بعدش چی میشه ؟

[shonen]

به نام یگانه ایزد تعالی

سلام به همه ، قبل خوندن متنم بگم که کمی طولانیه حوصله کن ، خیلی هاتون تو همین ماه اردیبهشت منو شناختین و مخلص همتون شونن هستم یا قربون شما شایان . از هرکی تو انجمن بپرسی میگه بی خیال ترین و شاد ترین و به قول یارو گفتنی شاسخول انجمن هستم ، البته من هدف های مختلفیو از این رفتار توی انجمن داشتم و واردش نمیشم و بدونین که خارج از کادر هستش . در همین حد بگم دم خیلی هاتون گرم که این مدت باهام دوست شدین و هوامو داشتین ، تقریبا دارم خدافظی میکنم و همون طور که قبلا گفتم هم زندگی پر رنجی رو گزروندم ، البته منظورم فقر و بیماری نیست ، جوون بودم و احمق بودم هر چی دوستام گفتن کردم ، هر خلافی بود که فکر میکردم جای زخمش منو بزرگم میکنه ، در جواب باید بگم هیچوقت سمت چیزی که ته دلتون حس خوبی بهش ندارین ولی تو رو در بایستی موندین نرین ، جنگ اول به از صلح آخر . خلاصه که بهم میگن از درس زده شدی ولی من راستش عدم موفقیت رو ۸۰ درصد نتیجه ناپیوستگی میدونم ، من اصلا نمیتونم پیوسته باشم ولی شاگرد نسبتا خوبی هستم و معدل نهاییم ۱۸.۵ هستش و مثلا ۱ ماه توپ توپ میخونم ۳ هفته بی دلیل بیکارم و هرکاری میکنم کتاب نگیرم دستم . هدفم از این تاپیک اینه که اگه لطفا میتونین کمک کنین تا جواب یسری سوالایی که شاید خیلی ها هم دونبالشن رو بتونیم بگیریم ،

دیگه دلم میخواد امسال برم دانشگاه با این که برنامه داشتم برم سال دوم پشت کنکور ولی حس میکنم که دیگه نمیتونم ، تعارف نداریم که خسته شدم و هرچیم میگذره من از علایقم هی دارم محروم میشم هی محروم میشم ، ولی خب برنامه ها و ارزوهایی داشتم که دیگه فکر میکنم هیچوقت دستم بهشون نمیرسه .
میخواستم بدونم کسی میتونه راهنماییم کنه بعدش چی میشه ؟

۳ نفر فرض کنین که یکی آی تی میخونه یکیش حقوق یا حساب داری و یکیش یه پیراپزشکی در حد رتبه ۲۰ هزار ، اینده این ۳ نفر چطور میتونه باشه ؟ هر ۳ با علاقه شدید رفتم پی این دوتا خصوصا آی تی و برنامه نویسی ، چیکار میشه کرد زندگی خوبی داشته باشیم ؟ هیچ دیدگاهی از درامد ندارم و اینکه چطور میشه بیشترش کرد یا حداقلش برای زندگی موفق چقدره ؟ هیچ دیدی نسبت به دکتری و مهاجرت ندارم و نمیدونم خوبه یا بد اصلا میشه با این رشته ها بشه یا نه ؟ و اینکه خیلی مخالف اینم که میگن اقا فلان رشته نخونی همیشه زیر دستی و همیشه هر طور بخوان باهات رفتار میکنن و خلاصه که اگه میتونین یه بیاین بگین کسایی که بیخیال پزشکی شدن ایندشون ممکنه چطوری بشه سپاس . لطفا الکی فاز مثبت نگیرین و تا جای ممکن حقیقت بگین ولی الکیم نیاین فاز بردارین بگین کارتن خواب میشی از گشنگی میمیری . البته در اینده میدونم خیلی چیزا تاثیر داره من جمله پدر زن پولدار مثلا ولی خب اینارو max در نظر بگیریم شما متوسط رو بگین حتی min رو هم نگین . قربونتون

[shonen]

@TomyShellby @Khali @Zero_Horizon @HUNDRED @LEA

دوستان شما تنها کسانی هستین که این مدت رفیق شدیم و نظرتون برام مهمه
ووالبته راجع به زیرو ایشون اگه دوست ما ندونن هم خودشون رو ما به عنوان پیشوا قبولشون داریم

[WednesdayAddams]

خب من زیاد آدم با تجربه ایی نیستم بخوام راهنماییت کنم فقط میتونم بر اساس آدمایی که اطرافم دیدم بهت اطلاعات بدم من یه دختر خاله دارم بیخیال پزشکی شد رفت همون پرستاریشو خوند الان سوپروایزره زیر دست کسی هم نیس.. همه پرستارها تو بخش قلب ازش میترسن و حسابی ازش حساب میبرن
حقوقشم بالای بیس پنج
برادر کامپیوتر میخونه و تو شکرت نفت کار میکنه اونم اوضاع زندگیش خوبه تازه رئیس یه بخش هم هس زیر دست کسی نیس حقوقش بالای 30
پسر عمه ام رشته اش برق بود دانشگاه عالیشهر بوشهر دانشگاه که همچین دانشگاه خوبی ام نیس درس میخوند ... ولی خیلی باهوش بود خیلی... از ماکروسافت پیشنهاد کار گرفت البته دقیقا نمیدونم چه روندهایی طی کرده ولی تازگیه که رفته
دیگه عرضم به حضورت صدتا مسائل دیگه هم میتونم برات بزنم ولی الان باید گو کنم به سوی درس و مشق

خلاصه اش اینه که باید ببینی خودت چقد عرضه داری... همش تو همین جنم و عرضه خلاصه میشه

[Pcstud]

