سلام بچه ها خوبيد؟
احتمالا بعضيا من رو ميشناسيد و برخي كه جديدا به اين بستر اومدن منو نميشناسن
بنده ممد ار هستم خلاصه بگم مثل شما ها انجمن فعاليت ميكردم از سالاي 97 تا 1401 و رفیق های خیلی زیادی از اینجا دارم که الانشم با هم در ارتباطیم و شماره همدیگر رو داریم ( گرچه اصن همو ندیدیم از نزدیک)
به شیمی علاقه داشتم و الانم دانشجو شیمی ام ، از وضعیتم راضیم و اینارو میگم تا یکم با همدیگه اشنا بشیم ،
میتونین شما هم از خودتون بگید و از علایقتون حتی شده علاقتون در مورد تحقیق موتور های استارلینک و هک باشه ! ازادید خودتونو در این تاپیک رها کنین از ارزو و امید هاتون بگید!
خب بگذریم
تاپیک عنوان مشخصی داره بچه ها میخوام در این مورد باهمدیگه صحبت کنیم
من فردا امتحان میان ترم دارم ولی دوست داشتم اون حسم رو بگم!!
ببینید رفقا جدای هر علاقه ای یا هر هدفی که دارید برای اینده و رشته دانشگاهیتون ! این رو متصور باشید که چیزی که الان هستید و حسی که الان دارید مطلق نیست! من زمان کنکورم از ریاضی بدم میومد ! از ادبیات از زبان ، اما بچه ها این خود دبیرستان و اوضاع بد کنکوره که این خشکی رو
بهتون القا میکنه
دانشگاه که بیاید جدای هر سختیش ، وقت دارید یک روز سر یک مسئله فکر کنین ، مسئله تون رو بردارید برید دفتر استاد و باهم بحث کنید راجبش ! بچه ها چیزی که میگن استادا بی اعصاب و اینان درست نیست ! اونا اونجان و خیلی خوشحال میشن که شمارو ببینند اما واقعا با سوال جدی نه مسخره بازی! بخونین برید سوال بپرسید خیلی باهاتون جور میشن!
بچه ها کنکور با هر چقدر شعار مفهومی مفهومی نیست! شما دانشگاه استاد از ریشه میگه شمام وظیفه دارید برید تا تهش با پرسش از استاد با خوندن کتابا ، بچه ها شما دانشگاه موضوع هارو به اختیار خودتون یا میتونین درک کنید و استفاده کنین ازش یا بخونین و پاس شید فقط
مثل کنکور نیست که بگن اینو بدون و نپرس فقط بدون
بچه ها شما دانشگاه میتونین ازاد از هر دانشجویی با رشته متفاوت گفتگو کنین و به نتیجه برسید
بچه ها میتونین راجب یک موضوعی تحقیق کنین و کلاس ارائه بدید! استادا انسانن خوششون میاد که وقتی درس میدن یکی پیگیر باشه و اره نگه! برعکس کنکور که معلم کنکور یا مدرسه دوست داره شما اره بگید و رد بشه از موضوع!
بچه ها درسهاتون رو خوب بخونین به بهترین ها برسید ، اگر علاقه دارید به یک رشته ای حتی شده فلسفه حتی شده پزشکی خوب بخونین و بهترین بشید
دانشگاه مهمه اما از اون مهم تر انگیزه شما بعد قبولی دانشگاه هست! همیشه اینو بگید اگر یک نفر قراره در این رشته موفق بشه اون منم! این غرور نیست اینو جار نزنین به خودتون بگید!
بچه ها حتی پزشکی هم بیارید حتی دندان بهشتی هم باشید باز گاهی اوقات دلسردی دارید که واقن راهی که میرم درسته؟ رشته های کمتر بولد شده یکم این حسو زیاد دارن چون جامعه یکم شعور پایینی داره و ارزشی به همه علوم نمیده! اما اگر علاقه دارید و اومدید مهم نیست! شما قراره بهترین باشید.
رشته من شیمی خیلی به جهت هایی هم مخالف داره و هم خیلی ها به اکراه که نشده فلان بیارم اومدن شیمی! اما همین دانشگاه ما استادی هست که 2 درصد جهانیه حبیب فیروز ابادی!
ایا ارزشش را داشت که ایشون سمت علاقه هایش رفته؟ قطعا بله ، ایا درامدی دارد ؟ اختیار داری چند سالگی به این مقام ها رسید ؟ همون وقتایی که یک نفر پزشک بعد تخصص و طرحش به اون سن میرسه!
پس دوستان من شما میتونین شما بهترین هستید شما فقط در محیط الوده کنکور دارید ذوق و خلاقیتتون رو از دست میدید! اشکالی نداره گاهی تخیل ببافید و منطقی نباشید چه اشکالی داره که ذهنتون گاها بگید که خانواده هم در اینده بهم افتخار خواهند کرد ! چه بسا الان هم افتخار پدر و مادر تان هستید!
خلاصه عرض من : این است که الان که فکر میکنید درس چیز بدیه چون هیچ حسی به شما نمیده ، یا فلان درس خیلی بده چون بدون منطق باید جوابشو پیدا کنم مثل ریاضی دلیل نیست که شما به مهندسی علاقه ندارید اگر زیستتان خسته تون کرده دلیل نیست که پزشکی هم با قید بعضی برخی شاید و... بازی خواهد کرد ، دانشگاه محل تحصیل واقعیست نه محل تست های 3 جای خالی و احساس نا امیدی شما ، خوب بخوانید و به اینده جدای هر اتفاقی که در اطراف میوفته امیدوار باشید