چیکار کنم که افکار مزاحم ولم کنن

سلام . لطفا قبل از قضاوت متن رو بخونید !!


این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم ... http://forum.konkur.in/images/smilie...ahoo%20(1).gif



من تنبل و درس نخون نبودم ، از هفت سال راهنمایی و دبیرستان ، یک سال رو نمونه دولتی بودم و شش سال بعدی رو
توی تیزهوشان بودم . حتی دانش آموز معمولی هم نبودم ، توی آزمون های سنجش و گزینه دو همیشه اول شهر بودم و
اگر اتفاق خاصی نمی افتاد همیشه اول استان هم بودم (شیرازی هستم)
اما از بعد از امتحانات نهایی همه چیز عوض شد ... تا جایی که نمره های سال آخرم افتضاح شد و از مدرسه اخراج شدم ...!
چهار سال کابوس وار رو سپری کردم
باور کنید نمیدونم چی جلوی درس نخوندنم رو میگرفت ؛ نه رفیق بازم ، نه بازیگوشم ، کل این چهار سال فکرم کلا کنکور
بود اما دریغ از جمعا 100 ساعت درس خوندن برای کل چهار کنکور !!!
اما از بعد از کنکور امسال یعنی از ساعت 1 ظهر که اومدم خونه تا همین الان که خدمتتونم میانگین روزی 14 ساعت
خوندم
تازه حس و حال روز های دبیرستان رو دارم http://forum.konkur.in/images/smilie...ahoo%20(1).gif

*اما چیزی که خیلی آزارم میده و امیدوارم کمکم کنید*
فکر گذشته ولم نمیکنه ، اینکه چی بودم و چی شدم ... این که توی مدرسه ای بودم که حدود 70 تا از دوستام پزشکی
و دندونپزشکی قبول شدن . اینکه عطار هفت شهر عشق را گشت و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم http://forum.konkur.in/images/smilie...ahoo%20(4).gif))
روحیه ام خورد و خاکشیر شده ، از خود قبلیم فقط سایه ای ازم مونده ... نگید که طرف توی چهل سالگی میره پزشکی
میخونه و فلان ، فقط بگید چیکار کنم که افکار مزاحم ولم کنن و آیا هنوز امیدی به بازگشت هست ؟؟

دوست عزیز اول اینکه برات آرزوی موفقیت میکنم انشالله امسال به اون چیزی که میخوای برسی
و دوم اینکه حسرت گذشته چیزی رو درست نمیکنه هرچی که تا الان اتفاق افتاده رو بزار کنار سال پیش رو ، رو بچسب
سوم اینکه چجور این ۵ سال نرفتی خدمت؟ :))

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گالتیه

سلام . لطفا قبل از قضاوت متن رو بخونید !!


این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم ... :)



من تنبل و درس نخون نبودم ، از هفت سال راهنمایی و دبیرستان ، یک سال رو نمونه دولتی بودم و شش سال بعدی رو
توی تیزهوشان بودم . حتی دانش آموز معمولی هم نبودم ، توی آزمون های سنجش و گزینه دو همیشه اول شهر بودم و
اگر اتفاق خاصی نمی افتاد همیشه اول استان هم بودم (شیرازی هستم)
اما از بعد از امتحانات نهایی همه چیز عوض شد ... تا جایی که نمره های سال آخرم افتضاح شد و از مدرسه اخراج شدم ...!
چهار سال کابوس وار رو سپری کردم
باور کنید نمیدونم چی جلوی درس نخوندنم رو میگرفت ؛ نه رفیق بازم ، نه بازیگوشم ، کل این چهار سال فکرم کلا کنکور
بود اما دریغ از جمعا 100 ساعت درس خوندن برای کل چهار کنکور !!!
اما از بعد از کنکور امسال یعنی از ساعت 1 ظهر که اومدم خونه تا همین الان که خدمتتونم میانگین روزی 14 ساعت
خوندم
تازه حس و حال روز های دبیرستان رو دارم :)

*اما چیزی که خیلی آزارم میده و امیدوارم کمکم کنید*
فکر گذشته ولم نمیکنه ، اینکه چی بودم و چی شدم ... این که توی مدرسه ای بودم که حدود 70 تا از دوستام پزشکی
و دندونپزشکی قبول شدن . اینکه عطار هفت شهر عشق را گشت و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم :))))
روحیه ام خورد و خاکشیر شده ، از خود قبلیم فقط سایه ای ازم مونده ... نگید که طرف توی چهل سالگی میره پزشکی
میخونه و فلان ، فقط بگید چیکار کنم که افکار مزاحم ولم کنن و آیا هنوز امیدی به بازگشت هست ؟؟