به نام یگانه ایزد تعالی

سلام به همه ، قبل خوندن متنم بگم که کمی طولانیه حوصله کن ، خیلی هاتون تو همین ماه اردیبهشت منو شناختین و مخلص همتون شونن هستم یا قربون شما شایان . از هرکی تو انجمن بپرسی میگه بی خیال ترین و شاد ترین و به قول یارو گفتنی شاسخول انجمن هستم ، البته من هدف های مختلفیو از این رفتار توی انجمن داشتم و واردش نمیشم و بدونین که خارج از کادر هستش . در همین حد بگم دم خیلی هاتون گرم که این مدت باهام دوست شدین و هوامو داشتین ، تقریبا دارم خدافظی میکنم و همون طور که قبلا گفتم هم زندگی پر رنجی رو گزروندم ، البته منظورم فقر و بیماری نیست ، جوون بودم و احمق بودم هر چی دوستام گفتن کردم ، هر خلافی بود که فکر میکردم جای زخمش منو بزرگم میکنه ، در جواب باید بگم هیچوقت سمت چیزی که ته دلتون حس خوبی بهش ندارین ولی تو رو در بایستی موندین نرین ، جنگ اول به از صلح آخر . خلاصه که بهم میگن از درس زده شدی ولی من راستش عدم موفقیت رو ۸۰ درصد نتیجه ناپیوستگی میدونم ، من اصلا نمیتونم پیوسته باشم ولی شاگرد نسبتا خوبی هستم و معدل نهاییم ۱۸.۵ هستش و مثلا ۱ ماه توپ توپ میخونم ۳ هفته بی دلیل بیکارم و هرکاری میکنم کتاب نگیرم دستم . هدفم از این تاپیک اینه که اگه لطفا میتونین کمک کنین تا جواب یسری سوالایی که شاید خیلی ها هم دونبالشن رو بتونیم بگیریم ،

دیگه دلم میخواد امسال برم دانشگاه با این که برنامه داشتم برم سال دوم پشت کنکور ولی حس میکنم که دیگه نمیتونم ، تعارف نداریم که خسته شدم و هرچیم میگذره من از علایقم هی دارم محروم میشم هی محروم میشم ، ولی خب برنامه ها و ارزوهایی داشتم که دیگه فکر میکنم هیچوقت دستم بهشون نمیرسه .
میخواستم بدونم کسی میتونه راهنماییم کنه بعدش چی میشه ؟

۳ نفر فرض کنین که یکی آی تی میخونه یکیش حقوق یا حساب داری و یکیش یه پیراپزشکی در حد رتبه ۲۰ هزار ، اینده این ۳ نفر چطور میتونه باشه ؟ هر ۳ با علاقه شدید رفتم پی این دوتا خصوصا آی تی و برنامه نویسی ، چیکار میشه کرد زندگی خوبی داشته باشیم ؟ هیچ دیدگاهی از درامد ندارم و اینکه چطور میشه بیشترش کرد یا حداقلش برای زندگی موفق چقدره ؟ هیچ دیدی نسبت به دکتری و مهاجرت ندارم و نمیدونم خوبه یا بد اصلا میشه با این رشته ها بشه یا نه ؟ و اینکه خیلی مخالف اینم که میگن اقا فلان رشته نخونی همیشه زیر دستی و همیشه هر طور بخوان باهات رفتار میکنن و خلاصه که اگه میتونین یه بیاین بگین کسایی که بیخیال پزشکی شدن ایندشون ممکنه چطوری بشه سپاس . لطفا الکی فاز مثبت نگیرین و تا جای ممکن حقیقت بگین ولی الکیم نیاین فاز بردارین بگین کارتن خواب میشی از گشنگی میمیری . البته در اینده میدونم خیلی چیزا تاثیر داره من جمله پدر زن پولدار مثلا ولی خب اینارو max در نظر بگیریم شما متوسط رو بگین حتی min رو هم نگین . قربونتون

اگه بخوای برنامه نویس بشی باید بدونی که همیشه باید در حال یادگیری باشی و به روز باشی تا بتونی کار پیدا کنی و پیشرفت کنی. درآمدش هم خب توی هر رشته ای همیشه یه نفر داریم که خیلی درمیاره و یه نفر هم داریم که اصلا بیکاره. من برای درآمد همیشه اون حد وسط رشته ها رو درنظر میگیرم همین الان میتونی بری توی سایتای استخدامی مثل جابینجا و سایتای دیگه ببینی که چه مهارت هایی میخوان چقدر حقوق میدن و چند سال سابقه. طبیعتا هر چی سابقه بیشتر باشه و مهارت بیشتر درآمد بیشتر

[Parsa.Khan]

پیراپزشکی بری بیکار نمیمونی درآمداشم میچرخونه زندگیتو اون دو تای دیگه تضمین کننده نیستن ولی میشه موفق شد توشون... من پیراپزشکی رو پیشنهاد میکنم

[HUNDRED]

به نظرم مستقیماً برو با کسایی که الان داخل این رشته ها در حال تحصیل هستن بپرس
و حتماً هم در مورد علاقشون سوال کن
اکثریت این جا هم فقط چیز هایی ک شنیدن رو میگن مثل من که از پیرا بیشتر خوشم میاد تا اون یکی ها چون بیشتر درمورد اون شنیدم

[Luminosami]

