خداوندا، لعنت کن آن کس را که برای اولین بار در ذهنش ساخت امتحانی مانند کنکوررا کرد
VIVA Math & Physics
E=mC2
One day I will Become Successful![]()
شما روان پزشک بشید و مفتخر بشید..ولی دلایل شما پایه منطق و علم نیست..و باید ادم اگاه مشورت کنید...شاید بازم قبول نکنید؟چرا چون حرف شما یکیه..دوما روان اوله بعد جسمه که چیز واضحیه...همین قضیه اهمیت پزشکی بر روان باعث شده بشه حرف عادی وشما نپذیرید...دوما کتابهای فیزیولوژی که میخونن زیادم نباید مربوط باشه و کتابهای ایرانی محدود هستند..چون گرایش هم عمومی هستش..موفق باشید..
ویرایش توسط Hadis73 : 02 اردیبهشت 1395 در ساعت 05:03
من زیاد بحث نمیکنم و علتش اینکه زيادم در حد دکتری تخصص ندارم از رشتمم دفاع نکردم دوما شمام از روانپزشک دفاع میکنید چون روان شناسی ضعیفه تو کشور هر چیزی بهش گفتن و نظر دادن.... جمله واضحیست که روان پزشک اصلا کارش این نیست بحث جدا داره پزشکه وظیفش چیز دیگس نه اینکه بیاد روانکاوی کنه ذهن آگاهی کنه و.....
بين روانشناس و روانپزشك چه تفاوتهايي وجود دارد؟ آيا فردي كه مشكلات روحي دارد بايد بين اين دو انتخاب كند يا تفاوتي ندارد كه براي هر مشكل رواني به كداميك مراجعه كند؟
نخستين تفاوت در روش كار روانشناسان و روانپزشكان در اين است كه روانشناسان روي فايلهاي ذهن افراد تاثير گذاشته و طرحواره وجودي آدمها را تغيير ميدهند، اين در حالي است كه روانپزشكي راه دارودرماني را پيش گرفته و به روي شيمي خون و مغز اثر ميگذارد. تفاوت روانپزشك با روانشناس در اين است كه روانپزشك پزشكي است كه بعد از اتمام دوره پزشكي عمومي تخصص خود را در زمينه مسائل رواني گرفته است. كار روانپزشكان بيشتر تشخيص است و درماني كه توسط اين افراد صورت ميگيرد مبتني بر درمان دارويي است. روانشناسان باليني بدون استفاده از دارو و درمان شيميايي با تشخيص انواع اختلالات رواني به فرد كمك ميكنند مشكل خود را برطرف كند.
اين درمان بدون دارو عموما از طريق گفتوگو درماني و تمرين مهارتهاي گوناگون در موقعيتهاي مختلف زندگي صورت ميگيرد. براي اينكه فردي بداند براي مشكلات مختلف رواني خود به كداميك از اين دو بايد مراجعه كند، تشخيص اين امر اصولا بر عهده فرد نيست و در نخستين مراجعهاي كه فرد به هريك از اين دو ميكند خود آن روانپزشك يا مشاور تشخيص ميدهد كه مشكل فرد مورد نظر مربوط به كداميك از اين دو حيطه بوده و با چه روشي صورت ميگيرد. در صورتي كه درمان او نيازمند مداخله دارويي باشد خود روانشناس يا مشاور، فرد را به روانپزشك ارجاع ميدهد در حالي كه اگر فردي كه بيمار به او مراجعه كرده روانپزشك باشد و مشكل فرد نيازي به دارو نداشته و بيشتر مبتني بر گفتوگو درماني باشد اين پزشك فرد بيمار را به مشاور ارجاع ميدهد تا مراحل درمان او به شكل بهتري انجام شود.
يك روانپزشك پيش از هر كاري يك پزشك بوده و كار او تجويز دارو است، لازم به ذكر است كه روش دارو درماني به تنهايي اثربخش نبوده و اين دو شاخه مكمل هم هستند. اگر بيماران مراجعهكننده به روانشناسان قادر به تغيير رفتار و نگرش خود نباشند، در اين وضعيت به روانپزشك ارجاع داده ميشوند و براي رسيدن به ثبات راه دارو درماني روي آنها انجام ميگيرد. افراد در صورت داشتن مشكل در زمينههاي تعليم و تربيت، شيوههاي صحيح تفكر و رفتار، افسردگي، رفع احساسات بد و منفي و... به روانشناس مــــراجعـــه ميكنند.
