همیشه وقتی از حجاب و حیا حرف میزنیم از خانمها میگیم از چادرها میگیم اما امروز میخوام بگم:
سلامتی اونیکه پاتوقش مزار شهداست نه باشگاه کامبیز بدنساز....
سلامتی کسی که جای پرورش اندام و تزریق بازو پرورش ایمان میکنه و خودسازی....
سلامتی پسری که سرش رو خم میکنه به سنگ فرش خیابونا نه رو در روی ناموس مردم....
سلامتی هر چی پسره که بولیز آستین بلند می پوشه و شلوار کتان نه لباس تنگ و شلوار جاستین....
سلامتی اون پسری که بلده مکبر باشه و نماز اول وقتش حجته....
سلامتی اون پسری که جای نود،شب زود میخوابه تا صبح نمازش قضا نشه....
سلامتی هر کی که پیشش، رو به روش، کنار دستش تو کلاس بشینه با امنیت میشینه و انگار نه انگار که کنارش دختر نشسته...
سلامتی اون پسری که بعد امتحان نمیره پیش همکلاسیهای مونث
تا بگو بخند راه بندازه به بهانه ی امتحان...
سلامتی اون پسری که حاضره دخترا بهش بگن مریض ولی اون وا نده....
سلامتی آقا پسری که وقتی تو ماشین صدای ظبطش رو بلند نمیکنه تا جلب توجه کنه
سلامتی اون آقایی که ظهر تو دانشگاه پشت کفشش خوابیده جوراباش از جیباش آویزونه آستینهای لباسش رو زده بالا و از دستاش آب میچکه مهم نیست دخترای جفنگ دانشگاه مسخرش کنن مهم زود رسیدن به حسینیه است..
سلامتی اونی که تو تابستون میره اردوی جهادی نه صفاسیتی با دوست دختراش تو شمال...
سلامتی هر چی پسر این مدلیه......
منظورش اینه که مرد بودن یعنی مــــــــرد بودن نه نـــــــر بودن