منم‌دقیقا این عادت پیوسته نبودن و‌دارم‌.البته شدید تر طوری که دو هفته میخونم سه روز‌نمیخونم و باز از اول باید برنامه ریزی کنم.البته من هنوزم‌میگم‌میمونم‌تا بلاخره دندون بیارم چون واقعا میدونم اگر بهش نرسم و تلاش خودم و نکنم باز با دیدن هرکس دندون میخونه میزنم زیر گریه ������
ولی در جواب سواله خواستم بگم مادر من توی یه شرکت حسابداریه و رییس شرکتشون متولد ۷۲عه ������و داره ماهی کم کم ۳۰۰درمیاره خالص
از طرفی عموی من حسابداری خوندولی الان درامدش ۱۴ بالاتر نمیره
پسرداییم کامپیوتر خوند ولی الان بیکاره اما یکی از فامیلای دورمون کامپیوتر خوند فاند گرفت رفت آمریکا(سال ۹۱ ۹۲بود)
حقوقم که بخوام بات روراست باشم خیلی زیادن دانشجوهاش
تو دانشگاه آزاد حدود ۷۰تا ورودی میگیره دانشگاه ما سالانه و بنظرم حتی اگر بری آزاد، باید بخونی تا ارشدت و دولتی بیاری بعدم ازمون وکالت قبول شی که درآمد بهت بده و خب زحمتش زیاده
راجب پیراپزشکیا مثل پرستاری بنظرم از این که استخدامش راحته یکم بهتره ولی خب برای رسیدن به درامد بالا باید تحصیلاتت و ادامه بدی همچنان حالا یا تو همون پرستاری بری مقاطع بالاتر یا دهن خودت و صاف کنی که لیسانس به پزشکی قبول بشی(شرایط خاصی داره آزمونش)چون اوایلش درآمد زیادی نداری
برای مهاجرتم بنظرم رشته های علوم پایه (فیزیک شیمی ریاضی زیست شناسی…)و همینطور پرستاری که بالا گفتم خیلی راحت تر میشه مهاجرت کرد باهاشون
ولی یه چیزی بخوام نظر خودم و بگم اگر رشته ای علاقته راحت ازش نگذر بعدا حسرتش خیلی اذیتت میکنه.من تو دانشگاه با اینکه یه خواست خودم رفته بودم معماری ولی همیشه عذاب وجدان اینکه کاش یه سال مونده بودم پشت کنکور تجربی باهام بود .حالا بازهرکس خودش و بهتر میشناسه
امیدوارم کمکی کرده باشم

[TomyShellby]

@TomyShellby @Khali @Zero_Horizon @HUNDRED @LEA

دوستان شما تنها کسانی هستین که این مدت رفیق شدیم و نظرتون برام مهمه
ووالبته راجع به زیرو ایشون اگه دوست ما ندونن هم خودشون رو ما به عنوان پیشوا قبولشون داریم

لطف داری اقا شایان گل
خجالت زدمون کردی گل پسر
من اخر شب میام کامل برات میگم همه جوانب در نظر بگیریم شما هم تصمیم درست بگیری
چون یه طومار میشه یهو وسطش صدام میزنن حرفم ناقص میشه عصبانی میشم

[shonen]

لطف داری اقا شایان گل
خجالت زدمون کردی گل پسر
من اخر شب میام کامل برات میگم همه جوانب در نظر بگیریم شما هم تصمیم درست بگیری
چون یه طومار میشه یهو وسطش صدام میزنن حرفم ناقص میشه عصبانی میشم

دمت گرم واقعا اوضاعع بدی شده اصلا نمیدونم با ایندم جیکار کنم ، حالا ایلان ماسک نمیخوام بشم ولی خداییش از زندگی حقوق چس مثقال کارمندی متنفرم دلم یا درامد معقول و زندگی خوب و راحت میخواد و حتی اگه بشه بزارم از این جا برم


راسنی از کسایی که توی تگ اسمشون یادم رفت هم معذرت میخوام بخدا دهنم داره خیلی صاف میشه این روزا حواس برام نمونده و فقط نگران اینم حسرتش بمونه جرا بازم پشت نموندی تا الان دقیقا از هرچی تو زندگیم بهش فکر کردم سرم اومده انگار فکرام از قبل بهم الهام میشه عجیب فاز بدی شده
@Sar1 @Pcstud @kiddo @rz1
ایشون ها فعلن یادم اومدن یاا حق

[kiddo]

دمت گرم واقعا اوضاعع بدی شده اصلا نمیدونم با ایندم جیکار کنم ، حالا ایلان ماسک نمیخوام بشم ولی خداییش از زندگی حقوق چس مثقال کارمندی متنفرم دلم یا درامد معقول و زندگی خوب و راحت میخواد و حتی اگه بشه بزارم از این جا برم


راسنی از کسایی که توی تگ اسمشون یادم رفت هم معذرت میخوام بخدا دهنم داره خیلی صاف میشه این روزا حواس برام نمونده و فقط نگران اینم حسرتش بمونه جرا بازم پشت نموندی تا الان دقیقا از هرچی تو زندگیم بهش فکر کردم سرم اومده انگار فکرام از قبل بهم الهام میشه عجیب فاز بدی شده
@Sar1 @Pcstud @kiddo

ایشون ها فعلن یادم اومدن یاا حق

خب اول سلام قبل از کلام

بنظر من واقع بین بودن بهترین گزیسنت
اینکه تو میدونی توانایی یکسال دیگه پشت بمونیو نداری خوبه/ولی اگه میدونی ک بمونی مثل بچه شایسته درستو میخونی و وضعیتت خیلی بهتره و شرایط موندنم داری یکم ریسک داره
حالا بگذزیم
حقوق کجا پیراپزشکی کجا مهندسی آی تی کجا

ببین تو قراره کم کم 30 سال کار کنی حالا چه شغلت ازاد باشه و برنامه نویس خفن باشی چه کارمند استخدامیه وزارت بهداشت
حالا بنظرت اگه علاقه نباشه و صرفا به خاطر پول دراوردن بری تو یه رشته دووم میاری تو سختیاش؟ الان اینقد شرایط کشور داغونه که اون پزشک علاقه مند و متعهد به شغلشم داره پاره میشه
پس انتخابتو بزار بر مبنای علاقت
ببین چه کاریو که میکنی واقعا لذت میبری

بعد اونو ملاک دانشگاه رفتنت بزار؛ برو دانشگاه ولی واقعا دانشجو باش! نرو واسه پاس کردن؛ برو که یاد بگیری به کلاس بسنده نکن همیشه خودتو تو حوزه و رشتت اپدیت نگه دار تا جایی که مطالب جا داره بری جلو برو جلو؛ اینجوری میشی معدل الف یونی/اها دانشگاه خوب برو رنکای تاپ کشورواقعا دستت باز تره تو پیشرفت
دیگه بعدش راه واست همواره، همون استادات میتونن پله بشن و واسه کار معرفیت کنن و خب نمیدونم بنظر من تو این جامعه که پر لیسانسه اس دیگه حتی فوقم جواب نیست باید تا ته مقاطع تحصیلیو بری طی کنی تا یچیزی واسه عرضه کردن داشته باشی
در کنار تحصیل شغلتم داری درامدت قطعا خوبه! امکان نداره یکی سوادش سواد باشه و صرفا یه مدرک خاک خورده نباشه و کار واسش نباشه

