خداوندا، لعنت کن آن کس را که برای اولین بار در ذهنش ساخت امتحانی مانند کنکوررا کرد
VIVA Math & Physics
E=mC2
One day I will Become Successful![]()
نه داداش فوقش اینه که ازاد میرم :d
ریاتضی نمیتونم امتحان بدم من حتی قلم چی هم میرم اصلا سولای ریاضی و فیزیک نگاه نمیکنم رد میدم چون پایم ضعیفه و اصلا کار نمیکنم حتی الان برای امتحانم درم یچیزی فضایی برای خودم حفظ میکنم فردا با ترس و لرز میرم امتحان!!
هر چی بادا باد فقط مجاز بشم![]()
بالاخره عوضش کردم : ))
خب چی بزارم؟؟
اها بازم حقیقت : دارم دیوونه میشم : (((((((((((((((
شما مهندسا پرستیژتون عالیه![]()
بالاخره عوضش کردم : ))
خب چی بزارم؟؟
اها بازم حقیقت : دارم دیوونه میشم : (((((((((((((((
خداوندا، لعنت کن آن کس را که برای اولین بار در ذهنش ساخت امتحانی مانند کنکوررا کرد
VIVA Math & Physics
E=mC2
One day I will Become Successful![]()
بدی رشته های پیراپزشکی اینه که جای پیشرفت از نظر درامدی نداری یعنی هر ماه یه حقوق ثابت داری و داری برای کسی کار میکنی ولی پزشکی و دندون و دارو و فیزیو تراپی و ... میتونی درامدت رو افزایش بدی با تبلیغات و بیمارستان های بیشتری رفتن و تخصص گرفتن و جراحی و ...
ولی من ارادشو دارم..بابا مالی نگاه کنید ب قضیه....ی سال بخور نون و تره......ی عمر نون و کره.....حالا فکر کردین دانشجوی بقیه رشته ها خیلی کیف میکنن از زندگیشون؟؟؟ ن بابا.....البته پزشکی فقط اراده میخاد....فقط
میتونید ی کار دانشجویی خوب بهم معرفی کنید؟
اگه کسی عاشق هدفش باشه مطمئنن سختی هاشم هم تحمل میکنه
خدایا...
من... اینجا...
دلم سخت معجزه میخواهد ...
سلام بچه ها.
من به طور اتفاقی این تاپیک رو دیدم. اینجا اومده بودم اخبار رزیدنتی رو چک کنم و این تاپیک رو دیدم و فقط عضو شدم تا یکم از تجربیاتم توی رشته پزشکی براتون بگم.
توی این 5 سالی که من توی این رشته درس خوندم خیلی دیدم نسبت به قبل از کنکور تغییر کرده.
من خودم اون اول تصور میکردم که آدم یه سال سختی میکشه و بعدش دیگه راحته و آخر سر هم آدم یه مطب تو شهر میزنه و تموم.
اولا که با تغییرات قوانین اخیر دیگه احتمالا بخش خصوصی (یعنی مطب) تقریبا دست نیافتنیه و آدم باید توی درمانگاه های دولتی و بیمارستان کار کنه.
بعد هم که آدم فارغ التحصیل شد باید دو سال طرح عمومی بره و اگر هم تخصص رفت، 12 سال (اگر سهمیه مناطق محروم باشه) و یا 2 سال (اگر سهمیه آزاد باشه)
درس پزشکی هم هر سال نسبت به سال قبل سخت تر میشه. جوریکه الان که من به سال پنجم رسیدم دیگه واقعا 6ماه یه بار هم فرصت نمیکنم به اقواممون که شهر دیگه ای هستن سر بزنم. آدم دیگه صبح تا بعد از ظهر بیمارستانه. شب هم که میای مجبوری درس بخونی تا فرداش جلوی اتند ها (استاد ها) و بیمار و همراه بیمار حرفی برای گفتن داشته باشی. اگر هم یه سر به سایت وزارت بهداشت بزنید، اسامی رفرنس های درسای پزشکی رو نوشتن که در مجموع حدود 27 جلد کتاب حداقل 700 صفحه ای میشه.
جوری که واقعا اگه آدم سوادش براش مهم باشه حتی وقت حموم رفتن هم نداره.
تازه الان باز خوبه، آدم سال 6 و 7 باید در ماه 12 شب کشیک شب وایسه. یعنی تقریبا یه شب در میون باید بیمارستان بخوابی و تا صبح تو اورژانس باشی و جواب مردمو بدی.
از اون بدتر اوضاع دانشجوهای تخصصه (رزیدنت ها) که در ماه 20 شب کشیک شب دارن.
ولی خب با همه سختی هاش پزشکی واقعا به نظر من که از اول این رشته رو دوست داشتم شیرینه و هرگز هم پشیمون نخواهم شد.
اینا رو گفتم براتون که با دید باز انتخاب کنین و بعدا پشیمون نشین از انتخابتون
ایشالا همگی موفق باشید
مشاور
مشاور
خب منم دارم دانشجویی رو عرض میکنم خدمت شما! الان از بچه های همکلاسی ما هست که همیشه داره درس میخونه، همکلاسی هم داریم که همیشه با ماشین تو خیابون دور میزنه. بستگی به هدف و توانایی های هر فردی داره! من که نگفتم فقط اینی که من میگم درسته، هزار تا مثال نقضش ممکنه باشه.
بنده هم الان کارنامه سال 89ام رو ندارم که خدمت بچه ها ارائه کنم.
پزشکی عشق وهدفه
وبایدبرای رسیدن بهش مث شیربود
شیریه هدفی روگرفت،ولش نمیکنه
ضرب المثل هم هست که میگه:جگرشیرنداری سفرعشق نرو
کسی ک باورداشته هدفشومیرسه هرچقدرهم سختی داشته باشه یافلان
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)