███معرفی جنجال برانگیزترین فیــــلم های توقیفی سال های اخیر+ آخرین وضعیت اکران███

[hossein_R]

1___ عصبانی نیستم!







کارگردان: رضا درمیشیان

نام بازیگر	شخصیت
باران کوثری	ستاره
نوید محمدزاده	نوید
میلاد رحیمی	احمد
امیررضا میرآقا	محسن
رضا بهبودی	آقای جوادی
میثاق زارع	آقای باقری
رضا کولقانی	رضا
تینو صالحی	حمید

«عصبانی نیستم!» داستان نوید، دانشجوی ستاره دار و اخراجی است که برای فراهم آوردن حداقل شرایط زندگی در رویارویی با بی اخلاقی‌های جامعه با خود تمرین می‌کند تا «عصبانی» نباشد و در تلاش است تا دختر مورد علاقه اش «ستاره» را از دست ندهد...

حواشی به نقل از ویکیپدیا
نسخه‌ای که در سی و دومین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد، با ۱۷ دقیقه ممیزی و حذف پایان فیلم بوده است. گفته می‌شود گروه‌های افراطی تنها امکان نمایش فیلم را در صورت حذف بیش از ۳۰ دقیقه دیگر از فیلم اعلام کرده‌اند! این فیلم اشارات صریحی به ۸ سال دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد دارد و داستان دانشجویی اخراجی و ستاره دار است و به همین دلیل از سوی گروه‌های مخالف دولت تدبیر و امید «فیلم حامی فتنه» لقب گرفته است.

حواشی شدید فیلم در جشنواره فیلم فجر(ویکیپدیا)


«عصبانی نیستم!» پس از اولین نمایش در جشنواره فیلم فجر در سینما آزادی با استقبال شدید مردم روبرو شد، به طوری که در همان سانس اول نمایش به سانس فوق‌العاده رسید و صف‌های خرید بلیط آن در مقابل سینماهای جشنواره تشکیل شد. در مقابل این استقبال مردمی فیلم با برخی حواشی و فشارهای غیر رسمی برخی گروه‌ها روبرو شد و مورد حمله چهره‌ها، نهادها و خبرگزاری‌های نزدیک به اصولگرایان قرار گرفت، به طوری که فیلم لقب «فیلم حامی فتنه» گرفت!


این اتفاقات باعث شد مسوولان جشنواره فیلم فجر در یک اقدام بی‌سابقه بدون اطلاع‌رسانی قبلی و بدون حضور عوامل فیلم، در سالن رسانه‌ها (برج میلاد) به جای فیلم «طبقه حساس»، «عصبانی نیستم!» را به نمایش دربیاورند و زمان نمایش رسمی فیلم و حتی جلسه مطبوعاتی فیلم را لغو کنند. اقدامی که بعدها از آن به عنوان پیش گیری از حمله اتوبوس‌های گروه‌های فشار یاد شد تا از به هم زدن نمایش فیلم جلوگیری شود.


استقبال مردم از «عصبانی نیستم!» که موجب خشم طرفداران احمدی نژاد و گروه‌های فشار شده بود باعث عقب نشینی کامل مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید گشت. به دستور دفتر جشنواره تمامی سانس‌های نمایش شهرستان‌های فیلم لغو و از نمایش «عصبانی نیستم!» در تمامی شهرستان‌ها جلوگیری به عمل آمد. در تهران هم سانس‌های نمایش «عصبانی نیستم!» محدود و از نمایش سانس‌های فوق‌العاده آن جلوگیری شد و مدیران سینماها برای متفرق کردن صف‌های طرفداران فیلم، متوسل به «یگان ویژه» نیروی انتظامی شدند و تماشاگران «عصبانی نیستم!» توسط یگان ویژه متفرق شدند.


بر اثر همین فشارها «عصبانی نیستم!» که در صدر آرای مردمی جشنواره و فیلم اول تماشاگران بود ناگهان از جدول لیست فیلم‌های مردمی خارج شد و اعتراضات مردم مبنی بر جمع‌آوری صندوق آرای مردمی این فیلم بالا گرفت. در نهایت در شب اختتامیه جشنواره فیلم فجر رضادرمیشیان را مجبور به انصراف از داوری شدن فیلمش کردند و به ناگهان در همان مراسم اختتامیه توسط مجری اعلام شد که درمیشیان در متن کوتاهی به جشنواره نوشته است: «به احترام و حرمت سینمای ایران و حفظ آرامش از جوایز خود گذشتیم، به امید روزهای بهتر»...


