یادش بخیر منم دنبال سخت ترین سوالا و آزمونا بودم همین اواخر یازدهم
چیز بدیم نیستا ولی یکم فک کنی میبینی تو داری همون سوالایی رو تمرین میکنی که هنر آزمون دادن اینو ایجاب میکنه که دور اول یا حتی دوم ردشون کنی
معمولن سوال سخت حل کردن باعث میشه سوال راحتو نتونی حل کنی (شوخی بنظر میرسه) چون با خودت میگی بابا این که چیزی نیس
الان یه آزمون فیزیک بیاد یه سوال حفظیاتی ساده از متن کتاب بده خیلیا نمیتونن جواب بدن چون با خودشون میگن بابا متن کتاب چیه دیگه بریم فلان آزمون ثبت نام کنیم سوالاش المپیادی ان!
شما بنظرم همون قلمچی رو شرکت کنین ذهنتونو و دورتونو با کلی کتاب و ازمون پر نکنین همیشه هر دوره زمانی فقط یه منبع برا هر درس تو قفسه باشه (بقیه تو کمد)
سوال سخت هم حل کنین ولی وقتی سوالای آسون و متوسط رو به راحتی و با سرعت بالااا جواب بدین (که اون سرعت با زیاد سوال حل کردن به دست میاد به عبارتی روان شدن دست)
نمیگم حتمن تک منبعی باشین ولی چنتارو بطور همزمان استفاده نکنین مثلن یه منبع برا زیست طول سال و یکی حالت آزمونی باشه برا دی و عید و دوران جمع بندی
.
و یه نکته دیگه
اگه میخوایین اعتماد به نفستون له بشه برین مصاحبه هارو بخونین مخصوصن این رتبه های تک رقمی
اینا شرایط نرمال یه نوجوون کنکوری رو نداشتن
اکثریت (نمیگم همه)
خرپول بودن و هر منبع و کلاسی میخواستن در اختیارشون بود، والدین تحصیل کرده در حد دکترا داشتن، مدرسه تیزهوشان بودن، شرایط و آرامش خونه براشون فراهم بود، آیکیو و ای کیو بالایی داشتن، از دبستان و دوره اول دیگه ماکسیموم از دهم استارت کنکورو زدن و از همون اول تو مسیر درست قرار گرفتن و نتیجه گرفتن
این افراد نمیتونن کسی که دایم تو خونشون دعوا و بحثه/تو دیوار دنبال کتاب دست دوم میگرده/میشینه کلاسارو با سرعت داغون پروکسی دان میکنه/مدرسه دولتی درس میخونه که کسی هیچ دید درستی نسبت به کنکور نداره/از ریاضی و فیزیک متنفره رو درک کنه
روانشناسی زرد و این آدمایی که میان حنجرشونو پاره میکنن انگیزشی حرف بزنن همش میگن تو زندگی خودتو میسازی! همه چی دست خودته! اگه شرایط زندگیت بده تقصیر خودته! در حالی نه واقعن اینطور نیس
قبول دارم ما تا جایی که از دستمون بر میاد نباید اجازه بدیم محیط رو ما تاثیر بزاره ولی خب میزاره دیگه! نمیشه انکار کرد
پس اینارو میگم بدونی کلن همه این رتبه برترای تک و دورقمی رو ولش کن
اتفاقن یه رتبه سه رقمی یا چهار رقمی خوب خیلی بهتر میتونه راهنمایی کنه
توصیه ام اینه اینستا رو حتمن حتمن پاک کنی کانال های کنکوری تلگرامتو هم پاک کنی و ماکسیموم سه تا داشته باش
بدون مقایسه کردن بدون قضیه رو بزرگ کردن بدون هر گونه حاشیه قدم به قدم برو جلو خودت از پیشرفت خودت شگفت زده میشی و میگی عَ عجب چیزی بودم خبر نداشتما!
جمعه ها بعد آزمون بجای اینکه با دوستای کنکوری بشینین آزمونو تجزیه تحلیل کنین که "برادران انتقام گرفته بود" ، "سوال 15 ادبیات عجب سوالی بود" و "دینیش مث آب خوردن بود" برین بیرون و حال و هواتون عوض شه
.
3 تا کار هم پیشنهاد میکنم مناسب همین تابستونه
1. سوال ریاضی فیزیک حل کردنی اگه نتونستین به جواب برسین بدون نگا کردن به پاسخنامه بشینین پای سوال و هی حل کنین حتی شده یه ساعت حتی مسخره ترین راه حلایی که به ذهنتون میرسه رو امتحان کنین حتی اگه به جواب نرسین این باعث میشه گنجایش ذهن شما بیشتر شه و وقتی بعدن میخوایین سوالی حل کنین راه حل های متنوع تر به ذهنتون برسه و شما سریع ترینشو انتخاب کنین
2. بعد خوندن و تست زدن یه فصل زیست کتابو باز کنین و ازش تست طراحی کنین به احتمال خیلی زیاد تستای اولتون غلط علمی دارن عب نداره به یه کسی که بلده سوالارو بفرستین تا ایراداشو بگن
این کار باعث میشه دیدتون به کتاب عوض شه هی با خودت میگی کدوم قسمته که دانش آموز ممکنه از چشمش در رفته باشه؟ این نکته رو با کدوم نکته فصل قبلی ترکیب کنم بهتره؟ (و حتی اون خوی پلید و شیطانی طراح بودن سراغ آدم میاد که خیلی باحاله)
3. زبان انگلیسی رو انگلیسی بخونین! ترجمه کردنو بریزین دور البته نمیگم در حد تافل اینا ولی اینکه معنی فارسی این لغت میشه این و... بریزین دور
گاهی تو خلوت خودتون با خودتون انگلیسی حرف بزنین، فیلم رو با زیرنویس انگلیسی ببینین (نگران نباشین درست درس بخونین وقت فیلم دیدن خواهید داشت) و برا مترادف کلمات دوباره انگلیسی بنویسین
و اینکه تو تابستون ورزش کنین بیرون برین دوش بگیرین به خودتون برسین اگه با برنامه باشین ضرری به درستون نمیزنه که هیچ حالتون بهتره
این مکالمه من و استادم همین پارسال بود و من زیاد جدی نگرفتم یا به عبارتی کامل درک نکردم (همون قضیه که تا تجربه نکنی نمیفهمی):
+برا یه کنکور خوب که میدونم برات مهمه روحیه شرط اساسیه
+یه دختر شاد و شیطون درسخون بهتر از ناراحت و افسرده درسخونه
-و ناامید
+ناامیدی از چی حالا؟
-نرسیدن به اون هدفه
+کار شما که تازه داره شروع میشه ناامیدی اول مسیر معنی نداره که
+ناامیدی ظرفیت روانی ما رو برای ادامه دادن تو مسیر میاره پایین
+تقی توقی بخوره کنار میکشیم
.
الانم به احتمال خیلی زیاد حرفامو با پوست و گوشت درک نمیکنین
اشکالی نداره
همه چیو که نباید فهمید
بعضیارو باید تجربه کرد
حتی اگه ضربه ببینی
.
موفق باشین
دستام میسوزه از این حجم تایپ
و سرم درد میکنه از این حجم از بالا بودن
اومدم پایین