سلام ۲۸ سال هم قبوله؟ من یک ماهی هست مطالعه رو شروع کردم و انگیزم زیاده فقط نگران مصوبات ۴۰۲ هستم چون معدل دیپلمم پایینه
سلام ۲۸ سال هم قبوله؟ من یک ماهی هست مطالعه رو شروع کردم و انگیزم زیاده فقط نگران مصوبات ۴۰۲ هستم چون معدل دیپلمم پایینه
سلام منم همسن شمام ولی من انسانی میخام شرکت کنم. قبلا هم دوبار شرکت کردم و هر دوبارم روزانه قبول شدم نرفتم ثبت نام. یه کارشناسی روزانه ام دارم. نمی دونم قانون دوبار روزانه خوندن یعنی دوبار مدرک بگیریم یا قبولی که نرفتیم ثبت نام هم حسابه؟
پزشکی دیگه مثل سابق ارزش نداره؛ خصوصا توی سن بالا
اگه اصرار به درس خوندن دارید، برید حقوق
پرنده ای که از مترسک بترسد،از گرسنگی خواهد مرد ... "ارنستو چه گوآرا"
ویرایش توسط Mahdi.k.h : 17 مرداد 1401 در ساعت 11:00
برای همه ی ادمایی که انقدر بااراده ان که جدای سن وسال وشرایط و
وضعییت فعلیشون میخوان دوباره واسه رویاهاشون بجنگن ارزوی موفقییت دارم
واینوهم اضافه کنم که
هرچیزی که باتمام وجودت عاشقش باشی
همیشه ارزش دوباره تلاش کردنوداره
همیشه ارزش تجربه کردنو داره
حتی اگه یه عمره که راهو اشتباه میری...
بازم اگه دوسش داری بدون که ارزششوهم داره که به مسیر درست برگردیو
واسش تلاش کنی....
به شماهایی که میخوایید دوباره برای هدفتون تلاش کنید یا شایدم همین الانم
دارید درس میخونید ومیجنگید به عنوان یه الگوی شجاعت وتغییر واراده افتخار میکنم
واستون ارزوی موفقییت دارم
ارزششو داره....از هدف خوشکلتون دست برندارید
اگه شماهایی که 30 سال عمرتونو با چیزای دیگه باختید و بقیش رو هم میخوایید با پزشکی ببازید ( هرچند درصد کمیتون موفق میشید!) به جایی رسیدید من از زندگی لفت میدم
یه سریا بچه ان داغن نمیفهمن...شماها که دو برابر سن دارید چرا؟
اتفاقا این صحبتی که شما فرمودی شاید برای کسی که الان شرایط خوبی داره و زندگیشو نباخته صدق کنه ولی کسی که همه چیزو باخته و الان چیزی برای از دست دادن نداره یه شروع دوباره حداقل حالشو خوب میکنه و امیدشو برای ادامه مسیر حفظ میکنه.به هرحال این عمر میگذره حالا اگه درس بخونه و پربار بگذره میشه تباهی؟!نخونه چیکار کنه؟
اگه 30 سال رو با حسرت گذروندن خب چه اصراریه که بقیه ش رو هم به حسرت بگذرونن ؟
بحث علاقه س. بحث اینکه طرف کجا حالش خوبه
اون بچه کنکوریا که علاقه ی کاذب و توخالی داشتن به پزشکی 90 درصدشون تو همون سد کنکور پودر میشن و میرن کنار. کنکور شوخی بردار نیس واسه رشته های تاپ . 10 درصد میمونن که بعد قبولی متوجه سختی ها و نداشتن علاقه میشن و مغزشون میاد سر جاش .سال اول یا دوم انصراف میدن ولی بجاش حسرت و افسردگی گریبان گیرشون نمیشه که اگه پزشکی قبول میشدم الان کجا بودم. الان چیکار میکردم و فلان.
تا وقتی که امتحانش نکنن تا همیشه چشم میکشن.
