سلام و درود مجدد بر رفیق شفیق (نشد از گل و گلاب استفاده کنم چون دیگه غلظت تکرار زیاد میشد)
سلام بر رفیق گل و گلاب خودم
والا یکم ضایع ست من هنوز اول راهم و تا جای ممکن سعی کردم نظرشخصیم رو وارد این قضایا نکنم چون هنوز مونده تا به تجربه و آگاهی لازمش برسم
تازه کم کم داره 2 سال میشه فعلا بین دانشجوهای پزشکی جوجه دانشجو حساب میشم
ولی خب ، حالا که پرسیدی ، یه چیزایی درموردش میگم...
کسی که میخواد پزشکی رو انتخاب کنه
بنظرم باید حواسش باشه که این انتخاب فقط انتخاب رشته و شغل نیست
اگر میاید سمت پزشکی شما دارید سبک زندگی ای رو انتخاب میکنید که قراره تقریبا همه جنبه های زندگی تون رو تحت تاثیر زیادی قرار بده
اگر فکر میکنید درس ها و مطالب و کتاب های قطور همه شون قراره همیشه براتون جذاب باشه... متاسفانه میشه گفت کسایی که بعداز دانشجو شدن هنوزم این چیزا براشون جذاب باقی میمونه بسیاااااااار اندک هستن
یک حقیقت رو حداقل از من بپذیرید
شاید الان توی حال و هوای کنکور هستید و داخل فضا و جو درس خوندن
ولی بعداز تموم شدن دوره ی کنکور و پشت سر گذاشتنش... شما دیگه یک صدم انگیزه و انرژی دوران کنکور رو برای مطالعه و درس خوندن نخواهید داشت
از همین رو ، خیلی از رتبه های برتر توی دوران دانشجویی بسیار پیش میاد که دچار افت تحصیلی میشن
پس اگر قراره این مسیر رو انتخاب کنید
حداقل نباید از مطالعه و درس خوندن متنفر باشید ، چون در این سبک زندگی شما مجبور خواهی بود یک بخش قابل توجهی از زندگی تون رو تا آخرین روزها هم به مطالعه اختصاص بدید
مطالعه باید هم یکی از علایق شما و هم یکی از مهارت های شما باشه
باید جست وجوگر باشید ، دانشجوی پزشکی غیرفعال و ساکن بدرد نخواهد خورد...
تا حدودی نسبت به سایر رشته ها شما محدودیت هایی رو تجربه خواهی کرد ، تفریحات و زمان استراحت و ... نسبت به خیلی از رشته های دیگر کمتر هستن (نمیگم کلا نیست)
بارها ممکنه پیش بیاد که توی سن جوانی فشارهای اجتماعی و فشارهای طبیعی بین هم سن و سال های خودتون روتون خیلی زیاد باشه و شروع کنید به حسرت خوردن که عمر و تایم شما باید صرف حاصلخیز کردن زمین یک پزشک باشه و نمیتونید مثل خیلی از هم سن وسال های خودتون در اجتماع باشید و این تلخ خواهد بود به موقعش درکش میکنید...
باید فردی مسئولیت پذیر باشید ، فردی که این مسئولیت رو تقریبا همیشه روی دوشش احساس کنه
باید انسان ها رو بشناسید افکارشون رو ، رفتارشون رو ، دردهاشون رو ، زخم های روحی و جسمی مردم اجتماع و کشور خودتون رو باید بخوبی بشناسید (اگر میخواهی که پزشک خوبی شوی)
حالا حالاها از درامد خبری نیست
میشه توی دوران دانشجویی درحد پول توی جیبی کارهایی انجام داد اما برای درامد زایی اگر شما بخوای زمان و انرژی زیادی بذاری عملا پزشک خوبی نخواهی شد
چون این وقت و انرژی ای که بخواد صرف درامد زایی بشه ، داره از سهم انرژی و تایم و توجهی که باید پای پزشکی بره زده میشه...
با این حال در سال های پایانی زمانی که در بیمارستان های آموزشی مشغول هستی مبلغی رو بهت میپردازن که البته مبلغی نیست که بشه باهاش زندگی رو چرخوند...صرفا شاید کفاف یسری از نیازهای اولیه رو بده
شک نکنید این مسیر عشق میخواهد...
چون مسیری طولانی و فرسایشی ست... تلخی بسیار دارد ، شب بیداری دارد پای کتاب ، شب بیداری دارد پای بیمار ، سکوت وصبر میخواهد حتی دربرابر بی احترامی و ناحقی و توهین
شما چه از لحاظ درسی و سواد ، چه از لحاظ شخصیتی باید رشد کنید و به این رشد ادامه بدید
دیگه اون ذهنیتی که صرفا برای درامد بالا و پرستیژ باید رفت و پزشک شد تقریبا داره ازبین میره
چون شرایط درحال تغییره و واقعیت ها هم نسبت به گذشته بیشتر درحال شفاف سازیه
پس اگه ذهنیت شما از پزشک شدن فقط همین دوفاکتور درامد نجومی و پرستیژ هست اصلا سمت این مسیر نیا که جهنمی برات خواهد شد و مثل یسری از دانشجوها سراغ تغییر رشته یا شغل دوم خواهی رفت امثالش هم دبیرهای کنکوری پزشکی که طبابت نمیکنن و چسبیدن به کنکور یا موردهایی که خودم به چشم خودم دیدم پزشکی که پزشکی رو رها کرد چون ازش متنفر بود و رفت سراغ وکالت
ولی اگه فاکتورهای دیگه ای هم هست ، اگر علاقه ای هست ، اگر عشقی در تو هست.... پس داری سمت یکی از بهترین رشته های ممکن میای و قراره روحت توسط شیرینی ها و تلخی هاش ارضا بشه
مهارت داشتن
سراسر دانش و آگاهی داشتن
شخصیت بردبار و بزرگی داشتن
قابل احترام و اتکا بودن
مایه ی آرامش و قرار بودن
انسانی متفکر و با ادراک شدن
به قدرت تصمیم گیری بالایی رسیدن
به قدرت کنترل شرایط مختلف و آگاهی رسانی رسیدن
و ...
پزشکی و این سبک زندگی به تو کمک میکنند که همه این ویژگی ها رو در خودت بسازی و قوت ببخشی
دلم میخواد خیلی بیشتر از اینا بنویسم
ولی فکر میکنم تا همینجا هم بیش از چیزی که باید زیاده گویی کردم...
این ها حداقل زاویه دید من هستن
و من به هیچ وجه از انتخاب این مسیر پیشمون نیستم و عاشقشم
لطف کردی که گفتی؛ خیلی ممنون. قطعاً کمک کننده هست. دمتم گرم.