تغییر رشته از مهندسی به پزشکی، چالشی به نام علاقه مفرط!

[*Setare*]

سلام، حالتون خوبه؟ من تازه عضو اینجا شدم.
23 سالمه و کارشناسی مهندسی نرم افزار کامپیوتر رو از دانشگاه سراسری در مقطع شبانه دارم. با اینکه در تمام مقاطع تحصیلی شاگرد اول بودم و معمولا بهترین عملکرد رو در جشنواره‌ها، مسابقات علمی و... تو رشته خودم داشتم و پتانسیل خیلی خوب هم واسه قبولی در ارشد اما بازم این منو ارضا نمی‌کنه، همیشه بیشترین علاقه خودم رو تو پزشکی می‌دیدم و حتی تو دبیرستان هم بهترین نمرات من مربوط به زیست، علوم و شیمی بود و اولویت انتخاب رشته‌ام هم همین بودم اما اومدم ریاضیات. من با اینکه علاقه صد در صدی به این رشته نداشتم اما همین علاقه 30-40 درصدی‌ای که دارم باعث شده که بتونم آدم نسبتا موفقی تو رشته خودم باشم، اما مطمئنم که اگه تو رشته مورد علاقم تحصیل می‌کردم یه آدم بی نظیر تو دنیا می‌شدم.

دارم به این فکر می‌کنم که بیام بشینم واسه کنکور سراسری تجربی برای پزشکی بخونم، مطمئنم که تواناییش رو دارم، چون یک بار از سد این کنکور در شاخه ریاضی فیزیک گذاشتم، با این فرق که انگیزم اینجا خیلی بیشتره، اما نمی‌دونم این بازگشت به عقب به حساب میاد آیا؟ برگشت از لیسانس به دوران دبیرستان؟ حتی اطلاعات دقیقی هم در مورد چگونگی انجام این کار ندارم، یه سری سوالات برام پیش اومده مثل اینکه این کار تا چه اندازه منطقیه؟ تفاوت سنی چند ساله با کسایی که قبول میشن مثلا؟ نمی‌دونم، میشه منو راهنمایی کنید تا یه دید واضح‌تری از این قضیه داشته باشم؟ مرسی

[پویا دقتی]

سلام، حالتون خوبه؟ من تازه عضو اینجا شدم.
23 سالمه و کارشناسی مهندسی نرم افزار کامپیوتر رو از دانشگاه سراسری در مقطع شبانه دارم. با اینکه در تمام مقاطع تحصیلی شاگرد اول بودم و معمولا بهترین عملکرد رو در جشنواره‌ها، مسابقات علمی و... تو رشته خودم داشتم و پتانسیل خیلی خوب هم واسه قبولی در ارشد اما بازم این منو ارضا نمی‌کنه، همیشه بیشترین علاقه خودم رو تو پزشکی می‌دیدم و حتی تو دبیرستان هم بهترین نمرات من مربوط به زیست، علوم و شیمی بود و اولویت انتخاب رشته‌ام هم همین بودم اما اومدم ریاضیات. من با اینکه علاقه صد در صدی به این رشته نداشتم اما همین علاقه 30-40 درصدی‌ای که دارم باعث شده که بتونم آدم نسبتا موفقی تو رشته خودم باشم، اما مطمئنم که اگه تو رشته مورد علاقم تحصیل می‌کردم یه آدم بی نظیر تو دنیا می‌شدم.

دارم به این فکر می‌کنم که بیام بشینم واسه کنکور سراسری تجربی برای پزشکی بخونم، مطمئنم که تواناییش رو دارم، چون یک بار از سد این کنکور در شاخه ریاضی فیزیک گذاشتم، با این فرق که انگیزم اینجا خیلی بیشتره، اما نمی‌دونم این بازگشت به عقب به حساب میاد آیا؟ برگشت از لیسانس به دوران دبیرستان؟ حتی اطلاعات دقیقی هم در مورد چگونگی انجام این کار ندارم، یه سری سوالات برام پیش اومده مثل اینکه این کار تا چه اندازه منطقیه؟ تفاوت سنی چند ساله با کسایی که قبول میشن مثلا؟ نمی‌دونم، میشه منو راهنمایی کنید تا یه دید واضح‌تری از این قضیه داشته باشم؟ مرسی

