نوشته اصلی توسط
SunOS
سوال دوم ، مورد سوم :
گفته محلول یک الکترولیت قوی ،رسانای خوب الکتریسیته است.
محلول یک الترولیت قوی در صورتی که به غلظت کافی برسه رسنای الکتریسیتس . سوال نگفته به غلظت کافی نرسیده یا هر چیزه دیگه ای پس میتونیم در نظر بگیریم که به غلظت کافی رسیده پس درسته ( تا خود سوال دقیقا اشاره نکنه که به غلظت کافی رسیده یا نه میتونیم در نظر بیگیرم که رسیده )
این سوال خودتونه؟ یا از کتاب خاصی برداشتید؟
بله خودم طرح کردم اماگزینه های انتخابی روسعی کردم ازکتاب درسی باشه.
امادرموردسوال/شمااگرمتن کتاب روملاحظه بفرمایید(صفحه 95 زیرخودآزمایی)جمله اخرکتاب به این شرح است که اغلب الکترولیت های قوی رسانای جریان برق هستند/ازکلمه کلیدی اغلب استفاده کرده.یعنی این دلیل نمیشه هرالکترولیت قویی رسانای خوب جریان برق باشه
دلیل دوم روبذاربایه مثال توضیح بدم،فرض کنید یه جامدیونی الکترولیتی باشه که درصدتفکیک یونی بسیاربالایی داشته باشه،اماانحلال پذیری بسیارکمی داشته باشه،یعنی اگراز100مول حساب کنیم فقط 2مولش درآب حل بشه.دراین صورت درسته اون جامده یونی فرضی الکترولیت قوی هست چون درصدتفکیک یونیش بالا بود،ولی نمی تونیم بگیم رسانای خوب جریان هم هست!!چون اون ماده فرضی مافقط2مولش درآب حل شده وایجادیون کرده وبقیش رسوب کرده.
امادرمثال واقعی تراگربخوام توضیحبدم/مثلا نقره کلرید یا باریم سولفات مامیدونیم درصدتفکیک یونی هردوتاشون بسیاربالاست ،اماهردوتاشون رسانای ضعیف جریان هستندچون انحلال پذیری آنها بسیارکم است.
نتیجه گیری کلی=مامی فهمیم که اگر
درصدتفکیک یونی بالاباشه=الکترولیت قوی هست
واگر درصدتفکیک یونی وانحلال پذیری هردوبالا باشن،رسانایی قوی است.
واگردقت کرده باشیدمایه جای دیگرازکتاب برداشت میکنیم که درصدتفکیک یونی وانحلال پذیری ارتباط وتاثیری روی هم ایجادنمیکنند اماهردوبررسانایی محلول موثراند