپرس که کودک نارس به دنیا آورده است.

To realize
The value of one month:
Ask a mother who has given birth to a premature baby.

ارزش يک هفته را، از ویراستار یک مجله هفتگی بپرس.

To realize
The value of one week:
Ask an editor of a weekly newspaper.

ارزش یک ساعت را، از عاشقانی بپرس که در انتظار زمان قرار ملاقات هستند.

To realize
The value of one hour:
Ask the lovers who are waiting to meet.

ارزش يک دقيقه را، از کسی بپرس که به قطار، اتوبوس يا هواپيما نرسيده است.

To realize
The value of one minute:
Ask a person who has missed the train, bus or plane.

ارزش يک ثانيه را، از کسی بپرس که از حادثه ای جان سالم به در برده است.

To realize
The value of one-second:
Ask a person who has survived an accident.

ارزش يک ميلی ثانيه را، از کسی بپرس که در مسابقات المپيک،
مدال نقره برده است.

To realize
The value of one millisecond:
Ask the person who has won a silver medal in the Olympics.

زمان برای هيچکس صبر نمیکند.
قدر هر لحظه خود را بدانيد.
قدر آن را بيشتر خواهيد دانست، اگر بتوانيد آن را با ديگران نيز تقسيم کنيد.

Time waits for no one. Treasure every moment you have.
You will treasure it even more when you can share it with someone special.

برای پی بردن به ارزش يک دوست، آن را از دست بده.

To realize the value of a friend:
Lose one.

[khatereh 2]

دلم تنگ است!... چند روزي ست با خودم فكر مي كنم... هميشه خوبها زود مي روند! نه هرگز از ياد ، كه از ديده ي كوتاه بين ما... و آن وقت تازه مي فهمي چقدر دوستشان داشتي و چقدر از نبودنشان دلتنگ مي شوي... هر چند هم كه دير به دير و كوتاه مي ديديشان و شايد ماهها هم به يادشان نمي افتادي، اما خيال بودنشان آرامت مي كرده است!

وقتي يك روز چشم باز مي كني و مي شنوي كه ديگر او نيست! هر چند كمرنگ... هرچند دور... دلت تنگ مي شود! قلبت به درد مي آيد ... تا مدتها هر روز بوي خاطراتش در كوچه پس كوچه هاي دور ذهنت مي پيچد! و نبودنش چشمانت را باراني مي كند! با خود تكرار مي كني! لحظه ها را بايد بيشتر و بهتر زندگي كرد!

[the great aziz]

واقعا با این جملت موافقم.
خوب ها زمانی که هستند اصلا برایت مهم نیستند و تازه وقتی میرن میفهمی که بله! نیست!
میدونی انقدر خوبن که هیچ وقت نفهمیدی که خوبن چون خوبیشون برات یه عادته.حالا یه روز که اون خوبی ها نباشه میفهمی یه چیزی برخلاف عادته.
ای کاش همه اینو میفهمیدند.ای کاش...

- - - - - - پست ادغام شده - - - - - -

نمیدونم چرا ولی این بخشی از زندگیه که:
معمولا حواسمون به خوب ها نیست. کم به فکرشونیم.

- - - - - - پست ادغام شده - - - - - -

یه جمله ای بود یکی این جا نوشته بود:
چرا باید به خانواده ام بگم ((ها)) و ((چیه)) و ((حالا باشه)) و به یه سری غریبه بگم((بله)) و ((چشم)) و ((هر چی شا بگین))!
از یه طرف این در مورد خانواده درسته و کم تر به اونا که واقعا به فکرمونن خوب برخورد می کنبم.
حتی بین دوستامونم همینه! اونایی که خوبن رو خیلی کم تر به یادشونیم.

[Arezo0]

فوق العاده
تشکر آرمان 2

[khatereh 2]

اگر می دانستم این آخرین دقایقی ست که تو را می بینم , به تو می گفتم " دوستت دارم " و نمی پنداشتم تو خود این را می دانی


همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلت‌ها به ما دهد. کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آن‌ها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی: «مرا ببخش»، «متاسفم»، «خواهش می‌کنم»، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن. هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری. خودت را مجبور به بیان آن‌ها کن. به دوستان و همه‌ی آنهایی که دوستشان داری
بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود و روزی با اهمیت نخواهد گشت. ...