تازه اینجوری یه مسیر هموار داری جلوروت که بقیه تحصیلتو بری خارج از ایران بگذرونی بعدشم همونجا موندگار باشی و دیگه خوشبختی همینه

کلا دو حالته دیگه یا پولداری مهاجرت میکنی میری از صفر همونجا میخونی
یا نه وسعت در اون حد نیست لیسانسو اینجا میگیری اپلای میکنی و پرواز به سوی خوشبختی


البته من هر کسیو میشناسم که مهاجرت خوبی داشته رشته ریاضیش دبیرستان بوده و مهندسی خونده دانشگاه همشونم بلا استثنا جزو رنکای کلاس/وزارت بهداشت فقط با پرستاری مهاجرت میشه بکنی بقیه رشته هاشم طرفشون نری اگه علاقه نداری بهتره(من مامانم کارمند وزارت بهداشته سابقه و سمت خوبیم داره ولی اصلا به سختیای کارش نمی ارزه)
بنظر من دبیرستان و کنکوراصلا قابل قیاس با پیشرفتایی که تو دانشگاه میشه بکنی نیستن
تو دبیرستان دستت بستس، محدودی به 4 تا کتاب ولی تو دانشگاه نه اصلا اینجوری نیست
پس اگه حس میکنی این فرصتو سوزوندی مطمئن باش حواست باشه دانشگاه حرکتای خفنی میتونی بزنی

البته اینم بگم اینا ی شبه رخ نمیده هاا، کلی سختی باید بکشی اینا گفتنش اسونه
ولی خب دیگه حداااقللل از سی سالگی به بعدت تضمینه

اینا البته نظر منه تو باید ببینی خود نوعیت واقعا میخوای چی بشی و چه چیزیو بگذرونی تو این دنیا، واسش تلاش کن حیفه بعد این همه سال بری کاریو بکنی ک ذره ای کشش نداری بهش

[shonen]

خب اول سلام قبل از کلام

بنظر من واقع بین بودن بهترین گزیسنت
اینکه تو میدونی توانایی یکسال دیگه پشت بمونیو نداری خوبه/ولی اگه میدونی ک بمونی مثل بچه شایسته درستو میخونی و وضعیتت خیلی بهتره و شرایط موندنم داری یکم ریسک داره
حالا بگذزیم
حقوق کجا پیراپزشکی کجا مهندسی آی تی کجا

ببین تو قراره کم کم 30 سال کار کنی حالا چه شغلت ازاد باشه و برنامه نویس خفن باشی چه کارمند استخدامیه وزارت بهداشت
حالا بنظرت اگه علاقه نباشه و صرفا به خاطر پول دراوردن بری تو یه رشته دووم میاری تو سختیاش؟ الان اینقد شرایط کشور داغونه که اون پزشک علاقه مند و متعهد به شغلشم داره پاره میشه
پس انتخابتو بزار بر مبنای علاقت
ببین چه کاریو که میکنی واقعا لذت میبری

بعد اونو ملاک دانشگاه رفتنت بزار؛ برو دانشگاه ولی واقعا دانشجو باش! نرو واسه پاس کردن؛ برو که یاد بگیری به کلاس بسنده نکن همیشه خودتو تو حوزه و رشتت اپدیت نگه دار تا جایی که مطالب جا داره بری جلو برو جلو؛ اینجوری میشی معدل الف یونی/اها دانشگاه خوب برو رنکای تاپ کشورواقعا دستت باز تره تو پیشرفت
دیگه بعدش راه واست همواره، همون استادات میتونن پله بشن و واسه کار معرفیت کنن و خب نمیدونم بنظر من تو این جامعه که پر لیسانسه اس دیگه حتی فوقم جواب نیست باید تا ته مقاطع تحصیلیو بری طی کنی تا یچیزی واسه عرضه کردن داشته باشی
در کنار تحصیل شغلتم داری درامدت قطعا خوبه! امکان نداره یکی سوادش سواد باشه و صرفا یه مدرک خاک خورده نباشه و کار واسش نباشه

تازه اینجوری یه مسیر هموار داری جلوروت که بقیه تحصیلتو بری خارج از ایران بگذرونی بعدشم همونجا موندگار باشی و دیگه خوشبختی همینه

کلا دو حالته دیگه یا پولداری مهاجرت میکنی میری از صفر همونجا میخونی
یا نه وسعت در اون حد نیست لیسانسو اینجا میگیری اپلای میکنی و پرواز به سوی خوشبختی


البته من هر کسیو میشناسم که مهاجرت خوبی داشته رشته ریاضیش دبیرستان بوده و مهندسی خونده دانشگاه همشونم بلا استثنا جزو رنکای کلاس/وزارت بهداشت فقط با پرستاری مهاجرت میشه بکنی بقیه رشته هاشم طرفشون نری اگه علاقه نداری بهتره(من مامانم کارمند وزارت بهداشته سابقه و سمت خوبیم داره ولی اصلا به سختیای کارش نمی ارزه)
بنظر من دبیرستان و کنکوراصلا قابل قیاس با پیشرفتایی که تو دانشگاه میشه بکنی نیستن
تو دبیرستان دستت بستس، محدودی به 4 تا کتاب ولی تو دانشگاه نه اصلا اینجوری نیست
پس اگه حس میکنی این فرصتو سوزوندی مطمئن باش حواست باشه دانشگاه حرکتای خفنی میتونی بزنی

البته اینم بگم اینا ی شبه رخ نمیده هاا، کلی سختی باید بکشی اینا گفتنش اسونه
ولی خب دیگه حداااقللل از سی سالگی به بعدت تضمینه