در این مراسم همچنین با حذف «عصبانی نیستم!» سیمرغ بهترین فیلم مردمی به طور مشترک به فیلم «شیار۱۴۳» و «خط ویژه» اهدا شد که کارگردان «خط ویژه» هنگام دریافت سیمرغ مردمی گفت: «عصبانی نیستم!». همچنین مهدی حسینی وند تدوینگر «چ» از کناره گیری هایده صفی یاری گفت که منجر به دادن سیمرغ به او شده است.


فردای مراسم اختتامیه در حالی که علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی و علیرضا رضا داد دبیر جشنواره از عدم حذف «عصبانی نیستم!» و اقدام داوطلبانه درمیشیان سخن می‌گفتند مصاحبه‌های داوران بویژه مصاحبه جسورانه فرامرز قریبان داور جشنواره، پرده از ماجرای پشت پرده داوری و حذف «عصبانی نیستم!» برداشت.


«عصبانی نیستم!» در شش رشته ی :بهترین بازیگر نقش اول مرد (نوید محمدزاده)، بهترین بازیگر نقش اول زن (باران کوثری)، بهترین تدوین (هایده صفی یاری)، بهترین صدابردار (نظام الدین کیایی)، بهترین صداگذار (محمد رضا دلپاک)، بهترین جلوه‌های ویژه (امیر سحرخیز و کامران سحرخیز) کاندید شده و قرار بود ۴ سیمرغ به آن اهدا شود: سیمرغ ویژه هیات داوران به رضا درمیشیان، سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد به نوید محمدزاده، دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن به باران کوثری و سیمرغ بهترین تدوین به هایده صفی یاری که باز تهدیدهایی از جنس حضور ۱۵ اتوبوس از نیروهای جریان خاص منجر به تغییر نتایج اعلامی جشنواره و عقب نشینی دولت تدبیر و امید و شد. در نهایت این فیلم در رای گیری مردمی سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر، به عنوان رده دوم اعلام شد!


رضا عطاران برنده سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشنواره سی و دوم فیلم فجر در مصاحبه‌ای کوتاه گفت: «این سیمرغ متعلق به من نیست. زیرا رای هیئت داوران جشنواره فجر انتخاب نوید محمدزاده به عنوان بهترین بازیگر مرد جشنواره بوده .به همین خاطر این جایزه را متعلق به ایشان می‌دانم نه خودم. همین».^[۷]


همچنین رسول صدرعاملی در برنامه هفت از ۴۸ ساعت پایانی جشنواره سخن گفت که به زعم او تمام نکات مثبت جشنواره امسال را تحت الشعاع قرار داد. ابوالحسن داوودی هم در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا به ۴۸ ساعت پایانی اشاره کرده است که فشارهای بیرونی طاقت فرسایی از جهات مختلف سیاسی و حرفه‌ای به جشنواره و تمام ارکانش وارد شد.


این در حالی است که درمیشیان از زمان نخستین نمایش فیلم در جشنواره تاکنون در برابر تمام فشارها سکوت اختیار کرده است.


ورود مجلس و شورای امنیت ملی به بحث اکران

به گزارش نسیم، متن نامه بدین شرح است:

جناب آقای ایوبی

معاون محترم سینمایی وزارت ارشاد

سلام‌علیکم

با توجه به طرح شکوائیه‌ از طرز کار آن معاونت در خصوص اعطای مجوز اکران به برخی فیلم‌های سینمایی با محتوای فتنه سال 88 مانند عصبانی نیستم و قصه‌ها مقتضی است تا زمان رسیدگی به این شکایت از صدور مجوز اکران این فیلم‌ها خودداری و در اولین فرصت به منظور رسیدگی به این موضوع و برای مشاهده فیلم‌ها با کمیسیون اصل 90 هماهنگی کنید.