سلام
از اونجایی که این ها سوالات بسیار مهمی هستند و نقش تعیین کننده ای در سر نوشت شما دارند خوبه که سوالات رو از یه مشاور مجرب و مطلع بپرسید
یکی از مشاوران برجسته ای که من میشناسم آقای افشار هستند که آدرس سایتشون رو براتون میزارم ...... شمارشون رو از اونجا پیدا کنین و سوالاتتون رو از ایشون بپرسین ..... امیدوارم که بهترین تصمیم رو بگیرین ....... موفق باشین
██مشاوره کنکور93 رایگان،دانلود همایش ها انگیزشی استاد افشار،konkur.inفنون تست زنی،.مشاوره تلفنی کنکور،.کلاس مشاوره افزایش ،EQ.دانلود مشاوره.

[mohammadali]

برو پی علاقت
اختلاف سنی هم که مهم نیست ... اتفاقا بزرگتر باشی بهتره ... نمره های بهتری میگیری و احتمالا زود تر از بقیه تموم میکنی
فقط باید ببینی واقعا ب اون شغل علاقه داری یا فقط به درساش؟
مثلا اگه میخوای جراح بشی اگه یکی از مریضات هنگام عمل بمیره چقدر ناراحتت میکنه؟(این یکی از دلایلی بود که من تجربی نرفتم)
یا از تشریح بدن بدت نمیاد ؟

[*Setare*]

سلام
از اونجایی که این ها سوالات بسیار مهمی هستند و نقش تعیین کننده ای در سر نوشت شما دارند خوبه که سوالات رو از یه مشاور مجرب و مطلع بپرسید

مرسی
اتفاقا همین تصمیم رو هم داشتم و ایشون رو هم می‌شناسم و واقعا در این امر قوی هستند. هدفم از طرح این موضوع در اینجا دیدگاه بقیه افراد با رده‌های سنی مختلف در این مورد بود.

برو پی علاقت
اختلاف سنی هم که مهم نیست ... اتفاقا بزرگتر باشی بهتره ... نمره های بهتری میگیری و احتمالا زود تر از بقیه تموم میکنی
فقط باید ببینی واقعا ب اون شغل علاقه داری یا فقط به درساش؟
مثلا اگه میخوای جراح بشی اگه یکی از مریضات هنگام عمل بمیره چقدر ناراحتت میکنه؟(این یکی از دلایلی بود که من تجربی نرفتم)
یا از تشریح بدن بدت نمیاد ؟

مرسی از امیدی که دادی. البته خیلی هم بزرگ نیستما (:
سوال مهم و کلیدی‌ای پرسیدی! به این مورد کمتر فکر کردم اما فرضا اگه یه اتفاقی هم برای کسی بیفته مهم این بوده که من تمام زحمت خودم رو واسه نجاتش کشیدم، تلاشم رو کردم ولی اینطوری شده، این مهمه! اینکه الان من می‌دونم اگه وارد این رشته بشم می‌تونم خیلی مفید باشم، چه در تئوری و چه در عمل. خصوصا وقتی می‌بینم در این جامعه متاسفانه خیلی از پزشک‌ها به جیب بیمار نگاه می‌کنند آزارم میده. نه بصورت کلی مشکلی از این نظر ندارم، از تشریح بدن هم بدم نمیاد (: . الان ما در رشته خودمون بیشتر یه تئوریسین هستیم، من از این خیلی خوشم میاد، ولی دوست دارم اون‌ها رو به مرحله عمل هم برسونم که با توجه به اینکه فاصله صنعت it ما با کشورهای توسعه یافته خیلی خیلی زیاده ما در این زمینه بیشتر یک پیرو هستیم تا یک مبتکر، مگر اینکه برای فعالیت به کشورهای دیگه مهاجرت کنیم که من این رو دوست ندارم.

>> میشه کسی یه توضیح کلی در مورد درس‌ها و منابع کمک آموزشی بده؟

[farazn85]

مرسی
اتفاقا همین تصمیم رو هم داشتم و ایشون رو هم می‌شناسم و واقعا در این امر قوی هستند. هدفم از طرح این موضوع در اینجا دیدگاه بقیه افراد با رده‌های سنی مختلف در این مورد بود.



