LinkBack URL
About LinkBacksسلام چجوری پست بذارم؟
سلامم ممنون از نظرت موفق باشیی.ایشالا که همین امسال چیزی که میخوای رو میاریو میری
نوشته اصلی توسط Mahsa _84
اگر ایران به جز ویرانسرا نیست
من این ویرانسرا را دوست دارم
اگر اب و هوایش دلنشین نیست
من این اب و هوا را دوست دارم)
خب الان پست گذاشتی که
پایین صفحه اصلی بخش پرسش پاسخ دانش اموزی دانشجویی اینا جدا هست یکیو انتخاب میکنی میزنی روش لیست تاپیکا میاد میری پایین سمت راست زده ارسال موضوع جدید.اگه تاپیک میخوای بزنی
اگر ایران به جز ویرانسرا نیست
من این ویرانسرا را دوست دارم
اگر اب و هوایش دلنشین نیست
من این اب و هوا را دوست دارم)
ببین من خیلی وقته از کنکور و فضاهای اینطوری فاصله گرفتم ؛ هرچند به تازگی هم کنکور تخصص دادم و زیاد از فضای روزی 10-12 ساعت درس خوندن دور نیستم
نمیدونم اصلا حرفام به دردت بخوره یا نه چون وقتی خودمم تخصص قبول شدم، همه استادام بجای تبریک بهم میگفتن داری خریت میکنی که بجای رفتن، 4 سال دیگه خودتو محدود به موندن توی این کشور میکنی ...
بگذریم، راه حلی که خودمم دوره کنکورم انجام دادم این بود که گفتم خیلی خب اصلا میخوام سال بعد پشت کنکور بمونم ، بالاخره سال بعد باید از یجایی شروع کنم به درس خوندن که با امسالم تفاوت داشته باشم و یه جوری از صفر دوباره نیام بالا
الان توی همین فرصت کم، فقط تلاشتو بکن همون مباحثی که خوندی و بلدی رو ازش یه خلاصه خوب دربیاری و در کنارش تست های کنکور همون مباحث رو بزن ؛ بطوری که مطمئن باشی امسال که هیچ سال بعد هم بخوای همین مباحث رو بخونی میذاریش واسه یکی دوماه آخر اینقدر بهش مسلطی .. همین میشه یه انگیزه و پشتیبانه خوبی واسه ادامه دادن مسیر
من نمیدونم چرا کلا ایرانی جماعت ( حتی خود اساتید دامپزشکی ) با دامپزشکی در ایران مشکل دارن
بابا به والله قسم کسی که بخواد با مدرک دکتری عمومی دامپزشکی بره خارج ( حالا چه کانادا چه استرالیا چه آلمان ) ، باید مدرکشو معادل سازی کنه واسه کار . اون آزمون های چند مرحله ای که واسه معادل سازی مدرک برگزار میشه ، حداقل ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومن فقط هزینه شرکت در آزمون هاشه ( به جز هزینه های هتل و خورد و خوراک و غیره ) و تضمینی هم نیست که قبول بشه یا نشه . اگر قبول نشه دوباره باید سال بعدش هزینه ای بیشتر از این رو تقبل کنه
شما بنظر من کار خیلی خوبی کردی که همینجا برای تخصص میخونی . تخصص های دامپزشکی هم توی ایران اوضاعشون در حد پزشک عمومی هست از لحاظ مالی
موفق باشید
از الان شروع میکنم محکم خوندن واسه سال بعد
قدم اول برنامه ریزی درست و تکرار نکردن اشتباهات سال قبله
به طور کلی؛ به هیچ وجه عمر، وقت و هزینه مالی و جانی خودتون رو سر پشت کنکور ماندن در ایران هدر و تباه نکنین.
اگر به درستی تحقیق و بررسی کنین، متوجه خواهید شد که قطعاً گزینه های خیلی بهتر و کم هزینه تر (از هر نظر) در دسترس تون وجود داره.
موفق باشید.
