افسردگی....من کمک میخوام

[konkoouri]

برو پیش روانپزشک واقعا کمکت میکنه

روانپزشک کارش داروئیه؟ میترسم دارو بخورم

[yahya_moz]

روانپزشک کارش داروئیه؟ میترسم دارو بخورم

من پیش روانپزشک رفتم و دارو هم خوردم و فایده هم داشت برای من (‌اگه پیش روانپزشک خوب بری ترس نداره که ! منم مشکل داشتم با این قضیه ولی وقتی دیدم یکی از فامیل هامون که خودش روانپزشکه دارو می خوره فهمیدم طرز فکرم اشتباه بوده و به فایده اش می ارزه)

[Friedrich]

بیماری های روان با بیماری های جسم خیلی متفاوته...
شاید یسری از بیماری های جسم با یک دارو و درمان در بازه ی کوتاهی از زمان برطرف و حل بشن

ولی بیماری های روان نه
قطعا روانپزشکی هم که شما رو فقط به قرص ببنده هیچی از سلامت روان و این حوزه بارش نیست... چون برای درمان این چنین بیماری ها و اختلالاتی فقط قرص و دارو کافی نیست ، اگر فقط به قرص های رنگ و بارنگ عادت پیدا کنیم شاید حتی وضعیت بدتر از این هم بشود و این تومور تبدیل به سرطان خاموشی بشه که به حال خودش رها شده و بدخیم تر بدخیم تر میشه تا اینکه دوباره برمیگرده و اینبار نه در قالب رفتارهای گوشه گیری و سکون و افسردگی ، بلکه در قالب تفکرهای خودکشی و حتی اقدام بهش...

تنها کاری که داروها برامون انجام میدن اینکه روی مغز و ناحیه های خاصی درش بصورت موقت تاثیر میذارن و اگر فعالیتی کاهش پیدا کرده افزایشش میدن یا برعکس
ولی بعد روان آدمی زاد تنها به این جنبه محدود نمیشه که بخواد با دارو رفع بشه...
دارو و قرص درصورت صلاح دید روانپزشک فقط بعنوان یک مکمل درمانی باید باشه و درمان اصلی چیز دیگری ست...

نباید به فکر راه حل سریع و میانبر بود...[/size]

برای من دارو ها جواب دادن ولی خب داخل پرانتز پست قبلی هم نوشتم حالت ایده آل اینه بره پیش روانشناس و بعد روانپزشک ، قطعا راه حل های روانشناس هم به بهبود وضعیت افسردگی کمک میکنه

[Friedrich]

یعنی راهی نیست با یه سری فعالیتا و راهکارها خودمو به تدریج درمان کنم؟

اگه تو این فروم دنبال راه حلی خیر، ولی مراجعه به روانشناس می‌تونه بهت راه حل غیردارویی و تمریناتی رو بده ولی خب هزینش هم بالاست و باید مرتب جلساتشو بری

[yahya_moz]

برای من دارو ها جواب دادن ولی خب داخل پرانتز پست قبلی هم نوشتم حالت ایده آل اینه بره پیش روانشناس و بعد روانپزشک ، قطعا راه حل های روانشناس هم به بهبود وضعیت افسردگی کمک میکنه

اتفاقا کاملا برعکسه
اول باید رفت پیش روانپزشک و روانپزشک تشخیص میده که باید فقط برید پیش روانشناس یا اینکه باید درمان دارویی هم انجام بدید (‌معمولا برای مشکلاتی مثل اضطراب اجتماعی و اینا میفرستن پیش روانشناس و برای افسردگی و ... درمان دارویی رو شروع میکنن)

[Friedrich]

اتفاقا کاملا برعکسه
اول باید رفت پیش روانپزشک و روانپزشک تشخیص میده که باید فقط برید پیش روانشناس یا اینکه باید درمان دارویی هم انجام بدید (‌معمولا برای مشکلاتی مثل اضطراب اجتماعی و اینا میفرستن پیش روانشناس و برای افسردگی و ... درمان دارویی رو شروع میکنن)