اینا البته نظر منه تو باید ببینی خود نوعیت واقعا میخوای چی بشی و چه چیزیو بگذرونی تو این دنیا، واسش تلاش کن حیفه بعد این همه سال بری کاریو بکنی ک ذره ای کشش نداری بهش

به به داوشم کیدو
راستش منم دلم میخواد توی زندگی بعد ۳۰ سالگیم موفق باشم
الان از شدت تیک عصبیم متوجه وضعیت وخیم خودم هستم و فقط میگم نکنه همون ۳۰ سالگی برگردم بگم چرا نموندی پشت و فلان و بهمان از یه طرفی واقعا علاقه خیلی مهمه من شده ساعت ها و حتی روز ها دونبال علاقم باشم ولی برای درس نهایت صد خودمو ۱ هفته بزارم ۲۰ بگیرم خلاص مثل همین نهایی ها که ۲رتا ادبیات و فیزیک دادم و ۶ روز روزی ۱۴ ساعت خوندم و طبق پاسخنامه ها که چک میکردم بین ۱۸ تا ۱۹ میگیرم و شکر راضیم ولی مقوله کنکور الان ۲ ساله توی امروز و فردام و راستش تصمیم خیلی جدی برای پشت داشتم ولی دارم منصرف میشم من الان ۱ هفتس خواب به چشم نیومده و نمیدونم چیکار بکنم و چقدر رو حرف بقیه حساب باز کنم و وسط راه پشتم خالی نشه

از چاله به چاه اتفادم
قبلا نمیدونستم چیکار میکنم الان بیشتر نمیدونم چیکار میکنم و اصلا چی میخوام

[kiddo]

به به داوشم کیدو
راستش منم دلم میخواد توی زندگی بعد ۳۰ سالگیم موفق باشم
الان از شدت تیک عصبیم متوجه وضعیت وخیم خودم هستم و فقط میگم نکنه همون ۳۰ سالگی برگردم بگم چرا نموندی پشت و فلان و بهمان از یه طرفی واقعا علاقه خیلی مهمه من شده ساعت ها و حتی روز ها دونبال علاقم باشم ولی برای درس نهایت صد خودمو ۱ هفته بزارم ۲۰ بگیرم خلاص مثل همین نهایی ها که ۲رتا ادبیات و فیزیک دادم و ۶ روز روزی ۱۴ ساعت خوندم و طبق پاسخنامه ها که چک میکردم بین ۱۸ تا ۱۹ میگیرم و شکر راضیم ولی مقوله کنکور الان ۲ ساله توی امروز و فردام و راستش تصمیم خیلی جدی برای پشت ۲وم داشتم ولی یه کار بهم در زمینه علاقم پیشنهاد شد و مدیرم گفت که جنم و خلاقیتت هر چه قدر بالا ببری همون قدر ساپورتت میکنم جلو بری و من الان ۱ هفتس خواب به چشم نیومده و نمیدونم چیکار بکنم و چقدر رو حرف بقیه حساب باز کنم و وسط راه پشتم خالی نشه

از چاله به چاه اتفادم
قبلا نمیدونستم چیکار میکنم الان بیشتر نمیدونم چیکار میکنم و اصلا چی میخوام

ببین یکی یه حرف خوبی میزد
«یجوری زندگی کن که حسرتی نداشته باشی» اینو داشته باش حالا میگم بهت

تصمیمای غلط تو این تایمی که ما درش قرار داریم و کنکور و دانشگاه به جرئت 70 الی 80 درصد اینده مارو دستخوش تغییرات میکنن، همونطور که درستش میکنه!
اینکه تو تلاش نمیکنی دلیل خیلی خاصی نداره واقعا. تنها دلیلش نداشتن هدفه. مثلا اقا به یکی میگن بیا ما یه وزنه صد کیلویی میبندیم بهت تو بیا از این کوه برو بالا ما اگه از عملکردت راضی بودیم n تومن پول میدیم بهت
اونی که کل زندگیش به این پوله وابستس نمیگه وااای میگن «اگررر راضی بودیم پولو میدیم» میگه جهنم هر چی شد طی میکنم این مسیرو. دهن خودشو سرویس میکنه مسیرو طی میکنه هر جور شده راهو تا برسه به چیزی کی میخواد
کنکورم دقیقا همینه
بالاخره شرایط کشورمون ایجاب میکنه برای وارد شدن به یه دانشگاه خوب هم دست بجنبونیم هم مثل چی تلاش کنیم
چون واقعا شرایط سخته
به جز شغلای شارلاتان وار که چمیدونم دخترا میرن ارایشگاه میزننو پسرا میرن دلقکو اینفولئنسر میشنو(نمیگم اینا بده ولی مگه ما چقد دلقک و ناخن کار میخوایم؟) و طرف نونشم تو رغنه بقیه برا یه لقمه نون دراوردن تو این مملکت باید سگ دو بزنن
فرقی نمیکنه شغلت چیه ولی هر چی اون مدرکه بالاتر باشه شاید کارت تخصصی تر باشه به جاش فشار کمتری روته
مثال سادش مقایسه پزشک و پرستاره پرستار بنده خدا باید با هررر ادمی میرسه معاشرت کنه دردشو بپرسه همه کاریم بکنه کلی فشارم روشه
حالا یه متخصص پوست یه شغل تمیز بدون استرس و اروم و صد البته پرسود تر از یه پرستار داره!

جدایی از درامد، واقعا جایگاه اجتماعی مهمه. بنظر من دید افراد یه جامعه به تو و حسابی که روت باز میکنن خیلی مهمه! قطعا اون دلال ماشین که ماهی خدا تومن درمیاره با یه برنامه نویس حرفه ای کلی فرقشه! عزت و احترام این کجا و اون کجا؟
اخرش انسان اجتماعیه هر چی بشه باید تو جامعه بگرده پس نمیدونم اینکه واسه دل خودت زندگی کنو این حرفا تو یسری جاهای خاص و محدودی صدق میکنه! پس اینکه چه سری هستی تو سرا نه تنها واسه خودت بلکه واسه اطرافیانتم مهمه

قدرت برتر تو پول علم و جایگاه اجتماعیه! که تو علمشو داشته باشی بقیشم میاد!
مهم نیست رشته ای ک میری چچیه! چمیدونم هنره حقوقه پزشکیه هر چی که هست تو باید بهترین تو هم رده های خودت باشی
کم ادم تو دنیا نیست که واسه به یه جایی رسیدن سگ دو میزنن پس رقابتشم رقابت سختیه
الان جامعه جامعه ی ضعیف کشیه!
شرایط بشدت همواره واسه تن پروری و کاهلی و هیچکاری نکردن
از اونطرفم همینایی که گیر تله ها میوفتنو له میشن!
هنوز سنت کمه وقتی بزرگتر بشی میفهمی چقدر قدرت داشتن مهمه! واقعا دست کمی از جنگل نداره.