---

اميد هميشه هست
ببين چي بودم و چي شدم مهم نيست
بايد وقتي به گذشته فكر ميكني بفهمي چرا اونطور شدم
چرا مهمه و امسال از اون چرا دوري كن
در ضمن قشنگ مشخصه از حرفات اهل مقايسه اي
دوستات قبول شدن كه شدن مباركشون باشه قرار نيست همه مثل هم باشن
براي راهايي از شر افكار مزاحم اولا هدف داشته باش و هر لحظه كه گير كردي بهش فكر كن كه روحيه بگيري دوما سعي كن تايم خالي چنداني نذاري
منظور اين نيست كه 24 ساعته درس بخوني كه تايمت خالي نباشه منظور اينه كه تو تايم استراحت مشغول يه كار سطحي كه خسته هم نكنه شو كه نشيني بهش فكر كني و هي تحليل كني
يه بار بهش فكر كن چراييشو پيدا كن و ديگه تموم
حالا 14 ساعت ميخوني چندان خوب نيست همونطور كه هيجاني شروع ميكني به خوندن و دو هفته يه ماه ميخوني همونطور هم هيجاني ول ميكني
كنترل داشته باش رو خوندنات و با نظم و درست
خوندنت نبايد ثابت باشه ساعتش بايد تساعدي باشه كه اولا پيشرفت كني و حس پيشرفت رو داشته باشي و همين كه تو مسير نگهت داره (چون ناخواگاه دوس داري كه به يه حد بالا مثلا 14 ساعت برسي)
منظور اين نيست كه از 1 ساعت شروع كن و در دو هفته برسي به 14 نه از يه ساعت معقول شروع كن نسبت به خوندناي قبليت(چون من نميدونم قبل اين كنكور چطور خوندي يا اصلا نخوندي) و كم كم اضافه كن و اين اضافه كردن براي هر فردي متفاوته يكي هفتگيه يكي ماهانه يكي يه ساعت اضافه ميكنه يكي 15 دقيقه 20 دقيقه
يه روز 20 ساعت بخوني و يه روز 8 ساعت بعد بگي ميانگين 14 خوندم پس خوبه نه اين بده
خودتو بشناس و بر اساس اون برنامه داشته باش حتما كه كي بخوني كي تست بزني كي مرور كني و كي ارزشيابي كني (آزمون)

منم دقیقا شرایطم مثل تو و خوب چیزی وجود نداره که بهت بگن و این افکارو ازت دور کنه بارها شده بعضیا باهام حرف میزنن کاملا قانعم میکنن که در حال مسابقه دادن با کسی نیستم و همین که الان تو مسیر چیزیم که میخوام اوکیه و اون حس و از بین میبرن ولی حدود ۱ هفته دوام میاره نه که بخوام برای شما نسخه بپیچم فقط به عنوان کسی که شرایطش مثل شماست میگم این افکارو ۵ ساله دارم دنبال خودم میکشم و تنها نتیجه ای که داشته این بوده که اول واسه ۳ ساله از دست رفته ی عمرم افسوس میخوردم بعد شد ۴ سال و حالا شده ۵ سال و این دور باطل میتونه تا افسردگی شدید ادامه پیدا کنه اگه افکارتونو کنترل نکنید

به شخصه این اواخر به مغزم اجازه نمیدادم به این چیزا فکر کنه و بهش میگفتم بریز دور وقت ندارم باید درس بخوونی هرچی میگذشت راحت تر بود این قضیه برام و بیشتر باهام راه میومد مغزم و تمرکزم بیشتر میشد
ممکنه مشاور خوب یا شخص دیگه ای بتونه کمکتون کنه که ازین فکرا دربیاین ولی اگه دارید واسه کنکور میخونید پیدا کردن اون شخص و آزمون و خطا کردن راه های مختلف پروسه ی زمان بریه .

موافقم باهات.

من حتی شرایطم از این دوست عزیز بدتره
من نظام قدیم بودم متاسفانه به دلایلی سال اول دبیرستان ترک تحصیل کردم بعد چند سال دوری از درس تازه سال قبل رفتم مدرسه بزرگسالان شروع به خوندن کردم بدون معلم از دهم خوندم الان امتحانات نهایی دوازدهم تجربی رو دارم پاس میکنم و ایشالا کنکور 1401 قبول میشم رشته ای که میخام

دوست من ، منم شرایطم مثل توعه اصلااا دانش آموز بدی نبودم ولی یک بیماری کامل من رو از درس دور کرد و میفهمم وقتی از درس دور بشی چقدر سخته که دوباره بخوای همون آدم سابق بشی . اما به گذشته ی خوبت فکر کن و به خودت یادآوری کن که چقدر پرفکت بودی و هنوز هم هستی . امسال تمام تلاشت رو به کار بگیر و عالی بخون و برس به جایی که راضی ات میکنه و باهاش خوشحالی، من که امسال رضایت میدم به هر چیزی که هست اما تو بخون و از خدا میخوام کلیییی در این راه که خودش میدونه چقدر سخته کمکت کنه . آره امید هست خیلی هم امید هست من خیلی رفیق داشتم که بعد از ۳ سال، ۵ سال ، ۷ سال و ۱۰ سال تونستن به رشته ای برسن که دوستش دارن البته تو این مدت دانشگاه نرفتن . موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط VahidT