نه پزشکی ، واسه همه چی تو زندگی همین جوریه.
خون میچکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم ، افشردن جان است.....
ترجیح میدم تو واقعیت سیر کنم و حال بدم رو درک کنم، تا اینکه بکشم برم بالا و توهم خوش بودن داشته باشم
البته این راجع به انتخاب بین بدتر و بدترین بود...وگرنه خب مسلما ایده آلش اینه که آدم بشینه برنامه بریزه با توجه به توانایی،استعداد،علاقه،باز ار کار، شرایط مهاجرت و ... که برای هر فردی یک نتیجه متفاوت به ارمغان میاره این کار، اما این که با "گله ای" از نوابغ روبرو هستیم که مثل "گرگ" تو این رقابت افتادن به جون هم ، و تنوع نتیجه که چه عرض کنم، بیشترین تطابق رو تو نتیجه گیری ها شاهد هستیم(عشق من علوم پزشکی!) نشون دهنده ی اینه که افسار داده شده دست حکومت(فساد آموزشی هم مثل فساد اقتصادی و ... همه میدونن باعث و بانیش کیه )
متوجه منظورت هستم.
فک نکن هر چی میگی کسی متوجه حرفت نمیشه. شایدم الان تو ذهنت بگی اره نمیشی دیگه. خودتم میدونی اصن علاقه ی من پزشکی نیست.
متوجه این موج که طرف به جز پزشکی و دندون و دارو و پرستاری چیز دیگه ای اصن نمیشناسه و ذکر روزانه ش پزشکیه ، هستم. ولی شوخی بردار نیس. کنکور انقدری دقیق و تیزبین و بد ذاته که تا از هزاران فیلتر رووحی و جسمی ردت نکنه ، اصن اجازه ی ورود به این رشته هارو نمیده.
ولی اینا رو به عنوان کسی که راه براش واسه رشته های دیگه باز بوده ولی پای علاقه ای که فکر میکنه داره ، وایستاده میگم. ادم تا اون جایگاهی که فک میکنه حال خوبش اونجاست رو نداشته باشه هیچوقت ارامش نمیگیره. حرف من اینه که سد کنکور انقد وحشتناک و دهشتناکه که بچه ها با علاقه و اگاهی کامل بازم پشتش میمونن و هیچوقت نمیتونن خودشون رو رد کنن از این سد. علاقه ی کاذب یا فکر و خیال و توهم که بماند. طرف تو همون چند ماه اول لفت میده. بنابراین کسی که تونسته رد بکنه این سد رو ینی ترکیب خوبی از دیسیپلین شخصی و علاقه داره ، خب چرا کارامد نباشه؟ حالا نمیگم همشون کارامدن. ولی میگم چرا نباشه خب. حالا بگذریم بیخیال. اینا همش حرفه. بازم طرف تو روی همه دنیا وایمیسته تا اون کاری که فکر میکنه درسته انجام بده. حالا هر رشته ای نه پزشکی. هرچی. کسی با حرف ما تغییر نظری نمیده./
خون میچکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم ، افشردن جان است.....
حال بدم رو درک کنم ینی چی ؟ ینی همون عادت به درد خودمون ؟
باور کن فقط کافیه طرف " امتحان " کنه.
یکی از فامیلای ما با همین حدود 30 سال و یه بچه دوباره نشست برای خوندن برای پزشکی
2 سال هم خوند. داشت میرفت که پشت بمونه واسه سال 3 ولی نمیدونم چی شد که ول کرد
گفت این چیزی نبود که میخام. 7 سال درس... زندگیم...
الان داره شاد و شنگول به زندگی و تفریح و .... میرسه.
حالا اگه امتحان نمیکرد چی؟ 2 سال هدر رفتن وقت بهتره یا یه عمر حسرت کش بودن ؟
فقط کافیه طرف بیاد تو گود. انقد امتحان واسه پس دادن داره که همه چی مشخص میشه....
خون میچکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم ، افشردن جان است.....
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)