.gif "Yahoo (1)")
دیگه متاسفانه ما تو کشور ایران به دنیا اومدیم.جایی که هیچ راه مطمئنی پیش روی یه جوون برای رشد و پیشرفت نیست.عمرشو جوونیشو صدشو میذاره تو یه مسیر باز هم نمیتونه مطمئن باشه داره کار درستو میکنه و ته این راه اتفاقای خوبی منتظرشه یا نه.بله پول داشته باشی میتونی بهشت اون دنیارو همینجا زندگی کنی الان یه جوون 19 ساله با پول پدرش زندگی ای رو داره که یه نفر برای رسیدن بهش باید ده بیست سال عمرشو صرفش کنه .فقط یه درس خوندن پیش روی ماست وقتی همچین پشتوانه ای نداریم همه نه ولی خیلیایی که خودم دیدم همین وضعیتو داشتن اکثر پشت کنکوریاییم که دیدم عینا حرفشون همین بود اگه پشتمون به جایی گرم بود حتی یه روزم صرف پشت موندن نمیکردیم... شاید نتونی به چیزایی که میخوای باهاش نرسی ولی یه زندگی معمولیو بهت میده.البته مواردی هست که اینو نقضش میکنه ولی محدوده .همونم عرضه میخواد کار هرکسی نیست یکی درسو ول میکنه وارد بازار میشه تو چند سال زندگی درست میکنه که تحصیل کرده اشم تو خواب ندیده.ولی واقعا هرکی این کارو کرده موفق شده تونسته از پسش بربیاد؟ تضمینی وجود داره واردش بشه موفق بشه بگیره کارش و ورشکست نشه؟خب نه.. اگه نتونه از پسش بربیاد شاید همون زندگی معمولیم نمیتونه داشته باشه..ربطی به موضوع نداشتا ولی من حس کرم منظورتون از این حرف اینه درگیر کنکور و پشت کنکوری شدن اینجا کار بیخودیه وقتی ایهمه راه و مسیر پیش رو ادم برای انتخاب هست
به طور کلی؛ به هیچ وجه عمر، وقت و هزینه مالی و جانی خودتون رو سر پشت کنکور ماندن در ایران هدر و تباه نکنین.
اگر به درستی تحقیق و بررسی کنین، متوجه خواهید شد که قطعاً گزینه های خیلی بهتر و کم هزینه تر (از هر نظر) در دسترس تون وجود داره.
موفق باشید.
اگر ایران به جز ویرانسرا نیست
من این ویرانسرا را دوست دارم
اگر اب و هوایش دلنشین نیست
من این اب و هوا را دوست دارم)
ویرایش توسط Darya is me : 29 خرداد 1404 در ساعت 13:16
ببینید من تمام حرف های شما رو کلمه به کلمه قبول دارم و مشاهده میکنم، برای همین گفتم و میگم «به طور کلی» نباید روی چیزی مثل «پشت کنکور ماندن» حتی برای بار اولش هم که شده زیاد فکر کرد مگر اینکه واقعاً هدفمند باشه که در این صورت خب میشه بهش فکر کرد و سبک و سنگین کرد، و این (پشت کنکور ماندن) باید آخرین گزینه و انتخاب شخص در نهایت بی انتخابیش و ناچارگیش باشه، البته این موضوع «شخص به شخص و بسته به هدف اون شخص» میزان و درجه متفاوتی میتونه داشته باشه و داره و نمیشه یک حکم کلی و قطعی برای همه صادر کرد (اینجاست که گزاره های مطرح شده شما مصداق پیدا میکنه) و اینکه دانشگاه و رشته خوب پذیرفته شدن هم هیچ تضمینی به شخص عادی برای رشد و پیشرفت نمیده (در ایران فعلی، بدون پارتی و سرمایه مالی قابل توجه)، مگر اینکه شخص واقعا هدفمند تحصیل کنه و مسیرش رو طی کنه و هدفش آپلای و مهاجرت باشه و یا ایده خاصی و مشخصی داشته باشه و ... که خب در این صورت داستان متفاوته