مرسی از امیدی که دادی. البته خیلی هم بزرگ نیستما (:
سوال مهم و کلیدی‌ای پرسیدی! به این مورد کمتر فکر کردم اما فرضا اگه یه اتفاقی هم برای کسی بیفته مهم این بوده که من تمام زحمت خودم رو واسه نجاتش کشیدم، تلاشم رو کردم ولی اینطوری شده، این مهمه! اینکه الان من می‌دونم اگه وارد این رشته بشم می‌تونم خیلی مفید باشم، چه در تئوری و چه در عمل. خصوصا وقتی می‌بینم در این جامعه متاسفانه خیلی از پزشک‌ها به جیب بیمار نگاه می‌کنند آزارم میده. نه بصورت کلی مشکلی از این نظر ندارم، از تشریح بدن هم بدم نمیاد (: . الان ما در رشته خودمون بیشتر یه تئوریسین هستیم، من از این خیلی خوشم میاد، ولی دوست دارم اون‌ها رو به مرحله عمل هم برسونم که با توجه به اینکه فاصله صنعت it ما با کشورهای توسعه یافته خیلی خیلی زیاده ما در این زمینه بیشتر یک پیرو هستیم تا یک مبتکر، مگر اینکه برای فعالیت به کشورهای دیگه مهاجرت کنیم که من این رو دوست ندارم.

>> میشه کسی یه توضیح کلی در مورد درس‌ها و منابع کمک آموزشی بده؟

سلام ستاره خانم
من هم تازه اینجا عضو شدم و اومدم پیش جوانها تا کمی ازشون راجع به کنکور یاد بگیرم.
البته جسارت نشه شما هم مثل بقیه عزیزان جوان هستین . منظورم خودمه که دیگه پیر شدم...
گذشته از شوخی... خیلی خوشحال شدم که دیدم نفر دیگری هم هست که مثل من این فکرو در سر داره...
آخه آدم وقتی درسو تموم می کنه دیگه به نظرش خیلی سخت میاد که دوباره تو کنکور از اول شرکت کنه...
اما چه میشه کرد...وقتی ته دل آدم علاقه هست دیگه آدمو ول نمی کنه...
من خودم فارغ التحصیل دامپزشکی هستم و خدمت هم رفتم کار هم دارم اما با این حال به تازگی تصمیم گرفتم کمی راجع به کنکور مجدد فکر کنم.. از رشته داروسازی خیلی خوشم میاد...
خوشحال میشم که باهم تبادل افکار داشته باشیم و شما از نکات مشاورا و درسایی که می خونین به من هم بگین...آخه من یکم وقت کم دارم اما میخوام بخونم...
البته من شما رو نمیدونم اما خودم فرق نداره واسم اگه آزاد هم قبول شم حتما میرم...
راجع به قبل کنکور زیاد نمی تونم کمکتون کنم اما راجع به بعدش یعنی رشته پزشکی تا حدی آشنایی دارم به هر حال تا علوم پایه باهم مشترک هستیم ( پزشکی و دامپزشکی)
بعدشم که اونا رو انسان متمرکز میشن و ما رو چندین گونه دیگه...:yahoo (4):
البته باید بگو اگه تصمیمتون جدیه باید همه چی رو در نظر بگیرین...
پزشکی و رشته های درمانی فقط روپوش سفید و معاینه تو مطب و نسخه نویسی نیست...
سختی داره شیفت داره شب نخوابیدن داره درس خوندن زیاد داره تا دلتون بخواد آلودگی داره که گاهی تمیزترینش خونه بیماره و گاهی آلوده ترینشه....
البت اینا رو برای شما میگم که میخواین یه پزشک با سواد بیرون بیاین ... الان اون چیزی که زیاده نسخه نویسه...
راحت بهتون بگم یکی از فامیلای دوست من سکته میکنه میبرن اورژانس دکتر میگه هیچی نیست سرما خورده سینه پهلو کرده ... بردن خونه همون شب عمرشو داد به شما...تازه اونم نه پزشک عمومی... یه دانشجوی دوره تخصص قلب... در حالیکه انفارکتوس کاملا روی EKG مشخصه ... یعنی می خوام بگم اگه می خوای واقعا بخونی هدفت کم کردن درد مردم باشه نه پر کردن جیبت...
و آمادگی هم داشته باش واسه تمام سختیهاش...
معذرت میخوام پر حرفی کردم...حتما باهم در ارتباط باشیم چون منم خیلی خبر ندارم از کارو درس بچه های این دوره... من خودم 82 کنکور دادم..حالا انشاا... ببینیم میشه این کارو شروع کنیم یا نه...
منتظر پاسخ شما و نظراتتون هستم.
پاینده باشید.

