به اصل هدفت که درس خواندن و درس دوست بودن بود فکر کن تا استرس ازت دور بشه
مهم نیست چی بشی و چی بگن و هزار چی و چه دیگه ...
قبول دارم !
قبول دارم "شاید" هیچگاه نتوانم در دنیا بهترین شوم ...
نه ثروتمندترین ...
نه موفق ترین ...
نه معروف ترین ...
و نه هیچ ترین دیگری "شاید" هرگز نشود ،
به هزار و یک دلیل منطقی و غیرمنطقی کافی نبودن هوش ، تلاش و خلاقیت و تفاوت اجتماعی و فرهنگی و نگاه به پیشرفت در یک کشور جهان سومی نسبت به کشورهای پیشرفته و تراز اول ....
اما هرگز قبول ندارم که در هر شرایطی ، درهر کشوری ، در هر فرهنگ و با هر سطح امکاناتی حتی لیاقت تلاش کردن برای "ترین شدن" را هم نداشته باشم !
اصلا چه فرقی می کند رسیدن یا نرسیدن ، یافتن یا نیافتن وقتی که تا آخرین نفس در حال تلاش کردنی ؟ ؟
ریسک کردن همیشه خطر دارد ولی یکنواخت شن مرگ آور است
مرگ یک ایده ...
مرگ اشتیاق به رسیدن ...
مرگ هدف ...
مرگ پیشرفت ...
حال مگر می شود نام اینگونه بودن را زندگی گذاشت ؟ یکنواختی فرقش با مرگ چیست ؟
آری قبول دارم "شایدها" نشود ، ولی یقینا باور دارم که پیگیر "شایدها" باشم و نه درگیر "بایدها" .