در اکثر موارد، خودم مشاهده کردم که شخص پشت کنکور میمونه به دلیل اصرار و مقایسه های احمقانه خودش یا خانوادش! که مثلا طرف دانشگاه دولتی قبول بشه! خب که چی بشه!؟ یا چون طرف ته ذهنش مثلا یه رویا و توهم کمالگرایانه ای داره که مثلا حقوق دانشگاه تهران حتماً باید پذیرفته بشه و به کمتر از این هم راضی نیست که حالا کلاس بزاره یا از فلان رفیق و همکلاسیش کم نیاره یا مثلا حتماً باید پزشکی دانشگاه بهشتی قبول بشه و موارد متعدد اینچنینی، من نظرم اینه که از این فاز و توهم فرد باید بیاد بیرون و شرایط و روزگار فعلی رو ببینه، بسنجه، تحلیل کنه و بعد تصمیم گیری منطقی با توجه به شرایطش بگیره. (بیشتر و اکثریت طیف افراد پشت کنکوری رو این مدل افراد تشکیل میدن متاسفانه)
هدف و قصد من ناامید کردن نیست، بلکه دیدن واقعیت بود و هستش، شما همین الانش دارید مشاهده میکنین که سالانه کلی پزشک، پرستار، مهندس و متخصص و دانشجو (بعد از اتمام تحصیل) از کشور خارج میشن و مهاجرت میکنن به کشورهای متفاوت در دنیا، چرا؟ چون شرایط برای ادامه فعالیت تخصصی و کاری و تحصیل و زندگی شخصی به هزار و یک دلیل و گزاره فراهم نیست یا افراد بسیاری رو مشاهده میکنین که در زمینه های کاری غیر مرتبط با تحصیلات دانشگاهی مشغول به کار هستند (متاسفانه)، مثلا طرف فوق لیسانس مکانیک داره، اما داره تو اسنپ مسافرکشی میکنه! یا طرف برق خونده داره کار تدریس زبان انجام میده! واسه همین میگم دانشگاه رفتن و پشت کنکور ماندن بی هدف و بی برنامه یا از سر اصرار و مقایسه صرفا هدر دادن وقت و انرژی و جان و مال هستش و بهتره که بیشتر در این زمینه شخص فکر کنه و نهایتا تصمیم بگیره.
نهایتاً درس خوندن و پشت کنکور ماندن منطقی و عالیه، اما به شرطی که هدفمند و سنجیده باشه.
موفق باشید
دقیقا من با شما موافقمببینید من تمام حرف های شما رو کلمه به کلمه قبول دارم و مشاهده میکنم، برای همین گفتم و میگم «به طور کلی» نباید روی چیزی مثل «پشت کنکور ماندن» حتی برای بار اولش هم که شده زیاد فکر کرد مگر اینکه واقعاً هدفمند باشه که در این صورت خب میشه بهش فکر کرد و سبک و سنگین کرد، و این (پشت کنکور ماندن) باید آخرین گزینه و انتخاب شخص در نهایت بی انتخابیش و ناچارگیش باشه، البته این موضوع «شخص به شخص و بسته به هدف اون شخص» میزان و درجه متفاوتی میتونه داشته باشه و داره و نمیشه یک حکم کلی و قطعی برای همه صادر کرد (اینجاست که گزاره های مطرح شده شما مصداق پیدا میکنه) و اینکه دانشگاه و رشته خوب پذیرفته شدن هم هیچ تضمینی به شخص عادی برای رشد و پیشرفت نمیده (در ایران فعلی، بدون پارتی و سرمایه مالی قابل توجه)، مگر اینکه شخص واقعا هدفمند تحصیل کنه و مسیرش رو طی کنه و هدفش آپلای و مهاجرت باشه و یا ایده خاصی و مشخصی داشته باشه و ... که خب در این صورت داستان متفاوته
در اکثر موارد، خودم مشاهده کردم که شخص پشت کنکور میمونه به دلیل اصرار و مقایسه های احمقانه خودش یا خانوادش! که مثلا طرف دانشگاه دولتی قبول بشه! خب که چی بشه!؟ یا چون طرف ته ذهنش مثلا یه رویا و توهم کمالگرایانه ای داره که مثلا حقوق دانشگاه تهران حتماً باید پذیرفته بشه و به کمتر از این هم راضی نیست که حالا کلاس بزاره یا از فلان رفیق و همکلاسیش کم نیاره یا مثلا حتماً باید پزشکی دانشگاه بهشتی قبول بشه و موارد متعدد اینچنینی، من نظرم اینه که از این فاز و توهم فرد باید بیاد بیرون و شرایط و روزگار فعلی رو ببینه، بسنجه، تحلیل کنه و بعد تصمیم گیری منطقی با توجه به شرایطش بگیره. (بیشتر و اکثریت طیف افراد پشت کنکوری رو این مدل افراد تشکیل میدن متاسفانه)
