بله آشنایی و گفتگو همیشه خوبه
24 سال
سال 95 اولین کنکورم بود . رشته ریاضی بودم . منگول تشریف داشتم مثل خیلی ها تو اون سن برنامه نویسی کار کرده بودم و میخواستم کامپیوتر برم دانشگاه شریف که نتونستم بعد دو بار کنکور و رفتم صنعتی ارومیه و بعدش انصراف و سربازی و بازار کار و بعدش افسردگی و تهی بودن که این چه وضعشه
بعدشم تصمیم گرفتم یکم بیشتر تحقیق کنم که چرا مسیر تحصیلی که واقعا دوست داشتم و شاگرد خوبی هم بودم نتیجه نداد برام ؟
مطالعه تحقیق و ..... و در نهایت پزشکی رو پیدا کردم که مناسب من باشه . و ترغیب ام کنه که مسیری که دوس دارم رو برم و بهش به عنوان یک وقف شدن نگاه کنم . نه چیز گذرا و خودم رو توش غرق کنم
تغییر رشته به تجربی و پشت کنکوری با هزار مصیبت در خدمتم
ویرایش توسط _TheOne_ : 22 مرداد 1401 در ساعت 23:17
نه
درنیابد حال پخته هیچ خام پس سخن کوتاه باید والسلام
ما هنوز راه زیادی تا پختگی داریم .
ولی چیزی که میتونم بگم اینه که ما درایت کاف یرو تو سن 18 سالگی و حتی قبل تر از اون 15 سالگی برای انتخاب رشته نداریم . نه سیستم آموزشی ما آموزش صحیحی میده بهمون نه خانواده و نه جامعه
عملا درگیر درس میشیم و میشیم 18 ساله و به کنکور میخوریم . با شدت بیشتری درس میخونیم . کلا سرمون تو درسه دریغ از اینکه یکم بیشتر کتاب غیر درسی بخونیم یکم بیشتر راجب قضایای دیگر بخونیم و بدونیم . میریم جلو تک بعدی
بعدش یهویی که درس تموم شد میخواییم تو سن 24 سالگی و یا بیشتر اغلب اوقات در سن 28 سالگی وارد جامعه واقعی بشیم پول دربیاریم و سر سامون بدیم خودمون رو
ولی یهویی میبینیم که ای بابا ما اینهمه تلاش کردیم ولی هیچ هیچ و صفر صفر کیلومتریم برای زندگی
همینجاست که غر غر ها شروع میشه و تازه شروع میکنیم به تغییر کردن و اداپت کردن خودمون
همینجاست که میگیم مهاجرت و ....
به دنیال کسی هستیم که صاحبمون بشه و آغوشش رو بگیره بگه بیااااا من صحبت میشم و یه چیزی میدم بهت زندگی کنی
نه پزشکی بده
نه مهندسی
نه هیچ رشته دیگری
انتخاب و نحوه نگرش و آماده شدن ما اشتباه هستش
یه آدمی تو سن 14 سالگی درایت کافی رو به دست میاره یه کاری رو بکنه
یه ادمی تو 18 سالگی میفهمه باید چیکار کنه و اون درایت رو به دست میاره
یکی تو 25 یکی دیگه تو 35
یکی دیگه که نمونه هاش زیاد ان حتی تا مرگشون هم اون درایت رو به دست نمیارن و به قولی فیت این میشن
بنظرم سطح توقعم تو نا امیدی مقداری تاثیر داره. تو 20 سالگی تا 30 سالگی و حتی تا 40 سالگی تو مشاغل مختلف نمیشه اون رفاه رو تامین کرد. بعضیا میخوان تو کمترین زمان بهترین نتیجه رو بگیرن. این ادمایی که اطرافمون هستن و وضعشون خوبه بیشترشون خودشون جوونی نکردن و بچه هاشون دارن جوونی میکنن.. میتونیم بریم از خودشون سوال کنیم. مگر اینکه اقازاده باشی یا ارث زیاد رسیده باشه یا خانوادت یکی از این ادمای موفق باشن. تو استثنا خود ادم میتونه تو جوونی اینقدر بالا بره
حق حق حق حق ... حق حق ...حق حق بی نهایت حق
اینقد حق که دیگه با خیال راحت میتونم بگم خنگ نیستم و هفته دیگه لازم نیس برم دکتر
از سری سخنان برآینده از دل و بر دل نشیننده | تچکر
دوستان اگه کسی کتگوریِ جوزفُ داره خوشحال میشم بگه چطوری خاموش میشه
وات ؟
.......................................بی تو عذابیست
خنده هایی که بروی صورتم همچون نقابیست
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)