کمک ، من پشیمونم که از تیزهوشان انصراف دادم

[در-مسیر-رویا]

راستش مهمترین دلیلم جو سنگین و تنهایی بود. مدرسه الانم داغونه از هر نظر و هر روز با معلما سر غیبتام بحث داریم که خیلی رو اعصابه.
مدیر تیزهوشان اوکی داده تا قبل خرداد برگردم و در حد هفته‌ای ۳ بار غیبتم احتمالا باهام راه میان.ولی میترسم که دوباره تحمل تنهاییم باعث افتم بشه.
حالا بنظرتون بمونم و با نمره مستمر پایین و شرایط فعلیم کنار بیام؟ یا برم اونجا؟
یا اردیبهشت برم که فقط دوازدهمم تضمین باشه؟

راستی برای پایه دوازدهم تو تیزهوشان میتونم کلا غ حضوری باشم ، مدرسه الانم فک کنم سخت گیرتر هسنن.

[sadaf97]

من جای شما بودم قطعا به تیزهوشان برمیگشتم

[Loneman]

کار خوبی کردی استرس مزخرفتو کم کردی ، یکی از همکلاسیام از تیز هوشان دهم به یازدهم انصراف داد ، نصف موهاش سفید شده بود ، دوازدهم تموم شده بود خوب شده بود ، من هر رو میشناسم از تیزهوشان قبول نشده یا یه سال یا دو سال بعد قبول شده

[رامون کاخال]

دوست عزیز سلام
تا هنوز کسی جواب نذاشته بهت بگه درس چیه میخونی برو تاسیساتی کار کن بیشتر پول درمیاری من بهت یه توصیه بکنم
میدونی چرا هر سال بیش از 70 درصد رتبه برترای قلمچی و قبولی های کنکور از تیزهوشان هستن ؟
علت نه داشتن دبیر خوبه نه مدرسه بهتر نه تیز هوش بودن این بچه ها چون تفاوتی در ضریب هوشی با بقیه ندارن یا تفاوت کمی دارن , رمز موفقیت این بچه ها فقط و فقط همون بر چسبیه که به عنوان آدم خاص و تیز هوش روشون چسبوندن و به ضمیر ناخوداگاهشون مهر توانستن زدن و مهمتر از اون همون جو سنگین رقابتیه که باعث میشه وقتی توش قرار میگیری مجبور میشی برای بقا تو این جو تو هم نهایت تلاشت رو بکنی .تو میتونی یه ذغال باشی رو منقل کبابی با حرارت کمتر و نتیجت پختن کباب باشه یا یه گرافیت تو کوره چند هزار درجه ای و تبدیل به الماس بشی. درس خوندن بسیار سخته و کار لذت بخشی نیست پس هر جا دیدی کارت قراره آسون بشه بدون که یه کم کاری و پسرفتی قراره توش ایجاد بشه و اینم بدون که تنها کار دنیا که اصلا احتیاج به همدم و همراه و دوست و رفیق نداره درس خوندنه پس ناراحت تنها شدن نباش و اگر میبینی تو این مدارس اکثرا با هم دوست نمیشن چون نمیخوان وقتشون رو بجای درس خوندن با رفیق بازی پر کنن اگر امسال و سال دیگه دوست نداشته باشی خیلی بهتر از اینه که بقیه عمرت رو بخاطر اینکه آدم موفقی نشدی در تنهایی بگذرونی .
موفق باشی

[F T M]

راستش مهمترین دلیلم جو سنگین و تنهایی بود. مدرسه الانم داغونه از هر نظر و هر روز با معلما سر غیبتام بحث داریم که خیلی رو اعصابه.
مدیر تیزهوشان اوکی داده تا قبل خرداد برگردم و در حد هفته‌ای ۳ بار غیبتم احتمالا باهام راه میان.ولی میترسم که دوباره تحمل تنهاییم باعث افتم بشه.
حالا بنظرتون بمونم و با نمره مستمر پایین و شرایط فعلیم کنار بیام؟ یا برم اونجا؟
یا اردیبهشت برم که فقط دوازدهمم تضمین باشه؟

راستی برای پایه دوازدهم تو تیزهوشان میتونم کلا غ حضوری باشم ، مدرسه الانم فک کنم سخت گیرتر هسنن.