افراد دقيقا چه زماني بايد به روانپزشك يا روانشناس مراجعه كنند؟
در كشورهاي پيشرفته مراجعه به روانشناس و روانپزشك امري ضروري و بديهي است و همه افراد به آن علاقه داشته و تقريبا هر كسي براي امور مختلف زندگي خود حداقل سالي يكبار براي مشاوره به روانشناس مراجعه ميكند. در كشورهاي پيشرفته افراد براي تصميمات مهم زندگي مانند تصميم ازدواج يا مهاجرت و يا انتخاب شغل حتما به مشاور مراجعه ميكنند و اين كار يك امر بديهي تلقي ميشود. بر اين اساس نميتوان گفت زمان دقيق مراجعه به روانشناس و يا روانپزشك درباره مشكلات و مسائل روحي و رواني دقيقا چه زماني است، زيرا درباره افراد مدرن و امروزي اين مراجعه هر زماني و با هر بهانهاي ميتواند باشد.
بهطور كلي بايد گفت مشاوره گرفتن و مراجعه به روانپزشك اقدامي مفيد و مثبت است كه در بدبينانهترين حالت اگر فايدهاي براي فرد نداشته باشد ضرري هم ندارد و حتي توصيه ميشود همه افراد هرساله علاوهبر چكاب جسمي، چکاب رواني نیز شوند تا با رجوع به يك روانشناس و يا روانپزشك بتوانند از وضعيت رواني خود مطلع شوند. مشكلات رواني هم مانند مشكلات جسمي اگر درمان نشده و به حال خود رها شوند عود كرده و به وضعيت وخيمتري ميرسند. افرادي كه بيماريهاي رواني حاد مانند انواع پرخاشگريها يا جنونهاي رفتاري دارند يك دفعه و به صورت ناگهاني به اين اختلالات مبتلا نشدهاند. اين افراد با ابتلا به بيماريهاي رواني كوچك مانند پرخاشگريهاي مقطعي يا افسردگيهاي فصلي و درمان نشدن اين اختلالات به مرور زمان دچار اين اختلالات حاد ميشوند كه گاه درماني براي آن وجود ندارد.
روان پزشک و روان شناس هر دو می تونن روان کاو باشن ! رجوع شود به تاریخ دانش روان!
بله هر دو میتونن روانکاو بشن....حالا کدوم بهتر میشه خب معلومه و به حرفه کار مربوطه...شما که نمیپذیرید انشاالله پزشک بشید و برید سراغ روانپزشکی....موفق باشید
اگه روانپزشک و روانکاو بپذیرن که در کنار هم میتونن موفق باشن جا برای پیشرفت هم خیلی زیاد تر بود! ولی تو کشور ما یک سری تعصبات بی جا وجود داره که نه به خود طرف کمک میکنه نه به مردم کشورش!! مثلا 50 تا آدم حاضر نیستن دور هم جمع بشن و یک کتاب مفید و کامل ؛ بحثی از روان شناسی و روان پزشکی درکنار هم بنویسن! فقط حاضرن رو نوشتن کتاب خودشون و بیرون دادن و معروف کردن نام خودشون تمرکز کنن!!
بعید نیست اگه خیلی وقته تو خیلی چیزا عقبیم!!
بخاطر اینکه دیگه خود علم و پیشرفت توش مهم نیست، فقط مهم اینه که طرف خودش تنهایی به یه جایی برسه، بقیه کسانی هم که باهاش تو یک حیطه و رشته هستن و یا بالاترن رو بکوبونه!
فقط degree !!!
نه شعور، نه معرفت ، هیچی!!
فقط degreeeeeeeeee
فرستاده شده از SM-G850Fِ من با Tapatalk
خووواین پرسیدن داره. معلومه دیگه . از بس تو کشور آسایش وآرامش هست.از بس شرایط اقتصادی اجتماعی فرهنگی سیاسی و...خوب هست که ما نیازمند روانشاسان میشیم . هر کس که تو ایرانه شاید جسمش سالم باشه اما روح و روانش یا آسیب دیده یا قراره آزار ببینه ویا خواهد دید.....
عادت میشه این برتر بودن
سیاه و سفیدش قلبا خوبن
قناعت همون خوشبختی بود
تمام صلح ها تو بخشش بودن
بنویس...
قضاوت فقط مخصوص خداست
بنویس....
حماقت جداست رشادت جداست
بنویس....
اول قصه که هممون بودیم
بنویس...
یکی بود و یکی نبودش کجاست
بیا و این جهش رو درک کن
بله حرفتون درسته بعضیا اینطورین...یدونه کمکم نمیکنن چون میترسن تو از اون جلو بزنی..و فرهنگ استفاده درست و برداشت درست از علوم رفتاری متاسفانه نیست.. و همه چیز شده علوم پزشکی..و تعریف های اونا....یاری نمیشه....
و درک درست مطلب و فرهنگم مهمه..وقتی به روانشناس میگن دکتر روانی و روونی خونه...و..همین میشه
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)