هدف و قصد من ناامید کردن نیست، بلکه دیدن واقعیت بود و هستش، شما همین الانش دارید مشاهده میکنین که سالانه کلی پزشک، پرستار، مهندس و متخصص و دانشجو (بعد از اتمام تحصیل) از کشور خارج میشن و مهاجرت میکنن به کشورهای متفاوت در دنیا، چرا؟ چون شرایط برای ادامه فعالیت تخصصی و کاری و تحصیل و زندگی شخصی به هزار و یک دلیل و گزاره فراهم نیست یا افراد بسیاری رو مشاهده میکنین که در زمینه های کاری غیر مرتبط با تحصیلات دانشگاهی مشغول به کار هستند (متاسفانه)، مثلا طرف فوق لیسانس مکانیک داره، اما داره تو اسنپ مسافرکشی میکنه! یا طرف برق خونده داره کار تدریس زبان انجام میده! واسه همین میگم دانشگاه رفتن و پشت کنکور ماندن بی هدف و بی برنامه یا از سر اصرار و مقایسه صرفا هدر دادن وقت و انرژی و جان و مال هستش و بهتره که بیشتر در این زمینه شخص فکر کنه و نهایتا تصمیم بگیره.
نهایتاً درس خوندن و پشت کنکور ماندن منطقی و عالیه، اما به شرطی که هدفمند و سنجیده باشه.
موفق باشید
متاسفانه هیچ چیز سر جاش نیست
خانواده ها به دلیل تفکرات اشتباهی که در جامعه رایج شده ، بچه رو مجبور میکنن که سالها پشت کنکور بمونن واسه اینکه مثلا پزشکی قبول بشه . یا حقوق قبول بشه .
در حالی که هیچ تضمینی هم نیست که اگه اصلا این رشته رو قبول بشه ، آیا حتما موفقیتش تضمینه ؟
کسی به دنبال استعدادش نیست در اکثر مواقع
در حالی که همین استعداد فرد اگر شکوفا بشه ، توی همین ایران هم میتونه موفق بشه
از این گذشته ، الان ما داریم دیگه . طرف دامپزشکی میخونه و همزمان تدریس زبان انجام میده ! خب جرا باید اینطور باشه ؟ اگر طرف به دامپزشکی علاقه منده ، پس چرا تدریس زبان انجام میده ؟! اگر علاقه به زبان داره ، پس چرا رفته دامپزشکی میخونه ؟ واسه اینکه اسمش دکتره ؟
اگر هر کسی توی یک حیطه متمرکز بشه و همون رو ادامه بده تا اعلی ترین حالت ممکن ، خیلی بهتره
وضع فعلی مملکت و جنگ هم یجورایی به همین مسائل مربوط میشه . اگه بخوایم دقیق بررسیش کنیم
فازت چیه جدا؟ اومدی یه تاپیک دیگه منو دیسلاک میکنی این حجم از فشار از کجا میاد؟ چه عیبی داره که یه نفر توی دو حیطه کار کنه؟ من از قبل کنکور هم در حیطه زبان فعالیت میکردم و الان هم ttc دارم، اکادمی های بین المللی تدریس کردم و هیچ اختلالی هم در درسم ایجاد نشده. پس یعنی هر کس رشته ای قبول شد باید تک بعدی باشه و هیچ فعالیت جانبی انجام نده؟ موسیقی رو ادامه نده؟ تدریس نکنه؟ اینکه یه نفر بتونه چند بعدی باشه نشون دهنده عرضش هست
من عاشق رشتم هستم و از روز اول با علاقه وارد شدم و پر قدرت دارم ادامه میدم و معدل کلم هم الف هست و حتی خارج از چارت هم کاراموزی رفتم،امثال شما هستن که به خاطر اسم دکتر وارد این رشته شدن و بعد دیدن که نمیتونن ادامه بدن چون توی این رشته اگه علاقه نباشه که نمیشه دوام اورد و در نهایت انصراف میدن
برو به کنکورت برس
La vida sigue, sigue dando lecciones
همه جای دنیا دانشجو ممکنه چند تا کار در کنار درسش هم انجام بده. اصلا محدود به ایران نیست. قرار نیست هیچ کسی فقط روی یک موضوع تمرکز کنه. این یک تصمیم کاملا شخصیه و انسان هم یک موجود تک بعدی نیست. میتونه علایق و مهارت های مختلف داشته باشه.استعداد فرد هم فقط وقتی می تونه شکوفا باشه که جامعه بستر شکوفا شدنش رو فراهم کنه. با یک مشت حرفای کلیشه ای و پرت و پلا گفتن برای بقیه نسخه نپیچ. سرت به کار خودت باشه.