من تیزهوشانی نبودم. ولی واقعا پشیمونم از اینکه براش درس نخوندم و قبول نشدم ! بنظرم این شرایط رو از دست ندید.

[در-مسیر-رویا]

کار خوبی کردی استرس مزخرفتو کم کردی ، یکی از همکلاسیام از تیز هوشان دهم به یازدهم انصراف داد ، نصف موهاش سفید شده بود ، دوازدهم تموم شده بود خوب شده بود ، من هر رو میشناسم از تیزهوشان قبول نشده یا یه سال یا دو سال بعد قبول شده

چه فایده الان همش احساس ادمای بازنده رو دارم ، اموزش پایین مدرسه‌‌ای که الان هستم ، هیچکس رو به اندازه من اذیت نمیکنه چون فکر میکنم میتونستم جای بهتری باشم ، هر روز هم با معلما بحث دارم که واقعا تمرکز و بازدهی مطالعمو پایین میاره.

درسته همه بچه‌های سمپاد سال اول قبول نمیشن ، ولی مدارس دیگه بدترن.
تو مدارس دیگه معلوم نیست بچه‌ها همون سال دوم سوم هم قبول بشن یا نشن.

[در-مسیر-رویا]

دوست عزیز سلام
تا هنوز کسی جواب نذاشته بهت بگه درس چیه میخونی برو تاسیساتی کار کن بیشتر پول درمیاری من بهت یه توصیه بکنم
میدونی چرا هر سال بیش از 70 درصد رتبه برترای قلمچی و قبولی های کنکور از تیزهوشان هستن ؟
علت نه داشتن دبیر خوبه نه مدرسه بهتر نه تیز هوش بودن این بچه ها چون تفاوتی در ضریب هوشی با بقیه ندارن یا تفاوت کمی دارن , رمز موفقیت این بچه ها فقط و فقط همون بر چسبیه که به عنوان آدم خاص و تیز هوش روشون چسبوندن و به ضمیر ناخوداگاهشون مهر توانستن زدن و مهمتر از اون همون جو سنگین رقابتیه که باعث میشه وقتی توش قرار میگیری مجبور میشی برای بقا تو این جو تو هم نهایت تلاشت رو بکنی .تو میتونی یه ذغال باشی رو منقل کبابی با حرارت کمتر و نتیجت پختن کباب باشه یا یه گرافیت تو کوره چند هزار درجه ای و تبدیل به الماس بشی. درس خوندن بسیار سخته و کار لذت بخشی نیست پس هر جا دیدی کارت قراره آسون بشه بدون که یه کم کاری و پسرفتی قراره توش ایجاد بشه و اینم بدون که تنها کار دنیا که اصلا احتیاج به همدم و همراه و دوست و رفیق نداره درس خوندنه پس ناراحت تنها شدن نباش و اگر میبینی تو این مدارس اکثرا با هم دوست نمیشن چون نمیخوان وقتشون رو بجای درس خوندن با رفیق بازی پر کنن اگر امسال و سال دیگه دوست نداشته باشی خیلی بهتر از اینه که بقیه عمرت رو بخاطر اینکه آدم موفقی نشدی در تنهایی بگذرونی .
موفق باشی

واقعا انتظار نداشتم این کامنت اینقدر روی تصمیم من تاثیر بذاره.
حرفات باعث شد یه بار دیگه بشینم جدی به برگشتن فکر کنم.
هر چند هنوز یکم مرددم که بتونم خودمو به بچه‌های سمپاد برسونم
ولی امیدوارم که بتونم تردید‌ها و ترس‌ها رو شکست بدم و دوباره وارد اون مسیر بشم.
نمیدونم چطور باید ازت تشکر کنم واقعا ، خیلی متشکرم که انقدر خوب راهنماییم کردی ، خیلی زیاد.
موفق و تندرست باشی������

