متعهد باش ( میشه وقت بذاری و بخونیش ؟)

**Nadiiia** · 14 آذر 1401, 22:44

عنوان تاپیک !!! جمله ی دو کلمه ای که از یه نفر تو تلویزیون شنیدم. برای منی که چند سال انگار خواب بودم یا خودمو به خواب زده بودم نمیدونم. انگار یه تلنگر بزرگ بود. نیومدم از کسی بپرسم از الان میشه یا نه؟ نیومدم تاپیک طوفانی بذارم که از این به بعد 16 ساعت درس میخونم. اینا همشون آشناس نه ؟ اینجا رو خیلی وقته میشناسم. از 14 سالگی. از همون روزایی که سخت برای ازمون تیزهوشان تلاش میکردم. همون روزایی که چه چشم انداز هایی برای زندگیم داشتم راستش دلم برای اون روزا تنگ شده. همون روزایی که انقدر انگیزه و انرزی داشتم که زمستونا روزایی که تا زانو برف میومد پیاده تا کلاس تقویتی میرفتم. قبول شدم.

انگار رو ابرا راه میرفتم وقتی نتایج اومد. راستش همیشه ارزوم بود سمپاد درس بخونم. فکر میکردم وقتی میرم اونجا همه چی تمومه. دیگه راهی تا ارزوم نمونده. فکر میکردم اینجا اخر راهه. فکر میکردم دیگه رسیدم به قله! اما الان فهمیدم هیچ قله ای وجود نداره ! زندگی مسیر مستقیمه. ته نداره

دیگه یادم رفت. وقتی بهش رسیدم دیگه یادم رفت باید بیشتر تلاش کنم. تا رسیدم اینجا. اینجایی که خیلی وقته خودمو نمیشناسم همون دختر باانگیزه ی شاد شده ادمی که روزاش با هم هیچ فرقی ندارن آجر رو آجر نمیذاره. نمیدونم منتظر چیه ؟ معجزه؟ یه حال خوب ؟ یه روز خارق العاده؟ نمیدونم تویی که داری این پست منو میخونی چه فکری راجع بهم کنی. اصلا نمیدونم چرا به سرم زد همچین پستی بذارم. شاید میخوام یکی مثل من ببینه و تلنگری بشه براش. برای شما که همتون دوستای منین

دوست نادیده ی من ! روزا منتظر نمیمونن تو از خواب بلند شی. اون روزی که همه چی اوکی باشه و هیچ مشکلی نباشه هم وجود نداره. من هیچ وقت فکر نمیکردم چند سال پشت کنکور بمونم. تو رویا هام شاگرد اول مدرسه بودم و نفر اول المپیاد شیمی یه قسمتیش تقصیر خودم بود راستش قسمت اعظمش. نمیدونم با کی لج کردم با خودم؟؟؟ میخوام بگم زندگی همیشه بر وفق مراد نمیگذره. همیشه اون چیزی که تو تصوراتمونه نمیشه. میخوام بگم دیگه بسه کار امروزو به فردا انداختن. بسه زیر و رو کردن کانالای تلگرام حتی اگه به بهانه پیدا کردن فلان جزوه و فیلم باشه. بسه دوست من. بسه نقش بازی کردن . با اینکه میدونم وقتی شبا میخوابی عذاب وجدان خفت میکنه. بسه لایک کردن فعالیت ها و عکسای دیگران تو اینستاگرام و...بسه هی برنامه نوشتن و متعهد نبودن بهش . میدونم بغض داری. هممون میدونیم این راه اسون نیست میدونیم و تلاش نمیکنیم. نمیدونم منتظر چی هستیم ؟دردناک ترین قسمت زندگی یه پشت کنکوری ورق زدن کتابای قدیمیه که ارزوهاشو نوشته . بین واکنش های شیمی و جزوه های فیزیک و ریاضی. تاریخ هم زدی نه ؟؟؟ سه ماه تا پزشکی . میخوام بگم دیگه گذشتتو هم نزن. چه چیزی تو گذشته ست که الان نیست؟ مگه برای ساختن اینده نباید قدر لحظه حال رو دونست؟ این متنو به خود خود نادیا مینویسم. یجور یاداوری به خودمه. و نادیا ها... ازت میخوام رویاهاتو فراموش نکنی. چند سال دیگه کسی ازت نمیپرسه سال چند قبول شدی؟ ولی 20 سال دیگه وقتی صبح از خواب بلند میشی با حس خوب بلند میشی. میری سر کار با علاقه و انگیزه. نه روزکاری ! از خودت راضی. من اصلا حرفم پزشکی نیست. تویی که به مهندسی علاقه داری به پرستاری علاقه داری به پیراپزشکی هر چی میدونی چرا ادما حالشون بده؟؟؟ چون کاری رو انجام میدن که دوست ندارن. فقط روزاشونو پر میکنن. وسواس رو بذار کنار، دیگه بسه گوش کردن ویسای انگیزشی و کل کل کردن سر منابع و زیر و رو کردن فیلمای درسی . وقت هست. به شرطیکه بری تو غار تنهایی خودت. همه چی رو تعطیل کنی. خیلی سخت بود اره برای منی که 50 پست تو اینستاگرام گذاشته بودم دوستایی که داشتم یا کانالایی که تو تلگرام داشتم. دیلیت اکانت کردم. چون دیگه خسته شدم و این خسته شدن خیلی حرفه... به نظرم از یه جایی که خسته میشی از خودت از وضعیتی که داری شکفتن اغاز میشه !!! مثل big bang ! بوممممممم .... پروانه رو دیدی؟ برای سیر تکاملیش به خودش پیله میکنه

برای پروانه شدن باید پیله کنی. راستی اینم بگم این مسیر اسون نیستا ... ممکنه خیلیا بزنن تو ذوقت. انگار اولش با انگیزه ای فرض کن با انگیزه داری لگو میسازی... تمرکزت بالاس انگیزه هم داری یه نفر یه حرف بی ربط میزنه. اصلا ممکنه از عزیزترین کسای زندگیت باشه ! ناراحت میشی گریه میکنی اصلا میخوای جوابشو بدی... اما لگو میریزه

سازه ای که میخواستی بسازی میریزه. بخاطر جواب دادن به این و اون که نه اینطور نیست... اون به ارزوش رسید رفیق!!! اینا حرفای منه به تو در حقیقت به خودمه

خیلیامون شرایط مشابهی داریم. برو پیله کن برو تو غار تنهایی هات. خواهش میکنم از فضای مجازی دور باش. وسواس منابع هم نداشته باش. کارای عجیب غریب نمیخواد از الان تلاش کنی دیگه تو اسفند نمیگی کاش شروع میکردم. تازه تو اسفند میفهمی امروز چقدر ارزشنمد بود. من پستمو میذارم و میرم و تا 7 ماه دیگه نمیام. امیدوارم همتون موفق باشین دوستای قشنگ من. راستی اگه میخواین با من همراه بشین میشه اینجا قول بدین؟؟ دلم روشنه... به نظرم هیچ چیز غیر ممکن نیست برای کسی که جسوره و هی چیزی رو بغیر هدفش نمیبینه میدونم موفق میشیم همتونو به خدای بزرگ میسپارم