دوست عزیز اول اینکه برات آرزوی موفقیت میکنم انشالله امسال به اون چیزی که میخوای برسی
و دوم اینکه حسرت گذشته چیزی رو درست نمیکنه هرچی که تا الان اتفاق افتاده رو بزار کنار سال پیش رو ، رو بچسب
سوم اینکه چجور این ۵ سال نرفتی خدمت؟ :))

---

پیام نور ثبت نام کردم . سر کلاس نمیرم و امتحان هم نمیدم فقط شهریه ثابت و متغیر رو پرداخت میکنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گالتیه

سلام . لطفا قبل از قضاوت متن رو بخونید !!


این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم ...



من تنبل و درس نخون نبودم ، از هفت سال راهنمایی و دبیرستان ، یک سال رو نمونه دولتی بودم و شش سال بعدی رو
توی تیزهوشان بودم . حتی دانش آموز معمولی هم نبودم ، توی آزمون های سنجش و گزینه دو همیشه اول شهر بودم و
اگر اتفاق خاصی نمی افتاد همیشه اول استان هم بودم (شیرازی هستم)
اما از بعد از امتحانات نهایی همه چیز عوض شد ... تا جایی که نمره های سال آخرم افتضاح شد و از مدرسه اخراج شدم ...!
چهار سال کابوس وار رو سپری کردم
باور کنید نمیدونم چی جلوی درس نخوندنم رو میگرفت ؛ نه رفیق بازم ، نه بازیگوشم ، کل این چهار سال فکرم کلا کنکور
بود اما دریغ از جمعا 100 ساعت درس خوندن برای کل چهار کنکور !!!
اما از بعد از کنکور امسال یعنی از ساعت 1 ظهر که اومدم خونه تا همین الان که خدمتتونم میانگین روزی 14 ساعت
خوندم
تازه حس و حال روز های دبیرستان رو دارم :)

*اما چیزی که خیلی آزارم میده و امیدوارم کمکم کنید*
فکر گذشته ولم نمیکنه ، اینکه چی بودم و چی شدم ... این که توی مدرسه ای بودم که حدود 70 تا از دوستام پزشکی
و دندونپزشکی قبول شدن . اینکه عطار هفت شهر عشق را گشت و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم :yahoo (101):
روحیه ام خورد و خاکشیر شده ، از خود قبلیم فقط سایه ای ازم مونده ... نگید که طرف توی چهل سالگی میره پزشکی
میخونه و فلان ، فقط بگید چیکار کنم که افکار مزاحم ولم کنن و آیا هنوز امیدی به بازگشت هست ؟؟

---

این گذشته رو فراموش کردن واقعا سخته شاید بهترین راهش این باشه اینقدر خودت رو سرگرم کنی یا درس که برای فکر کردن وقت نداشته باشی

منم مثل شمام و فکر به فرصتای از دست رفته اذیتم میکنه:yahoo (117):

گذشته‌ی تو هیچ تاثیر منفیی روی آیندت نخواهد داشت! بدترین حالتش اینه که الان صفر صفر هستی (که نیستی) خب خیلی‌ها که سال اولشونه هم همینطورن و می‌خونن و میرسن. هر بار که خودت رو درگیر گذشته میکنی یه قدم از آینده جلو میفتی. اگه میخوای موفق بشی باید فکر کنی امسال سال اول و آخرت هست!
نکته‌ی خیلی مهم: به زودی با افت بازده یا ساعت مطالعه مواجه خواهی شد که کاملا طبیعیه و برای هرکس که مطالعه‌‌ی جدی رو شروع میکنه پیش میاد. اینجاها لحظاتی هستن که اگه غفلت کنی وارد چرخه‌ی بطالت میشی.
نکته‌ی خیلی مهم دوم: حتما لحظاتی خواهد بود که نتیجه دلخواه رو نمیگیری یا به هر دلیلی ممکنه کمتر از اونچه که برنامه داشتی بخونی یا بخوای حسرت بخوری و ای کاش بگی! مهمترین چیز اینه که خودت رو ببخشی و به جای حسرت خوردن قشنگ بشینی علتش رو تحلیل کنی و برای اصلاحش برنامه بریزی!
موفق باشی و جوگیر و ناامید نشو!

سلام بر شما
با آرزوی موفقیت‌هایی که ان شاء الله به زودی بهش میرسین
توکل، توکل، توکل
معجزش رو میبینین:)