والا تجربه ای که من و خیلی از دوستان و آشنایان مون داشتیم ، اینجوری بود که اول روانشناس و بعد از چند جلسه روانشناس در صورت صلاحدید کیس رو می فرستاد پیش روانپزشک برای درمان دارویی

[_Joseph_]

روانپزشک کارش داروئیه؟ میترسم دارو بخورم

نمیدونم والا تجربه روانپزشک ندارم شخصا خودم . و یکی از فامیلا رفته بود
از دوستان دیگه کمک بگیر که رفته اند روانپزشک
ولی راجب فعایت . ورزش و سفر با دوستان و .. میتونه مفید باشه

[Zero_Horizon]

نتونستم بگم...نمیدونم چرا نمیتونم به خودم بگم دوست دارم...مخصوصا اینکه از قیافمم بدم میاد دیگه خودمو دیدم بیشتر نتونستم بگم

اشکالی نداره...
منم نمیتونم بگم ، خیلی از آدما هستن که نمیتونن همین یک کار ساده رو انجام بدن...

از پس که درطول زندگی مون بی رحمانه خودمون رو از عزت نفس خالی کردیم ...

یه چیزی ازت میخوام که انجامش بدی
اپ فیدیبو رو توی گوشیت دانلود و نصب کن.... داخلش بگرد دنبال کتاب صوتی شفای زندگی
کتابش رو گوش بده ... با هندزفری و با تمرکز گوش بده بهش... سعی کن درموردش تفکر کنی

داخل اون یکی تاپیکه که گفته بودم چجوری یک کاری رو شروع کنیم رو یادته ؟ دوباره تاپیکش رو بخون و یک فعالیتی رو توی ذهنت انتخاب کن و شروع کن به انجامش طبق همون منطقی که داخل تاپیک نوشته بودم
لازم نیست فعالیته بزرگ باشه نه...

فعلا این دوتا کار رو انجام بده
اگه واقعا انجامشون بدی قول میدم حالت شروع میکنه به بهتر شدن...
توی این مسیر بهتر شدن فقط خودت هستی که میتونی به خودت کمک بکنه ( منظور حرفم این نیست که منکر روانشناس و روانپزشک بشم... اون ها هم روش های درمانی ای در پیش میگیرن که قطعا تا زمانی که خود شخص نخواد به خودش کمک کنه فایده ای نخواهد داشت...)

[konkoouri]

راستش من فکر میکنم مشکلم باید از درون پیدا بشه، باز بشه و حل بشه و بهبود پیدا کنه. ولی دارو یه چیزی خارجیه انگار که منو از ناراحتی دور میکنه انگار که مسائل رو برام حذف میکنه تا خوشحال باشم. بیشتر سعی دارم خودم رو بسازم ایراداتم رو رفع کنم مشکلاتی که ایجاد شده رو حل کنم و با مشکلاتی که خارج از کنترلمه زندگی کنم و کنار بیام. نمیخوام صرفا مرهم بزارم که دردم بی حس بشه

[konkoouri]

اشکالی نداره...
منم نمیتونم بگم ، خیلی از آدما هستن که نمیتونن همین یک کار ساده رو انجام بدن...

از پس که درطول زندگی مون بی رحمانه خودمون رو از عزت نفس خالی کردیم ...

یه چیزی ازت میخوام که انجامش بدی
اپ فیدیبو رو توی گوشیت دانلود و نصب کن.... داخلش بگرد دنبال کتاب صوتی شفای زندگی
کتابش رو گوش بده ... با هندزفری و با تمرکز گوش بده بهش... سعی کن درموردش تفکر کنی

داخل اون یکی تاپیکه که گفته بودم چجوری یک کاری رو شروع کنیم رو یادته ؟ دوباره تاپیکش رو بخون و یک فعالیتی رو توی ذهنت انتخاب کن و شروع کن به انجامش طبق همون منطقی که داخل تاپیک نوشته بودم
لازم نیست فعالیته بزرگ باشه نه...