حالا تو خودت فکر کن با تمام این اوصاف میخوای چیکار کنی؟
ببین توانشو داری؟ تصمیمتو عاقلانه بگیر. پشت موندن و هیچی نخوندن و هیچ کاری نکردن نهاااایت احمق بودنه(به جز درمواردی که فرد مشکل جسمی روحی خانوادگی یا... داره)
الکی یکسال تمام از عمرتو ک میزاشتی یه حرفه بهتر یاد میگرفتیو توش کم کم پیشرفت میکردیو چرا نابود کنی اخه؟
یکسال اصلا تایم کمی نیست
چه تو درس خوندن چه نخوندن
و خب چون کسایی که پشت میمونن و نمیخونن هیچ کار مفید دیگه ایم نمیکننو به اصطلاح نه تفریحشون میشه نه درس خوندنشون فقط بار اضافه این به دوش خانواده.

تو از همین الان بشین فکر کن. فکراتو مکتوب کن.تحقیق کن.پرس و جو کن. هر کاری میدونی لازمه بکنی بکن تا اول هدف پیدا کنی
بعد یجوری واسش تلاش کن که صاف بشی
ببین اگه چیکار نکنی تا اخر عمر حسرتش میمونه گوشه دلت
بخوای با حسرت زندگی کنی سخت تره واست تا اینکه هزار بار بمیریو زنده باشی
همین که میشینی تو فکرت میگی کاش! فاتحه مغزتو باید بخونی

ببین اقاجون راه کنکور سخته دهن سرویسی داره بمونی باید یکسال تمام سگ بزنی تفریح درست حسابی نداری رفیق بازی نیست به اون صورت فیلمو سریال کمتره چمیدونم فشار روحیو روانیشم هست
راه سختیه
اگه هدف تو کنکوره و واااقعا حاضری وقف کنی خودتو واسش بنظر من بمون پشت ولی واقعا بخون
پیوستگیم خودش میاد اینجوری نیست که از اول روزی 14 ساعت بخونی
بقچه ای خوندن فایده نداره که
از 8 شروع میکنی تا هر جا که شد

ولی اگه نمیتونی و هدفت با روشای اسون ترم قابل دسترسه وقتتو پشت کنکور تلف نکن
نهاییو کنکورم قابل قیاس نیستن! نه سطحشون نه مدل خوندنشون نه مدل سنجیده شدنشون نه مسیرشون


به هیچ عنوانم به حرف بقیه بسنده نکن خودت ببین چی میخوای از این زندگی!
من همیشه اعتقادم اینه بزار وقتی مردم دو تا خدا خیرش بده حداااقل پشت سرم باشه. نمیدونم مثل همه اینایی که یروز میانو بعدشم میرن نباشم. معمولی بودنه که باعث افوله ملت میشه. به قول همون بنده خدا به زباله دان تاریخ پیوستن عذابه


با خانوادت مشورت کن بنظرم مشاورم بری کمکت میکنه تو شناختن استعدادات خودتم فکر کن هوشمندانه هاا! از رو احاسات اصلا تصمیم نگیر. جو گیرم نشو. بعدشم خدا بزرگه

ایشالا موفق میشی


پ.ن: من الان دیدم گفتی بهت کار پیشنهاد شده
خب ببین اینجا دو تا چیزو باید در نظر بگیری
علاقه ات اونقدی هست که کل عمرتو بزاری روش؟
ایا به اون زندگیه ایده ال میرسونه تورو؟

اگه تو حیطه برنامه نویسیه کلا برنامه نویسی یه حالی داره که تو تو موسسات بری یادش بگیری قوی تر میشی حتی! علم خود محوره، تو یوتوب پره هر روزم میتونی اپدیت کنی خودتو
یکم زرنگ باشی میتونی اول خودتو تو کارت جا بندازی بعدشم بری دانشگاه یه مدرک مرتبط با رشتت بگیری که دیگه پل میشه واست به سمت ارتقای شغلیو این داستانا
اصلا چیز بدی نیست بنظرم فقط باید ببینی چقد ادم تلاشگری هستی و چقد محدودت میکنه در ازای اوانسایی که حاصل شغلته

[shonen]

ببین یکی یه حرف خوبی میزد
«یجوری زندگی کن که حسرتی نداشته باشی» اینو داشته باش حالا میگم بهت

