برای آنکه بتوانیم با تنبلی مقابله کنیم، به چند راهکار قابل اجرا اشاره میکنیم:
1- اهدافی را به شکل مناسب طراحی کنیم. همانطور که یک هدف کلی و بزرگ داریم، اهداف کوتاهمدت و دستیافتنی هم بگذاریم که رسیدن به آنها انگیزهبخش باشد و ما را مصممتر به تلاش بیشتر کند. مثلاً اگر قرار است در آینده صاحب خانه شوید، هدف خود را این بگذارید که مثلاً در پایان هر سال پسانداز خود را کمی افزایش بدهید یا طوری هزینه کنید که ماهانه مبلغی پسانداز داشته باشید. این هدفی دستیافتنی است و فرد حس میکند در مسیری قرار دارد که پلهبهپله به هدف بزرگترش میرسد. این مسئله نوعی بازخورد سریع و پاداش روانی دارد که او را باانگیزهتر میسازد.
2- یکی از کارهای مفید در این برنامه این است که به خودِ تلاش، پاداش بدهیم. باید به خود بگویید دارم زحمت میکشم و برای رسیدن و محقق شدن هدفی که تعیین کردهام، تلاش خود را میکنم. به همین راضی باشید و الزاماً فقط به هدف فکر نکنید. برای قدمهایی که برمیدارید، ارزش قائل شوید و از این بابت خوشحال باشید.
3- قطعاً ورزش منظم بسیار کمککننده است. تحرک فیزیکی باعث میشود تا از حالت رخوت و سستی بیرون بیایید و روحیهی بهتری داشته باشید. ورزش حتی در افزایش اعتمادبهنفس و افزایش سطح انرژی مؤثر است.
4- خودداری از پرخوری عاملی مفید در مقابله با تنبلی است. پرخوری و رابطهی آن با تنبلی نکتهی بسیار ظریفی است که بیشتر اوقات در این مباحث جا میماند. پرخوری فرد را سنگین و کند میکند. بهخصوص در مورد افرادی که فعالیت ذهنی دارند، این مسئله نمود بیشتری دارد. درواقع، برعکس آنچه تصور میشود که پرخوری در افراد پرتحرک خوب نیست، باید گفت چنین افرادی به علت فعالیت زیاد بدنی انرژی دریافتی را میسوزانند؛ اما آنهایی که فعالیت فکری دارند، با احساس سنگینی و سیری بیش از حد دچار تنبلی میشوند.