[farazn85]

هدی خانم هم فرمودند که شرایطی مثل ما دارند و میخوان تغییر رشته بدن
البته چون من کاربر تازه هستم امکان ارسال پیام خصوصی رو ندارم
به همین دلیل برای اینکه بی ادبی نشه و پیغامشون بی جواب نمونه اینجا جواب میدم.
....
با سلام خدمت شما
خیلی خوشحالم که شما هم در این تصمیم با ما مشارکت می کنین
اگه اشکالی نداره بفرمایین کارشناسیتون در چه رشته ای هستش و دوس دارین در چه رشته ای تحصیل کنین.
ممنون

[farazn85]

برو پی علاقت
اختلاف سنی هم که مهم نیست ... اتفاقا بزرگتر باشی بهتره ... نمره های بهتری میگیری و احتمالا زود تر از بقیه تموم میکنی
فقط باید ببینی واقعا ب اون شغل علاقه داری یا فقط به درساش؟
مثلا اگه میخوای جراح بشی اگه یکی از مریضات هنگام عمل بمیره چقدر ناراحتت میکنه؟(این یکی از دلایلی بود که من تجربی نرفتم)
یا از تشریح بدن بدت نمیاد ؟

آقا محمدعلی یک نکته عرض کنم خدمتت
درسته که مرگ یک انسان در هر شرایطی ناراحت کننده و دردناکه اما 2 نکته اینجا حائز اهمیته:
1- اگه علاقه باشه سختی های کار برای آدم نمیگم آسون اما قابل تحمل میشه و این سختی ها هم گذراست و مشکلات کار هم به مرور زمان برای آدم قابل تحمل و عادی میشه و فردا روزی که شما وظیفتو خوب انجام بدی حتی اگه بیمار هم فوت کنه وجدان شما ناراحت نیست چون تمام تلاشتو کردی هرچند ناراحت میشی...
2- در ثانی در رشته هایی که با جان انسان ها سروکار دارن این موضوع هست و امکان داره این اتفاق بیوفته و ما شاهد مرگ انسان ها باشیم مهم اینه که ما چقدر شرافت کاری داریم و چقدر مسولیت پذیریم...
براتون یک مثال میزنم... به نظرتون یک مهندس راه و ساختمان یا عمران با جون مردم سر و کار نداره؟ یکم فک کنی میبینی اونا هم درگیر این قضیه هستن منتها نه مثل پزشکا مستقیم...
یه ساختمون با پی ضعیف با مصالح بد یا یک جاده با شیب نادرست یا میدان دید کم و طراحی غیر استاندارد هم به راحتی با جون چندین و چند نفر بازی می کنن..
پس اگه خوب و دقیق نگاه کنیم از یک پزشک فوق تخصص تا یک حتی کارگر شهرداری ( که خیلی خیلی عزیز و قابل احترام هستن) همگی در حفظ سلامت و جان انسانها سهیم و مسئول هستن..
هر کاری بخوای تو جامعه به عهده بگیری مسئولیت داره منتها متاسفانه تو این دوره خیلی ها چشمشون رو رو به این واقعیت بستن و فقط به این فکر می کنن که چطور یک شبه ره صد ساله برن...
ممنون از همه عزیزانی که وقت گذاشتن و نظر منو خوندن.

[farazn85]

از همت است هر كه به هر جا رسيده است ... بي‌بال و پر به عالم بالا پرنده كيست...