تصمیمای غلط تو این تایمی که ما درش قرار داریم و کنکور و دانشگاه به جرئت 70 الی 80 درصد اینده مارو دستخوش تغییرات میکنن، همونطور که درستش میکنه!
اینکه تو تلاش نمیکنی دلیل خیلی خاصی نداره واقعا. تنها دلیلش نداشتن هدفه. مثلا اقا به یکی میگن بیا ما یه وزنه صد کیلویی میبندیم بهت تو بیا از این کوه برو بالا ما اگه از عملکردت راضی بودیم n تومن پول میدیم بهت
اونی که کل زندگیش به این پوله وابستس نمیگه وااای میگن «اگررر راضی بودیم پولو میدیم» میگه جهنم هر چی شد طی میکنم این مسیرو. دهن خودشو سرویس میکنه مسیرو طی میکنه هر جور شده راهو تا برسه به چیزی کی میخواد
کنکورم دقیقا همینه
بالاخره شرایط کشورمون ایجاب میکنه برای وارد شدن به یه دانشگاه خوب هم دست بجنبونیم هم مثل چی تلاش کنیم
چون واقعا شرایط سخته
به جز شغلای شارلاتان وار که چمیدونم دخترا میرن ارایشگاه میزننو پسرا میرن دلقکو اینفولئنسر میشنو(نمیگم اینا بده ولی مگه ما چقد دلقک و ناخن کار میخوایم؟) و طرف نونشم تو رغنه بقیه برا یه لقمه نون دراوردن تو این مملکت باید سگ دو بزنن
فرقی نمیکنه شغلت چیه ولی هر چی اون مدرکه بالاتر باشه شاید کارت تخصصی تر باشه به جاش فشار کمتری روته
مثال سادش مقایسه پزشک و پرستاره پرستار بنده خدا باید با هررر ادمی میرسه معاشرت کنه دردشو بپرسه همه کاریم بکنه کلی فشارم روشه
حالا یه متخصص پوست یه شغل تمیز بدون استرس و اروم و صد البته پرسود تر از یه پرستار داره!

جدایی از درامد، واقعا جایگاه اجتماعی مهمه. بنظر من دید افراد یه جامعه به تو و حسابی که روت باز میکنن خیلی مهمه! قطعا اون دلال ماشین که ماهی خدا تومن درمیاره با یه برنامه نویس حرفه ای کلی فرقشه! عزت و احترام این کجا و اون کجا؟
اخرش انسان اجتماعیه هر چی بشه باید تو جامعه بگرده پس نمیدونم اینکه واسه دل خودت زندگی کنو این حرفا تو یسری جاهای خاص و محدودی صدق میکنه! پس اینکه چه سری هستی تو سرا نه تنها واسه خودت بلکه واسه اطرافیانتم مهمه

قدرت برتر تو پول علم و جایگاه اجتماعیه! که تو علمشو داشته باشی بقیشم میاد!
مهم نیست رشته ای ک میری چچیه! چمیدونم هنره حقوقه پزشکیه هر چی که هست تو باید بهترین تو هم رده های خودت باشی
کم ادم تو دنیا نیست که واسه به یه جایی رسیدن سگ دو میزنن پس رقابتشم رقابت سختیه
الان جامعه جامعه ی ضعیف کشیه!
شرایط بشدت همواره واسه تن پروری و کاهلی و هیچکاری نکردن
از اونطرفم همینایی که گیر تله ها میوفتنو له میشن!
هنوز سنت کمه وقتی بزرگتر بشی میفهمی چقدر قدرت داشتن مهمه! واقعا دست کمی از جنگل نداره.


حالا تو خودت فکر کن با تمام این اوصاف میخوای چیکار کنی؟
ببین توانشو داری؟ تصمیمتو عاقلانه بگیر. پشت موندن و هیچی نخوندن و هیچ کاری نکردن نهاااایت احمق بودنه(به جز درمواردی که فرد مشکل جسمی روحی خانوادگی یا... داره)
الکی یکسال تمام از عمرتو ک میزاشتی یه حرفه بهتر یاد میگرفتیو توش کم کم پیشرفت میکردیو چرا نابود کنی اخه؟
یکسال اصلا تایم کمی نیست
چه تو درس خوندن چه نخوندن
و خب چون کسایی که پشت میمونن و نمیخونن هیچ کار مفید دیگه ایم نمیکننو به اصطلاح نه تفریحشون میشه نه درس خوندنشون فقط بار اضافه این به دوش خانواده.

تو از همین الان بشین فکر کن. فکراتو مکتوب کن.تحقیق کن.پرس و جو کن. هر کاری میدونی لازمه بکنی بکن تا اول هدف پیدا کنی
بعد یجوری واسش تلاش کن که صاف بشی
ببین اگه چیکار نکنی تا اخر عمر حسرتش میمونه گوشه دلت
بخوای با حسرت زندگی کنی سخت تره واست تا اینکه هزار بار بمیریو زنده باشی
همین که میشینی تو فکرت میگی کاش! فاتحه مغزتو باید بخونی

ببین اقاجون راه کنکور سخته دهن سرویسی داره بمونی باید یکسال تمام سگ بزنی تفریح درست حسابی نداری رفیق بازی نیست به اون صورت فیلمو سریال کمتره چمیدونم فشار روحیو روانیشم هست
راه سختیه
اگه هدف تو کنکوره و واااقعا حاضری وقف کنی خودتو واسش بنظر من بمون پشت ولی واقعا بخون
پیوستگیم خودش میاد اینجوری نیست که از اول روزی 14 ساعت بخونی
بقچه ای خوندن فایده نداره که
از 8 شروع میکنی تا هر جا که شد

ولی اگه نمیتونی و هدفت با روشای اسون ترم قابل دسترسه وقتتو پشت کنکور تلف نکن
نهاییو کنکورم قابل قیاس نیستن! نه سطحشون نه مدل خوندنشون نه مدل سنجیده شدنشون نه مسیرشون


به هیچ عنوانم به حرف بقیه بسنده نکن خودت ببین چی میخوای از این زندگی!
من همیشه اعتقادم اینه بزار وقتی مردم دو تا خدا خیرش بده حداااقل پشت سرم باشه. نمیدونم مثل همه اینایی که یروز میانو بعدشم میرن نباشم. معمولی بودنه که باعث افوله ملت میشه. به قول همون بنده خدا به زباله دان تاریخ پیوستن عذابه


با خانوادت مشورت کن بنظرم مشاورم بری کمکت میکنه تو شناختن استعدادات خودتم فکر کن هوشمندانه هاا! از رو احاسات اصلا تصمیم نگیر. جو گیرم نشو. بعدشم خدا بزرگه

ایشالا موفق میشی


پ.ن: من الان دیدم گفتی بهت کار پیشنهاد شده
خب ببین اینجا دو تا چیزو باید در نظر بگیری
علاقه ات اونقدی هست که کل عمرتو بزاری روش؟
ایا به اون زندگیه ایده ال میرسونه تورو؟