آخرین وضعیت اکران:

با وجود آنکه این فیلم سینمایی، قرارداد خود را در شهریور ۱۳۹۳ در گروه سینما آفریقا به ثبت رساند و قرار شد پس از اکران فیلم خواب‌زده‌ها به نمایش درآید،^[۸] در مهرماه همان سال، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با ارسال نامه‌ای به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خواستار عدم صدور مجوز اکران این فیلم و ۷ فیلم دیگر شد که از آنها با عنوان «فیلم‌های مرتبط با فتنه» نام برده شده‌است. به گفته احمد سالک:^[۹] «برخی فیلم‌ها با این که مجوز فیلمنامه و تولید دریافت کرده‌اند اما در هنگام ساخته شدن، به حاشیه رفته‌اند و نمایش آنها به مصلحت نظام نیست.»









توجه! این فقط یه تایپک سینماییه و تمام خبرها از خبرگزاری های داخلی و سایت های سینمایی از جمله
caffecinema.com
salamcinama.ir
irna.ir
isna.ir و ...
جمع اوری میشه

ادامه فیلم ها پست های بعدی

برای نظم بیشتر تایپک فعلا بسته میمونه

[hossein_R]

2____از رئیس جمهور پاداش نگیرید

کارگردان : کمال تبریــــزی

خلاصه دلیل توقیف: سیاسی








فیلم سینمایی «پاداش» به کارگردانی کمال تبریزی در سال 1387 ساخته شد.

در این فیلم سینمایی که توسط رضا مقصودی نوشته شده و مهدی کریمی تهیه کنندگی آن را برعهده دارد، بازیگرانی چون آتیلا پسیانی، احمد آقالو، حسن معجونی، بهمن زرین پور، عباس آجانی تالش و رضا بهبودی بازی می کنند.


این فیلم سینمایی که در دوران جواد شمقدری ساخته شده و درخواست پروانه نمایش داده بود، به بهانه اینکه خط قرمزهای اعتقادی و سیاسی را رعایت نکرده پروانه نمایش دریافت نکرد. سیدمحمد حسینی وزیر وقت ارشاد در سال 1388 و یک سال بعد از ساخت این فیلم سینمایی رسما اعلام کرد که «پاداش» توقیف شده است.


«پاداش» ماجرای یکی از مدیران مهم دولتی است که به سفر حج می رود و در حالیکه انتظار دارد در آنجا مانند یک شخصیت سیاسی با وی برخورد شود اما با او مانند یک فرد معمولی برخورد می شود و همین امر باعث اتفاقات طنز می شود.


بعد از گذشت 6 سال از ساخت «پاداش»، این فیلم سینمایی در دولت تدبیر و امید و در دوران مدیریت حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، پروانه نمایش دریافت کرد و پخش این فیلم به دفتر پخش فیلمسازان با مدیریت حبیب اسماعیلی واگذار شد و این دفتر در حال آماده کردن «پاداش» برای اکران در 6 ماه دوم سال است.


پیش بینی می شود «پاداش» بعد از پایان محرم و صفر اکران شود.


اما کمال تبریزی که این روزها ساخت مجموعه شبکه نمایش خانگی «ابله» را در دست دارد، به مهر گفت: «پاداش» در ابتدا با نام «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» پروانه ساخت دریافت کرد و بعد با نام «پاداش» شناخته شد. خوشبختانه مجوز نمایش این فیلم صادر شده و امیدوارم هرچه سریعتر این فیلم را اکران کنیم.


وی تاکید کرد: «پاداش» با نام اصلی خود با نام «از رئیس جمهور پاداش نگیرید» در سینماهای کشور اکران می شود.

salamcinama.ir
«پاداش» کمال تبریزی که بیش از 6سال از توقیف آن می‌گذرد،‌ از جمله اولین فیلم‌هایی بود که در وزارت ارشاد برای اهالی رسانه نمایش داده شد که البته این کار نارضایتی تبریزی را به همراه داشت.

تبریزی با ابراز بی‌اطلاعی از نمایش فیلمش در سالن وزارت ارشاد به ایسنا در آن مقطع گفت:«چند روز پیش از سوی سازمان سینمایی باتهیه‌کننده کار تماسی گرفته شد، مبنی بر اینکه نسخه‌ای از فیلم‌تان را برای بازبینی شورای پروانه نمایش ارایه کنید. ما نیز به دلیل اینکه چندی قبل و پس از آغاز مدیریت حجت‌الله ایوبی بر سازمان سینمایی درخواست پروانه نمایش داده بودیم به محض این تماس، نسخه‌ای از فیلم را ارایه کردیم. طبیعتا نسخه‌ای که ارایه شده فقط برای بازبینی هیات بازبینی پروانه نمایش بود و اصلا مناسب پخش از پرده‌ی عریض سینما و برای جمع زیادتری نبوده است.»