"صائب تبریزی"

[هدی]

مکانیک خوندم.........خودم پزشکی دوس دارم ولی به علت محدودیت سنی اگه رامون بدن دندون.............ولی صدای مته دندون پزشکی دلمو ریش می کنه:yahoo (4):

[*Setare*]

سلام ستاره خانم
من هم تازه اینجا عضو شدم و اومدم پیش جوانها تا کمی ازشون راجع به کنکور یاد بگیرم.
البته جسارت نشه شما هم مثل بقیه عزیزان جوان هستین . منظورم خودمه که دیگه پیر شدم...
گذشته از شوخی... خیلی خوشحال شدم که دیدم نفر دیگری هم هست که مثل من این فکرو در سر داره...
آخه آدم وقتی درسو تموم می کنه دیگه به نظرش خیلی سخت میاد که دوباره تو کنکور از اول شرکت کنه...
اما چه میشه کرد...وقتی ته دل آدم علاقه هست دیگه آدمو ول نمی کنه...
من خودم فارغ التحصیل دامپزشکی هستم و خدمت هم رفتم کار هم دارم اما با این حال به تازگی تصمیم گرفتم کمی راجع به کنکور مجدد فکر کنم.. از رشته داروسازی خیلی خوشم میاد...
خوشحال میشم که باهم تبادل افکار داشته باشیم و شما از نکات مشاورا و درسایی که می خونین به من هم بگین...آخه من یکم وقت کم دارم اما میخوام بخونم...
البته من شما رو نمیدونم اما خودم فرق نداره واسم اگه آزاد هم قبول شم حتما میرم...
راجع به قبل کنکور زیاد نمی تونم کمکتون کنم اما راجع به بعدش یعنی رشته پزشکی تا حدی آشنایی دارم به هر حال تا علوم پایه باهم مشترک هستیم ( پزشکی و دامپزشکی)
بعدشم که اونا رو انسان متمرکز میشن و ما رو چندین گونه دیگه...:yahoo (4):
البته باید بگو اگه تصمیمتون جدیه باید همه چی رو در نظر بگیرین...
پزشکی و رشته های درمانی فقط روپوش سفید و معاینه تو مطب و نسخه نویسی نیست...
سختی داره شیفت داره شب نخوابیدن داره درس خوندن زیاد داره تا دلتون بخواد آلودگی داره که گاهی تمیزترینش خونه بیماره و گاهی آلوده ترینشه....
البت اینا رو برای شما میگم که میخواین یه پزشک با سواد بیرون بیاین ... الان اون چیزی که زیاده نسخه نویسه...
راحت بهتون بگم یکی از فامیلای دوست من سکته میکنه میبرن اورژانس دکتر میگه هیچی نیست سرما خورده سینه پهلو کرده ... بردن خونه همون شب عمرشو داد به شما...تازه اونم نه پزشک عمومی... یه دانشجوی دوره تخصص قلب... در حالیکه انفارکتوس کاملا روی EKG مشخصه ... یعنی می خوام بگم اگه می خوای واقعا بخونی هدفت کم کردن درد مردم باشه نه پر کردن جیبت...
و آمادگی هم داشته باش واسه تمام سختیهاش...
معذرت میخوام پر حرفی کردم...حتما باهم در ارتباط باشیم چون منم خیلی خبر ندارم از کارو درس بچه های این دوره... من خودم 82 کنکور دادم..حالا انشاا... ببینیم میشه این کارو شروع کنیم یا نه...
منتظر پاسخ شما و نظراتتون هستم.
پاینده باشید.

سلام،
بسیار عالی، من در مرحله بررسی، تحقیقات و تصمیم گیری هستم.
چقدر رقیب پیدا شد یهویی دی:

من علاقه من بودم که بدونم آیا کسی با وضعیت مشابه ما بوده که بیاد تغییر رشته بده و پزشکی قبول بشود در سال اول آیا؟
چون من آدم بمون نیستم! سال اولم رو باید صد در صد قبول بشم، دانشگاه آزاد و اینا هم عمرا! محاله بهش فکر کنم.

