هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
♫♫♫من اونیم که سایه ام نداشتدلش رو توی کوچه جا گذاشتهمون که تو دلش غمارو کاشتغیر از این سکوت چیزی برنداشتمن اونیم که گریه می کنههمون که بغض و ول نمی کنههمون که هیچکی باورش نکرداشک و عاشق گونه می کنهصدام که سر به آسمون کشید، دلای عاشق و به این جنون کشیدخدا ببخشه اونو که نموندکه قلب سادمو اون به خون کشیدعشق ادعا سرش نشد، آخرش نشدکه یاد من برهآسمونو باورش نشد ، کبوترش نشددوباره بپرهمن اونیم که خیره رو دره، خوشیشو میده غصه می خرهکه حالش از همیشه بدترهدل نمیده و دل نمی برهکسی که با کسی قدم نزدتو خونه عکسی غیر غم نزدسری به قلب عاشقم نزداونکه رو دلم زخم کم نزد♫♫♫♫
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
متنی که داریوش فرضیایی بعد از فوت مرتضی گذاشتن:
آینه عبرت…
بنام خدا
بی شک مرگ مرتضی پایان قصه نیست چرا که این داستان برای هر یک از ما ادامه خواهد داشت.. مهم درسی اس که باید از این اتفاقات بگیریم…
درس با هم بودن و به هم عشق ورزیدن ؛ یاد بگیریم از موفقیت دوستانمان لذت ببریم و برای توفیق بیشترشان دعا کنیم…
یاد بگیریم بجای ترحم و دلسوزی به حال مرتضی و امثال مرتضی ها ؛ در روزهایی که سرپا و قبراق بودن از کثرت فعالیت ها و اجراهاشون دلگیر یا دچار حسادت نشویم..
یاد بگیریم هر کسی توی دنیا جای خودش رو داره و هیچکس جای ما رو تنگ نمیکنه چون سفره نعمت خدا برای همه گسترده اس و هر کسی به اندازه دلش بهره مند خواهد شد..
یاد بگیریم از نبودن کسی خوشحال نشیم و اگه دیدیم طرف با وجود بدترین درد هنوز کارش رو ادامه میده و موفقه نگیم: خدا براش ساخته ؛ اینم با این دردش واسه خودش” دکان ” باز کرده..
یاد بگیریم خودمون از قضیه مرتضی “دکانی ” وا نکنیم تا به چشم بیاییم..
یاد بگیریم دنیا، پول، شهرت به کسی وفا نکرده ؛ خیلی معروف تر از ماها یا فراموش شدن یا زیر خروارها خاک خوابیدن..
من بیش از دوبار با مرتضی برخورد نداشتم ولی در همان لحظه اول پی به روح بزرگ و قلب پاک این هنرمند بردم..مرتضی رفت اما مرگش آینه عبرتی اس برای همه ما هنرمندانی که دم از انسانیت میزنیم.. روحش شاد..
![]()
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
حکایت عیادت…
بنام خدا
روز گذشته به ملاقات مرتضی پاشایی رفتم به خیال اینکه میتونم ببینمش وارد بیمارستان شدم اما ظاهرا ممنوع الملاقات بود.. نکته جالب در این بین حضور کسانی بود که با دوربین عکاسی به جان مردم افتاده بودند هنرمندان هم که مثل همیشه یا موذب یا فراری بودند و بعضی ها شون هم مثل من با عینک یا کلاه خودشون رو استتار میکردن تا شناخته نشن ؛ غافل از اینکه از چشمای تیزبین مخاطبین باهوش مگه میتوان مخفی ماند..
خلاصه دقایقی رو در لابی بیمارستان به انتظار نشستم و صحنه هایی رو دیدم که واقعا به حال خودمان تاسف خوردم ؛ گویا ملاقات نبود بیشتر شوی نمایشی برای خبرساز شدن افرادی بود که معمولاً در این مواقع خیلی دوست دارند اسم یا عکسشون در جراید و سایتها و اخبار در صدر تیتر قرار بگیره..
یاد زمان تدفین پدرم افتادم که طرف ادعای صمیمی ترین دوستم رو در این ۱۳ سال رو داشت اما زمان بیماری پدرم حتی یکبار هم حالشو نپرسید ولی به محض فوت پدر توی بهشت زهرا سر و کله اش پیدا شد و بجای همدردی با من با تلفن موبایلش از اطرافیانم فیلمبرداری میکرد تا شاید روزی بدردش بخوره..
دیروز همین اتفاق در بیمارستان محل بستری مرتضی رخ داد؛ واقعا متاسفم برای کسانیکه در رفاقت فقط به فکر بهره برداری و منافع شخصی شون هستند..
همون کسانیکه بعد از ۱۳سال به اصطلاح دوستی وقتی به گذشته نگاه میکنم در همه اتفافات و ناملایمت ها و رخدادهای ناگوار زندگیم رد پاهای اونهارو میبینم..
خدایا خودت بهتر میدونی…
![]()
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
مرتضی جان...دیگه الان صدات سر به آسمون کشید...
دلای عاشقو، به این جنون کشید...
یادمونه ک گفتی عشق ادعا سرش نشد...
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
:yahoo (19)::yahoo (19)::yahoo (19)::yahoo (19)::yahoo (19)::yahoo (19):
این کلیپ اشک منو که در آورد :yahoo (19):
ببینید:
وصیت نامه مرتضی پاشایی
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
چند روز پیش رفتم پیشش. رو همین تخت دراز کشیده بود. مرگ حقه. دست خداست. تقدیره. مخصوصا سرطان که تدریجی آدم رو می کُشه. ولی چیزی که ناراحتم کرد این بود بهم گفت “ببخشید اگه اولین دیدارمون همچین جاییه”. و وقتی خدافظی کردیم گفت “داداش استودیو می بینمت”. حیف شد. ولی حداقلش اینه که دیگه درد نمی کشی. حداقلش اینه که راحت شدی. اینم توجیه ماست که دیگه نداریمت. ولی جای خالیت حس میشه داداش. روحت شاد مَرد. ( یاس )
یاس برای مرتضی پاشایی میخواند...
هر شـــــب... دلم دریــــای آتیـــــشه
از این بدتر مگه میـــــــــــــــــــــشه ؟؟
حــــال هیچکی تو دنـــــــــــــــــــــــ یا
بدتر از حـــــال مــــــــن نــــــــــیست
درد رو زمین، بدتر از همیــــــــــــــــن
درد تنها شدن نیســــــت..............
زمان نمی ایستد و لحظه ها می روند
قدر زندگی و باهم بودن را بیشتر بدانیم
لطفا با تامل ببینید...
من دغدغه دارم این روزها درسرزمینی زندگی میکنم که درآن دویدن سهم کسانی است که نمیرسندو رسیدن سهم کسانی است که نمیدوند.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)