سلام دوست عزیز،
امیدوارم خوب باشی.
ببین این امید داشتن یا نداشتن چیزی نیست که بقیه بدونن؛ چون کنکور یه پدیده علمی نیست که بشه روش حساب باز کرد بخصوص کنکور تجربی... بعضیا می بینی با معدل کم و سالها بعد از مدرسه، از اواسط یا انتهای زمستون شروع می کنن و راحت قبول می شن، ولی خیلیا هم هستن که در مدارس خوب و با معدل های نسبتا" خوب که از تابستون می خونن و چند سال هم پشت کنکور می مونن و قبول نمی شن... چون اصلا" و ابدا" این روش سنجش درست نیست و همه چیزش مشکل داره.
باید خودت تا یه حدی هرچند کم امید داشته باشی، اگر سال اولته که کنکور می دی که این فکرا رو نکن و برو جلو، در حد توانت کارهات رو انجام بده و نگران نباش؛ چون سال اول بهترین ساله و انرژی خیلی بیشتری داری تا بمونی پشت کنکور... مخصوصا" اگر پشت کنکوری بشی اینقدر خاطرات ناامید کننده میان تو ذهنت که کلافه میشی، پس قدر سال اول رو بدون.
شما تلاشت رو بکن و اینو بدون که مهم خودتی و سلامتیت... هیچ رشته ای هم صرفا" خوشبختی نمیاره و از هیچ چیزی هم بت نساز و فکر نکن زندگیت به اون وابستهست... راه های رسیدن به خوشبختی و شادی بیشتر از چیزیه که فکرش رو بکنی.
امیدوارم این دوران هر طور که به سرانجام رسید شاد و شاکر باشی و از تلاش کردن و با امید بودن دلسرد نشی.