ولی به علت محدودیت سنی اگه رامون بدن دندون

محدودیت سنی هم مگر داریم آیا؟

[farazn85]

مکانیک خوندم.........خودم پزشکی دوس دارم ولی به علت محدودیت سنی اگه رامون بدن دندون.............ولی صدای مته دندون پزشکی دلمو ریش می کنه:yahoo (4):

راجع به محدودیت سنی تا حالا من چیزی نشنیدم اگه اطلاعات شما از منبع یا سایتی هست بفرمایین ما هم نگاه کنیم... در ثانی هر چی باشه سن شما که بیشتر از من نیست.. پس نگران نباشین اگه محدودیت سنی بذارن اول از همه من حذف میشم

در رابطه با صدای مته هم باید بگم جدا اگه این چیزا اذیتتون می کنه وارد اون رشته نشین چون اگه خدای نکرده نتونستین بهش عادت کنین دیگه تا همیشه این مسائل اذیتتون می کنه...

[farazn85]

سلام،
بسیار عالی، من در مرحله بررسی، تحقیقات و تصمیم گیری هستم.
چقدر رقیب پیدا شد یهویی دی:

من علاقه من بودم که بدونم آیا کسی با وضعیت مشابه ما بوده که بیاد تغییر رشته بده و پزشکی قبول بشود در سال اول آیا؟
چون من آدم بمون نیستم! سال اولم رو باید صد در صد قبول بشم، دانشگاه آزاد و اینا هم عمرا! محاله بهش فکر کنم.

اینطور که معلومه شما شاگرد زرنگ کلاسین...
رقیبی در کار نیست بابا... شما اول قبول شو ماهم یواش یواش پشت سر شما میایم انشاا... قبول میشیم...

[farazn85]

دوستان من یه دوری تو اینترنت زدم یک دریا کتاب درسی و تست دراومده... با این همه میخوایم چیکار کنیم حالا؟
کدومو بخریم؟
زمان ما راحت بود والا ... فقط قلمچی بود اون آخرا هم گاج اومد...
پیشنهاد دوستان کدوم کتاباست؟

[amirsalarsh]

دوستان در مورد رشته پزشکی منم یه نظراتی میدم چون پزشکای زیادی رو از نزدیک میشناسم.ببینید تغییر رشته به پزشکی از ریاضی در نگاه اول وسطحی یعنی خودکشی محض!!8سال بخونی تازه عمومی میگیری بعدش باید بشینی برا تخصص بخونی اگه قبول شدی, چندسال تخصص و2باره یه کنکور دیگه وفوق تخصص. انشاال... اگه تازه عقب نمونید وترمی نیوفتید وبه موقع هم همون سال اول تخصص قبول بشید انشاال.. بین 12تا حتی برای بعضی رشته ها که طولانی ترهستند 15سال باید درس بخونید خب اگه کسی به این دید به قضیه نگاه کنه میگه مگه عقلم کمه اینهمه بخونم(تازه بازم فرض براین گرفتم که امسال قبول بشید!ایشالا که میشید اما خب نشدن هم احتمالش هست دیگه.کنکور الان با سال 82خیلی فرق میکنه حتی با سال 88-89 هم بسیارمتفاوت هست)این فرد میگه به جای اینهمه کار وبار اضافی وقتمو تو رشته خودم میزارم وازطریق سواد ورشته خودم به مردم خدمت میکنم.اما یه نگاه دیگه به قضیه اینه که چنین لحظه هایی رو واسه خودتون بتونید مجسم کنید وبخواید که بهش برسید(( وقتی میرید اتاق عمل و برمیگردید و به فامیل مریض میگید مشکلش حل شد,اونا اشک شوق میریزن انگار با این اشکاشون دنیا رو به شما دادن وروزی صدبار خدا رو شکر میکنید که به شما این توان رو داد که این همه درس بخونید وخدمتی به مردم بکنید.)) ویا اینکه اگه دیدی مریضی توان مالی اینو نداره که 20میلیون به بیمارستان برای خرج عملش بده شماییکه جراحش باشید بیاید واون پولو بجاش پرداخت کنید.دوستان لذت پزشکی به اینه که وقتی مریضی دست تنگ ومستمند میاد پیشتون, به جای اینکه بهش بگید اول پول رو بریز به حساب بعد عملش میکنم بگید حالا بزار عملش کنم بعدا راجع به پول باهم حرف میزنیم.کسی که بیاد به رشته پزشکی وتنها هدفش بهبود وضعیت مالیش باشه هیچوقت لذت نمیبره ازکارش وکارش واسش عذاب خواهد شد.نظرمن:اگه دوست دارید به مردم خدمت کنید وگرهی از مشکلات کسی باز کنید چه گرهی از سلامتی بهتر!!پزشکا به مردم بالاترین نعمت خداوند یعنی سلامتی رو برمیگردوند.در این صورت یک لحضه هم تردید نکنید ودرس خوندنتون رو شروع کنید ولی اگه اینگونه نیست باز راجع به تصمیمتون فکر کنید.