[Dr.arezou]

بررررررگرد!
من زیاد متوجه نشدم که پایه چندی ...
ولی جو خیلی موثر هست!
من این اشتباه سال کنکور کردم و گند خورد به کلِ زندگیم...
اگه تو جو درست قرار بگیری و باهاش همسو بشی موفقیتت احتمالش بیشتره...
من دوستام ۱۳ و ۳۱ و ۱۱ و ۱۲ کشوری شدن و من...
من همون آدم بودم یادمه اون موقع که نظام قدیم بودیم قبل از پیش دانشگاهی یا همون دوازدهم الان!
تا نیم سال اول پیش دانشگاه رو کاملا کنکوری بسته بودم و قرار بود تابستون پیش ۲ رو هم ببندم! وقتی میگم کنکور بسته بودم یعنی مبتکران و موج آزمون و نشر الگو و خیلی سبز و...زده بودم و تمام کرده بودم!
ولی از تابستون ازشون جدا شدم و هنوزم سرگردانم

[Dr.arezou]

البته از استرس دور بودن خیلی خوبه ...
دیگه خودت بشین فک کن !
دوست داشتن هم به هیچ دردی نمیخوره...
من اون موقع که تو اوج بودم...ی معلم ادبیات داشتیم که میگفت شماها جز اون دسته افراد هستید که مرز بندی دارید و نمی‌گذارید کسی وارد حیطه دوستاتون بشه ...حالا منظورش فقط ماها نبودیم!
میگفت تو هر قشری نامبر وان ها همینن !
مثلا شما تو درس...آقازاده ها و ...هم ی مدل

[رامون کاخال]

قرار نیست خودت رو به کسی برسونی تو باید هر روز از خود دیروزت یک قدم جلوتر باشی واطمینان داشته باش که اگه بخوای میتونی تو همون سمپادم بهترین باشی . اول بودن تو یه مدرسه یا آزمون یا کلاس ضعیف باعث نمیشه تو به هدفت برسی هیچ وقت از ترس شکست از همین الان شکست رو انتخاب نکن
موفق باشی

[ArweNN]

رفیق بازی چیه
ما که اون همه رفیق داشتیم چه کردیم
کاش همون دوستای تک و توک تو مدرسه رو هم نداشتم
در ظاهر امامزاده در باطن.... )
هیچ وقت طلا رو با مس عوض نکن

[Iliap]

راستش مهمترین دلیلم جو سنگین و تنهایی بود. مدرسه الانم داغونه از هر نظر و هر روز با معلما سر غیبتام بحث داریم که خیلی رو اعصابه.
مدیر تیزهوشان اوکی داده تا قبل خرداد برگردم و در حد هفته‌ای ۳ بار غیبتم احتمالا باهام راه میان.ولی میترسم که دوباره تحمل تنهاییم باعث افتم بشه.
حالا بنظرتون بمونم و با نمره مستمر پایین و شرایط فعلیم کنار بیام؟ یا برم اونجا؟
یا اردیبهشت برم که فقط دوازدهمم تضمین باشه؟

راستی برای پایه دوازدهم تو تیزهوشان میتونم کلا غ حضوری باشم ، مدرسه الانم فک کنم سخت گیرتر هسنن.

