ای کاش ! خوب بودنمون مختص فضای مجازی نباشه ..
اینجا همه خوبیم ..چرا اون بیرون همین شکلی نیست ؟!!
اون جای کار که میلنگه رو کسی میشناسه ؟!!
ای کاش ! خوب بودنمون مختص فضای مجازی نباشه ..
اینجا همه خوبیم ..چرا اون بیرون همین شکلی نیست ؟!!
اون جای کار که میلنگه رو کسی میشناسه ؟!!
سوال خارج 91 و پاسخش گزینه ی (4) ـه.
مفهوم گزینهی (4): وصال موجب رفع اندوه عاشق است.
مفهوم مشترک سایر گزینهها: بلاکشی عاشق
رد پای سوال در دست نوشته های ما (برای دوستانی که میخوان اونجا چک کنن):
- کتاب ادبیات موضوعی: مبحث قرابت، فصل پیش دانشگاهی، در ضمن ِ سوالات درس یازدهم (کیش مهر) و ذیل ِ مفهوم ِ «بلاکشی عاشق»، سوال 237
- کتاب ادبیات میکرو (ریاضی، تجربی): فصل پیش دانشگاهی، در ضمن ِ سوالات درس چهارم(دریای کرانه ناپدید)، سوال 131
- کتاب ادبیات میکرو (عمومی انسانی): فصل پیش دانشگاهی، در ضمن ِ سوالات درس چهارم(دریای کرانه ناپدید)، سوال 109
- کتاب دور دنیا در چهار ساعت (رشته های ریاضی، تجربی،عمومی): در ضمن ِ تحلیل ِ آزمون خارج 91
جواب دوستان رو باید داد.
حتی اگه دیگه نباشن...
![]()
همه لطف خداست.
ویرایش توسط mahdi nazari : 28 مرداد 1392 در ساعت 15:17
من مطمءن بودم که جواب 3 میشه.اما راستش توضیح شما خیلی منطقی به نظر میاد.جواب گزینه 4 هست.ممنون آقای مهدی نظری
تلفظ درست بیت: «گفت ِ عالِم به گوش ِ جان بشنو / ور نمانَد به گفتنش کردار»
ترتیب درست ِ ارکان ِ دستوری ِ بیت: «گفت عالم به گوش جان بشنو / ور کردار[ش] به گفتنش نمانَد»
معنی: «سخن ِ انسان دانا را با جان و دل گوش کن / اگرچه کردارش مثل گفتارش نباشد»
مفهوم: اهمیت پندپذیری، صرف نظر از این که گوینده اش به آن عمل می کند یا نه.
توضیح:
«گفت» مصدر ِ مرخم هستش، ینی مصدری که «ن» از آخرش افتاده و معنی ِ اسم میده. پس «گفت» ینی «گفتن»؛ نمونه های دیگه:
بازی ِ رفت (در مرحله ی رفتن)
درس زیست (زیستن)
خورد (خوردن) و خوراک
ایست (ایستادن)
دوربین ِ دید (دیدن) در شب
به قصد ِ کُشت (کشتن)!
بیت، تو آزمون سراسری هنر 86 در ضمن ِ سوالات قرابت، به عنوان ِ گزینه ی سوم اومده! اینم اصل سوال: (خوب شد؟!)
بیت «سعدیا! گرچه سخندان و مصالحگویی / به عمل کار برآید به سخندانی نیست» با همهی ابیات، بهجز بیت ..........
ارتباط معنایی دارد. (سراسری هنر 86)
1) راه رو، راه گِرد ِ گفت مگرد / که به گفتار ره نشاید کرد
2)جز آن را مدان رسته از بند آتش / که کردار در خورد گفتار دارد
3) گفت عالم به گوش جان بشنو / ور نماند به گفتنش کردار
4) اگر شیرین و پرمغز است بارت / تو را خوب است چون گفتار، کرداراینم پاسخش:
پاسخ: (3)مفهوم گزینهی (3): لزوم توجّه به سخن دانشمند، حتّی اگر رفتارش مطابق سخنانش نباشد.
مفهوم مشترک بیت سؤال و سایر گزینهها: لزوم مطابقت حرف و عمل / ترجیح کردار بر گفتار / نکوهش گفتار بدون کردار
بچه ها، تو بیت اول هم «گفت» همون جوریه. میبینین؟!
ببینین لطفا.
دقت!
دقت!
همه لطف خداست.
ویرایش توسط mahdi nazari : 03 شهریور 1392 در ساعت 11:46
من نمیتونم مصراع اول این بیت رو درست بخونم.همینطور معنیشو نمیدونم...
"با یاد نرگست سر سودایی از ملال....هم چون بنفشه بر سر زانو نهاده ایم."
1)در بیت "گوش آن کس نوشد اسرار جلال.....کاو چو سوسن ده زبان افتاد و لال"
معنی مصراع دوم؟
2)معنی بیت"لاف از سخن چو در توان زد.....آن خشت بود که پر توان زد"؟
تلفظ درست بیت: «با یاد ِ نرگست سر ِ سودایی از ملال / هم چون بنفشه بر سر ِ زانو نهاده ایم»
ترتیب درست ِ ارکان ِ دستوری ِ بیت: «با یاد نرگست، هم چون بنفشه، از ملال، سر سودایی [را] بر سر زانو نهاده ایم.»
معنی: «به یاد چشم تو، مثل گل بنفشه، از دلتنگی سر عاشق و دیوانه مان را روی زانو گذاشته ایم (غمبرک زده ایم!) »
مفهوم: غم هجران یار
همه لطف خداست.
1) معنی مصراع دوم: که مثل گل سوسن (که گلبرگای زیادی داره و به یه عالمه زبون داشتن معروفه!) زبون داشته باشه، اما سکوت کنه.
مفهوم: رازداری عارفانه
2) معنی: درباره ی سخنی میشه تعریف کنی و پُزشو بدی که مث مروارید [ارزشمند] باشه. اون آجره که میشه تو مدت کوتاه به عالمه ازش تولید کنی. (حرفی که زیاد و بدون تامل گفته بشه، مث خشت آجر بی ارزشه.)
مفهوم: سنجیده گویی
همه لطف خداست.
کدام بیت با عبارت"باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده،پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظیفه روزی به خطای منکر نبرد." قرابت مفهومی ندارد؟
1) لطیف کرم گستر کار ساز...که دارای خلق است و دانای راز
2)ولیکن خداوند بالا و پست ....به عصیان در رزق بر کس نبست
3) دو کونش یکی قطره از بحر علم....گنه بیند و پرده پوشد به حلم
4) به امرش وجود از عدم نقش بست...که داند جز او کردن از نیست هست.
(بین گزینه 1 و 4 موندم!)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)