[farazn85]

دوستان در مورد رشته پزشکی منم یه نظراتی میدم چون پزشکای زیادی رو از نزدیک میشناسم.ببینید تغییر رشته به پزشکی از ریاضی در نگاه اول وسطحی یعنی خودکشی محض!!8سال بخونی تازه عمومی میگیری بعدش باید بشینی برا تخصص بخونی اگه قبول شدی, چندسال تخصص و2باره یه کنکور دیگه وفوق تخصص. انشاال... اگه تازه عقب نمونید وترمی نیوفتید وبه موقع هم همون سال اول تخصص قبول بشید انشاال.. بین 12تا حتی برای بعضی رشته ها که طولانی ترهستند 15سال باید درس بخونید خب اگه کسی به این دید به قضیه نگاه کنه میگه مگه عقلم کمه اینهمه بخونم(تازه بازم فرض براین گرفتم که امسال قبول بشید!ایشالا که میشید اما خب نشدن هم احتمالش هست دیگه.کنکور الان با سال 82خیلی فرق میکنه حتی با سال 88-89 هم بسیارمتفاوت هست)این فرد میگه به جای اینهمه کار وبار اضافی وقتمو تو رشته خودم میزارم وازطریق سواد ورشته خودم به مردم خدمت میکنم.اما یه نگاه دیگه به قضیه اینه که چنین لحظه هایی رو واسه خودتون بتونید مجسم کنید وبخواید که بهش برسید(( وقتی میرید اتاق عمل و برمیگردید و به فامیل مریض میگید مشکلش حل شد,اونا اشک شوق میریزن انگار با این اشکاشون دنیا رو به شما دادن وروزی صدبار خدا رو شکر میکنید که به شما این توان رو داد که این همه درس بخونید وخدمتی به مردم بکنید.)) ویا اینکه اگه دیدی مریضی توان مالی اینو نداره که 20میلیون به بیمارستان برای خرج عملش بده شماییکه جراحش باشید بیاید واون پولو بجاش پرداخت کنید.دوستان لذت پزشکی به اینه که وقتی مریضی دست تنگ ومستمند میاد پیشتون, به جای اینکه بهش بگید اول پول رو بریز به حساب بعد عملش میکنم بگید حالا بزار عملش کنم بعدا راجع به پول باهم حرف میزنیم.کسی که بیاد به رشته پزشکی وتنها هدفش بهبود وضعیت مالیش باشه هیچوقت لذت نمیبره ازکارش وکارش واسش عذاب خواهد شد.نظرمن:اگه دوست دارید به مردم خدمت کنید وگرهی از مشکلات کسی باز کنید چه گرهی از سلامتی بهتر!!پزشکا به مردم بالاترین نعمت خداوند یعنی سلامتی رو برمیگردوند.در این صورت یک لحضه هم تردید نکنید ودرس خوندنتون رو شروع کنید ولی اگه اینگونه نیست باز راجع به تصمیمتون فکر کنید.

من هم با نظر امیرجان موافقم.. این یه ریسکه... ممکنه بشه یا نشه و حتی نه تنها 7.5 سال عمومی طول می کشه بلکه 2 سال هم طرح داره بعد هم تخصص میاد بعد هم اون هم دوره طرح داره... خلاصه هرکی این تصمیمو میگیره باید واقعا به همه چی فکر کنه...