متوجه نمیشم که چرا از الآن به فکر غیبت و غیرحضوری کردن مدرسه تو سال دوازدهمی؟ اگه میخوای غ حضوری کنی اصلا چرا باید برگردی تیزهوشان؟
جو دبیرستان شما رو نمیدونم، ولی من تو این سه سال تو این مدرسه احساس تنهایی نکردم. حتی قوی ترین بچه هامون هم همیشه اجتماعی، فعال و سرزنده بودن. هیچ وقت احساس تنهایی، ایزوله و جدا بودن رو تجربه نکردم.
شاید اشتباه ارتباط برقرار کرده بودین که احساس تنهایی کردین. اگه میتونین برگردین، رفتار و منش خودتونو عوض کنین و سعی کنین تو جمع باشین. حالا من با دوستان موافق نیستم که این محیط الزاما استرس ناسالم میاره. بچه های موفق ما کسایی نیستن که خودشون رو جدا کرده باشن، اتفاقا کسایی ان که بیشترین ارتباط و مکالمه رو تو مدرسه دارن و ارتباط باهاشون وایب مثبت میده به آدم و کلا تو جمع بودن باعث میشه که همچنان تو جو درس و انگیزه بمونی و فرسوده نشی تو این مسیر. اصلا قرار نیست برای موفق شدن، بری مدرسه و تنها باشی، سرتو بندازی پایین و تو دنیای خودت قدم بزنی و با هیچکس ارتباط نداشته باشی؛ چون اصلا کار سالمی نیست. حالا البته این ارتباط در حد همون مدرسه باید بمونه و دیگه به خارج از تایم مدرسه کشونده نشه که شما از مدرسه به عنوان یه آموزش اولیه و مکان تفریح و استراحت استفاده کنین تا تو خونه پرانرژی درس بخونین.
حتما تو اون جمع، آدم های منفی و مثبت هست. همونقدر که ارتباط با آدم های منفی میتونه نابودت کنه، ارتباط با آدم های مثبت هم میتونه باعث رشدت بشه؛ پس باید سعی کنی که دایره ارتباطیت رو درست بچینی.

[Loneman]

چه فایده الان همش احساس ادمای بازنده رو دارم ، اموزش پایین مدرسه‌‌ای که الان هستم ، هیچکس رو به اندازه من اذیت نمیکنه چون فکر میکنم میتونستم جای بهتری باشم ، هر روز هم با معلما بحث دارم که واقعا تمرکز و بازدهی مطالعمو پایین میاره.

درسته همه بچه‌های سمپاد سال اول قبول نمیشن ، ولی مدارس دیگه بدترن.
تو مدارس دیگه معلوم نیست بچه‌ها همون سال دوم سوم هم قبول بشن یا نشن.

حس بارزدگی و برندگی رو خوت به خوت میدی
بعد یه مدت هم خود به خود میره
برنده بودن رو خودت تعیین میکنی ، پیشنهادم اینه که از معلما جلوتر بخونی ، جو مدرسه و محیطش یه کم ناآشناس، من خودم ۵ تا مدرسه از راهنمایی و دبیرستان عوض کردم ، تقریبا هرپایه یکی آره من اینجور بودم ، یازدهم داغون بودم تا اسفند بعدش تا اومدم خوب بشم رفتم یه مدرسه دیه
تو خوت ثابت کن میشه قبول شد همون سال ، این آدمان که سرد و گرم روزگارو فصل کردند ، پس آدمان که بدی یا خوبی یه مدرسه رو تعیین میکنن
بشین بخون‌ قبول شی
از یازدهم مشتی بخونی (استارت خوب بزنی) پشت نمیمونی مطل دبیر نباش خودت بخون از درسنامه و کتاب کنکوری

[در-مسیر-رویا]

متوجه نمیشم که چرا از الآن به فکر غیبت و غیرحضوری کردن مدرسه تو سال دوازدهمی؟ اگه میخوای غ حضوری کنی اصلا چرا باید برگردی تیزهوشان؟
جو دبیرستان شما رو نمیدونم، ولی من تو این سه سال تو این مدرسه احساس تنهایی نکردم. حتی قوی ترین بچه هامون هم همیشه اجتماعی، فعال و سرزنده بودن. هیچ وقت احساس تنهایی، ایزوله و جدا بودن رو تجربه نکردم.
شاید اشتباه ارتباط برقرار کرده بودین که احساس تنهایی کردین. اگه میتونین برگردین، رفتار و منش خودتونو عوض کنین و سعی کنین تو جمع باشین. حالا من با دوستان موافق نیستم که این محیط الزاما استرس ناسالم میاره. بچه های موفق ما کسایی نیستن که خودشون رو جدا کرده باشن، اتفاقا کسایی ان که بیشترین ارتباط و مکالمه رو تو مدرسه دارن و ارتباط باهاشون وایب مثبت میده به آدم و کلا تو جمع بودن باعث میشه که همچنان تو جو درس و انگیزه بمونی و فرسوده نشی تو این مسیر. اصلا قرار نیست برای موفق شدن، بری مدرسه و تنها باشی، سرتو بندازی پایین و تو دنیای خودت قدم بزنی و با هیچکس ارتباط نداشته باشی؛ چون اصلا کار سالمی نیست. حالا البته این ارتباط در حد همون مدرسه باید بمونه و دیگه به خارج از تایم مدرسه کشونده نشه که شما از مدرسه به عنوان یه آموزش اولیه و مکان تفریح و استراحت استفاده کنین تا تو خونه پرانرژی درس بخونین.
حتما تو اون جمع، آدم های منفی و مثبت هست. همونقدر که ارتباط با آدم های منفی میتونه نابودت کنه، ارتباط با آدم های مثبت هم میتونه باعث رشدت بشه؛ پس باید سعی کنی که دایره ارتباطیت رو درست بچینی.