فعلا این دوتا کار رو انجام بده
اگه واقعا انجامشون بدی قول میدم حالت شروع میکنه به بهتر شدن...
توی این مسیر بهتر شدن فقط خودت هستی که میتونی به خودت کمک بکنه ( منظور حرفم این نیست که منکر روانشناس و روانپزشک بشم... اون ها هم روش های درمانی ای در پیش میگیرن که قطعا تا زمانی که خود شخص نخواد به خودش کمک کنه فایده ای نخواهد داشت...)

ممنون از پیشنهاد کتاب سعی میکنم انجامش بدم.
و اون تکنیک شروع کردن...هزارتا کار تو سرم دارم که دوست دارم انجامشون بدم. انقد زیادن و ذهنمو شلوع کردن که گمشون میکنم.باید یه روز بشینم اینارو بنویسم. و از اون تکنیک که تو تاپیک قبلی گفتید استفاده میکنم برای شروع یکیشون

[Zero_Horizon]

راستش من فکر میکنم مشکلم باید از درون پیدا بشه، باز بشه و حل بشه و بهبود پیدا کنه. ولی دارو یه چیزی خارجیه انگار که منو از ناراحتی دور میکنه انگار که مسائل رو برام حذف میکنه تا خوشحال باشم. بیشتر سعی دارم خودم رو بسازم ایراداتم رو رفع کنم مشکلاتی که ایجاد شده رو حل کنم و با مشکلاتی که خارج از کنترلمه زندگی کنم و کنار بیام. نمیخوام صرفا مرهم بزارم که دردم بی حس بشه

استفاده از درمان دارویی
نیاز به صلاح دید داره

قطعا برای همه توصیه نمیشه که تا زرتی شد و یکم رفتن توی فاز غم خودشون رو ببندن به دارو...
یاد کتاب ملت دوپامین افتادم... توضیحات و تفاسیرش بماند...

درمان دارویی زمانی تجویز میشه که یسری فاکتورها و معیارها دیده بشن
فردی که درجه ی مشکلش عمیق تر و شدیدتر هست قطعا به میزانی تحت کنترل و تحت اسارت اون بیماری روانی هست که نمیتونه منطقی تفکر کنه یا در جهت بهبودش به خودش کمک کنه
پس مصرف دارو به میزانی که قدرت تفکر و حالت نرمال رو به بیمار برگردونه میتونه کمک کنه تا بیمار از شرایط 100 درصد تحت کنترل بودن اون بیماری دربیاد و حالا فرصت درمان های تکمیلی و غیر دارویی ایجاد میشه

ولی شخصی که هنوز به اون شدت در اسارت بیماری نرفته و شدتش پایین تر و سطحی تر هست
اینکه فقط خودش رو عادت بده به دارو و قرص نمیتونه کمک کننده باشه و فقط مشکل رو به تعویق میندازه و در این فاصله اون مشکل سطحی بزرگ تر و بزرگ تر میشه و به دنبالش دوز قرص ها هم بالاتر و بالاتر میره ..

هرچیزی با منطق و در زمان مناسب خودش میتونه کمک کننده باشه و در عین حال اگر ناشیانه و بدون منطق صحیح استفاده بشه ...

[Zero_Horizon]

ممنون از پیشنهاد کتاب سعی میکنم انجامش بدم.
و اون تکنیک شروع کردن...هزارتا کار تو سرم دارم که دوست دارم انجامشون بدم. انقد زیادن و ذهنمو شلوع کردن که گمشون میکنم.باید یه روز بشینم اینارو بنویسم. و از اون تکنیک که تو تاپیک قبلی گفتید استفاده میکنم برای شروع یکیشون

خواهش میکنم...
اگر دوست داشتید آدرس ایمیل تون رو برام امتیاز کنید خودم بعنوان هدیه براتون میفرستم


برای شروع کردن اصلا به این فکر نکن که حتما نیازه کار عظیمی باشه یا حتما نباید عالی و درجه یک باشه
سعی کن بجای اینکه ایده آل گرایی و کمال گرایی منفی و به دنبالش سکون و بی رمقی رو پرورش بدی .... به جاش عمل گرایی رو در زندگیت پرورش بدی..


