پذیرش دانشجوی پولی در سال های اخیر اعتراضات دانشجویی زیادی را مبنی بر حاکم شدن ارزش ثروت به جای علم در برداشته، اما اکنون این شیوه ورود به دانشگاه ها مسیر دیگری را طی می کند.به گزارش خبرنگار مهر، اعتراضات دانشجویی به پذیرش دانشجو خارج از فرآیند کنکور و با پرداخت پول از اوایل دهه ۸۰ شمسی آغاز شد. روزهایی که چند دانشگاه بزرگ با عناوینی همچون دوره های مشترک با دانشگاه های خارجی پای پولی ها را به رشته هایی که تنها رتبه های بالا توان رقابت در آنها را داشتند، باز کردند. این شیوه از پذیرش جدا از دوره های شهریه ای دیگر مانند شبانه، دانشگاه آزاد، پیام نور و غیرانتفاعی بود چرا که در این دوره ها ضوابط آزمونی برقرار است.در سال های ۸۲ و ۸۳ پذیرش دانشجوی پولی با عناوین پذیرش دانشجو بدون کنکور در شعب بین الملل و دوره های مشترک با دانشگاه های خارج از کشور صورت گرفت و در آخرین شکل پذیرش پردیسهای پولی دانشگاهها مطرح شد. اعتراضات گسترده دانشجویان دانشگاه های کشور در شهرهای مختلف به پذیرش دانشجوی پولی که بدون توجه به گذشتن از سد کنکور و تنها بر اساس دریافت شهریه های میلیونی انجام گرفته بود، ادامه داشت اما این امر موجب نشد که برخی از دانشگاه ها این روند را متوقف کنند.از میان یک میلیون داوطلب کنکور تنها کمی بیش از ۱۰۰ هزار نفر در دوره های رایگان پذیرفته می شونددر حالی که سالانه بیش از یک میلیون نفر در کنکور شرکت می کنند، تنها حدود ۱۰۵ هزار نفر در دوره های روزانه (بدون پرداخت هزینه) دانشگاه های دولتی پذیرفته می شوند و در عمل بیشتر صندلی های دانشگاه ها با عناوینی چون نوبت های دوم و پردیس های خودگردان، پیام نور و غیرانتفاعی پولی هستند.البته پذیرش پولی موافقانی نیز دارد. این عده عنوان می کنند حال که بودجه کافی برای افزایش ظرفیت روزانه وجود ندارد و امکانات کلاس و آزمایشگاه و استاد وجود دارد با پذیرش مازاد و با پرداخت شهریه این امکانات دولتی هدر نرود. ضمن اینکه برخی معتقد هستند که با این روش از روند خروج از کشور بخش عمده ای از علاقمندان به تحصیل پیشگیری می شود.پذیرش در رشته پزشکی در شعب بین الملل دانشگاه های علوم پزشکی با رتبه های بالای ۱۰ هزار !در عمل روند پذیرش دانشجوی پولی به گونه ای شد که هر فردی که در کنکور شرکت می کرد چه مجاز به انتخاب رشته بود و چه نبود می توانست در پذیرش شعب بین الملل دانشگاه های علوم پزشکی در مناطق آزاد، شرکت کند. همین موضوع باعث شد که افرادی با رتبه های بسیار پایین تر از حد انتظار وارد این رشته ها شوند.این شیوه پذیرش تبعات زیادی به دنبال داشت. برخی دانشگاه ها با وجود ادعای جداکردن عرصه آموزش دو گروه پولی و غیر پولی از یکدیگر اما به دلیل کمبود فضای آموزشی و تحقیقاتی در عمل این کار را انجام نداده بودند که این امر اعتراضات را به اوج خود رساند تا جایی که در سال ۹۱ وزیر وقت دکتر مرضیه وحید دستجردی در محاصره دانشجویان معترض به همنشینی با پولی ها قرار گرفت. دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی که در مراسم افطاری شرکت کرده بودند و همگی از رتبه های دو رقمی کنکور سراسری بودند نسبت به همکلاس بودن، هم بخش بودن و هم غذا بودن با دانشجویان پولی اعتراض کردند. دستجردی در آن زمان تاکید کرد که هیچ دانشجوی پولی حق ندارد سر کلاس دولتی ها حاضر شود و باید عرصه آموزش این دو گروه به طور حتم از هم جدا شود و اگر دانشگاهی چنین نکرده به طور حتم با آن برخورد می شود.