اگه تو حیطه برنامه نویسیه کلا برنامه نویسی یه حالی داره که تو تو موسسات بری یادش بگیری قوی تر میشی حتی! علم خود محوره، تو یوتوب پره هر روزم میتونی اپدیت کنی خودتو
یکم زرنگ باشی میتونی اول خودتو تو کارت جا بندازی بعدشم بری دانشگاه یه مدرک مرتبط با رشتت بگیری که دیگه پل میشه واست به سمت ارتقای شغلیو این داستانا
اصلا چیز بدی نیست بنظرم فقط باید ببینی چقد ادم تلاشگری هستی و چقد محدودت میکنه در ازای اوانسایی که حاصل شغلته

سلام دوباره
ممنونم از وقتی که میزاری به قول خودت خدا خیرت بده
راستش ۲ ۳ باری این متن پر بارتو باید بخونم سپاس

[Rozhiii]

سلام
پزشکی نجات جون ادماست یه ادم میخواد که صفر تا صدشو بزاره واقعیت اینه نباید به پزشکی مادی نگاه کرد. به قول یکی از همکلاسی هام رررییسکک کن!
ریسک کن،تو زندگیت ریسک کن برو تتوکار شو،برو اشپز شو.اصلا فردای کنکور برو کتابت رو بفروش با پولش کتابای رشته مورد علاقه‌ات رو بخر.شاید اوایل خوب پیش نره همش فکرت پیش پزشکی باشه ولی ریسک کردن برای نجات زندگیت لازمه هیچ کی بجز خودت دلسوز تو نیست پاشو دست خودت رو بگیر و خودت رو از این کنکور ناعادلانه نجات بده(البته منظورم این نیست پشت کنکور نمون ولی اگه پشت میمونی مثل یه مرد پشت بمون)

چیزی نمیشه ادمای موفق زیادی هستن که بهترین زندگی رو ساختن و حتی معدل دیپلم‌شون رو هم یادشون نمیاد


موفق باشی

[TomyShellby]

به نام یگانه ایزد تعالی

سلام به همه ، قبل خوندن متنم بگم که کمی طولانیه حوصله کن ، خیلی هاتون تو همین ماه اردیبهشت منو شناختین و مخلص همتون شونن هستم یا قربون شما شایان . از هرکی تو انجمن بپرسی میگه بی خیال ترین و شاد ترین و به قول یارو گفتنی شاسخول انجمن هستم ، البته من هدف های مختلفیو از این رفتار توی انجمن داشتم و واردش نمیشم و بدونین که خارج از کادر هستش . در همین حد بگم دم خیلی هاتون گرم که این مدت باهام دوست شدین و هوامو داشتین ، تقریبا دارم خدافظی میکنم و همون طور که قبلا گفتم هم زندگی پر رنجی رو گزروندم ، البته منظورم فقر و بیماری نیست ، جوون بودم و احمق بودم هر چی دوستام گفتن کردم ، هر خلافی بود که فکر میکردم جای زخمش منو بزرگم میکنه ، در جواب باید بگم هیچوقت سمت چیزی که ته دلتون حس خوبی بهش ندارین ولی تو رو در بایستی موندین نرین ، جنگ اول به از صلح آخر . خلاصه که بهم میگن از درس زده شدی ولی من راستش عدم موفقیت رو ۸۰ درصد نتیجه ناپیوستگی میدونم ، من اصلا نمیتونم پیوسته باشم ولی شاگرد نسبتا خوبی هستم و معدل نهاییم ۱۸.۵ هستش و مثلا ۱ ماه توپ توپ میخونم ۳ هفته بی دلیل بیکارم و هرکاری میکنم کتاب نگیرم دستم . هدفم از این تاپیک اینه که اگه لطفا میتونین کمک کنین تا جواب یسری سوالایی که شاید خیلی ها هم دونبالشن رو بتونیم بگیریم ،

دیگه دلم میخواد امسال برم دانشگاه با این که برنامه داشتم برم سال دوم پشت کنکور ولی حس میکنم که دیگه نمیتونم ، تعارف نداریم که خسته شدم و هرچیم میگذره من از علایقم هی دارم محروم میشم هی محروم میشم ، ولی خب برنامه ها و ارزوهایی داشتم که دیگه فکر میکنم هیچوقت دستم بهشون نمیرسه .
میخواستم بدونم کسی میتونه راهنماییم کنه بعدش چی میشه ؟

۳ نفر فرض کنین که یکی آی تی میخونه یکیش حقوق یا حساب داری و یکیش یه پیراپزشکی در حد رتبه ۲۰ هزار ، اینده این ۳ نفر چطور میتونه باشه ؟ هر ۳ با علاقه شدید رفتم پی این دوتا خصوصا آی تی و برنامه نویسی ، چیکار میشه کرد زندگی خوبی داشته باشیم ؟ هیچ دیدگاهی از درامد ندارم و اینکه چطور میشه بیشترش کرد یا حداقلش برای زندگی موفق چقدره ؟ هیچ دیدی نسبت به دکتری و مهاجرت ندارم و نمیدونم خوبه یا بد اصلا میشه با این رشته ها بشه یا نه ؟ و اینکه خیلی مخالف اینم که میگن اقا فلان رشته نخونی همیشه زیر دستی و همیشه هر طور بخوان باهات رفتار میکنن و خلاصه که اگه میتونین یه بیاین بگین کسایی که بیخیال پزشکی شدن ایندشون ممکنه چطوری بشه سپاس . لطفا الکی فاز مثبت نگیرین و تا جای ممکن حقیقت بگین ولی الکیم نیاین فاز بردارین بگین کارتن خواب میشی از گشنگی میمیری . البته در اینده میدونم خیلی چیزا تاثیر داره من جمله پدر زن پولدار مثلا ولی خب اینارو max در نظر بگیریم شما متوسط رو بگین حتی min رو هم نگین . قربونتون

سلام
من یکم توصیف اون سه نفر رو کردم و اینا
حالا نظرات بقیه هم بخونید امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیرید

موفق باشی