💜بفـرمائيــد شِعـر💚

[قاتل بروسلی]

این ترانه بوی نان نمی دهد
بوی حرف دیگران نمی دهد

سفره ی دلم دوباره باز شد
سفره ای که بوی نان نمی دهد

نامه ای که ساده و صمیمی است
بوی شعر و داستان نمی دهد:

با سلام و آرزوی طول عمر
که زمانه این زمان نمی دهد

کاش این زمانه زیر و رو شود
روی خوش به ما نشان نمی دهد

یک وجب زمین برای باغچه
یک دریچه آسمان نمی دهد

وسعتی به قدر جای ما دو تن
گر زمین دهد، زمان نمی دهد

فرصتی برای دوست داشتن
نوبتی به عاشقان نمی دهد

هیچ کس برایت از صمیم دل
دست دوستی تکان نمی دهد

هیچ کس به غیر ناسزا تو را
هدیه ای به رایگان نمی دهد

کس ز فرط های و هوی گرگ و میش
دل به هی هی شبان نمی دهد

جز دلت که قطره ای است بیکران
کس نشان ز بیکران نمی دهد

عشق نام بی نشانه است و کس
نام دیگری بدان نمی دهد

جز تو هیچ میزبان مهربان
نان و گُل به میهمان نمی دهد

نا امیدم از زمین و از زمان
پاسخم نه این، نه آن...نمی دهد

پاره های این دل شکسته را
گریه هم دوباره جان نمی دهد

خواستم که با تو درد دل کنم
گریه ام ولی امان نمی دهد...

[PUZZLE]

ای باد بامدادی خوش می‌روی به شادی		پیوند روح کردی پیغام دوست دادی
بر بوستان گذشتی یا در بهشت بودی		شاد آمدی و خرم فرخنده بخت بادی
تا من در این سرایم این در ندیده بودم		کامروز پیش چشمم در بوستان گشادی
چون گل روند و آیند این دلبران و خوبان		تو در برابر من چون سرو بایستادی
ایدون که می‌نماید در روزگار حسنت		بس فتنه‌ها بزاید تو فتنه از که زادی
اول چراغ بودی آهسته شمع گشتی		آسان فراگرفتم در خرمن اوفتادی
خواهم که بامدادی بیرون روی به صحرا		تا بوستان بریزد گل‌های بامدادی
یاری که با قرینی الفت گرفته باشد		هر وقت یادش آید تو دم به دم به یادی
گر در غمت بمیرم شادی به روزگارت		پیوسته نیکوان را غم خورده‌اند و شادی
جایی که داغ گیرد دردش دوا پذیرد		آنست داغ سعدی کاول نظر نهادی

سعدی

[قاتل بروسلی]

یارب چه فرخ طالعند آنان که در بازار عشق
دردی خریدند و غم دنیای دون بفروختند

[PUZZLE]

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه,
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه.
پر کن قدح باده, که معلومم نیست,
کاین دم که فرو بر آرم یا نه.
خیام ❤

[PUZZLE]

لُوم بَستِن ولی فریاد اَکِردَم
شُو و روز اَز گذشتَه یاد اَکِردَم
وا رویای خاش سالُن رَفتَه
دِل بی آرزو خو، شاد اَکِردَم…
ابراهیم منصفی

[Hans_Landa]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم // نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم // شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد // دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم
مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی // که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم
من رمیده‌دل آن به که در سماع نیایم // که گر به پای درآیم به در برند به دوشم
بیا به صلح من امروز در کنار من امشب // که دیده خواب نکرده‌ست از انتظار تو دوشم
مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم // که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم
به زخم‌خورده حکایت کنم ز دست جراحت // که تندرست، ملامت کند چو من بخروشم
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن // سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم؟
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل // و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

[joodii]

هزار نامه نوشتم ، بدون ختم کلام
حدیثِ شوق ، به پایان رساندنش سخت است ...

[_Aramesh_]

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می‎کند
بلبل شوقم هوای نغمه‎خوانی می‎کند
همتم تا می‎رود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می‎کند
بلبلی در سینه می‎نالد هنوزم کاین چمن
با خزان هم آشتی و گل‎فشانی می‎کند
ما به داغ عشقبازی‎ها نشستیم و هنوز
چشم پروین همچنان چشمک‎پرانی می‎کند
نای ما خاموش ولی این زهره‎ی شیطان هنوز
با همان شور و نوا دارد شبانی می‎کند
گر زمین دود هوا گردد همانا آسمان
با همین نخوت که دارد آسمانی می‎کند
سالها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز
در درونم زنده است و زندگانی می‎کند
با همه نسیان تو گویی کز پی آزار من
خاطرم با خاطرات خود تبانی می‎کند
بی‌ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی
چون بهاران می‎رسد با من خزانی می‎کند
طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند
آنچه گردون می‎کند با ما نهانی می‎کند
می‌رسد قرنی به پایان و سپهر بایگان
دفتر دوران ما هم بایگانی می‌کند
شهریارا گو دل از ما مهربانان مشکنید
ور نه قاضی در قضا نامهربانی می‎کند

[PUZZLE]

بهار
خنده زد
و
ارغوان شکفت

احمد شاملو

[PUZZLE]

میدهد مژده ز آوازش هزار
میرسد از نو دوباره نو بهار

[Alireza2510]

آمد بهار عاشقان
تا خاکدان بستان شود
آمد ندای آسمان
تا مرغ جان پران شود
هم بحر پرگوهر شود
هم شوره چون گوهر شود
هم سنگ لعل کان شود
هم جسم جمله جان شود

[Eve]

با خاطره‌های تو که سرسبزی محضی
هر روز برای من دیوانه، بهار است ...

[lolli.pop]

غنچه با لبخند می گوید تماشایم کنید
گل بتابد چهره همچون چلچراغ
یک نظر در روی زیبایم کنید
سرو ناز
سرخوش و طناز
می بالد به
خویش
گوشه چشمی به بالایم کنید
باد نجوا می کند در گوش برگ
سر در آغوش گلی دارم کنار چتر بید
راه دوری نیست پیدایم کنید
آب گوید
زاری ام را بشنوید
گوش بر آوای غمهایم کنید
پشت پرده
باغ اما در هراس
باز پاییز است و در راهند آن دژخیم و داس
سنگ ها
هم حرفهایی می زنند
گوش کن
خاموش ها گویا ترند
از در و دیوار می بارد سخن
تا کجا دریابد آن را جان من
در خموشی های من فریاد هاست
آن که دریابد چه می گویم کجاست
آشنایی با زبان بی زبانان چو ما
دشوار نیست
چشم و گوشی هست مردم را دریغ
گوش ها هشیار نه
چشم ها بیدار نیست



فریدون مشیری

[Eve]

حال من مانند حال روزه‌دار تشنه‌ایست
که به او افطار هم ساقه طلایی می‌دهند ...

[alire]

غزلی تازه شدم تا بسرایی، من را
وسط مصرع یک شعر تو‌ پنهان کردی
خواستی تا که مرا مثل خود عاشق بکنی
دلم از تجربه ی عشق گریزان کردی