گابریل گارسیا مارکز

[the great aziz]

اگر می دانستم این آخرین دقایقی ست که تو را می بینم , به تو می گفتم " دوستت دارم " و نمی پنداشتم تو خود این را می دانی


همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلت‌ها به ما دهد. کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آن‌ها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی: «مرا ببخش»، «متاسفم»، «خواهش می‌کنم»، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن. هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری. خودت را مجبور به بیان آن‌ها کن. به دوستان و همه‌ی آنهایی که دوستشان داری
بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود و روزی با اهمیت نخواهد گشت. ...

گابریل گارسیا مارکز

باور کن واقعا نشدنیه!

[poorak-20]

بسیاااار زیبا بود!
لایک

[khatereh 2]

اگر می‌دانستید، یک محکوم به مرگ، چقدر در آرزوی بازگشت به زندگی است، آنگاه قدر روزهایی را که با غم و اندوه و نگرانی و بدخلقی می‌گذرانید، می‌دانستید.

بو علی سینا

[khatereh 2]

به آنهایی فکر کن که هیچگاه فرصت آخرین نگاه و خداحافظی را نیافتند.

به آنهایی فکر کن که در حال خروج از خانه گفتند :
"روز خوبی داشته باشی"، و هرگز روزشان شب نشد.
به افرادی فکر کن که بر سر موضوعات پوچ و احمقانه رو به روی هم می ایستند
و بعد "غرور" شان مانع از "عذر خواهی" می شود،
و حالا دیگر حتی روزنه ای هم برای بازگشت وجود ندارد.

من برای تمام رفتگانی که بدون داشتن اثر و نشانه ای از مرگ،
ناغافل و ناگهانی چشم از جهان فرو بستند،
سوگواری می کنم.

من برای تمام بازماندگانی که غمگین نشسته اند و هرگز نمی دانستند که :
آن آخرین لبخند گرمی است که به روی هم می زنند،
و اکنون دلتنگ رفتگان خود نشسته اند،
گریه می کنم.

به افراد دور و بر خود فکر کنید ...

کسانی که بیش از همه دوستشان دارید،
فرصت را برای طلب "بخشش" مغتنم شمارید،
در مورد هر کسی که در حقش مرتکب اشتباهی شده اید.

قدر لحظات خود را بدانید.

حتی یک ثانیه را با فرض بر این که آنها خودشان از دل شما خبر دارند از دست ندهید؛
زیرا اگر دیگر آنها نباشند،
برای اظهار ندامت خیلی دیر خواهد بود !
"دیروز"گذشته است؛
و
"آینده"ممکن است هرگز وجود نداشته باشد.

لحظه "حال" را دریاب
چون تنها فرصتی است که برای رسیدگی و مراقبت از عزیزانت داری.
اندکی فکر کن ...

[khatereh 2]

این روزها بیشتر به نبودن فکر می کنم تا زیستن
اشتباهی ست که هر لحظه می کنیم.
دلی را می اَزاریم.
قلبی را می شکنیم.
اشکی را بر گونه ای جاری می کنیم.
گلی را پرپر می کنیم.
پرنده ای را بی خانمان می کنیم.
و بعد از این همه اَشوب
فقط می گوییم ببخشید!
شاید این اَخرین لحظه ای باشد که فرصت داریم جبران کنیم.
پس استفاده کنیم برای گفتن نا گفته ها
برای فریاد زدن در گوش کسی که دوستش داریم و به او بگوییم:
دوستت دارم
شاید دیگر مجالی برای گفتن معذرت می خواهم نباشد.
سریعتر.
در همین لحظه زندکی کن.
شاید فردا هرگز نیاید

[khatereh 2]

شاید فرصت ها هرگز تکرار نشوند
شاید فرصت تقدیم یک نگاه مهربان
یک کلام زندگی بخش
و یا یک لبخند روح بخش
به پدر ..
به مادر ..
به یک دوست ..
به یک همراه ..
و به هر کسی که به مسیر زندگی ما زیبایی آشنایی بخشیده است ..
هرگز تکرار نشود
آنچنانکه من دریافتم و با عمق وجودم درک کردم
زمان درگذر است ...

__________________