این هفته قشنگ مورد عنایت قرار گرفتم از هرجهت
دندونم اداش گرفته
ازینور هی خانواده میگن بخون سراسری بیار
نمیشه گذشته رو عوض کرد اما اگه برمیگشتم عقب حتما میرفتم دارو
حس میکنم سر چیزایی که هیچکدوم تضمینی به بودنشون نبوده زندگیمو زهرمارم کردم
اون حالگیری که میگی تابستون شد برام باورت نمیشه همیشه یجوری رفتار کردن که انگار شدیدا دوستم دارن..ملت آفتاب پرست
همیشه برای رسیدن به بزرکترین چیزهای یک فرد درطول زندگی به ریسک نیازه نمیدونی خودم وقتی این رفتارو باهام کردن چقدر ازهمه کس حتی خانواده خودم بدم اومد وفهمیدم توی زندگی هرگز نباید روی دیگران حساب کرداما امسال من حتما قبول میشم وتمام سعیمو میکنم تو این مسیر خیلی چیزا یاد گرفتم که به بزرگ شدنم کمک کردن و خوشحالم که این اتفاقا افتاد حقیقتا دراینده هم به دور از همه برای خودم بی چیزهایی که علاقه دارم میرم و هیچ کس هم دیگه مهم نیست چی میگه!
درخشش تو درست زمانی اتفاق میوفته که تاریکی مطلق همه جارو گرفته...ینی در بهترین زمان ممکن..اینایی هم که گفتی سختیا و چالش هاییه که برای رشد باید تحمل کنی..قرار نیست تا فشار بهمون اومد کم بیاریم..قرار نیست وسط راه ول کنیم..
کرم ابریشم زمان زیادی رو با فشار و سختی تحمل میکنه و درست موقعی که فکر میکنه عمرش تموم شده بال در میاره و پروانه میشه ...یه شن باید طاقت بیاره تا مروارید بشه...زغال سنگ باید فشار رو تحمل کنه تا الماس بشه! تو هم اگه زیر فشاری بدون داری واسه یه مرحله بعد اماده میشی ! یه بار دیگم اینو گفتم : مسیر موفقیت از درد میگذره ..دلیل اینکه افراد موفق همیشه کمترن اینه که ادمای معمولی تا به مرحله درد میرسن کم میارن و همونجا میمونن...ولی ادمای موفق به ماورای درد میرن و موفقیت خودشون رو میسازن...تو الان فرصت این رو داری تا بقیه زندگیت رو جوری که میخوای بسازی..دوراه داری یا بشینی و خودت رو قربانی شرایط بدونی و سرزنش کنی خودت رو مثل الان..یا اینکه قوی باشی و بجنگی برای چیزی که میخوای...و وقتی به قله ای که میخوای رسیدی به پشت سرت نگاه می کنی و به خودت افتخار میکنی !میگی من بودم که کل این مسیر رو با تموم سختی هاش رد کردم..به گذشته هم فکر نکن..ما به دنیا نیومدیم کاری رو از سر اجبار یا بی علاقگی انجام بدیم ..خانوادت رو هم به دل نگیر..منم مثل خودتم با این تفاوت که من پسرم و برام سخت تره شرایط!! ولی من گوشم رو میگیرم و توی دلم میگم به موقش میفهمین دنیا دست کیه !خانواده ما خاطرخواه مان ولی روش ابراز علاقشون چکشیه متاسفانه ! فقط یه چیزی میگم ...کلی اتفاق خوب و قشنگ کلی معجزه تو زندگی تک تک ما منتظرمونه ..همونایی که الان به فکرت میرسه که بعد قبولیت توی رشته مورد علاقت ممکنه بیوفته ..! ..به شرطی که لیاقت نشون بدیم...کسی رو نمیشه مجبور به درس خوندن یا کار کردن کرد..ولی بدون موفقیت و حس خوب از انچه فکر میکنیم به ما نزدیک تره .
سلام.
الان که دارم به پستا نگاه میندازم...خیلی متاسف میشم به الانِ انجمن.....
چه تاپیک مفیدی بوده اینجا انصافا.
دلم اون موقع رو خواست ...اونهمه آدم که حتی اسفند ماه هم امید داشتن!!
چقد انگیزه داشتن...چقدر روحیه کمک به هم دیگه داشتن .
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)