...
اینا همه ش به خودت بستگی داره
بخوای میشه
مشکلات مانع نیستن فقط بخشی از مسیر هستن
شعار نمیدم چون ازش بدم میاد
بشین و بخون
بخون به امید اینکه از شر مشکلات نجات پیدا کنی
سن اصلا مهم نیست
مهم تو و هدفتی
ببین اگه بشینی میتونی بخونی؟!
1-بله،مطمئنم که میتونم بخونم و قطعا بهش میرسم
اگه اینه حتما بمون
2-نمیدونم،شاید تونستم شایدم نتونستم
اگه جوابت اینه قیدشو بزن
حمایت مالی هم اصلا مهم نیست(اینو یکی مثل من خیلی خوب میدونه) مثلا اینکه آزمون شرکت نکنی آسمون به زمین نمیاد بشین خودت از رو آزمونای سالهای قبل کار کن یا اینکه دی وی دی فلانو نداشته باشی اصلا مهم نیست چون سایت آلا وجود داره که رایگان
همه چی به خودت بستگی داره اینکه بتونی مشکلاتو دور بزنی(حلشونم نکردی نکردی اصلا مهم نیست فقط دورشون بزن)
اگه امسال میخوای کنکور بدی، حداقل عزمت رو جزم کن و بخون. اینکه امسال پزشکی در بیای سخته ولی اگه بزاری واسه سال بعد، مطمئنی بازم تاپیک نزاری که مشکلاتت زیاد بودن و تو نتونستی بخونی؟!؟
!Saved by Grace, through Faith, in the gift of God
شما فقط اینطور نیستید
خیلی از داوطلبان هستن که اینطورین...ببین تو ۱۰ روز که دیگه معجزه نمیشه کرد که یهو بزنی پزشکی بیاری که.. (اگه پایت ضعیفه . .)
جلو دهن مردم رو هم نمیشه گرفت که هرکار کنی اخرش یه چیز میگن
یا میگن اینقد خوند تا اینو اورد یا میگن اصن یارو نفهمه چیزی نمیاره...کلا میگن
ولی رهرو آن است که اهسته و پیوسته رود .. نه انکه گهی تند و گهی خسته رود
از همین تابستون بشین روزی ۳ ساعت بخون بعدش از مهر زیادش کن
دیگه الان کاری از دست کسی بر نمیاد.....
Lɪғᴇ ɪs ʟɪᴋᴇ Mᴀᴛʜ .. ɪғ ɪᴛ ɢᴏᴇs ᴛᴏ ᴇᴀsʏ .. sᴏᴍᴇᴛʜɪɴɢ ɪs ᴡʀᴏɴɢ <₃
سلام عزیزم منم مثل تو .منتها متولد 73 .نه درسی خوندم نه چیزی .منم در گیر حواشی بی ارزش شدم .کاش یه کار مفید کرده بودم ... ولی خودمم دنبال راهکارم ...بنظر من اگ علاقه داری بمون .سنت هم زیاد نمیشه فقط به این فکر کن 50 سالت شد چطور زندگی داری توی محیطی کار میکنی که اون رشته رو دوست داری یا نه فقط وایه درامد و با استرس وعصبانیت میری سر کار
چطور فهمدید اگ بمونه بازم نمیخونه ...بهتره کار اساسی بکنه نه اینکه هدفش رو چال کنه همین 20 سال دیگ شما که توزندگیش نیستید خودشه و خودش ...پس بهتره الان شروع کنه .هیچ وقت دیر نیست ...
یه افسرده که تپش قلب داره : ) میتونم درکت کنم چون 2 سال شایدم یه ذره بیشتر ، مثل مرده ها توی رخت خواب بودم و حتی انرژی جابه جا کردن یه لیوان آبم نداشتم ، کاملا بی قرار و مضطرب و البته قبلش یه دانش آموز منضبط و درس خون بودم اما ، اوضاع کاملا تغییر کرد
الان بهترم و حدودا 2 ماهه که شروع کردم درس خوندن رو
از کمترین ساعت ممکن شروع کردم و سعی میکنم بهش پایبند باشم
باشگاه هم میرم که اوضاع روحیم بهتر بشه
هنوزم به لحاظ روحی خسته م و حسام سینوسیه اما نمیتونم بیش از این له شدن خودمو ببینم پس محکومم که بجنگم حتی اگر تمام انرژی هام منفیه
میتونین با خانواده صحبت کنین که شرایطتون رو درک کنن و حمایتتون کنن اگر امکانش نیست از پس اندازتون استفاده کنید
و اینکه یه مشاور کاربلد که برنامه هاتون رو هندل کنه و پیگیر باشه میتونه کمک بزرگی بهتون بکنه
موفق باشید
stars can't shine without darkness
اره
اشتباه پارسالم این بود ک از تابستون توقع داشتم روزی ۱۶ ساعت بخونم
اگه از اون موقه تا الان فقط روزی ۵ ساعت ولی هروز میخوندم اوضام اینطور نمیشد
واقعا حسرت دارم خفم میکنه
شبا اصلا خاب ندارم تا صب تو رختخاب میچرخم
منم مثل تو .ولی بخوون .هیپ وقت دیر نیست .مهم اینه حسرت نخوری .مهم تر اینه که عمرت رو حروم نکنی ..بهتره بشینی فکر کنی چی برات مهمه .حرف بقیه یا هدفت .بعدش فکر کن راه حلت چیه .بعدش واسش تلاش کن .شده حتی بمونی اگ اینطوری خوشحالی وفکر میکنی موفق میشی به شرط تلاش بازم می ارزه بمونی ...
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)