امیدوارم درجهت بهتر شدن حالت تلاش کنی
روزای بهتری رو برات آرزو میکنم...

[yahya_moz]

راستش من فکر میکنم مشکلم باید از درون پیدا بشه، باز بشه و حل بشه و بهبود پیدا کنه. ولی دارو یه چیزی خارجیه انگار که منو از ناراحتی دور میکنه انگار که مسائل رو برام حذف میکنه تا خوشحال باشم. بیشتر سعی دارم خودم رو بسازم ایراداتم رو رفع کنم مشکلاتی که ایجاد شده رو حل کنم و با مشکلاتی که خارج از کنترلمه زندگی کنم و کنار بیام. نمیخوام صرفا مرهم بزارم که دردم بی حس بشه

مصرف داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی و آرامبخش همیشه بد نیست و اگر با تشخیص پزشک باشه و با دوز مناسب تجویز بشه مفید هستند ( نه تمایل به مصرف بیش از حد دارو خوبه و نه مقاومت افراطی در برابر این داروها )

[Frozen]

من به عنوان فردی که مث تو توی تنهاییم افسردگی رو تجربه کردم به مدت سه سال و خودم تو تنهایی درمانش کردم بدون کمک هییییچ احدی ، بخوام کل مسیری که رفتم رو بگم خب مسلما نمیشه و طولانیه
اما همه چی از جایی شروع میشه که با خودت و شرایطت صلح میکنی
دیگه نمیگی وای من خانوادم سردن و این باعث افسردگیمه ، میپذیری من همین خانواده رو دارم و با این شرایط خودم مسئول زندگی خودمم
وقتی با شرایطت صلح کنی نمیگی من بااااید تا دانشگاه حالم خوب شه ! به جسمت و روحت حق میدی که در حقشون بد کردی و اونا الان مریضن و نیاز به مراقبتت دارن ! تو باید باهاشون مهربون باشی
اگه یروزایی نیاز به اشک ریختن داشتی داد و هوار و جنجال درونی راه ننداز و با خودت بگو این اشکها نشونه اینن که روحم در برابر تمام آسیبها داره پاسخ میده
خلاصش کنم قدم اول و پنجاه درصد مسیر همین مهربون بودن با خودته و صلح کردن با شرایط موجود و همینی که هست !
بقیشم که خداروشکر الان همه جا پره از پادکستهای روانشناسی ، پیشنهاد من بین همه سپهر خدابنده و مجتبی شکوری هست
کتاب هم که تا دلت بخواد صوتی و پی دی اف رایگان ، فقط خودت باید بخوای به روح و جسم آسیب دیدت کمک کنی
ایشالا زودتر بهتر میشی

[konkoouri]

خواهش میکنم...
اگر دوست داشتید آدرس ایمیل تون رو برام امتیاز کنید خودم بعنوان هدیه براتون میفرستم


برای شروع کردن اصلا به این فکر نکن که حتما نیازه کار عظیمی باشه یا حتما نباید عالی و درجه یک باشه
سعی کن بجای اینکه ایده آل گرایی و کمال گرایی منفی و به دنبالش سکون و بی رمقی رو پرورش بدی .... به جاش عمل گرایی رو در زندگیت پرورش بدی..


امیدوارم درجهت بهتر شدن حالت تلاش کنی
روزای بهتری رو برات آرزو میکنم...

نه خیلی ممنون خودم میرم پی اش.
ممنون که راهنمایی کردید امیدوارم شماهم موفق باشید و شاداب‌.