او همچنین مطرح کرده بود:« اصلا سر در نمی‌آورم چه ربطی دارد، می‌خواهند با این کار چه چیزی را مشخص کنند! طبق روال طبیعی و معمول اعضای شورای پروانه نمایش همیشه درباره فیلم‌ها صحبت می‌کنند و اگر فیلمی ممیزی لازم داشته باشد به کارگردان و تهیه‌کننده آن اعلام می‌کنند و پس از آن درباره‌ی این ممیزی‌ها وارد مذاکره می‌شویم.


من از این کارشان هیچ تصوری ندارم و معتقدم شیوه و کار غلطی است که اتفاقا در دوره‌ی مدیریت نابسامان قبلی باب شد و به شدت هم لطمه‌زننده بود. در دوره آقای سجادپور هم من بعدها متوجه شدم که وی نسخه‌ای از فیلم «پاداش» را برای بعضی نمایندگان مجلس و برخی سایت‌ها به نمایش گذاشت.»

isna.ir








3____خانــــــه پدری

کارگردان: کیانوش عیاری

خلاصه دلیل توقیف: خشونت(سکانس قتل دختر توسط پدر)









بازیگران:

مهدی هاشمی
شهاب حسینی
مهران رجبی
ناصر هاشمی
نازنین فراهانی
مینا ساداتی

خلاصه داستان:


این فیلم که قصه اتفاق‌های یک خانه قدیمی را از سال ۱۳۰۸ (اواخر دوره قاجار ) تا ۱۳۷۹ روایت می‌کند با بازیگرانی همچون مهدی هاشمی، شهاب حسینی و مهران رجبی ، ناصر هاشمی، مینا ساداتی، نازنین فراهانی و... در چند اپیزود ساخته شده و مسائل و مشکلات زنان ایران را در هفتاد سال اخیر به تصویر کشیده است. در این فیلم ناصر هاشمی (نقش کودکی) و مهدی هاشمی (نقش بزرگسالی) ‌کاراکتر اصلی این فیلم را،که روایت زندگی‌اش از پانزده تا هشتاد سالگی به تصویر کشیده شده، بازی می‌‌کنند.

حواشی:


فیلم "خانه پدری" پس از 3 سال توقیف در جشنواره فجر 32اکران شد و اکثر منتقدان ان را ستوده‌اند.حسین معززی نیا در صفحه فیس بوکش نوشته است یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینمای ایران.

موحد منتقم در روزنامه شرق در باره این فیلم گفته:عیاری در خانه پدری، روی فرهنگی زوم کرده است که در بطن خود پنهان کاری را پرورش می دهد و همه جنایت ها و خشونت ها و گره های بعدی نیز از دل آن زاده می شود.

شخصیت های فیلم خانه پدری عامدانه در تلاش هستند تا دیگران متوجه کار آنها نشوند.خانه پدری یکی از بهترین‌های سینمای ایران در چند سال اخیر است که از هر نظر یاداور جدایی نادر از سیمین است که نشان دهنده بحران های اخلاقی و اجتماعی است که از پس یک صفت نکوهیده اجتماعی می آیند. «عالی» صفت ناقصی برای توصیف خانه پدری کیانوش عیاری است


اظهارات کیانوش عیاری کارگردان فیلم:
عیاری با اشاره به فیلم «خانه پدری» خود که چند سالی است به دلیل صحنه قتل دختر توسط پدر که در ابتدای فیلم نمایش داده می‌شود، مجوز اکران نگرفته است، افزود: اگر خشونت ابتدایی فیلم من اینقدر آزاردهنده است، اسم این اسیدپاشی را که به نوعی یک اقدام تروریستی است، چه باید گذاشت؟
وی بیان کرد: می‌گویند فیلم من نباید به دلیل وجود صحنه خشن قتل نمایش داده شود،‌ پس آیا اخبار مرتبط با این اسیدپاشی‌ها و جنایت‌های ناموسی را هم نباید رسانه‌ای کرد؟
این کارگردان ادامه داد: در این کشور عده‌ای هستند که ساده‌لوحانه می‌گویند چنین فضایی در ایران وجود ندارد و فیلمی مثل «خانه پدری» زن سالارانه است و نباید نمایش داده شود. از طرف دیگر عده‌ای هم هستند که باور دارند، اتفاقا در ایران چنین فضایی وجود دارد، اما لزومی به علنی کردن و مطرح کردن آن نیست و ظاهرا تصمیم‌گیرندگان ما هم از همین نوع دوم هستند.
عیاری تأکید کرد: این گروه اعتقاد دارند که در ایران چنین جنایت‌هایی رخ می‌دهد و البته اسیدپاشی هم مقدمه‌ای بر اتفاق‌های این چنینی است.
«خانه پدری» کیانوش عیاری حدود چهار سال است که موفق به دریافت مجوز اکران نشده و تصمیم‌گیرندگان بیشتر تاکید بر حذف صحنه ابتدایی فیلم دارند،‌ موضوعی که عیاری تا به حال به آن تن نداده چون معتقد است شیرازه‌ی فیلم با این حذف از هم می‌پاشد.

