چرا وقتی میدونی که میتونی موفق بشی همش دست دست میکنی؟
چرا وقتی میدونی که میتونی تو این 5 ماه بهترین بشی دست دست میکنی؟
چرامیگی حوصله خوندن نداری؟
چرا بهونه میاری؟
چرا انگیزه نداری؟
چرا هدف نداری؟
چرا میگی واست مهم نیس؟
چرا وقتی میتونی با موفقیتت پدورو مادرت رو که سال ها واست زحمت کشیدن
رو خوش حال و سربلند کنی ولی کاری نمیکنی؟
چرا از این فرصت که خدا بهت داده استفاده نمیکنی؟
چرا نمیخای از زندگیت لذت ببری؟
میتونی جواب این همه چرا رو بدی عایا؟
نمیتونی؟من میدونم جواب این سوالا چیه....
چون لوسی....
چون فک میکنی فقط تویی که تو این شرایطی....
درس خوندن سخته...اره...
ولی فقط 5 ماهه...
فقط 5 ماه....
خیلی زیاد؟
سخته؟
فکر کن داروی تلخیه که باید بخوریش تا حالت خوب شه تا موفق شی
اصلا فکر کن زهرماره...
خوبه اینجوری....
یعنی چی حوصله نداری؟
طرف 70 سالشه میشینه باحوصله درس میخونه و کنکور میده
تازه موفق هم میشه
تو الان فقط 18 سالته نهایتا 77 سالته...
واسه چی نباید حوصله داشته باشی؟
یه خونواده رو داری اداره میکنی؟
بچه هات گرسنه موندن؟
چه دلیلی داری
تو الان اول راهی باید سرشار از انرزی باشی
1 بار فرصت زندگی کردن داری....بیا تا از این فرصت استفاده کنیم
و زندگیمون رو خوب بسازیم...
ما الان تازه داریم مسیر زندگیمون رو انتخاب میکنیم
بخدا درس خوندن شیرینه
چون هدفی که داری شیرینه
یه هدف انتخاب کن و قسم بخور که بش برسی
و از زندگیت لذت ببری
ایندتو تصور کن
فک کن باز کنکور بدی و نتیجه نگیری
مجبور بشی بری یه رشته که دوسش نداری
اونوقت همش عذاب...همش غصه....همش حسرت گذشته
و گفتن ای ک