خود شناسی!!! هرچی در مورد خودت میدونی بگو!خب!!! این دفعه در مورد درس نیست!!! چون زندگی ما فقط درس نیست!!! خیلی چیزای مهم تر از اینم هست!! چه فایده که سواد خیلی خوبی داشته باشی ولی نتونی با اطرافیانت به خاطر اخلاقت ارتباط بر قرار کنی؟؟؟ واسه موفقیت انسانیت هم لازمه!!! اولین قدم واسه اینکه آدم انسان بشه اینه که قبل از هرچیزی خودش رو بشناسه!! بدونه از چی خودش راضی هست و از چی ناراضی!! ما باید اول خودمونو اصلاح کنیم!!! بیاید هرکی هر توصیفی از خودش داره بنویسه!!! خودتون رو چجور آدمی میبینید؟؟؟؟
وقتی داری یواشکی یک غلطی میکنی
علاوه بر چپ و راست
به بالا هم یک نگاهی بنداز
تو جنبه ی خودشناسی انسان به همچین سوالایی برمیخوره
1. آیا من خوشحال هستم؟ اگر نیستم دلیل آن چیست؟
2. بزرگترین مشکلات من کدام است؟
3. از چه چیزی در زندگیم بدم می آید؟ درمورد خودم چطور؟
4. کدامیک از مشکلاتم را نادیده گرفته ام؟
5. چه چیز من را خوشحال می کند؟
6. چه کاری را می خواهم تکمیل کنم؟
7. چه چیز مانع موفقیت بیشتر من است؟
8. چطور می توانم برای حل مشکلاتم و خوشبختی بیشتر اقدام کنم؟
9. چه چیز روند زندگی من در جهتی که مورد نظرم است را تسریع می کند؟
جواب این سوالا رو که فهمیدی بعد میری سر اصل مطلب
باید کشف کنی که واقعاً چجور آدمی هستی و بعد از اون میبینی که اطمینان و اعتماد بیشتری به خودت پیدا میکنی. و وقتی موقعیتت خطرناک و متزلزل بش فقط به یک چیز پناه خواهی برد نفس یعنی خودت
مثلا من در گذشته آدم کمرو و بسیار ضعیف در روابط اجتماعی بودم الان هم در مراسم مسجد مدرسه شرکت می کنم و به آسونی از عهده این کارا برمیام من نه هرکسی میتونه به قول دبیر اجتماعیمون که میگه:نهال انسان در استعداد های اوست اگر کسی بتونه درکش کنه اون وقت میتونه از اون نهال یه درخت پربار به ثمر بیاره
یه تاپیک بالا بیارم زیرخاکی
من به شدت ادم مهربونی ام . خیلی وقتها غصه و غم دیگران رو هم میخورم اینقدر دلسوزم
ولی
از اونطرف به شدت میتونم عصبی باشم و در یک آن عین صاعقه بر سر یه نفر فرود بیام و بشورمش پهنش کنم و کاری کنم که یه نفر از من نفرت داشته باشه ولی باز هم براش ناراحت بشم و برم معذرت بخوام و دلم بسوزه براش کلا آدم عجیبی ام . معمولا عصبی نمیشم ولی حتی عصبانیتم هم از مهربونی و دلسوزیمه بیشتر اوقات.
میدونم درکش سخته ولی یه جورایی اسن تو وجودم هست
کسی که مفاومت کنه در برابر فهمیدن برای من حکم دشمن رو داره . ولی کسی که نفهمه و بدونه که نفهمه و در صدد دانستن باشه تا پای جان کمکش میکنم .
این عین بی عقلیه در دنیای امروزی که میگن به کسی خوبی نکن و ..... ولی من زود اعتماد میکنم زود دوست میشم و به نظرم همه حق این رو دارن که از این اعتماد سو استفاده کنن و بعد محروم و یا ارزشش رو بدونن و همزیستی داشته باشیم و دوست بشیم . این انتحاب رو من به همگان میدم.
ادمی ان که از شناختن عمیق دیگران و اینکه در پستوی مغزشون چی میگذره خوشنود میشم .
آدم عمیقی ام و این باعث میشه برای خیلی ها خوصله سر بر بشم ولی از اونطرف میتونم سطحی ترین آدم هم باشم .
به شدت جدی در اولین برخورد برای همه ولی بعدش تقریبا همه از چیزی که کشف میکنن متعجبن و تقریبا باهام راحتن و اعتماد میکنن .
مسخره کردن دیگران رو برنمیتابم حتی به شوخی .
تقریبا یه 20 درصدی از خودم گفتم
" دردا که بپختیم در این سوز نهان
وان را خبر از آتش ما نیست که خامست "
ناظر سابق بخش ورزش ؟؟؟!
نوشته اصلی توسط P e y m @ n . N
خود شناسی!!! هرچی در مورد خودت میدونی بگو!بخش ورزشی ام داشتین اون موقع ها
چ باحال
یاده کلاس های انلاین ورزش افتادمناظر سابق بخش ورزش ؟؟؟!
چ باحال
رفع اسپم
روشن تر از خاموشی.gif "Yahoo (4)")
ما از امید نوشتیم و تمام کلماتمان جوانه زدند.
هر چی بیشتر میگذره و سنم بالاتر میشه بیشتر متوجه این میشم که اصلا خودمو نمیشناسم.مثلا دیروز واسه یه قضیه ای حدس میزدم که قراره از شدت استرس سکته کنم اما انگار نه انگار.هر چی عمر بیشتر میگذره آدم نسبت به تغییرات واتفاقات بی خیال تر میشه یاحداقل درمورد من اینجوری بوده
من هیچوقت درباره خودم اطلاعات کافی نداشتم توی هیچ دوره و مقطعی...
شکرت خدای من (: که زیباترینی بی انتهایی بخشنده ای
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)
LinkBack URL
About LinkBacks
پاسخ با نقل قول
.gif "Yahoo (20)")