نمیدونم ، شاید سطح سمپاد شما بالاست و با رفتن به مدرسه از کلاس‌های کنکور بی نیاز هستین.
ما منطقه ۳ هستیم و اگه بخوایم بریم مدرسه ، حتما یکی دو درس هم باید بیرون کلاس بگیریم.
خب با این حساب فکر میکنم هر کسی جای ما باشه با وجود کلاسهای کنکوری ، تایمشو توی مدرسه هدر نمیده.
مورد دیگه اینه که حواشی مدرسه انرژیمو میگیره ، توی مدرسه به شدت خسته میشم و وقتی بر میگردم نمیتونم درس بخونم.
در جواب سوالت باید بگم چون بقیه مدارس به اندازه سمپاد برای غیبت توی پایه دوازدهم ، انعطاف ندارن ، میخوام برم اونجا.
فکر میکنم الان که اونجا قبول شدم منطقی نیست بخاطر غیر حضوری خوندن ، دو برابر هزینه صرف مدارس غ انتفاعی کنم.
متاسفانه جو مدرسه جوریه که اکثر بچه‌ها با هم روابط دوستانه جالبی ندارن.
منم چون ورودی جدید ، از یه شهر دیگه بودم ، همیشه توی جمع اونا احساس متفاوت بودن رو داشتم.
و فکر میکردم توی جمعشون پس زده میشم پس هیچوقت تلاش نکردم ارتباط بگیرم.
یه مورد دیگه اینه که اکثر همکلاسیام در مورد درس خوندن به همدیگه دروغ میگفتن ، حسود و گاها اب زیر کاه بودن.
فکر میکردم (و فکر میکنم) پیدا کردن یه دوست خوب تو چنین محیطی کار سختیه و محکوم به تنهایی هستم.

[در-مسیر-رویا]

حس بارزدگی و برندگی رو خوت به خوت میدی
بعد یه مدت هم خود به خود میره
برنده بودن رو خودت تعیین میکنی ، پیشنهادم اینه که از معلما جلوتر بخونی ، جو مدرسه و محیطش یه کم ناآشناس، من خودم ۵ تا مدرسه از راهنمایی و دبیرستان عوض کردم ، تقریبا هرپایه یکی آره من اینجور بودم ، یازدهم داغون بودم تا اسفند بعدش تا اومدم خوب بشم رفتم یه مدرسه دیه
تو خوت ثابت کن میشه قبول شد همون سال ، این آدمان که سرد و گرم روزگارو فصل کردند ، پس آدمان که بدی یا خوبی یه مدرسه رو تعیین میکنن
بشین بخون‌ قبول شی
از یازدهم مشتی بخونی (استارت خوب بزنی) پشت نمیمونی مطل دبیر نباش خودت بخون از درسنامه و کتاب کنکوری

همین الانم یازدهمم ، متاسفانه چون پیشخوانی نکردم همیشه هم از مدرسه هم از برنامه کانون عقبم. مدرسه برم وقتم تلف میشه. اجازه غ حضوری خوندنم نمیدن.