ویرایش توسط Username_Copied : 29 خرداد 1404 در ساعت 14:51
درسته موافقمببینید من تمام حرف های شما رو کلمه به کلمه قبول دارم و مشاهده میکنم، برای همین گفتم و میگم «به طور کلی» نباید روی چیزی مثل «پشت کنکور ماندن» حتی برای بار اولش هم که شده زیاد فکر کرد مگر اینکه واقعاً هدفمند باشه که در این صورت خب میشه بهش فکر کرد و سبک و سنگین کرد، و این (پشت کنکور ماندن) باید آخرین گزینه و انتخاب شخص در نهایت بی انتخابیش و ناچارگیش باشه، البته این موضوع «شخص به شخص و بسته به هدف اون شخص» میزان و درجه متفاوتی میتونه داشته باشه و داره و نمیشه یک حکم کلی و قطعی برای همه صادر کرد (اینجاست که گزاره های مطرح شده شما مصداق پیدا میکنه) و اینکه دانشگاه و رشته خوب پذیرفته شدن هم هیچ تضمینی به شخص عادی برای رشد و پیشرفت نمیده (در ایران فعلی، بدون پارتی و سرمایه مالی قابل توجه)، مگر اینکه شخص واقعا هدفمند تحصیل کنه و مسیرش رو طی کنه و هدفش آپلای و مهاجرت باشه و یا ایده خاصی و مشخصی داشته باشه و ... که خب در این صورت داستان متفاوته
در اکثر موارد، خودم مشاهده کردم که شخص پشت کنکور میمونه به دلیل اصرار و مقایسه های احمقانه خودش یا خانوادش! که مثلا طرف دانشگاه دولتی قبول بشه! خب که چی بشه!؟ یا چون طرف ته ذهنش مثلا یه رویا و توهم کمالگرایانه ای داره که مثلا حقوق دانشگاه تهران حتماً باید پذیرفته بشه و به کمتر از این هم راضی نیست که حالا کلاس بزاره یا از فلان رفیق و همکلاسیش کم نیاره یا مثلا حتماً باید پزشکی دانشگاه بهشتی قبول بشه و موارد متعدد اینچنینی، من نظرم اینه که از این فاز و توهم فرد باید بیاد بیرون و شرایط و روزگار فعلی رو ببینه، بسنجه، تحلیل کنه و بعد تصمیم گیری منطقی با توجه به شرایطش بگیره. (بیشتر و اکثریت طیف افراد پشت کنکوری رو این مدل افراد تشکیل میدن متاسفانه)
هدف و قصد من ناامید کردن نیست، بلکه دیدن واقعیت بود و هستش، شما همین الانش دارید مشاهده میکنین که سالانه کلی پزشک، پرستار، مهندس و متخصص و دانشجو (بعد از اتمام تحصیل) از کشور خارج میشن و مهاجرت میکنن به کشورهای متفاوت در دنیا، چرا؟ چون شرایط برای ادامه فعالیت تخصصی و کاری و تحصیل و زندگی شخصی به هزار و یک دلیل و گزاره فراهم نیست یا افراد بسیاری رو مشاهده میکنین که در زمینه های کاری غیر مرتبط با تحصیلات دانشگاهی مشغول به کار هستند (متاسفانه)، مثلا طرف فوق لیسانس مکانیک داره، اما داره تو اسنپ مسافرکشی میکنه! یا طرف برق خونده داره کار تدریس زبان انجام میده! واسه همین میگم دانشگاه رفتن و پشت کنکور ماندن بی هدف و بی برنامه یا از سر اصرار و مقایسه صرفا هدر دادن وقت و انرژی و جان و مال هستش و بهتره که بیشتر در این زمینه شخص فکر کنه و نهایتا تصمیم بگیره.
