سلام..میخواستم ببینم شما هم با انتظارات بالای اطرافیانتان در زمینه ی کنکور مواجهید یا نه..من خودم از سال اول دبستان تا چهارم دبیرستان نمره اول کلاس بودم
بیش از 20 تقدیرنامه در زمینه های مختلف دارم توی زمینه ی درسی و فرهنگی و....و خلاصه که جزو شاگردهای برتر بودم همیشه..ولی خوب دیگه انتظار اطرافیان خیلی زیاد شده جوری شده که دیگه من به همه گفتم که نمیخوام دیگه کنکور بدم که اگر یک زمانی خدای نکرده نتیجه ی دلخواهم رو در زمینه ی کنکور نگرفتم و نتونستم دانشگاه مد نظرم قبول شم دیگه از اطرافیان طعنه و ....نشنوم...اخه الان توی این دو سه باری که کنکور دادم دیگه جوری شده بود که هر کی میرسید بهم سریع میگفت خب حالا چیکار میکنی؟؟کنکور قبول شدی..وای تو کنکور قبول نشدی....تو که درست خوب بو د و هزار تا اراجیف دیگه تحویل ادم میدن...فقط میگن قبول نشدی نمیگن که طرف نشسته پشت کنکور که اون جایی رو که دوست داره قبول شه و همیشه هم اطرافیان رو میکوبن تو سر ادم...طرف دانشگاه ازاد رشته ی گیاهان ابزی دریایی داره میخونه خفتش واس ماس
میخواستم ببینم شما با این اطرافیانتون چیکار میکنید..من که دیگه کلافه شدم واقعا هر کی رسیده بهم بهشون گفتم رفتم دکتر چشم گفته چشمات ضعیف شده اگ درس بخونی چشماتو از دست میدی دیگه نمیخوام بخاطر همین کنکور بدم الکی مثلا
که دیگه هی رو مخ ادم راه نرن..الا ن فقط چند نفر میدونن که من میخوام کنکور بدم..دو تا از دوستام و خونواده...شما با این اطرافیان چیکار میکنید!!روش های موثر در راه مقابله با اطرافیان رو بگید تا انتظاراتشون کاهش پیدا کنه بیخیال ادم شن