عبرت میگرفتم قبل از اینکه عبرت بشم !
به دلایل زیاد
1.خیلی ها فکر میکنن دانشگاه برای درامد خوبه نه الان آمار که خودشون اعلام کردن 33 درصد فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار که تا سال 1400 به 50 هم میرسه پس از دید درامد شغل های ازاد بهتر جواب میده واقیت از این هم بدتره
2.خیلی ها فکر میکنن اخلاقشون بهتر میشه یا فرهنگ جدید یاد میگرین کاملا مخالفم چون بدتر اکثرا مغرور میشن و خودپرست البته همه نه قبلا هم گفتن تو دانشگاه اخلاق و فرهنگ تقسیم نمیکنن
3.خیلی فکر میکنن عالم تر میشن من به اونها این جواب رو میدم علمی که بدرد نخوره هیچ فایده ای نداره آخرش بخوای بیکار باشی (از دید کلی)
4.بهترین سال های عمرت هدر میره مفت و مجانی
5.حرفه ای یاد نمیگری فقط شاید پول خرج کردن یاد بگیری
6.در ضمن واسه بسیاری از شغل ها نیاز به تحصیلات آن چنانی نیست خوش اخلاق باشی و آدم خوبی باشی و حلال خور تو کارت بسیار موفقی
من دوست داشتم برگردم به اولین روزی که وارد مدرسه شدم و تو مقطع دوم تجربی بودم ...
ولی حیف که نمیشه ...
فعلا فقط به فکر معدلت باش تابستونم حتما ریاضی و فیزیک رو بترکون که کارت صد ها هزار برابر راحت تر میشه !
من دوست دارم این دوران بگذره...تو زمان پرت شم جلو...یک روز مونده به مرگم!! فقط اون روز واقعا «زندگی» می کردم!!
من دوست دارم برگردم به بعد امتحانات نهایی،یه ده روز استراحت میکردم و شروع میکردم به خوندن واسه کنکور!نه اینکه الان پشت کنکوری باشم با معدل بالا ک بدردم نمیخوره،مهم زمان بود ک تلف شد
و اشتباهاتی مث این ک:بذار درسای مدرسمو بخونم زشته نمراتم کم شه،کل پکیج کنکور اسان است رو نمیگرفتم،به دلال های کنکور مث مشاورم اعتماد نمیکردم و چون فقط پزشکی میخوند چشام البالو گیلاس نمیچید کاش جنبم بالاتر بود و دانشجو های پزشکی رو اونقدر شاخ نمیدیدم!
کاش دوباره 18ساله میشدم......
همه زندگی مرا
لا به لای آغوشت
آرام،تکان تکان بده...❤
اگر به عقب بر میگشتم..سال سوم خیلی جدی درس میخوندم تا نهایی رو خوب کنم..البته بگزریم دوران ما تاثیرش مثبت بود و حرف از تاثیر قطعی نبود وگرنه اینقدر راحت بیخیال خیلی مسایل نمیشدم...از دوم دبیرستان برنامه ی مدون میریختم تا درسا رو تا پیش تموم میکردم نه این که بخوام پشت کنکور بمونم با یک عالمه درس نخونده!!توی سال دوم که انتخاب رشته میکردم با عقل تصمیم میگرفتم نه با احساسات..با وجود این که رتبه ی بسیار خوبی اوردم که ارزوی خیلی ها شاید بود همه ی 150 انتخاب رو زدم پزشکی و داروسازی درحالی که خودم میدونستم احتمالش کمه قبول شم ولی خوب من اون 99 درصدی که معلوم بود قبول نمیشم رو ول کردم چسبیدم به اون یک درصدی که محتمل بود قبول میشم!!بزرگترین تصمیم اشتباهم همین بود چون که سال بعدش رتبم بدتر از پارسال شد و هنوزم که هنوزه افسوس میخورم که چرا درست انتخاب رشته نکردم...و درحالی که میتونستم برم سپاه و ارتش یا دانشگاه ازاد بهترین رشته بازم لگد زدم به بخت خودم...در واقع خودم راضی نشدم.
کارشناسی فیزیوتراپی از دانشگاه علوم پزشکی مشهد ورودی 88
دانشجوی دندان پزشکی علوم پزشکی اصفهان ورودی 95
موفقیت اتفاقی نیست
با وجود اینکه از سال دوم به فکر کنکور بودم وتاجایی که تونستم هم دوم وهم سوم زحمت کشیدمو وخوندم (جوری که راضیم از خودم...)
ولی مشکل اصلی پیش دانشگاهی بود....وقتی به ناچار رفتم مدرسه دیگه ..چون مدرسه اولی پیش نداشت .... وتو مدرسه جدید اصلن جو درس خوندن نبود
چ برسه ب کنکوری خوندن.......(هی خدا یادم میاد گریم میگیره....) معلما هم چندان جالب درس نمیدادن...وهمه اینا دس ب دس هم داد و باعث شد
که تقریبا افت درسی داشته باشم و بدتر ازاون ناامید بشم...واین ناامیدی خیلی بهم ضربه زد...شاید اگه نامید نبودم به جای 4 رقمی 3رقمی میشدم وپشت کنکوری نمیشدم....
برا انتخاب رشته هم برا همه رشته هاخوب تحقیق کنید ...نه فقط 3تای اول..
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)