آخرین وضعیت اکران:

احتمال فراوان اکران با محدودیت سنی در گروه هنر و تجربه و با سیانس محدود


ادامه فیلم ها پست های بعدی

[hossein_R]

3____مهمونی کامی

کارگردان: علی اخمد زاده

خلاصه دلیل توقیف: بدحجابی بازیگران






معرفی و حواشی

داستان فیلم براساس طرحی از نازنین فراهانی و نوشته علی احمد زاده و محمد باغبانی است. در «مهموني کامی» نازنين فراهانی، مينا ساداتی، مهدي کوشکی، ميسا مولوی و پگاه آهنگرانی به عنوان بازيگران اصلي حضور دارند^[۱].
فیلم "مهمونی کامی" اولین ساخته بلند علی احمدزاده، به دلیل آن‌چه از سوی مسئولان بدحجابی بازیگران زن خوانده می‌شود توقیف شد و از حضور در جشنواره فیلم فجر باز ماند. ^[۲]
«مهمونی کامی» بدون مجوز ارشاد در جشنواره‌های جهانی شرکت کرده و این نکته از نظر مدیران گذشته تخلف است گفت: وقتی به فیلم ما مجوز نمی‌دهند، نباید هم توقع داشته باشند که فیلم را در خانه نگه داریم، به هرحال این فیلم با سرمایه شخصی ساخته شده و به واسطه دیده شدن اثر سرمایه ساخت آن برمی‌گردد اما در همین مدت هم بسیاری از فیلم‌ها که حتی پروانه ساخت هم نداشتند در جشنواره‌های مختلف خارجی شرکت و جایزه هم گرفتند.^[۳]
«مهمونی کامی» برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره و تندیس ویژه داوران جشنواره پراگ شد شد^[۴][۵]
فيلم سينمايی «مهمونی کامي» عصر دوشنبه ۱۶ دی ۱۳۹۲ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمايش درآمد و سپس نشست نقد و بررسی این فیلم بر‌گزار شد.^[۶]



خلاصه داستان

داستان اين فيلم درباره عده ای جوان است كه به قصد رفتن به يك مهماني عازم شمال می شوند

تیزر فیلم مهمونی کامی

دانلود با حجم 17 مگا بایت









3_____آ.ش.غ.ا.ل های دوست داشتنی

کارگردان: محسن امیر یوسفی

خلاصه دلیل توقیف: سیاسی ( حوادث 88)




معرفی و حواشی گسترده فیلم به نقل از تابناک:

فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» با اظهارات صریح وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در حالی برای همیشه میان لیست بلندبالای آثار سینمایی توقیفی ‌خواهد ماند که به ظاهر‌ علت اصلی چنین اتفاقی و اعلام رسمی‌اش، رویکردی بود که برای رفع توقیف این فیلم در پیش گرفته شده بوده و عملاً زمینه تحریک بیشتر نسبت به این اثر و ناممکن شدن نمایشش ـ حتی با اصلاحات وسیع‌ ـ را فراهم ساخت.


به گزارش «تابناک»، روند رفع توقیف فیلم‌های سینمایی همچنان در جریان است و به نظر می‌رسد، بیشتر فیلم‌های سینمایی توقیفی ـ که لیستی دو رقمی را تشکیل می‌دهند ـ آهسته آهسته روند رفع توقیف را پشت سر می‌گذارند؛ هرچند همچنان درباره رفع توقیف برخی فیلم‌های سینمایی چالش‌هایی هست، بخش اعظمی قابل رفع است و بیشتر این فیلم‌ها به مرور به اکران در‌خواهد آمد، به جز یک فیلم که احتمال رفع توقیفش به صفر رسیده است.