نهایتاً درس خوندن و پشت کنکور ماندن منطقی و عالیه، اما به شرطی که هدفمند و سنجیده باشه.
موفق باشید
مخصوصا اونجا که درمورد ایران فعلی گفتین..نمونه اشو بارها دیدم متاسفانه.کسی که هیچ شایستگی نداره جای یه تحصیلکرده اشو میگیره حالا برتریش چی بوده؟ پارتی و تمام.حتی وقتی ابتدایی ترین کارای اون حرفه رو بلد نیست به عنوان مدیر اون بخش اون ارگان انتخاب میشه و خب کسی نمیتونه کتمان کنه که نیست.خیلی زیادن این موارد
منم اصلا با اونی که شما گفتین موافق نیستم وقتی رشته مدنظرشو میتونه قبول شه فقط بخاطر اینکه دانشگاه تهران دوست داره پشت بمونه.میبینی همون تیپ 1 میاره ولی چون تهران نیست دلش به پشت موندنه! یا حتی همون مقایسه که گفتین اونم خیلی اشتباهه.من خودم هیچوقت حاضر نیستم بخاطر حرف مردم یا همین مقایسه ها با زندگیم بازی کنم.مگه اونا قراره جای من زندگی کنن دیگه خودمم که باید سختیشو بکشم.دیگه تهش همین یکی دوسالی که کنکور داری سر زبونا باشی بعد از اون کسی یادش نمیاد کی بودی چی خوندی کجا قبول شدیو.خودتیو انتخابت که باید سالها باهاش سر و پنجه نرم کنی
نه اینکه بگم کلا ناامیدم ولی خیلی رویابافی نمیکنم که قراره بعد کنکور بعد تحصیل تو یه رشته به اون زندگی رویایی که تصور میکنم برسم اونم اینجا با این وضعیت.. .متاسفانه یه واقعیت تلخه.از اونا که هممون میدونیم ولی مدام سعی میکنیم ذهنمونو یه سمت دیگه هدایت کنیم زندگیه به هرحال جریان داره نمیشه دست رو دست گذاشت که.. اینهمه ادمم تو همین وضعیت به موفقیتای بزرگی رسیدن اگه با مثلا ذهنیت از پیش باخته تو اون مسیر قدم برمیداشتن عمرا اگ به جایی که حالا هستن میرسیدن.منتها اینجا باید خیلی تقلا کرد هی به اون ریسمان و این ریسمان چنگ بزنی بلکه خودتو نجات بدی)(وگرنه از دور که نگاه کنی کلا نه درس خوندن زندگی کردنه هم سخته پس نباید زندگی کرد همین الانم تو حیطه کنکور دست رو هر رشته ای میذاری میگن اشباع شده به درد نمیخوره پولی توش نیست فرسایشیه نمیدونم هزارتا چیز دیگه.ولی هرسال اینهمه ادم تو همین رشته هایی که میگن به درد نمیخوره اینده نداره سرشون بی کلاه نمونده خلاصه با همه معایبو بدیاش که در نظر بگیری..).درکل حالا میتونه درمورد همین کنکورم صدق کنه.ولی خب موافقم نمیشه که اصرار زیادی به پشت موندن کرد اون هم به مدت چندین سال.. جدای از عمری که میره از لحاظ روحی خیلی اذیت میشی .. به قول شما باید هدفمند با برنامه باشه نه دلایل بی ربط و اصرار بیخود
ممنون از شما شمام موفق باشین
اگر ایران به جز ویرانسرا نیست
من این ویرانسرا را دوست دارم
اگر اب و هوایش دلنشین نیست
من این اب و هوا را دوست دارم)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)
پاسخ با نقل قول