‌«آشغال‌های دوست داشتنی» به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی محسن امیریوسفی که سومین فیلم بلندش پس از «خواب تلخ» و «آتشکار» به شمار می‌رفت، مطابق با خلاصه داستان رسمی‌اش، درباره‌ خانواده‌ای است که یک شب فرصت دارند مشکل مادر خانواده را حل کنند؛ اما واقعیت آن است که داستان پیچیده‌تر از این‌هاست و به رخدادهای سال ۱۳۸۸ بازمی‌گردد و به همین دلیل به محض پایان تولید، مشخص بود اکران آن به همین سادگی رخ نخواهد داد.


فیلم درباره خانواده‌ای است که گرایش‌های گوناگونی دارند و ‌مادر ‌خانواده با چالشی روبه‌رو شده و ‌تلاش می‌کند از آن بگذرد، ولی‌ ارتباط تنگاتنگ این چالش با مسائل سیاسی گذشته و مسائل سیاسی روز، شالوده این اثر را به گونه‌ای ساخته که به زعم مسئولان با حذف برخی جزئیات نظیر گوش کردن نوارهای خوانند‌ه‌های آن سوی آب توسط پسر این زن که شهید شده نیز، قابلیت نمایش نمی‌یابد.


در این میان ظاهراً آنچه باعث شد‌ رفع توقیف این فیلم دشوار‌تر از حد تصور شود، نمایش خصوصی این اثر برای گروهی بوده که این نوع تعامل کارگردان را به بد‌ترین شکل ممکن پاسخ داده‌اند و با حضور نزد بسیاری از چهره‌های تأثیرگذار درباره این اثر چنان سخن گفته‌اند که اساساً اکران این فیلم ناممکن شود و حساسیت در فضای سیاسی نیز به اندازه فضای فرهنگی درباره «آشغال‌های دوست داشتنی» به اوج برسد.


در واقع شاید اگر از رویه متفاوتی در این باره اقدام می‌شد و برخی نیز به تحریک سیاسیون نمی‌پرداختند، امکان تغییر ساختار این فیلم با اصلاحات کمتر و تبدیل این اثر به یک فیلم اجتماعی بود، ولی در اوضاع کنونی چنین امکانی فراهم نیست و مسلماً با اتفاقات رخ داده در عقبه ماجرا، این فیلم دیگر رفع توقیف نخواهد شد و اظهارنظر صریح علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد تنها اعلام تصمیمی بود که محصول تجمیع نظریات است: «‌این فیلم تاکنون که مجوز نگرفته است و مجوز هم نمی‌گیرد‌».


‌«آشغال‌های دوست داشتنی» در دوره مدیریت جواد شمقدری بر حوزه سینمایی دولت دهم مجوز ساخت گرفت، ولی وقتی نسخه قابل نمایش فیلم آماده شد و قرار بر صدور مجوز نمایش بود ـ به رغم آنکه تمام جزئیات فیلم در سناریو‌ مصوب وجود داشت و امیریوسفی چیزی اضافه بر فیلمنامه را به تصویر نکشیده بود ـ شمقدری هم عقب‌نشینی ‌و تنها تأکید کرد: «من تردید ندارم با توجه به شرایط سیاسی که حاکم است، در دولت بعدی این فیلم ممیزی بیشتری خواهد داشت»؛ اما در دولت بعد این فیلم به جمع آثاری افزوده شد که جزو آثار همیشه توقیف هستند.


گویا برخی ‌اشخاص خارج از فضای سینمایی که روی خوش به این فیلم نشان داده بودند، در روزهای اخیر بیشترین تأثیرگذاری را در شکل‌گیری اجماع بر سر عدم اکران این فیلم داشته‌اند و با این اوصاف، باید پرونده «آشغال‌های دوست داشتنی» را بسته شده‌ تعبیر کرد.


در این شرایط، باید دید آیا این اثر تنها فیلمی است که سرنوشتش توقیف همیشگی بود و یا فیلم‌های دیگری نیز چنین سرنوشتی ‌خواهند داشت؟ در ماه‌های پیش روی، تکلیف فیلم‌های توقیفی ‌کامل مشخص خواهد شد و سکوت قابل تأمل گروهی از سینماگران به پایان می‌رسد.